ΣΥΡΙΖΑ Συνασπισμός Ριζοσπαστικής Αριστεράς


Επικοινωνία / Contact RSS Twitter Facebook YouTube Instagram

01/04/2008

Ομιλία Φώτη Κουβέλη στην πρόταση για δημοψήφισμα για το ν/σ του ασφαλιστικού



Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ο Συνασπισμός της Ριζοσπαστικής Αριστεράς κατέθεσε στη Βουλή την πρότασή του για τη διεξαγωγή δημοψηφίσματος και είναι εξαιρετικά θετικό το γεγονός ότι στην προσπάθεια αυτή συστρατεύτηκαν όλες οι δυνάμεις της Αντιπολίτευσης. Και πρέπει πάρα πολύ καθαρά να πούμε ότι με την πρότασή μας αυτή δεν επιδιώξαμε κανέναν εντυπωσιασμό, αλλά ούτε και διαδικασία διαγκωνισμού με την όποια άλλη πολιτική δύναμη μέσα στη Βουλή. Εκείνο το οποίο πράξαμε ήταν η αξιοποίηση μιας θεσμικής δυνατότητας, η οποία παρέχεται από το άρθρο 44 του Συντάγματος. Οτιδήποτε άλλο λέγεται από την Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, αλλά και από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας στη Βουλή, αποτελεί προσπάθεια να αποφύγουν την απάντηση στο μεγάλο ερώτημα: Γιατί, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι της Νέας Δημοκρατίας, δεν θέλετε εσείς οι ίδιοι, αν πιστεύετε στη σημαντικότητα του νομοθετήματός σας για το ασφαλιστικό σύστημα, τη διεξαγωγή δημοψηφίσματος; Μια Κυβέρνηση η οποία θεωρεί ότι αυτό που προωθεί ως νομοθέτημα είναι σημαντικό για ένα μεγάλο κοινωνικό ζήτημα, όπως είναι το ασφαλιστικό σύστημα, δεν πρέπει η ίδια να θέλει την επικύρωση αυτής της επιλογής, αν πιστεύει στη σημαντικότητα των ρυθμίσεων που προώθησε, από τον ίδιο τον ελληνικό λαό;

Άκουσα από τον εισηγητή της Νέας Δημοκρατίας τον απαράδεκτο λόγο ότι επέλεξε ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α εν συνεχεία της πρότασης για τη διεξαγωγή δημοψηφίσματος να φέρει σε δύσκολη θέση τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Πρόκειται για μια στρεβλή αντίληψη που έχετε για τη λειτουργία των θεσμών. Ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α, αξιοποιώντας τη θεσμική δυνατότητα που είχε, ζήτησε ακρόαση από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, την οποία με μεγάλη ευχαρίστηση ο ίδιος ο Πρόεδρος προσέφερε, όπως άλλωστε έπρεπε να πράξει και έπραξε όταν ζήτησαν ακρόαση οι εκπρόσωποι των κοινωνικών φορέων και των κοινωνικών οργανώσεων και πριν από τη δική μας επίσκεψη στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, αλλά και μετά. Για σκεφθείτε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι της Νέας Δημοκρατίας: μήπως αυτό το οποίο λέτε για να ελέγξετε και να ψέξετε τον ΣΥ.ΡΙΖ.Α, με βάση τα γεγονότα και την επικοινωνία του Προέδρου της Δημοκρατίας με τους κοινωνικούς φορείς και τις κοινωνικές οργανώσεις, είναι εν τέλει εκ μέρους σας ψόγος και έλεγχος προς τον ίδιο τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας;

Από πότε λοιπόν, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, δυνατότητες υπαρκτές από το Σύνταγμα θεωρούνται προσπάθεια διαγκωνισμού με κάποιες άλλες δυνάμεις της Αντιπολίτευσης ή ακόμη και προσπάθεια εντυπωσιασμού; Γνωρίζουμε ότι βρίσκεστε σε πραγματική αδυναμία. Έχετε ανικανότητα επί της ουσίας να απαντήσετε στο αίτημα του ΣΥ.ΡΙΖ.Α και των άλλων δυνάμεων της Αντιπολίτευσης, αλλά και της ίδιας της κοινωνίας για το δημοψήφισμα.

