Οι καθολικές διαμαρτυρίες των πυρόπληκτων παραγωγών αλλά και των οργανώσεων των αγροτών της τοπικής και νομαρχιακής αυτοδιοίκησης των πυρόπληκτων νομών οδήγησαν την προηγούμενη κυβέρνηση στην τροποποίηση της απαράδεκτης Κοινής Υπουργικής Απόφασης υπʼ αριθμ. 258379/9-4-2008, με τον τίτλο «Μέτρα υπέρ των παραγωγών που οι γεωργοκτηνοτροφικές τους εκμεταλλεύσεις ζημιώθηκαν από τις πυρκαγιές του 2007». Και η τροποποίηση όμως της Κ.Υ.Α. δεν αποζημιώνει κατά 100% την καταστροφή από τις πυρκαγιές.

Κυρίως στα ορεινά χωριά, όπου έχουμε τις μεγαλύτερες καταστροφές, η μη αποζημίωση κατά 100% και για την «ανασύσταση» και για την απώλεια της φυτικής παραγωγής, όπως και για το ζωικό και πάγιο κεφάλαιο, εκτός των άλλων, θα επιτείνει έντονα το μεγάλο κοινωνικό πρόβλημα της εγκατάλειψης και καταστροφής της υπαίθρου.

Η αποζημίωση κατά 100% δεν συνιστά μόνο οικονομική ανακούφιση των πληγέντων, αλλά και σωτηρία του περιβάλλοντος και της υπαίθρου.

Εισαγωγικά αναφέρεται ότι οι ενισχύσεις χορηγούνται εφόσον έχει καεί μια ενιαία έκταση, ίση ή μεγαλύτερη των 250 στρεμμάτων. Η ρύθμιση αυτή πέραν του ότι είναι άδικη, παροτρύνει τους αγρότες ουσιαστικά να μην σβήνουν τη φωτιά.

Στη συνέχεια, αναφέρεται ότι αν δεν έχει καταστραφεί από τις πυρκαγιές το 15% και άνω της συνολικής εκμετάλλευσης ενός αγρότη, τότε δεν δικαιούται ενίσχυσης, με επιμέρους ρυθμίσεις για τις περιπτώσεις φυτικής και ζωικής  παραγωγής καθώς και παγίου κεφαλαίου. Είναι προφανές ότι μια τέτοια ρύθμιση είναι σε βάρος των πληγέντων και θεωρούμε δίκαιο να απαλειφθεί το όριο του 15% και να αποζημιώνονται οι παραγωγοί για το 100% της ζημιάς που υπέστησαν.

Στο άρθρο 5 η τροποποίηση της Κ.Υ.Α.  εξαιρεί από τις αποζημιώσεις σειρά περιπτώσεων για το φυτικό, ζωικό, πάγιο κεφάλαιο και τα αποθηκευμένα προϊόντα, βάζοντας περιορισμούς ως προς τα κριτήρια αποζημίωσης, όπως τον αριθμό των δένδρων, των στρεμμάτων, τον αριθμό των ζώων,  που είναι άδικες, γιατί παραβλέπουν την πραγματικότητα και αφαιρούν από τους πληγέντες τη δυνατότητα να ανασυγκροτήσουν ουσιαστικά τους συντελεστές της παραγωγής τους

Επειδή τα ανωτέρω τα θεωρούμε άδικα και παράλογα, προτείνουμε να απαλειφθούν και να αποζημιωθούν και αυτοί οι πυρόπληκτοι παραγωγοί. Ειδικότερα, είναι πέραν κάθε λογικής να εξαιρεί τα αποθηκευμένα προϊόντα και τα μικρά τυποποιητήρια, καθώς αποτελεί παράδοση για την Πελοπόννησο, όπως και σε άλλες περιοχές της χώρας,  το λάδι και το κρασί να βρίσκονται στις αποθήκες των παραγωγών.

Το άρθρο 22 αναφέρεται στο ελάχιστο ποσοστό ζημιάς και στην ανώτατη δικαιούμενη αποζημίωση σε φυτικό, ζωικό και πάγιο κεφάλαιο. Ομοίως στο άρθρο αυτό η αποζημίωση που δίνεται δεν καλύπτει ούτε το 40% της  απώλειας παραγωγής, σύμφωνα και με την άποψη που έχουν διατυπώσει και ειδικοί επιστήμονες σε θέματα φυτικής παραγωγής.

