ΣΥΡΙΖΑ Συνασπισμός Ριζοσπαστικής Αριστεράς


Επικοινωνία / Contact RSS Twitter Facebook YouTube Instagram

09/03/2007

Ομιλία ΦΩΤΗ ΚΟΥΒΕΛΗ για το ν/σ "Μεταρρύθμιση του θεσμικού πλαισίου για τη δομή και λειτουργία των Ανωτάτων Εκπαιδευτικών Ιδρυμάτων"



ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας):

Το λόγο έχει ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς κ. Κουβέλης.

ΦΩΤΗΣ ΚΟΥΒΕΛΗΣ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ακούμε μήνες τώρα να διεκτραγωδείται η κατάσταση των ελληνικών πανεπιστημίων. Δεν είναι απόλυτα ακριβές ή δεν είναι και ακριβές. Υπάρχουν προβλήματα στα ελληνικά πανεπιστήμια, η κατάσταση που τα χαρακτηρίζει αναμφισβήτητα έχει ζητήματα που πρέπει να αντιμετωπιστούν, αλλά σε καμία περίπτωση δεν συμμεριζόμαστε αυτόν τον ισοπεδωτικό λόγο ότι ούτε λίγο ούτε πολύ είναι ανύπαρκτο το ελληνικό πανεπιστήμιο. Δεν είναι έτσι. Η κατάσταση που υπάρχει βεβαίως πρέπει να αντιμετωπιστεί. Πολλά πράγματα πρέπει να αλλάξουν, αλλά δεν μπορούμε να αντιληφθούμε και δεν συμφωνούμε με αυτήν την ισοπέδωση, επαναλαμβάνω, με αυτήν τη διεκτραγώδηση της δήθεν απαράδεκτης κατάστασης των ελληνικών πανεπιστημίων.

Ανασύρεται και η αξιολογική έκθεση η οποία έχει υπάρξει και σύμφωνα με την οποία η κατάταξη των ελληνικών πανεπιστημίων είναι στις χαμηλότερες θέσεις μέσα στην παγκόσμια πραγματικότητα. Δεν έχετε διερωτηθεί όμως ποια ήταν τα αξιολογικά κριτήρια; Με ποια στοιχεία έγινε αυτή η αξιολόγηση; Είναι στοιχεία τα οποία ανταποκρίνονται σε μία αντικειμενική διακρίβωση της πραγματικής κατάστασης των πανεπιστημίων; Ε, λοιπόν, σπεύδω να σας πω ότι, αν επικοινωνήσετε με τα στοιχεία αυτά, θα διαπιστώσετε ότι είναι στοιχεία τα οποία αξιοποιούν ένα στοιχείο, τη σύνδεση του πανεπιστημίου με την αγορά. Αλλά πρόκειται για μια άλλη αντίληψη και σπεύδω στο σημείο αυτό να υποστηρίξω για άλλη μια φορά την άποψη ότι είναι άλλο πράγμα η ανώτατη εκπαίδευση να έχει την ικανότητα για εκείνους που αποφοιτούν από τις τάξεις της να εξασφαλίζουν τη δυναμική παρουσία στην αγορά και είναι τελείως διαφορετικό ζήτημα να φέρνουμε την αγορά να παρεμβαίνει ως προς το -με την ευρεία έννοια- ιδεολογικό στοιχείο επηρεασμού της παρεχόμενης εκπαίδευσης μέσα στον πανεπιστημιακό χώρο.

Υπάρχουν, επαναλαμβάνω, προβλήματα που πρέπει να αντιμετωπιστούν, αλλά δεν αντιμετωπίζονται με το παρόν σχέδιο νόμου, το γνωστό μας πια νόμο-πλαίσιο, το οποίο τι κάνει; Ρηγματώνει επί της ουσίας το άρθρο 16 του Συντάγματος, το οποίο ισχύει, δεν έχει αναθεωρηθεί, και εκ πλαγίου επιχειρεί την εισαγωγή στοιχείων με ένα άρθρο 16 αναθεωρημένο και όπως στην προηγούμενη αναθεωρητική διαδικασία του Συντάγματος η Νέα Δημοκρατία υποστήριξε και εν μέρει βέβαια και το ΠΑ.ΣΟ.Κ.

Υπηρετείται το αυτοδιοίκητο με αυτά τα στοιχεία και τις ρυθμίσεις που έχει το σχέδιο νόμου; Δεν υπηρετείται. Αντίθετα, εξακολουθεί να είναι δυναμικά παρών ένας κρατισμός, ο οποίος δεν έχει καμία σχέση με αυτό το οποίο εμείς υποστηρίζουμε και που έχει σχέση με την αυτοδιοίκηση του ανώτατου εκπαιδευτικού ιδρύματος, του πανεπιστημίου. Γιατί φοβάστε, κύριε Υπουργέ, την ουσιαστική αυτοδιοίκηση των πανεπιστημίων;

Τα ζητήματα της συνολικότερης εκπαιδευτικής πολιτικής, για να απαντήσω και σε ερώτημα το οποίο ετέθη από προλαλήσαντες, είναι υπόθεση βεβαίως της συντεταγμένης πολιτείας και στη βάση αυτής της εκπαιδευτικής πολιτικής μπορεί το αυτοδιοίκητο να είναι παρόν και βεβαίως και αυτό να συγκαθορίζει αλλά να μην ετεροκαθορίζεται σε βαθμό καταλυτικό του αυτοδιοίκητου από την εκπαιδευτική πολιτική που θα αποφασίζει το κράτος. Πρόκειται για δύο διαφορετικά ζητήματα, η σύμμειξη των οποίων γίνεται, προκειμένου ουσιαστικά να αναιρεθεί η αξιωματική αρχή της αυτοδιοίκησης των πανεπιστημίων.

