Μιλώντας σήμερα στο ραδιόφωνο της ΝΕΤ (Π. Γαβρά), ο βουλευτής Βʼ Αθήνας του ΣΥΡΙΖΑ Δ. Παπαδημούλης δήλωσε, μεταξύ άλλων, τα εξής:

Για την οικονομία και την εικόνα της Ελλάδας στην ΕΕ

«Είναι αλήθεια ότι η μετοχή «Ελλάδα» είναι χαμηλά, όχι μόνο λόγω των κακών δημόσιων οικονομικών, που δεν δικαιολογούνται από το μέγεθος της ύφεσης -έχουμε μεγάλη επιβάρυνση του ελλείμματος και του χρέους, παρότι έχουμε μικρότερη ύφεση στην οικονομία από άλλες ευρωπαϊκές χώρες, αλλά και εξαιτίας της πολυετούς δημιουργικής λογιστικής. Δεν υπάρχουν αξιόπιστες στατιστικές. Παίζεται παιχνίδι πολιτικής σκοπιμότητας πάνω στους αριθμούς. Αυτά τα δύο σε συνδυασμό, έχουν δημιουργήσει ένα κλίμα πάρα πολύ αρνητικό, όχι μόνο στην Κομισιόν, αλλά στο σύνολο των ευρωπαϊκών θεσμών. Αν το συνδυάσει κανείς αυτό με τη δογματική νεοφιλελεύθερη ορθοδοξία που επικρατεί στην Κομισιόν, στο Eurogroup και τα υπόλοιπα όργανα, τότε καταλαβαίνει ότι το μεγάλο πρόβλημα της καινούργιας κυβέρνησης είναι το δίλημμα από τη μια να τηρήσει τις προεκλογικές της δεσμεύσεις, με τις οποίες κέρδισε τις εκλογές, και από την άλλη να διαχειριστεί το πακέτο των πιέσεων που δέχεται από την Κομισιόν, με την οικονομία μας ήδη σε επιτήρηση.»

Για τα στατιστικά στοιχεία και τον προϋπολογισμό

«Είναι σαφές ότι οι μόνοι που δεν είχαν ενημερωθεί για τα πραγματικά στοιχεία του ελλείμματος ήταν οι Έλληνες πολίτες. Ο κ. Καραμανλής, ο κ. Παπανδρέου, ο κ. Προβόπουλος, ο κ. Αλμούνια ήξεραν –εμείς δεν ξέραμε. Εμείς αυτοί τη στιγμή χρειαζόμαστε ως κοινωνία και απαιτούμε ως πολίτες, υποθέτω όλοι μας, και η Στατιστική Υπηρεσία να μην «πειράζει» τα νούμερα, με «Κοντοπυράκειες» μεθόδους, και η ΤτΕ να είναι πραγματικά ανεξάρτητη και αυτά που λέει στο αυτί των πολιτικών αρχηγών, είτε είναι Πρωθυπουργοί είτε επερχόμενοι Πρωθυπουργοί, να τα λέει και στην κοινωνία –είναι υποχρέωσή της. Ο κ. Προβόπουλος σιωπούσε προεκλογικά, όταν στα τέλη Σεπτεμβρίου ο κ. Παπαθανασίου έλεγε ότι το έλλειμμα είναι 6% και το πολύ -πολύ να φτάσει 8% και λίγες μέρες μετά τις εκλογές εμφάνισε το 12-12,5%, αφού πήρε το «ΟΚ» για την παράταση της θητείας του από τη νέα κυβέρνηση.

Επίσης, πρέπει η Βουλή να αλλάξει τον τρόπο με τον οποίο ψηφίζει τον προϋπολογισμό και να μπορεί να τον ελέγχει. Είμαστε η μόνη χώρα στην Ευρώπη όπου οι βουλευτές, πρώτον, ακόμη και να θέλουν και οι τριακόσιοι να αλλάξουν ένα κονδύλι του προϋπολογισμού, δεν μπορούν. Οι βουλευτές δεν μπορούν να επηρεάσουν τα μεγέθη του προϋπολογισμού. Είμαστε η μόνη χώρα στην Ευρώπη, όπου η Βουλή, η οποία ψηφίζει τον προϋπολογισμό, δεν έχει ένα θεσμό παρακολούθησης της εκτέλεσής του, για να δει αν οι κυβερνήσεις πειράζουν τα νούμερα, αν λένε ψέματα. Και τέλος, είμαστε η μόνη χώρα που η κυβέρνηση καταρτίζει τον προϋπολογισμό, αναπροσαρμόζοντας τα κονδύλια της προηγούμενης χρονιάς –εν πολλοίς αυθαίρετα- χωρίς να συνδέει τις προβλεπόμενες δαπάνες με μετρήσιμους στόχους.