 Επίσης δεν αποζημιώνονται για την απώλεια παραγωγής όσοι έχουν ατομικό εξωγεωργικό εισόδημα μεγαλύτερο των 15.000 ευρώ, αλλά ενισχύονται μόνο για τα έξοδα ανασύστασης. Επειδή όπως είναι γνωστό, κυρίως τα ελαιοτεμάχια τα συντηρούν και πολλοί μη αγρότες (υπάλληλοι, ελεύθεροι επαγγελματίες), η μη αποζημίωση για την απώλεια της παραγωγής μπορεί να οδηγήσει σε μη ανασύσταση των ελαιώνων άρα και σε περιβαλλοντική καταστροφή της υπαίθρου.

 Προτείνουμε να απαλειφθεί η διάταξη για το εισόδημα των 15.000 ευρώ και να ισχύσουν ίδιες προϋποθέσεις που ισχύουν για την ανασύσταση. Δηλαδή να δικαιούνται αποζημίωση για απώλεια παραγωγής όσοι το συνολικό οικογενειακό εισόδημα (γεωργικό και εξωγεωργικό) δεν είναι μεγαλύτερο από το τετραπλάσιο του εισοδήματος αναφοράς του έτους ζημιάς. Εννοείται ότι η παραπάνω ρύθμιση δεν αφορά τις περιπτώσεις που το γεωργικό οικογενειακό εισόδημα είναι μεγαλύτερο του εξωγεωργικού οικογενειακού εισοδήματος.

Πέραν αυτών που αναφέρει συγκεκριμένα η απόφαση, υπάρχουν και άλλα ζητήματα (άσχετα με τον ΕΛΓΑ) και τα οποία δεν έχουν ρυθμιστεί για τους αγρότες, όπως:

•    Η καθολική   αποζημίωση   για   τις   κατεστραμμένες   οικίες   και οικοσυσκευές και σταβλικές εγκαταστάσεις, με ενίσχυση που να καλύπτει   το   100%  της  δαπάνης  για  τη   δημιουργία  νέων

σύγχρονων   σταβλικών   εγκαταστάσεων,  και   συγχρόνως   να

επιλυθεί   με   ενίσχυση  η  ανάγκη  για προσωρινές σταβλικές

εγκαταστάσεις.

•    Η ρύθμιση των ληξιπρόθεσμων οφειλών και το πάγωμα

των δανείων και στους πυρόπληκτους αγρότες.

•    Τα δάνεια για αγορά ελαιοκτημάτων ή κτημάτων με άλλα οπωροφόρα δέντρα, τα οποία καταστράφηκαν από τις πυρκαγιές, ώστε να παγώσουν τα χρέη των δανείων  τους  μέχρι να ξαναδώσουν τα κτήματα τους την παραγωγή που έδιναν πριν καούν.

•    Η αποκατάσταση με δημόσια δαπάνη των κατεστραμμένων

δικτύων άρδευσης και ύδρευσης.

•    Η ενθάρρυνση για την ύπαρξη κινήτρων και με βοήθεια οι

βιολογικές   καλλιέργειες,   η   βιολογική   κτηνοτροφία   και   η

ολοκληρωμένη γεωργία και φυσικά η απαγόρευση στην

πράξη κάθε προσπάθειας εισόδου των μεταλλαγμένων.

•    Η αναδάσωση αλλά και για λόγους υγείας των ζώων και των

ανθρώπων, η απαγόρευση της βόσκηση των αιγοπροβάτων

αλλά και όλων των ζώων στις καμένες δασικές εκτάσεις. Για να

εφαρμοστεί όμως η  απαγόρευση, πρέπει να υπάρξει πλήρης ενίσχυση των κτηνοτρόφων με δωρεάν ζωοτροφές έγκαιρα και σε βάθος χρόνου και να δημιουργηθούν κτηνοτροφικά πάρκα.

•    Η στήριξη των πληγέντων σε βάθος χρόνου με την παροχή ενός ελάχιστου εγγυημένου εισοδήματος.

