ΣΥΡΙΖΑ Συνασπισμός Ριζοσπαστικής Αριστεράς


Επικοινωνία / Contact RSS Twitter Facebook YouTube Instagram

20/12/2009

Βασικά σημεία της ομιλίας του Γενικού Εισηγητή του ΣΥΡΙΖΑ, Παναγιώτη Λαφαζάνη, Κοινοβουλευτικού εκπροσώπου για τον Κρατικό Προϋπολογισμό οικονομικού έτους 2010



Ευχαριστώ κε Πρόεδρε

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,

Το πρώτο που θέλω να κάνω είναι να θέσω στον κ. Υπουργό ένα ειλικρινές ερώτημα:

Κε Υπουργέ, ποιος λαμβάνει τις οικονομικές αποφάσεις σε αυτή τη χώρα;

Ποιος διαμορφώνει τον Προϋπολογισμό;

Οι διεθνείς κεφαλαιαγορές;

Οι διεθνείς οίκοι αξιολόγησης;

Η Standard & Poorʼs αποφασίζει; 

Η Moodyʼs;

Οι Τραπεζικοί και Χρηματιστηριακοί κύκλοι του Λονδίνου;

Ή αποφασίζει η ΕΚΤ, στην οποία τώρα στέλνετε προς έγκριση ακόμα και τα κυβερνητικά νομοσχέδια;

Θέτω αυτά τα ερωτήματα κε Υπουργέ γιατί φοβάμαι ότι η κυβέρνησή σας έχει γίνει φύλλο και φτερό στα χέρια της διεθνούς κερδοσκοπίας.

Ότι έχετε μετατραπεί στο εκτελεστικό χέρι των υπαγορεύσεων των αγορών.

Ότι μετατρέπεστε σε «άθυρμα» των Τραπεζών, του Διοικητή της ΤτΕ, της ΕΚΤ

Ότι πανικόβλητοι λαμβάνετε μέτρα με την απειλή της υποβάθμισης από τους διεθνείς οίκους αξιολόγησης  και όχι με βάση το δημόσιο συμφέρον και τις όποιες προεκλογικές σας δεσμεύσεις.

Και τα λέω αυτά διότι κε Υπουργέ, άλλο Προϋπολογισμό καταθέσατε στη Βουλή και άλλο Προϋπολογισμό ανακοινώσατε στην τηλεόραση του Bloomberg, οργάνου των διεθνών κεφαλαιαγορών.

Άλλο είναι το δημοσιονομικό έλλειμμα που περιλαμβάνει ο Προϋπολογισμός που έχουμε στα χέρια μας και άλλο μικρότερο το έλλειμμα που δεσμευτήκατε στο εξωτερικό.

Άλλοι είναι οι φόροι που περιέχονται στον Προϋπολογισμό και άλλοι οι επιδρομικοί φόροι που ανακοινώσατε στο Λονδίνο και στη συνέχεια στη χώρα.

Ακόμα χειρότερα.

Από το εξωτερικό μάθαμε ότι εντός του 2010 θα προχωρήσετε σε ιδιωτικοποιήσεις ύψους 2,5 δισ. ευρώ.

Προεκλογικά δεν είπατε τίποτα για ιδιωτικοποιήσεις.

Στο πρόγραμμά σας δεν περιλαμβάνονται ιδιωτικοποιήσεις.

Στον Προϋπολογισμό δεν προβλέπονται έσοδα από ιδιωτικοποιήσεις

Και ξαφνικά ανακοινώσατε, για να δώσετε εξετάσεις καλού μαθητή στους τραπεζικούς κύκλους του Λονδίνου, έσοδα «μαμούθ» από ιδιωτικοποιήσεις ύψους 2,5 δισ. ευρώ.

