ΦΩΤΙΟΣ ΚΟΥΒΕΛΗΣ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, είμαι βέβαιος ότι εάν δεν είχε επενδυθεί κομματική αντιπαράθεση και διάθεση πολιτικής διελκυστίνδας, το νομοσχέδιο από όλες τις πτέρυγες της Βουλής θα είχε διαφορετική αντιμετώπιση. Και ακριβέστερα, όχι το σχέδιο νόμου της Κυβέρνησης, αλλά η αντιμετώπιση του ζητήματος της ιθαγένειας, της πολιτογράφησης και ειδικότερα, των πολιτικών δικαιωμάτων των επί μακρόν διαβιούντων στην Ελλάδα ξένων πολιτών, των μεταναστών.

Βεβαίως, δεν μπορώ να υποτιμήσω το γεγονός ότι υπάρχουν φωνές, υπάρχουν αντιλήψεις μέσα στην Αίθουσα, που με μια ειδική ιδεολογική φόρτιση, αρνητική σε ό,τι έχει σχέση με τους ξένους πολίτες, αντιπαλεύει αυτήν την ρύθμιση και βεβαίως, διεκπεραιώνει την ιδεολογική της άποψη και την ιδεολογική της εμμονή.

Και είναι ακριβές αυτό που ακούστηκε και λίγο πριν, αγαπητοί συνάδελφοι της Νέας Δημοκρατίας, ότι είχατε διαβεβαιώσει και όχι μόνο στο τελευταίο συνέδριο της ΚΕΔΚΕ, αλλά και ενωρίτερα, εδώ μέσα στη Βουλή, κύριε Τζαβάρα, ότι θα δοθούν πολιτικά δικαιώματα στους μετανάστες, βεβαίως με προϋποθέσεις και βεβαιότατα, με αξιολόγηση του κριτηρίου του χρόνου παραμονής.

ΦΩΤΙΟΣ ΚΟΥΒΕΛΗΣ:  Σήμερα εγκαταλείπεται η άποψη αυτή. Και εγκαταλείπεται για το λόγο ότι η στείρα κομματική αντιπαλότητα προβάλλεται, επιλέγεται, προκειμένου, όχι να αποκρουστεί το σχέδιο  νόμου, αλλά μία ρύθμιση, η οποία είναι εξαιρετικά αναγκαία για τον τόπο και βρίσκεται σε εκκρεμότητα εδώ και πάρα πολλά χρόνια.

Και θα έλεγα, κύριοι συνάδελφοι του Λ.Α.Ο.Σ., σταματήσετε την έγχυση δηλητηρίου στην κοινωνία. Σταματήστε να φοβίζετε την κοινωνία. Και σταματήστε, μπροστά στα αποτρόπαια γεγονότα που συνέβησαν και χθες και προχθές στα Χανιά, στη Λακωνία και ειδικότερα στη Σπάρτη.

Ο ρατσισμός και η ξενοφοβία δεν είναι υφέρποντα μεγέθη. Λυπάμαι, αλλά είναι όρθια, είναι παρόντα σε αρκετό μέρος της ελληνικής κοινωνίας και τροφοδοτούνται από απόψεις, οι οποίες ακούγονται και μέσα στο Ελληνικό Κοινοβούλιο.

Και ακούω την παραδοξότητα, να εμπλέκεται η μεταναστευτική πολιτική με ένα νομοσχέδιο, το οποίο αφορά στην ιθαγένεια. Πρόκειται για δύο διαφορετικά ζητήματα. Άλλο η μεταναστευτική πολιτική, άλλο η ιθαγένεια, η πολιτογράφηση και η αναγνώριση των πολιτικών δικαιωμάτων στους ξένους πολίτες, που επί μακρόν, -επαναλαμβάνω- ζουν  σʼ αυτόν τον τόπο και είναι κοινωνοί μιας συγκεκριμένης πραγματικότητας, με ό,τι η κοινωνία αυτή μπορεί να συνεπάγεται, ως δικαιώματα και υποχρεώσεις.

Δεν εμπλέκεται, όμως, τυχαία η υπόθεση της μετανάστευσης με το ζήτημα της ιθαγένειας. Αποτελεί επιλογή, προκειμένου να δικαιολογήσει το αδικαιολόγητο. Διαμορφώστε –λέει- πρώτα τη μεταναστευτική πολιτική και ελάτε, εν συνεχεία, να ρυθμίσουμε το θέμα της ιθαγένειας και της πολιτογράφησης.