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, εμείς δεν θέλουμε η αγορά να ετεροκαθορίζει το περιεχόμενο των ανώτατων εκπαιδευτικών ιδρυμάτων και της εκπαίδευσης που αυτά παρέχουν στους σπουδαστές, στους φοιτητές. Εμείς θέλουμε το πανεπιστήμιο να παραμείνει αυτοδιοικούμενο ως πεδίο του συλλογικού και επιστημονικού στοχασμού και της διανόησης με εξασφαλισμένη πολυεπίπεδα την ακαδημαϊκή ελευθερία, η οποία είναι προφανές ότι δεν αρχίζει και δεν τελειώνει στο πανεπιστημιακό άσυλο. Για το πανεπιστημιακό άσυλο εγώ χαίρομαι που υπάρχουν συνάδελφοι και αυτής της πλευράς που υποστηρίζουν την ανάγκη διατήρησής του. Όμως, ο τρόπος με τον οποίο δομείται το μετονομαζόμενο πλέον σε ακαδημαϊκό άσυλο αφήνει τεράστια περιθώρια, πέραν του γεγονότος, όπως είχα την δυνατότητα και εχθές να εκθέσω, μάλιστα με μια ρύθμιση ποινικού χαρακτήρα τόσο αόριστη, τόσο ασαφή, που αποτελεί πλήγμα -αν θέλετε- και στο άσυλο και προφανέστατα στον δικαιικό πολιτισμό αυτής της χώρας.

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, το πανεπιστημιακό άσυλο δεν είναι παρεμπίπτον ζήτημα και το πανεπιστημιακό άσυλο δεν είναι δυνατόν να λοιδορείται από κάποια ακραία γεγονότα, τα οποία δεν αφορούν τη λειτουργία του πανεπιστημιακού ασύλου μέσα στη μεγάλη χρονική διαδρομή που έχει σημειωθεί στα ανώτατα εκπαιδευτικά ιδρύματα. Ακραία γεγονότα αναμφισβήτητα υπήρξαν, ακραία γεγονότα αναμφισβήτητα θα υπάρξουν, αλλά μην τα επικαλείστε για να πλήξετε το πανεπιστημιακό άσυλο, όταν μάλιστα, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι της Νέας Δημοκρατίας, το πανεπιστημιακό άσυλο έχει μια συγκεκριμένη παρουσία στο χώρο της Ελλάδας και δεν είναι δυνατόν να αποκόψει κανείς αυτό το πανεπιστημιακό άσυλο από την ιστορία αυτού του τόπου, ιστορία δημοκρατικών αγώνων, αγώνων για την ακαδημαϊκή ελευθερία.

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η Κυβέρνηση ζητάει, κατά παράβαση του άρθρου 1, με το νομοσχέδιο να εξαρτάται η χρηματοδότηση των πανεπιστημίων από διάφορες προϋποθέσεις μη προβλεπόμενες από το άρθρο 16 του Συντάγματος, όπως σήμερα υπάρχει. Ζητάει περαιτέρω να διαμορφώνει το πανεπιστήμιο τα διάφορα προγράμματά του και τους κανονισμούς του και μάλιστα με έναν τρόπο ο οποίος δεν έχει σχέση με την αυτοδιοίκηση, διότι, εάν δεν είναι εναρμονισμένο προς τον γενικό κανονισμό, θα έχει αντίποινα το πανεπιστήμιο. Ε, λοιπόν, αυτό δεν είναι αυτοδιοίκηση. Το σχέδιο νόμου δεν απαντάει στα αιτήματα της πανεπιστημιακής κοινότητας, στην οποία επιτρέψτε μου ολοκληρώνοντας να αναφερθώ.

Τι συνέβη, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι; Όλη η πανεπιστημιακή κοινότητα, είτε αυτή που εκφράζεται μέσα από την ΠΟΣΔΕΠ, είτε αυτή που εκφράζεται μέσα από συλλογικότητες πρυτάνεων ή και άλλες συλλογικότητες έχουν πάρει την απόφαση να υπονομεύσουν το πανεπιστήμιο; Γιʼ αυτό το λόγο είναι αντίθετη προς το νομοσχέδιο; Προφανώς όχι.

(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)

Ολοκληρώνω, κύριε Πρόεδρε.

Έχουν αντιρρήσεις. Διαπιστώνουν και αυτοί καταστάσεις που πρέπει να αντιμετωπιστούν, αλλά δεν συμφωνούν με τη συγκεκριμένη ρύθμιση του σχεδίου νόμου, του νόμου-πλαισίου που δεν είναι τίποτε άλλο παρά εκείνο το οποίο στην αρχή υποστήριξα και θα επιμένω. Είναι ένα νομοσχέδιο που επιχειρεί με έναν πολιτικά πρωθύστερο τρόπο να ρηγματώσει το δημόσιο χαρακτήρα του πανεπιστημίου και να αναθεωρήσει επί της ουσίας το άρθρο 16 του Συντάγματος.

Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.



Χρησιμοποιούμε cookies για να σας προσφέρουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία πλοήγησης και να αναλύουμε την επισκεψιμότητα της ιστοσελίδας μας. Με την παραμονή σας στην ιστοσελίδα, αποδέχεστε τη χρήση cookies όπως αυτή περιγράφεται στην Πολιτική Cookies ΟΚ