Τι θα πουλήσετε για να εισπράξετε 2,5 δισ. ευρώ;

Θα πουλήσετε την ΑΤΕ;

Θα πουλήσετε το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο;

Θα πουλήσετε τον ΟΠΑΠ;

Θα πουλήσετε τη ΔΕΗ;

Τι θα πουλήσετε; Γιατί δεν μας το λέτε;

Ή πρώτα ανακοινώνετε τι θα εισπράξετε, πόσα σας λείπουν και στη συνέχεια σκεφτόσαστε πως και από πού θα τα εισπράξετε;

Το κόμμα σας, ως αντιπολίτευση, έχει κινήσει γη και ουρανό ενάντια στις εκποιήσεις  της κυβέρνησης της ΝΔ.

Είχατε ξεσηκωθεί ενάντια στην πώληση του λιμανιού του Πειραιά.

Λέγατε ότι θα επανεξετάσετε, θα επαναδιαπραγματευθείτε  τις συμβάσεις πώλησης. Ότι θα εξαντλήσετε όλα τα μέσα για να τις ακυρώσετε.

Σήμερα, ως κυβέρνηση, όχι μόνο υπαναχωρείτε πλήρως και δεν κάνετε τίποτα, αλλά και περίπου εξυμνείτε τις θεάρεστες εκποιήσεις  της ΝΔ, όπως πράττει ο κ. Ανωμερίτης για το λιμάνι του Πειραιά.

Και ακόμα χειρότερα, ετοιμάζεστε να ξεπουλήσετε ό,τι το δημόσιο έχει απομείνει.

Αυτό γίνεται 20 και πάνω χρόνια τώρα: 

  • Η χώρα πουλάει όλα τα στρατηγικά της φιλέτα.
  • Διαλύει τη δημόσια και παραγωγική της βάση.
  • Μετατρέπεται σε «μπανανία» της παγκοσμιοποίησης.
  • Σε αποικία της Moodyʼs και της Standard & Poorʼs.
  • Σε προτεκτοράτο και άθυρμα των κεφαλαιαγορών.

Και μετά λέμε γιατί τα ελλείμματα τινάζονται στα ύψη! 

Δεύτερον:

Κε Υπουργέ,

Δεν ήμουν από εκείνους που είχα εντυπωσιαστεί με το Πρόγραμμα του ΠΑΣΟΚ.

Έλεγα ευθέως, μέχρι παρεξηγήσεως, ότι οι κατευθύνσεις σας κινούνται στο πλαίσιο των νεοφιλελεύθερων επιλογών της ΝΔ.

Είχατε κάνει, όμως, κάποιες έστω περιορισμένες προεκλογικές εξαγγελίες και είχατε αναλάβει κάποιες δεσμεύσεις που τις προβάλλατε κατά κόρον για να διαφοροποιηθείτε από τη ΝΔ.

Μια από αυτές ήταν η αντίθεσή σας στο πάγωμα μισθών της ΝΔ και η δέσμευση  για αυξήσεις πάνω από τον πληθωρισμό.

Αυτή ήταν υποτίθεται η μεγάλη διαφωνία σας με τη ΝΔ.

Και σας ρωτώ κε Υπουργέ,

Που πήγε αυτή η δέσμευσή  σας;

Γιατί τόσος εμπαιγμός των εργαζομένων;

Διαβάζουμε στον Προϋπολογισμό: Προβλέπονται αυξήσεις στους μισθούς της τάξης του 2,6%.

Σας λέγαμε από τις επιτροπές ότι αυτό το 2,6% ίσα-ίσα που χωράει τις αυξήσεις από την ωρίμανση.

Ότι με το 2,6% συνολικές αυξήσεις στους μισθούς, που θα περιλαμβάνουν την ωρίμανση και τις νέες προσλήψεις, οι αυξήσεις θα είναι κάτω του πληθωρισμού.

Δυστυχώς, τα πράγματα αποδείχθηκαν πιο τραγικά!

Και αποδείχθηκαν πολύ πιο τραγικά, διότι από το Λονδίνο διασταυρώθηκε πως η κυβέρνηση προχωρά σε περικοπή των επιδομάτων των δημόσιων υπαλλήλων κατά 10%.