Και ερωτώ τη Νέα Δημοκρατία. Τι κάνατε, επί τόσα έτη -και εσείς, βεβαίως, του ΠΑ.ΣΟ.Κ.- αναφορικά με την απουσία μεταναστευτικής πολιτικής; Η μεταναστευτική πολιτική οδήγησε πάρα πολλούς ξένους πολίτες -οι οποίοι, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, δεν ήρθαν στον τόπο μας, χάριν αναψυχής, το δικαίωμα στη ζωή και στην ελπίδα διεκδικούσαν- να καταστούν νόμιμοι και να μπορέσουν να ενταχθούν στην κοινωνική πραγματικότητα και όχι να ενσωματωθούν, αλλά να συσσωματωθούν -με την κυριολεξία του όρου- για να μην τους αφαιρείται το δικαίωμα και του δικού τους πολιτισμού που δικαιούνται, συσσωματωμένοι στην ελληνική πραγματικότητα, να αναφέρονται και στον δικό τους πολιτισμό, στον πολιτισμό της γης από την οποία ξεκίνησαν και ήλθαν εδώ ή και πήγαν και κάπου αλλού, ζητώντας να επιβιώσουν, κανένας δεν σας εμπόδισε.

Ανασύρετε, όμως, την απουσία της μεταναστευτικής πολιτικής και τις ελλείψεις που έχουν συντελεστεί, ακριβώς για να δικαιολογήσετε με απαράδεκτο τρόπο, την απόκρουση αντιμετώπισης του ζητήματος που έχει σχέση με την ιθαγένεια και την πολιτογράφηση.

Κύριες και κύριοι συνάδελφοι, για θυμηθείτε, όταν ήταν ανοιχτά τα λεγόμενα Ολυμπιακά Έργα, όταν στην πατρίδα μας σημειώνονταν υψηλοί δείκτες ανάπτυξης -και ανεξάρτητα από το ποιος καρπώθηκε το οικονομικό αποτέλεσμα αυτής της ανάπτυξης- ουδείς λόγος για τους μετανάστες. Διότι, οι μετανάστες ήταν η προστιθέμενη αξία στην παραγωγή αυτού του έργου που είχε συντελεστεί. Και αμέσως μετά, όταν τέλειωσαν οι ανάγκες αυτού του τόπου, αναφορικά με την εκτέλεση έργων, ανεδείχθησαν και πίνακες εγκληματικότητας. Αξιοποιήθηκαν και στοιχεία σε σχέση με παραβατική συμπεριφορά, που δεν έχουν καμία σχέση με την πραγματικότητα, για να ξεχνάνε όλοι εκείνοι που υπηρετούν έναν ιδιότυπο, όσο και επικίνδυνο εθνοκεντρισμό, ότι αυτή η εγκληματικότητα δεν αφορά μόνο σε αλλοδαπούς, αλλά αφορά για συγκεκριμένους λόγους και επίσης, συγκεκριμένα αίτια και δικούς μας συμπατριώτες μας, Έλληνες πολίτες.

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, έχουμε σημαντικές διαφωνίες με το νομοσχέδιο και το γνωρίζει το Υπουργείο. Το γνωρίζει και η Κυβέρνηση. Ψηφίζουμε, όμως, το σχέδιο νόμου επί της αρχής, ξέρετε γιατί;

Γιατί θεωρούμε ότι είναι ένα πρώτο βήμα, είναι ένας βηματισμός, ο οποίος έπρεπε να έχει γίνει εδώ και καιρό και γίνεται τούτη την ώρα με ατέλειες, με αδυναμίες, αλλά, κυρία Υπουργέ και με φοβίες, στις οποίες έχετε περιπέσει από την πίεση που σας ασκείται και από τη Νέα Δημοκρατία και από το Λαϊκό Ορθόδοξο Συναγερμό. Διότι δεν μπορώ, επί παραδείγματι, να αντιληφθώ πώς επιχειρηματολογείτε υπέρ του νομοσχεδίου σας, αναδεικνύοντας όλες τις υποχωρήσεις, όλες τις υπαναχωρήσεις και όλες τις ατέλειες που έχει.

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ο λόγος για το δημοψήφισμα. Και προβάλλει ως αμεσοδημοκρατική διαδικασία. Και είναι ακριβές ότι και εμείς, ο ΣΥ.ΡΙ.ΖΑ., έχουμε προτείνει και την αναθεώρηση του άρθρου 44 του Συντάγματος για την καθιέρωση του λεγόμενου λαϊκού δημοψηφίσματος, αλλά και τη διενέργεια δημοψηφίσματος με την  υπάρχουσα συνταγματική τάξη.

Όμως, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, δημοψηφίσματα δεν γίνονται γενικώς για κάθε ζήτημα. Δεν δικαιολογείται η διενέργεια δημοψηφίσματος όταν καλείται κάποιος να αποφασίσει για δικαιώματα μειοψηφίας. Και εδώ μιλάμε για ατομικό δικαίωμα στην απόκτηση της ιθαγένειας –γνωρίζω τις διαφωνίες που υπάρχουν-και στην απόκτηση του δικαιώματος της πολιτογράφησης –νέο δικαίωμα αναμφισβήτητα- το οποίο κατά τη γνώμη μου γεννιέται από την παρουσία και τη συμμετοχή σε μία κοινωνική πραγματικότητα του όποιου πολίτη, ο οποίος διεκδικεί τη συμμετοχή του σε αυτήν την πραγματικότητα.