Πρέπει να εγκαταλειφθεί η θεωρία του «μονόδρομου». Ότι «επειδή πέσαμε έξω ή επειδή οι προηγούμενοι μας έριξαν έξω, αυτό που θα σας λέω ότι θα γίνει, είναι η μόνη λύση». Για παράδειγμα, αν επιβληθεί μια αυξημένη φορολογία κατά 10% στα δημοσιευμένα κέρδη των διακοσίων μεγαλύτερων επιχειρήσεων του 2008 στην Ελλάδα, θα έχουμε έκτακτα φορολογικά έσοδα 1,1 δις ευρώ. Υπερδιπλάσιο ποσό από αυτό το οποίο έφερε στα δημόσια ταμεία το πάγωμα μισθών και συντάξεων που αποφάσισε ο κ. Καραμανλής για το 2009. Πρέπει να γίνει αντικείμενο και πολιτικού διαλόγου και κοινωνικής διαπραγμάτευσης, το πώς θα μπορέσει και η οικονομία να τονωθεί και να βγει από το αδιέξοδο και πώς θα συμμαζευτούν τα δημόσια οικονομικά, γιατί αλλιώς, αυτό που έρχεται ως μονόδρομος είναι να πληρώσουν τα σπασμένα πάλι «τα κορόιδα», οι κοινωνικά ασθενέστεροι.»

Για την προγραμματική αντιπολίτευση και τον ΣΥΡΙΖΑ στη Βουλή

«Υποσχεθήκαμε από την πρώτη στιγμή και σε αυτούς που μας ψήφισαν και μας έστειλαν στη Βουλή και στην ελληνική κοινωνία ευρύτερα ότι θα κάνουμε προγραμματική αντιπολίτευση, που σημαίνει ότι δεν θα περιμένουμε απλώς την κυβερνητική πολιτική για να ασκούμε κριτική, αλλά θα πάρουμε και πρωτοβουλίες. Όχι μόνο κοινοβουλευτικού ελέγχου, με ερωτήσεις, αλλά και νομοθετικές πρωτοβουλίες, με προτάσεις νόμου. Θα βομβαρδίσουμε τη νέα κυβέρνηση με προτάσεις, υποδεικνύοντας λύσεις και πιέζοντας γιʼ αυτές. Καθήκον της αντιπολίτευσης είναι αυτό: όχι μόνο κριτική, αλλά και πρόταση. Θα το κάνουμε όσο μπορούμε περισσότερο, αποδεικνύοντας ότι ένα κόμμα της αντιπολίτευσης μπορεί να ασκεί και γόνιμη επίδραση και πίεση στη λήψη των αποφάσεων.

Το εκλογικό αποτέλεσμα και το καλύτερο κλίμα που δημιουργεί, μας επιτρέπει να αντιμετωπίζουμε προβλήματα, που βάλαμε προσωρινά στην άκρη για να δώσουμε τη μάχη των εκλογών, με πολύ καλύτερο τρόπο. Δεν έχουν μαγικά επιλυθεί τα πάντα, αλλά η μέθοδος για την επίλυσή τους είναι ο διάλογος, η σύνθεση των απόψεων, το να βάζουμε το «μαζί» πάνω από το «εγώ». Επειδή στην Ελλάδα έχουμε σκληρά αρχηγικά κόμματα και πολιτικές δυναστείες να κυριαρχούν για δεκαετίες, ένα πείραμα εσωκομματικής δημοκρατίας, όπως είναι ο Συνασπισμός και ο ΣΥΡΙΖΑ, πρέπει να δίνει καλό αποτέλεσμα και όχι μια εικόνα Βαβυλωνίας. Να είμαστε πιο αποτελεσματικοί και δημιουργικοί στην άσκηση του δημοκρατικού μας δικαιώματος.»