Τα επιδόματα, όμως, για τους δημόσιους υπαλλήλους αντιπροσωπεύουν από το 40% του μισθού τους, έως και το 100% σε ορισμένες οριακές περιπτώσεις.

Δυστυχώς η χορήγηση επιδομάτων ήταν ένας τρόπος, απαράδεκτος τρόπος, για ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, να υποκαθιστούν αυξήσεις στους βασικούς μισθούς που διεκδικούσαν οι δημόσιοι υπάλληλοι.

Επομένως, για τους εργαζόμενους στο δημόσιο,

  • όχι  μόνο δεν θα υπάρξουν αυξήσεις πάνω από τον πληθωρισμό,
  • όχι μόνο δεν θα υπάρξουν αυξήσεις στα όρια του πληθωρισμού
  • Αλλά θα υπάρξουν, αντίθετα, μειώσεις απολαβών.

Μεγάλες, έως πρωτοφανείς μειώσεις το 2010 στα εισοδήματα των δημοσίων υπαλλήλων.

Επιτρέψτε μου εδώ να σας αναφέρω επί λέξει τι έλεγε ο κ. Γ. Παπανδρέου προεκλογικά από τη ΔΕΘ στη Θεσσαλονίκη.

Έλεγε ο σημερινός Πρωθυπουργός ότι «συγκρούεται με μια αντίληψη που λέει ότι το πρόβλημα θα λυθεί με το πάγωμα στις συντάξεις και του μισθούς. Αυτό,», όπως έλεγε ο κ. Γ. Παπανδρέου, «δεν θα λύσει το πρόβλημα. Θα σκοτώσει απλώς την κότα που γεννά το αβγό. Ξέρετε ποια είναι, από τους δικούς μας υπολογισμούς τα έσοδα με το πάγωμα των μισθών; Είναι 300 εκατομμύρια ευρώ. Τα κέρδη του πρώτου εξαμήνου του ΟΤΕ, ξέρετε ποια είναι; Είναι 300 εκατομμύρια ευρώ. Σκεφτείτε, λοιπόν, τα έσοδα του δημοσίου από μια ουσιαστικότερη συμμετοχή στον ΟΤΕ».

Τι κάνει σήμερα ο Πρωθυπουργός;

Όχι μόνο παγώνει, αλλά και μειώνει τους μισθούς.

Δεν σκοτώνει απλώς την κότα που γεννά τα αβγά, αλλά τη στραγγαλίζει.

Κι αυτό την ώρα που η κυβέρνηση όχι μόνο δεν κάνει τίποτα για να επαναφέρει υπό δημόσιο έλεγχο τον ΟΤΕ, αλλά ετοιμάζεται για ένα νέο γύρο εκποιήσεων δημόσιων επιχειρήσεων και δημόσιας περιουσίας.

Βεβαίως, πολλοί που δουλεύουν στον ιδιωτικό τομέα μπορεί να πουν ότι η λιτότητα στο δημόσιο δεν μας αφορά ή ακόμα χειρότερα μπορεί να σκεφθούν, καλά να πάθουν οι «τεμπέληδες» του δημοσίου.

Καταρχάς δεν θα συμφωνήσουμε με αυτές τις αποπροσανατολιστικές  και λαθεμένες, αν και αρκετά διαδεδομένες, απόψεις για το ρόλο των δημοσίων υπαλλήλων, τουλάχιστον, για τη μεγάλη πλειοψηφία τους.

Αλλά, πέραν αυτού, θα λέγαμε στους εργαζόμενους του ιδιωτικού τομέα, ότι η καμπάνα που ακούνε να κτυπάει στο δημόσιο, κτυπάει και για αυτούς.

Διότι η εισοδηματική πολιτική της κυβέρνησης στον δημόσιο τομέα  δίνει το σήμα και την κατεύθυνση για την εισοδηματική πολιτική και στον ιδιωτικό τομέα.

Μειώσεις μισθών στο δημόσιο σημαίνουν λιτότητα, σκληρή λιτότητα, και στον ιδιωτικό τομέα.