Να γιατί, αποκρούουμε το δημοψήφισμα στη συγκεκριμένη περίπτωση και να γιατί προτρέπουμε να υπάρξει, η κατά το δυνατόν μεγαλύτερη προώθηση αυτού του ζητήματος.

Θέλετε να σας πω ατέλειες του σχεδίου νόμου; Υπάρχουν πάρα πολλές. Για παράδειγμα: Γιατί το αυτοτελές δικαίωμα του παιδιού που γεννιέται στην Ελλάδα να εξαρτάται από τη νομιμότητα της παρουσίας των γονέων;

Επειδή το παράδειγμα μπορεί να διευκολύνει την κατανόηση του πολιτικού μας ισχυρισμού, ακούστε, έχουμε πολλούς τέτοιους μη νομίμους ξένους πολίτες στην Ελλάδα. Γεννάνε παιδιά, αυτοί εξακολουθούν να βρίσκονται σε μία παρανομία, αλλά αυτά τα παιδιά και με δεδομένη τη συμπεριφορά της ελληνικής πολιτείας -ορθή συμπεριφορά κατά τούτο- εγγράφονται στο σχολείο, παρακολουθούν τη στοιχειώδη, τη μέση εκπαίδευση, έχουν το βάρος της μη νομιμότητας των γονιών, αλλά το δικαίωμα αυτών των παιδιών να πολιτογραφηθούν και να διεκδικήσουν την ιθαγένεια δεν εξασφαλίζεται, διότι εξαρτάται αυτό το δικαίωμα από τη μη νομιμότητα των γονέων. Αυτό δεν το  θέλει ούτε θεός, ούτε διάβολος, δεν πρέπει να το θέλουν ούτε και εκείνοι που ομνύουν στο όνομα κάποιου ιδιότυπου, όσο και επικίνδυνου εθνικισμού.

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, δεν διαταράσσεται η κοινωνική συνοχή, από την ώρα που θα δώσεις το δικαίωμα, το πολιτικό δικαίωμα στον ξένο πολίτη, να  ψηφίζει, να εκλέγει και να εκλέγεται, λέμε εμείς.

Είχα χθες τη δυνατότητα να σας πω ότι, αυτό το δικαίωμα το θέλει από το 2001 πανηγυρικά και ο συντακτικός νομοθέτης, το θέλει το Σύνταγμα. Και δεν διαπίστωσα το 2001, όταν συζητούσαμε την Αναθεώρηση του Συντάγματος και ειδικότερα τη ρύθμιση του άρθρου 102 του Συντάγματος, να υπάρχουν διαφωνίες. Τι είναι αυτό που σήμερα ανασύρεται;

Ακούστε επιχείρημα: «Με δεδομένη, λέει, την οικονομική κρίση έρχεται ένα νομοθέτημα να τινάξει στον αέρα, τη συναίνεση, την κοινωνική και πολιτική συνοχή». Τι επικίνδυνα επιχειρήματα είναι αυτά; Η κοινωνική συνοχή διαμορφώνεται πάντοτε, ιστορικά αποδεδειγμένα, από το δικαίωμα που παρέχει σε εκείνον που μετέχει της κοινωνικής πραγματικότητας να έχει δικαιώματα, συμπληρώνω και υποχρεώσεις.

Αντίθετα με τα όσα ισχυρίζεστε, όσοι αντιπαλεύετε αυτή τη ρύθμιση, η ιθαγένεια -όπως ελλειμματικά προσδιορίζεται- η πολιτογράφηση -όπως και αυτή ελλειμματικά κατά τη γνώμη μας προσδιορίζεται- όπως και το δικαίωμα του παιδιού που γεννιέται εδώ -όπως και αυτό ελλειμματικά προβλέπεται και προωθείται- θα υπηρετήσει και την κοινωνική συνοχή αλλά και την ενδυνάμωση μίας κοινωνίας, η οποία πια συγκροτείται από πολίτες. Δεν συγκροτείται μόνο από εκείνους που έχουν ελληνικό αίμα στις φλέβες τους, αλλά και από εκείνους που αποκτούν συνείδηση συμμετοχής στην ελληνική πραγματικότητα.

Για αυτούς του λόγους εμείς, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, παρά τις αντιρρήσεις μας, ψηφίζουμε το σχέδιο νόμου επί της αρχής, γιατί επαναλαμβάνω, θεωρούμε  ότι αποτελεί ένα πρώτο βήμα και ελπίζουμε να μην είναι μετέωρο για να επακολουθήσουν και άλλα βήματα που επιτέλους, θα διαμορφώνουν τον κώδικα και τις ρυθμίσεις συνολικά της ιθαγένειας, με έναν τρόπο που θα ανταποκρίνεται απόλυτα, όχι γενικά και αόριστα, σε κάποιον ανθρωπισμό, όχι γενικά και αόριστα σε κάποια ανθρώπινη αλληλεγγύη, αλλά θα ανταποκρίνεται στην πολιτική ουσία του δεσμού του πολίτη με το κράτος, γιατί αυτός ο δεσμός είναι η ιθαγένεια.

Σας ευχαριστώ.