Έχουν ακουστεί διάφορα επιχειρήματα. Γνωρίζουν οι πολίτες το νομοθέτημα, έτσι ώστε στο πλαίσιο ενός δημοψηφίσματος να μπορούν να εκφράσουν την άποψή τους; Θα επαναλάβω αυτό που είπα και σε κάποια άλλη συνεδρίαση της Ολομέλειας. Πρόκειται για ύβρη, πρόκειται για βλάσφημο λόγο προς τον ελληνικό λαό. Ο ελληνικός λαός γνωρίζει ότι το νομοθέτημα για το ασφαλιστικό σύστημα χειροτερεύει τη θέση των ασφαλισμένων και βάλλει βάναυσα εναντίον των ασφαλιστικών δικαιωμάτων των νέων γενεών.

Και άλλος αντίλογος, για να αποκρουστεί η πρόταση για τη διεξαγωγή δημοψηφίσματος από τη μεριά της Νέας Δημοκρατίας:

Ποιο, λέει, θα είναι το ερώτημα του δημοψηφίσματος;

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ανατρέξτε στο άρθρο 44 του Συντάγματος, το οποίο στην παράγραφο 2 λέει πάρα πολύ καθαρά ότι εάν αποφασιστεί η διεξαγωγή δημοψηφίσματος, οι Έλληνες πολίτες εκφράζουν την άποψή τους για το νομοθέτημα. Γιατί επιχειρείτε τον αποπροσανατολισμό, στρεβλώνοντας την ίδια τη συνταγματική διάταξη αναφορικά με τη διεξαγωγή δημοψηφίσματος;

Ακούσαμε και άλλο επιχείρημα, επίσης αβάσιμο, από τη μεριά της Νέας Δημοκρατίας. «Έχουμε», λέει η Κυβέρνηση «νωπή την εντολή από τις πρόσφατες εκλογές. Κατά συνέπεια, τι χρειάζεται το δημοψήφισμα»; Και πάλι ειλικρινά απορώ. Ακριβέστερα, ερμηνεύω την αμηχανία σας. Ποιος σας είπε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι της Νέας Δημοκρατίας, ότι η αντιπροσώπευση του ελληνικού λαού δια των Βουλευτών που εκλέγει τη δεδομένη στιγμή με εθνικές εκλογές υποκαθιστά τη λειτουργία του δημοψηφίσματος, ή όπως εσείς υποστηρίζετε, καταστρέφει τη δυνατότητα του δημοψηφίσματος; Είναι άλλο πράγμα η αντιπροσώπευση δια των Βουλευτών που εκλέγονται από τις εθνικές εκλογές και τελείως διαφορετικό ζήτημα η δυνατότητα του ελληνικού λαού σύμφωνα με το Σύνταγμα να εκφράζεται με ένα πρωτογενή όσο και κυρίαρχο τρόπο για μεγάλα κοινωνικά ζητήματα, όπως είναι αυτό που αφορά στο κοινωνικοασφαλιστικό σύστημα.

Και άλλος πρόχειρος λόγος από τη μεριά σας. «Δεν έχουμε στην Ελλάδα» -έτσι λέτε, συνάδελφοι της Νέας Δημοκρατίας- «πολιτική κουλτούρα δημοψηφισμάτων». Και ποιος φταίει; Φταίει διαχρονικά η συγκεντρωτική αντίληψη όσο και αυταρχική λογική για την ασκούμενη πολιτική, που δεν εμπιστεύεται τον ελληνικό λαό να εκφράζεται για τα μεγάλα ζητήματα και όπως αυτά αναφέρονται στο Σύνταγμα. Εσείς διαχρονικά, και τα δύο λεγόμενα μεγάλα κόμματα, έχετε καταστρέψει, οδηγήσατε σε αχρησία τη συγκεκριμένη διάταξη, όταν μάλιστα υπήρχαν πολιτικές δυνάμεις όπως ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α. ο οποίος ζήτησε να γίνει δημοψήφισμα και για την ένταξη της χώρας στην ευρωζώνη, αλλά και για την περίπτωση της λεγόμενης Ευρωπαϊκής Συνταγματικής Συνθήκης, το γνωστό ως Ευρωσύνταγμα. Και πάλι απερρίφθη η πρόταση.