•    Η λήψη μέτρων υπέρ και των οικονομικών μεταναστών που απασχολούνται στις περιοχές αυτές.

Είναι αναγκαία η υπόμνηση της ισχυρής χρηματοδότησης μέσα από ένα ειδικό ΠΕΠ για τους 6 πυρόπληκτους νομούς, το οποίο θα είναι αθροιστικό στις σημερινές χρηματοδοτήσεις, και όχι να βαφτιστούν οι «χρηματοδοτήσεις» που δίνονται ως ειδικό Π.Ε.Π. Το Π.Ε.Π. αυτό πρέπει να χρηματοδοτηθεί αξιοποιώντας όλες τις πηγές χρηματοδότησης από την Ε.Ε., Ειδικό Ταμείο Αντιμετώπισης Εκτάκτων Αναγκών, Ταμείο Αλληλεγγύης της Ε.Ε., υπόλοιπα Γ΄ Κ.Π.Σ. 2000-2006, από το οποίο θα πρέπει να χρηματοδοτηθούν αντιπυρικά-αντιπλημμυρικά έργα καθώς και οι συμπληρωματικές γεωργικές αποζημιώσεις. Και φυσικά από το ΕΣΠΑ 2007-2013 και το εθνικό πρόγραμμα αγροτικής ανάπτυξης 2007-2013 «Αλέξανδρος Μπαλτατζής» και από συμπληρωματικούς εθνικούς πόρους, με σκοπό να υπάρξει οικονομική ανόρθωση των πυρόπληκτων περιοχών ώστε να μείνουν οι άνθρωποι στα χωριά τους.

Η μεγάλη καταστροφή από τις πυρκαγιές και οι σοβαρές συνέπειές της πρέπει να αντιμετωπιστούν από την πολιτεία σαν ένα μεγάλο δημόσιο έργο που χρειάζεται ολιστική αντιμετώπιση (όχι αποσπασματική), στρατηγικό προγραμματισμό με χρονοδιαγράμματα, συντονισμό και λαϊκή συμμετοχή και συζήτηση με τους ίδιους τους παραγωγούς και τους αρμόδιους φορείς τους.

Κατόπιν των παραπάνω,

ερωτώνται οι κ.κ. Υπουργοί:

•    Προτίθενται να επανεξετάσουν τις ρυθμίσεις που αναφέρονται παραπάνω και προβλέπονται στην ΚΥΑ;

•    Θα προχωρήσουν στη βελτίωση των όρων της αποκατάστασης, και συγκεκριμένα:

-Θα αλλάξει το όριο των 250 στρεμμάτων ως προϋπόθεση για ενιαία έκταση για τη χορήγηση της ενίσχυσης;

-Θα απαλειφθεί το όριο του 15% της συνολικής εκμετάλλευσης ώστε να δικαιούνται ενίσχυσης όλοι οι πληγέντες παραγωγοί;

-Θα καταργηθούν οι εξαιρέσεις του άρθρου 5 για φυτικό, ζωικό, πάγιο κεφάλαιο και κυρίως τα αποθηκευμένα προϊόντα;

-Θα καταργηθεί το όριο των 1.500 ευρώ ώστε να δικαιούνται αποζημίωσης όλοι οι παραγωγοί;

-Θα ληφθούν υπόψη και θα προωθηθούν ζητήματα, πέραν του ΕΛΓΑ, τα οποία δεν έχουν ρυθμιστεί ακόμη, τα οποία θα βοηθήσουν σε δίκαιη και καλύτερη αποκατάσταση των περιοχών που επλήγησαν, στόχοι που η αναθεωρηθείσα ΚΥΑ, σύμφωνα με τη γνώμη αγροτικών και επιστημονικών φορέων, δεν μπορεί να επιτύχει;

Οι ερωτώντες βουλευτές

Αμμανατίδου-Πασχαλίδου Ευαγγελία

Διώτη Ηρώ

Τσούκαλης Νίκος

Ψαριανός Γρηγόρης

Κριτσωτάκης Μιχάλης

Δρίτσας Θοδωρής

Λαφαζάνης Παναγιώτης

Λεβέντης Αθανάσιος