Μιλώντας σήμερα στο ρ/σ «Κανάλι 1» του Πειραιά (Ν. Σκουρής –Γρ. Τζιοβάρας), ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ στη Βʼ Περιφέρεια της Αθήνας Δ. Παπαδημούλης, δήλωσε, μεταξύ άλλων, τα εξής:

Για την προσφυγή στο ΔΝΤ και τις συνέπειές της

«Είναι βέβαιο ότι η κυβέρνηση θα υποστεί ένα τεράστιο πολιτικό κόστος. Γιατί η συνταγή του ΔΝΤ είναι πολύ γνωστή. Όλοι ξέρουμε τι έγινε στη Ρουμανία, στην Ουγγαρία, στη Λεττονία πρόσφατα. Τα μέτρα που θα επιβάλλει το ΔΝΤ δεν έχουν καμία απολύτως σχέση με όσα έλεγε το ΠΑΣΟΚ προεκλογικά για να γίνει κυβέρνηση, αλλά ούτε και με όσα έλεγε τους πρώτους μήνες μετεκλογικά.

Οι πολίτες αντιλαμβάνονται ότι ΔΝΤ σημαίνει νέα μείωση μισθών και στον ιδιωτικό τομέα, ακόμη χαμηλότερες συντάξεις και περισσότερα χρόνια δουλειάς μέχρι τη σύνταξη, νέα δραστική περικοπή του κοινωνικού κράτους και τίναγμα στα ύψη της ανεργίας.

Αυτό το χάπι δεν χρυσώνεται και δεν το χάφτει κανείς.

Είναι λάθος της κυβέρνησης ότι, αντί να μιλήσει με ειλικρίνεια για το τι θα σημάνει η προσφυγή, αναλώνεται σε μια επικοινωνιακή πολιτική διαχείριση του θέματος. Νοιάζεται πιο πολύ για να μην «τσούξει» πολύ το κόμμα –όχι για να μην «τσούξει» πολύ τον πολίτη. Καταντά να κάνει θεαματικές κωλοτούμπες, εξωραΐζοντας το ΔΝΤ, λέγοντας ότι τώρα που έχει σοσιαλιστή πρόεδρο, που θέλει να γίνει πρόεδρος της Γαλλίας, άλλαξε και θα κάνει καλά πράγματα. Αυτά δεν πείθουν ούτε τους φανατικούς πασοκτζήδες».

Για  τις συνέπειες στο πολιτικό σκηνικό

«Έρχεται ο λογαριασμός για ένα φαύλο και χρεωκοπημένο σύστημα διακυβέρνησης δεκαετιών. Αυτό χειροτέρεψε πολύ τα τελευταία πεντέμισι χρόνια της Νέας Δημοκρατίας. Και ήρθε, ως κερασάκι στην τούρτα, το ΠΑΣΟΚ με παλινωδίες και αντιφατικούς χειρισμούς να μας φέρει με το πιστόλι οπλισμένο, όχι στο τραπέζι, αλλά στον κρόταφο της ελληνικής κοινωνίας, με το δίλημμα: χρεοκοπία ή ΔΝΤ.

Επειδή το κοινωνικό κόστος από τις συνταγές που θα επιβληθούν για πολλά χρόνια από το ΔΝΤ και επειδή ο περιορισμός της κυριαρχίας με το ΔΝΤ αφεντικό στην οικονομική πολιτική της χώρας, θα προκαλέσουν μεγάλες κοινωνικές αντιδράσεις, είναι βέβαιο ότι θα έχουμε και σεισμικές αλλαγές στο πολιτικό τοπίο. Το πόσο γρήγορα και προς ποια κατεύθυνση, είναι ανοιχτό. Δεν είναι καθόλου βέβαιο πως θα είναι προς τα αριστερά, προς προοδευτική κατεύθυνση, αυτές οι μετατοπίσεις. Αυτό εξαρτάται από το πώς θα αντιδράσουν οι πολιτικές και κοινωνικές δυνάμεις απέναντι σε αυτή την πρόκληση. Υπάρχουν και χώρες όπου η λαίλαπα του ΔΝΤ τροφοδότησε την άκρα δεξιά.

Ο κ. Καρατζαφέρης ο οποίος αρδεύεται από την παραδοσιακή άκρα δεξιά, εισηγήθηκε το ΔΝΤ, ως άτυπος αντιπρόεδρος της κυβέρνησης την εποχή του μέλιτος. Τώρα, ως κλασικός τακτικιστής, πασχίζει να ξεχάσουμε αυτά που έλεγε πριν ένα μήνα. Στη Νέα Δημοκρατία ο κ. Σαμαράς λέει αυτά και η κ. Μπακογιάννη τα ακριβώς αντίθετα. Το βασικό πρόβλημα της Νέας Δημοκρατίας όμως, είναι ότι στη συνείδηση των πολιτών και των περισσότερων νεοδημοκρατών, φέρει βαριά ευθύνη για αυτή την κατάσταση, για το σημερινό χάλι».

Για τη στάση της Αριστεράς

«Αυτή η κρίση απαιτεί από την αριστερά να ξεπεράσει γρήγορα παιδικές ασθένειες, λάθη, ανεπάρκειες, ανόητες διαιρέσεις και να γίνει μία μαζική λαϊκή σύγχρονη αριστερά, που με όπλα τη δημοκρατία, τους μαζικούς ειρηνικούς αγώνες και με γνώμονα το συμφέρον των αδυνάτων να μιλάει τη γλώσσα των προβλημάτων, δίπλα στους απλούς πολίτες.

Αν το καταφέρουμε -και η παράδοση της ελληνικής αριστεράς έχει δείξει ότι πολλές φορές το καταφέραμε- όχι απλώς θα βγούμε δυναμωμένοι, αλλά μπορούμε να βοηθήσουμε και τη χώρα και τους κοινωνικά ασθενέστερους να ξεπεράσουν αυτή την κρίση με το λιγότερο κόστος και το συντομότερο δυνατόν. Για παράδειγμα, μόνο από τη γραφειοκρατία και τη διαφθορά που έχουν χτίσει Νέα Δημοκρατία και ΠΑΣΟΚ όλα αυτά τα χρόνια, το κόστος είναι ετησίως 20 δισ. ευρώ, 8% του ΑΕΠ. Ισοδυναμεί με τη μείωση του ελλείμματος που πρέπει να πετύχουμε μέσα σε τρία χρόνια και η κυβέρνηση την επιδιώκει με περικοπές μισθών, συντάξεων και άλλα συναφή».