Η κυβερνητική πολιτική βουλιάζει την οικονομία και προσχωρεί, αν δεν υπερφαλαγγίζει, τις καταδικασμένες επιλογές της ΝΔ    !

Οι εργαζόμενοι των 800-1000-1200-1500 ευρώ είναι ο αντίπαλος;

Αυτή την ώρα χρειάζεται στήριξη και ενίσχυση των μισθών μαζί με στήριξη και ενίσχυση της εγχώριας παραγωγικής βάσης και της απασχόλησης.

Η κυβέρνηση, παραδομένη στις διεθνείς αγορές και τις μονεταριστικές επιλογές των κυρίαρχων της Ε.Ε., πράττει ακριβώς το αντίθετο.

Τέλεια συνταγή επιδείνωσης της ύφεσης και καταστροφής.

Τρίτον:

Κε Υπουργέ, η τραγωδία είναι ότι δεν μειώνετε του μισθούς μόνο μέσα από μια ανάλγητη και αυθαίρετη περικοπή επιδομάτων, αλλά και μέσα από μια νέα φοροεπιδρομή στα λαϊκά στρώματα.

Ο Προϋπολογισμός του 2010 προβλέπει 4,5 δισ. ευρώ πρόσθετα έσοδα, εκ των οποίων τα 4 δισ. πρόσθετα φορολογικά έσοδα, τα οποία δυστυχώς θα γίνουν στην πράξη, ως συνήθως, πολύ περισσότερα.

Από πού θα προκύψουν τα πρόσθετα αυτά φορολογικά έσοδα;

Αν εξαιρέσουμε το 1 δισ. που θα προέλθει από την έκτακτη εισφορά στα κέρδη και τη μεγάλη ακίνητη περιουσία του 2008, τότε τα υπόλοιπα 3 δισ. ευρώ, τα οποία στην πράξη θα γίνουν πολύ παραπάνω, θα προκύψουν από μια νέα φοροεπιδρομή στα λαϊκά στρώματα.

Μια νέα φοροεπιδρομή  στους άμεσους, με τη μη τιμαριθμοποίηση της φορολογικής κλίμακας και κυρίως στους έμμεσους φόρους. 

Η ΝΔ, για παράδειγμα, είχε επιβάλλει μέσα το 2009 σειρά αυξήσεων σε έμμεσους φόρους, όπως είχε επιβάλλει και νέους.

Η κυβέρνηση της ΝΔ μέσα στο 2009:

  • Αύξησε τον Ειδικό Φόρο Κατανάλωσης:

•    Στη βενζίνη

•    Στα ποτά

•    Στα τσιγάρα

  • Προχώρησε σε μεγάλη αύξηση του Τέλους Συνδρομητών Κινητής Τηλεφωνίας
  • Επέβαλε νέο μεγάλο τέλος στην Καρτοκινητή Τηλεφωνία.

Εσείς κε Υπουργέ, ως αντιπολίτευση καταγγέλλατε όλους αυτούς τους πρόσθετους και νέους έμμεσους φόρους.

Μιλάγατε για την απόσυρσή τους.

Τώρα, όχι μόνο κρατάτε και αποδέχεστε αυτή τη φοροεπιδρομή, αλλά και εξαγγέλλετε ακόμα μεγαλύτερη!

Έχετε εξαγγείλει μια νέα αύξηση στους έμμεσους φόρους:

•    Στα καύσιμα

•    Τα ποτά

•    Τα τσιγάρα

Ενώ θα ακολουθήσει και μια νέα αύξηση των αντικειμενικών αξιών!

Κι ενώ ακυρώσατε την απόσυρση των αυτοκινήτων κρατήσατε, στο όνομα της πράσινης ανάπτυξης, τις μεγάλες αυξήσεις  στα τέλη κυκλοφορίας των παλιών αυτοκινήτων.

Δεν φτάνει που δεν έχει να πάρει ένας φτωχός νέο αυτοκίνητο, θα πληρώνει για τιμωρία του και τα «μαλλιά της κεφαλής του» για τέλη κυκλοφορίας για να προστατεύσει το περιβάλλον.