Επομένως, η απουσία πολιτικής κουλτούρας στην οποία αναφέρεστε για να αποκρούσετε την πρόταση για διεξαγωγή δημοψηφίσματος, είναι δική σας επιλογή, είναι το αποτέλεσμα της δικής σας πολιτικής συμπεριφοράς, η οποία είναι και συγκεντρωτική και αυταρχική και δεν θέλει την πραγματική συμμετοχή του ελληνικού λαού στην πολιτική ζωή του τόπου και δεν θέλει τους κοινωνικούς ελέγχους, αυτής της πολιτικής που παράγεται χρόνια ολόκληρα σε τούτο τον τόπο και καλείται ο ελληνικός λαός να την κρίνει μία φορά κάθε τρεισήμισι ή τέσσερα χρόνια, όταν γίνονται οι εθνικές εκλογές.

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, άλλες ευρωπαϊκές χώρες δίνουν τη δυνατότητα με το Σύνταγμά τους, αλλά και με την πολιτική πρακτική που ακολουθούν στους πολίτες τους να αποφαίνονται με ένα κυρίαρχο τρόπο για τα μεγάλα ζητήματα του τόπου. Έτσι, αποφάσισε ο γαλλικός λαός για το Ευρωσύνταγμα. Έτσι, αποφάσισε ο ολλανδικός λαός. Και δεν κρίνω το περιεχόμενο της απόφασης ούτε των Γάλλων πολιτών ούτε των Ολλανδών πολιτών. Κρίνω, όμως, το γεγονός ότι αποφάσισε ο ίδιος ο λαός για ένα ζήτημα μεγάλης πολιτικής και κοινωνικής σημασίας.

Δεν την θέλετε την αντίληψη αυτή, γιατί είστε δέσμιοι μίας αντίληψης η οποία θέλει την πολιτική να ασκείται ερήμην του ελληνικού λαού, χωρίς τη συμμετοχή του και χωρίς τη δυνατότητα των πολιτών και να ασκούν για κρίσιμα ζητήματα πολιτική και να ελέγχουν την πολιτική.

Εμείς στην αναθεωρητική διαδικασία του Συντάγματος προτείναμε και το λεγόμενο λαϊκό δημοψήφισμα, δηλαδή να προκαλείται δημοψήφισμα από τους ίδιους τους πολίτες, βεβαίως με την υπογραφή ενός σημαντικού αριθμού πολιτών. Και περαιτέρω προτείναμε στην αναθεωρητική διαδικασία και τη λεγόμενη λαϊκή νομοθετική πρωτοβουλία, η οποία είναι διαφορετική, η νομοθετική λαϊκή πρωτοβουλία από το λαϊκό δημοψήφισμα.

Και το κάνουμε αυτό, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, γιατί έχουμε σταθερά την άποψη ότι μια πολιτική που κινείται ερήμην των επιλογών των πολιτών είναι μια πολιτική πολλές φορές αδιέξοδη και άλλες φορές εξαιρετικά ανώφελη και επικίνδυνη.

Και το νομοθέτημα, κύριε Υπουργέ, που προωθείτε και το οποίο έχει ψηφιστεί με την οριακή όσο και εύθραυστη πλειοψηφία των 151 και ενός Βουλευτών, θα δείτε, δεν θα είναι μακρύς ο χρόνος που θα καταδείξει τα αδιέξοδά του, δεν θα είναι μακρύς ο χρόνος όπου οι Έλληνες πολίτες όχι μόνο θα συνεχίσουν να κινητοποιούνται, αλλά θα αξιοποιήσουν και την ύπαρξη αντισυνταγματικών ρυθμίσεων, προσφεύγοντας και στα εθνικά δικαστήρια και, αφού θα έχουν ασκήσει το σύνολο των ενδίκων μέσων και βοηθημάτων, και στα ευρωπαϊκά δικαστήρια.

Διότι αντιστέκονται οι Έλληνες πολίτες, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι. Δεν θέλουν το νομοθέτημα. Έχουν πλήρη τη συνείδηση ότι πρόκειται για μια νομοθετική ρύθμιση που ανοίγει τον δρόμο για την αποδόμηση του δημόσιου χαρακτήρα του κοινωνικοασφαλιστικού συστήματος.