Αυτό δεν λέγεται «πράσινη ανάπτυξη», αλλά «πράσινη επιδρομή»!

Η μείωση μισθών μαζί με την αύξηση των φόρων, κυρίως των έμμεσων, συνιστά μια μεγάλη κοινωνική λεηλασία, ίσως τη μεγαλύτερη στη μεταπολίτευση.

Τι έπρεπε να γίνει;

Εφαρμογή μιας πολιτικής σε ριζικά αντίθετη κατεύθυνση για τον περιορισμό:

  • Της φορολογικής ασυλίας μεγάλων κερδών, μεγάλων εισοδημάτων, μεγάλων περιουσιών, μεγάλων κληρονομιών
  • Της φοροδιαφυγής που έχει προσλάβει εκρηκτικές διαστάσεις

Τέταρτον:

Βασική δέσμευση της κυβέρνησης σας, κε Υπουργέ, ήταν η στήριξη και ενίσχυση του Κοινωνικού Κράτους.

Αντί, όμως, για μια τέτοια στήριξη ακολουθείτε μια νέα πολιτική περαιτέρω κοινωνικής κατεδάφισης.

Το επιχείρημά σας είναι μόνο το Επίδομα Κοινωνικής Αλληλεγγύης των 300-400 ευρώ που δίνετε σε δύο δόσεις και στα πιο φτωχά στρώματα της κοινωνίας.

Το επίδομα, όμως, αυτό είναι παρόμοιο με το επίδομα θέρμανσης, τις έκτακτες αυξήσεις στους χαμηλόμισθους και άλλα τέτοια τινά που έκανε η ΝΔ.

Με εφάπαξ, όμως, επιδόματα ελεημοσύνης δεν αλλάζει η κατάσταση της κοινωνικής φτώχειας που συνεχώς διευρύνεται.

Και διευρύνεται γιατί η κοινωνική πολιτική βαδίζει από το κακό στο χειρότερο.

Στον Προϋπολογισμό του 2010 οι πρωτογενείς δαπάνες του Τακτικού Προϋπολογισμού είναι μειωμένες κατά 2,252 δισ. ευρώ.

Από πού νομίζετε ότι προέρχεται αυτή η μείωση κυρίες και κύριοι συνάδελφοι;

Μήπως από τις σπατάλες, από τον περιορισμό της γραφειοκρατίας και των μεγάλων μισθών σε διορισμένους υμετέρους;

Ασφαλώς όχι.

Η κύρια μείωση προέρχεται από το κονδύλι ΑΣΦΑΛΙΣΗ-ΠΕΡΙΘΑΛΨΗ-ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ κατά 1,673 δισ. ευρώ.

Και ειδικότερα, μειώνονται οι επιχορηγήσεις των Ασφαλιστικών Ταμείων κατά 1,452 δισ. ευρώ

Προξενεί κατάπληξη ότι εν μέσω κρίσης και ύφεσης μειώνεται η επιχορήγηση στο ΙΚΑ κατά 150 εκ. ευρώ και στον ΟΑΕΕ κατά 480 εκ. ευρώ

Αυτά είναι τα κονδύλια που πρέπει να μειωθούν;

Τα κονδύλια της Κοινωνικής Ασφάλισης;

Τα κονδύλια προς το ΙΚΑ; Προς τον ΟΑΕΕ; 

Πως θα ανταποκριθούν αυτά τα Ταμεία στις υποχρεώσεις τους;  Στην παροχή των ισχνών, έστω, συντάξεων; Στην παροχή υπηρεσιών υγείας;

Εκτός και αν ο στόχος είναι να περάσουν γρήγορα οι μεταρρυθμίσεις πρωτοφανούς ασφαλιστικής κατεδάφισης, που έχει εισηγηθεί ο κ. Α. Λοβέρδος.

Οι νέες προτάσεις της κυβέρνησης για το ασφαλιστικό, όπως εξαγγέλθηκαν από τον κ. Α. Λοβέρδο σηματοδοτούν τη χαριστική βολή στα ασφαλιστικά και συνταξιοδοτικά δικαιώματα του ελληνικού λαού.

Η κυβέρνηση αφού αθέτησε πλήρως και πανηγυρικά την υπόσχεσή της για την κατάργηση του απαράδεκτου Νόμου «Πετραλιά», φτάνει τώρα στο σημείο να προτείνει:

  • το λογιστικό διαχωρισμό των προνοιακών από τις ασφαλιστικές παροχές,
  • τη θεσμοθέτηση της  βασικής σύνταξης ως κοινής αφετηρίας όλων των συντάξεων με στόχο την ανταποδοτικότητα από κει και πάνω
  • την δήθεν εθελοντική αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης, την ενίσχυση των επαγγελματικών ταμείων
  • και την υπό γνωστούς όρους περεταίρω ενοποίηση των Ταμείων,  που οδηγεί  στην συνεχή υποβάθμιση δικαιωμάτων και αύξηση των ελλειμμάτων.

Οι κατεδαφιστικές αυτές προτάσεις στην ουσία επαναφέρουν τις αλήστου μνήμης επιλογές του κ. Σιούφα το ʼ92, οι οποίες αποσύρθηκαν μετά τη γενικευμένη κατακραυγή και σήμερα, περίπου, επανέρχονται για να οδηγήσουν

  • σε δραματική συρρίκνωση των κατώτερων συντάξεων
  • και στη χαριστική βολή της δημόσιας κοινωνικής ασφάλισης.

Και όλα αυτά, στο όνομα της δημοσιονομικής σταθεροποίησης της χώρας, του Συμφώνου Σταθερότητας και της προσαρμογής στις απαιτήσεις των διεθνών αγορών.

Πέμπτον:

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,

Τη χώρα καλύπτει ένα πυκνό μαύρο σύννεφο αποπνικτικής δημοσιονομικής τρομοϋστερίας.

Το πλέον τραγικό είναι ότι σε αυτή τη δημοσιονομική τρομοϋστερία πρωταγωνιστεί η κυβέρνηση.

Δεν θα μπω στην ανούσια διαμάχη ΝΔ-ΠΑΣΟΚ για το ύψος του ελλείμματος.

Το βέβαιον είναι ότι ο κ. Γ. Παπανδρέου προεκλογικά, παρά τις δημοσιονομικές δυσκολίες, ήταν αισιόδοξος και έλεγε σε όλους τους τόνους ότι υπάρχουν χρήματα.

Τώρα, κε Υπουργέ, λέτε ότι δεν γνωρίζατε τη δημοσιονομική κατάσταση!

Δεν ξέρατε; Δεν διαβάζατε;

Δεν διαβάζατε; Δεν ακούγατε για το ταμειακό έλλειμμα που είχε φτάσει σε διψήφιο ποσοστό τον Αύγουστο;

Καλά, δεν ακούγατε. Δεν ρωτάγατε; 

Εμείς πάντως μιλάγαμε για διψήφιο ποσοστό δημοσιονομικού ελλείμματος.

Όλα τα γνωρίζατε, αλλά είτε δημαγωγούσατε είτε θεωρούσατε ότι μπορείτε να υπόσχεστε και τώρα κάνετε ολοταχώς πίσω.

Και ερχόσαστε να μιλάτε για την «εντατική» και για «δημοσιονομικό αδιέξοδο που απειλεί την εθνική κυριαρχία»

Με τέτοιες δηλώσεις, όμως, δίνετε εσείς οι ίδιοι «πράσινο φως» στους διάφορους διεθνείς οίκους για να υποβαθμίσουν πιστοληπτικά τη χώρα.

Η κυβερνητική τρομοϋστερία τροφοδοτεί τις υποβαθμίσεις και οι υποβαθμίσεις την τρομοϋστερία σε ένα ατελείωτο φαύλο κύκλο που οδηγεί στην κοινωνική λεηλασία.