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, γνωρίζω, θα πείτε όχι μόνο ο Εισηγητής σας, αλλά και κάποιοι άλλοι και ο εκπρόσωπος της Κυβέρνησης ότι δεν έχετε τον αναγκαίο αριθμό, για να αποφασιστεί η διεξαγωγή δημοψηφίσματος. Πρέπει να γνωρίσετε όμως κι εσείς ότι η πρόταση για τη διεξαγωγή δημοψηφίσματος, έστω και αν απορριφθεί – και θα απορριφθεί με τους υπάρχοντες συσχετισμούς μέσα στη Βουλή – είναι βαθιά ριζωμένη αυτή η πρόταση όσο και η αξίωση για δημοψήφισμα μέσα στην ίδια την ελληνική κοινωνία

Η οποία ελληνική κοινωνία συνειδητοποιώντας ότι με ένα δημοψήφισμα θα μπορούσε να έχει έναν πρωταγωνιστικό ρόλο στην υπόθεση αυτή, το διεκδικεί το δημοψήφισμα με τη συλλογή εκατοντάδων χιλιάδων υπογραφών, τις οποίες βεβαίως εσείς, οχυρωμένοι – επαναλαμβάνω – πίσω από την οριακή σας πλειοψηφία, περιφρονείτε. Και αυτό είναι βέβαιο ότι ο ελληνικός λαός ούτε το θέλει, ούτε το ανέχεται και είμαι βέβαιος ότι θα το αποδοκιμάσει τη δεδομένη στιγμή.

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι της Νέας Δημοκρατίας, η άρνησή σας να δεχθείτε τη διεξαγωγή δημοψηφίσματος δείχνει το φόβο σας, δείχνει τον πανικό σας μπροστά στη λαϊκή διεκδίκηση να υπάρξει μια ρύθμιση για το κοινωνικοασφαλιστικό σύστημα που δεν θα χειροτερεύει τη θέση των εργαζομένων, δεν θα υπονομεύει τα ασφαλιστικά δικαιώματα των νεότερων γενεών.

Και ολοκληρώνοντας θα ήθελα να σημειώσω τούτο: είναι καιρός, πέρα από τις πολιτικές απόψεις που διατυπώνετε, συνάδελφοι της Νέας Δημοκρατίας, να εγκαταλείψετε έναν εύκολο, πρόχειρο και πολλές φορές λόγο που στρεβλώνει τα πράγματα. Και αναφέρομαι στην επίσκεψη του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας.

Δεν γνωρίζετε, συνάδελφοι της Νέας Δημοκρατίας, ότι ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας σύμφωνα με το άρθρο 42 του Συντάγματος έχει δικαίωμα να ελέγξει την τυπική και ουσιαστική αντισυνταγματικότητα του νομοθετήματος; Και τι θέλατε; Να μας φιμώσετε; Να μην εμφανιστούμε στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας και να μην του πούμε ότι διαπιστώνουμε την ύπαρξη αντισυνταγματικών ρυθμίσεων, ρυθμίσεων που έρχονται σε ευθεία αντίθεση και με το άρθρο 25 για το κοινωνικό κράτος και με το άρθρο 22 για την κοινωνική ασφάλιση, αλλά και με το άρθρο 17 του Συντάγματος, που απαγορεύει τις παράνομες απαλλοτριώσεις;

Και το νομοθέτημα οδηγεί σε παράνομες απαλλοτριώσεις, αφού παίρνει περιουσία από τα επικουρικά ταμεία, που σχηματίστηκε και με εισφορές ή μόνο με εισφορές – σε άλλες περιπτώσεις – των ίδιων των εργαζομένων.

Εμείς, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, παίρνοντας αυτές τις πρωτοβουλίες είχαμε πλήρη τη συνείδηση ότι είμαστε απολύτως αντίστοιχοι με αυτό που θέλει η ελληνική κοινωνία, η οποία κινητοποιείται, διαμαρτύρεται και θα συνεχίσει να διεκδικεί.

Σας ευχαριστώ.



Χρησιμοποιούμε cookies για να σας προσφέρουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία πλοήγησης και να αναλύουμε την επισκεψιμότητα της ιστοσελίδας μας. Με την παραμονή σας στην ιστοσελίδα, αποδέχεστε τη χρήση cookies όπως αυτή περιγράφεται στην Πολιτική Cookies ΟΚ