Πριν από τις εκλογές  η κυβέρνηση αμφισβητούσε που και που, έστω φραστικά, τη δεσποτεία των διεθνών κεφαλαιαγορών και το Σύμφωνο Σταθερότητας, του οποίου ζητούσε τροποποίηση.

Γιατί τα ξεχάσατε όλα αυτά;

Και όχι μόνο τα ξεχάσατε, αλλά και έχετε αναγάγει σε δόγμα τη δημοσιονομική προσαρμογή στο Σύμφωνο Σταθερότητας και την αποκατάσταση της αξιοπιστίας σας απέναντι στις αγορές.

Η ανάγκη αξιοπιστίας της κυβέρνησης απέναντι στις προεκλογικές της δεσμεύσεις έχει αντικατασταθεί με μια μεγάλη φρενήρη κούρσα για να αποκαταστήσει την αξιοπιστία της απέναντι στη Moodyʼs.

Έκτον:

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,

Η Αριστερά δεν έχει ευθύνη για τα μεγάλα ελλείμματα της χώρας και τη συνεχή δημοσιονομική κρίση.

Την ευθύνη για τα υψηλά ελλείμματα έχουν ΝΔ και ΠΑΣΟΚ και τη μεταθέτουν ο ένας στον άλλο, βρίσκοντας εύκολο, αλλά ανούσιο πεδίο αντιπαράθεσης.

Όμως, εμείς λέμε με σαφήνεια ότι το πρόβλημα της χώρας δεν είναι τόσο,  ούτε κυρίως, το δημοσιονομικό, το υψηλό δημοσιονομικό έλλειμμα.

Είναι τραγικό ότι η οικονομική συζήτηση σε αυτή τη χώρα επικεντρώνεται στο δημοσιονομικό έλλειμμα και επομένως η πραγματικότητα αναποδογυρίζεται και τίθεται με το κεφάλι κάτω.

Διότι το πρόβλημα του υψηλού δημοσιονομικού ελλείμματος είναι απόρροια μιας σειράς άλλων προβλημάτων που το αναπαράγουν. Είναι το αποτέλεσμα και όχι η αιτία.

  • Αντίθετα, το πρόβλημα της χώρας είναι αναπτυξιακό

Είναι ότι η οικονομία βυθίζεται όλο και περισσότερο στην ύφεση και η αγορά βουλιάζει, αν δεν νεκρώνει.

  • Το πρόβλημα της χώρας είναι παραγωγικό

Είναι ότι η παραγωγική βάση της χώρας έχει καταρρεύσει.

Η βιομηχανία περιθωριοποιείται

Η αγροτική οικονομία τείνει προς εξαφάνιση

  • Το πρόβλημα της χώρας είναι ότι είναι σχεδόν ανύπαρκτη η ενδογενής αναπτυξιακή δυναμική της χώρας.
  • Το πρόβλημα της χώρας είναι κοινωνικό, με ένα χάσμα κοινωνικών ανισοτήτων, μια καλπάζουσα νέα φτώχεια και μια εφιαλτική ανεργία.

Αν δεν αντιμετωπίσουμε αυτά τα προβλήματα δεν μπορεί να υπάρξει δημοσιονομική βελτίωση.

Επομένως, το κύριο δεν είναι το ύψος του ελλείμματος, αλλά το πώς αξιοποιείται αυτό το έλλειμμα.

Αν αξιοποιείται αναπτυξιακά, παραγωγικά, κοινωνικά

ή

Αν συντηρεί και διευρύνει ένα πελατειακό κομματικό κράτος και φουσκώνει τα κέρδη μιας ιδιωτικής ολιγαρχίας, συνήθως κρατικοδίαιτης.



Χρησιμοποιούμε cookies για να σας προσφέρουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία πλοήγησης και να αναλύουμε την επισκεψιμότητα της ιστοσελίδας μας. Με την παραμονή σας στην ιστοσελίδα, αποδέχεστε τη χρήση cookies όπως αυτή περιγράφεται στην Πολιτική Cookies ΟΚ