Ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Δ. Παπαδημούλης μιλώντας στο ρ/σ «ΒΗΜΑ 99,5» (Γ. Κορωναίος), για τις πρόσφατες εξελίξεις  είπε μεταξύ άλλων τα εξής:

Για τον τραυματισμό των διαδηλωτών και τις δολοφονίες πολιτών στο κέντρο της Αθήνας

-    Αυτά τα συμπτώματα βίας είναι κάτι που ανησυχεί το πολιτικό σκηνικό ή είναι δικαιολογημένα λόγω  της δύσκολης εποχής;

Θα έπρεπε όχι απλά να ανησυχούν το πολιτικό σκηνικό αυτά τα απανωτά κρούσματα φαύλου κύκλου βίας, αλλά να ηχούν ως «καμπάνα κινδύνου» του εκφασισμού της κοινωνίας. Χθες είχαμε ακραία δολοφονική βία εναντίον διαδηλωτών, υπάρχουν  βίντεο και μαρτυρίες που δείχνουν ότι οι αστυνομικοί επιτέθηκαν σε διαδηλωτές. Υπάρχουν μαρτυρίες που λένε ότι οι αστυνομικές δυνάμεις χρησιμοποιούσαν τα γκλομπς από την ανάποδη με τη σιδερένια πλευρά. Υπάρχει η ιατρική γνωμάτευση του γιατρού που λέει: «ποτέ δεν είδα τόσο χτυπημένο κρανίο». Υπάρχει, η εν ψυχρώ δολοφονία ενός 44χρονου που πήγαινε τη γυναίκα του να γεννήσει, για μια βιντεοκάμερα  300 ευρώ. Υπάρχει, όπως όλα δείχνουν, μια δολοφονία ενός μετανάστη, ως αντίποινα λίγες ώρες πριν.

Όλα αυτά είναι πάρα πολύ επικίνδυνα και δείχνουν τι δεν έχουμε. Θα έπρεπε να έχουμε μια αστυνομία η οποία να διώκει το έγκλημα και να μη δολοφονεί διαδηλωτές. Θα έπρεπε να έχουμε μια Πολιτεία που να προστατεύει το δικαίωμα της  ελευθερίας της έκφρασης αλλά και το δικαίωμα στην ασφάλεια. Γιατί και οι κάτοικοι των περιοχών της Αθήνας που έχουν μετατραπεί σε γκέτο έχουν το δικαίωμα στην ασφάλεια. Δεν γίνεται εξαιτίας της απουσίας ενός «κράτους-μπάχαλο», να επιτρέπεται να πωλούν οι ναζιστικές συμμορίες της χρυσής αυγής, φασιστικό νταβατζηλίκι.

Πέρα από τη μεγάλη ανησυχία για τη δυναμική του φαινομένου και τον εκφασισμό της κοινωνίας, υπάρχει θυμός γιατί οι υπεύθυνοι της Πολιτείας, αντί να βγουν και να μιλήσουν, να ζητήσουν συγνώμη και να πάρουν μέτρα, δείχνοντας ότι κάτι κινείται, σιωπούν. Δεν παίρνουν θέση ούτε ο αρχηγός της Αστυνομίας, ούτε ο Υπουργός Προστασίας του Πολίτη, ούτε ο Δήμαρχος Αθηναίων, ούτε ο Πρωθυπουργός. Πού είναι οι αρμόδιοι υπουργοί για τη χάραξη μια μεταναστευτικής πολιτικής; Πού είναι οι δυνάμεις όλου του πολιτικού φάσματος; Γιατί όλοι έχουν ευθύνες. Κανένας δεν είναι άμοιρος ευθυνών, απλά οι ευθύνες διαβαθμίζονται.

Πρέπει να ηχήσει ως συναγερμός η δολοφονία του 44χρονου, οι χθεσινές δολοφονικές επιθέσεις εναντίον διαδηλωτών, οι οποίες ήταν εγκλήματα, και η δολοφονία του μετανάστη που είναι όλα, όψεις του ίδιου νομίσματος, γιατί δεν υπάρχει δικός μας και δικός σας νεκρός, καλή και κακή βία.

Η βία ως μέθοδος για την επιδίωξη πολιτικών στόχων σε μια χώρα που έχει καθεστώς κοινοβουλευτικό όσο κι αν είναι ατελές και νοθευμένο πολλές φορές, παράγει φασισμό και υπηρετεί φασιστικούς σκοπούς.

Κανένας σκοπός, καμία ιδεολογία, κανένα πρόσχημα δεν υπάρχει που να δικαιολογεί τη βία. Κινδυνεύουμε να μπούμε σε ένα φαύλο κύκλο περισσότερης βίας, αν δεν υπάρξει ένα ευρύ αντι-φασιστικό  μέτωπο, όχι διακηρυκτικό, αλλά ουσιαστικό που να βάλει φρένο και στους φασιστικούς πυρήνες που δρουν εντός της αστυνομίας και στο «ξεσάλωμα» της χρυσής αυγής.  Η οποία εκμεταλλεύεται την ενθάρρυνση κρατικών και άλλων πολιτικών κύκλων.

Πρέπει να καταπολεμήσουμε και το έγκλημα και την κλιμάκωση της βίας και μια πορεία εκφασισμού από την οποία πρέπει να φυλαχτούμε. Είναι νωπές ακόμα οι μνήμες αυτού του λαού, απʼ όσα τράβηξε από φασισμούς κι από δικτατορίες.

Για την ανάγκη λήψης μέτρων και την στάση της αριστεράς

-    Η χτεσινή πορεία δεν ήταν ιδιαίτερα μεγάλη. Υπήρχαν κάποιοι που προκάλεσαν όμως κι εντός της πορείας και η αστυνομία αντέδρασε υπερβολικά με δακρυγόνα. Σήμερα νέα συγκέντρωση, αύριο άλλη, που οδηγούμαστε; Τι μέτρα χρειάζονται;

Ασφαλώς και χρειάζονται μέτρα, διαφορετικά όλα είναι μια άσκοπη ρητορεία. Θα έπρεπε να έχουν ληφθεί ήδη από χθες. Όσοι αστυνομικοί χθες «έσπασαν κεφάλια», παραβίασαν το Σύνταγμα και το νόμο. Πρέπει να λογοδοτήσουν. Θα έπρεπε ήδη ο ονομαζόμενος και υπουργός Προστασίας του Πολίτη και ο αρχηγός της Αστυνομίας να βγουν και να  πουν ότι υπάρχει παρανομία και παραβατική συμπεριφορά, δίνοντας ένα μήνυμα αντιμετώπισης.

Διαφορετικά ενθαρρύνεται, δια της ανοχής και των τυπικών ανακοινώσεων, μια τέτοια συμπεριφορά.

Τα ίδια αποτελέσματα έχει και η ανοχή που επιδεικνύει εδώ και χρόνια ένα «κράτος-μπάχαλο» στο κέντρο της Αθήνας. Οι κάθε τόσο εξαγγελίες περί αναζωογόνησης του κέντρου και καταπολέμησης της εγκληματικότητας του κέντρου πέφτουν στο κενό εξαιτίας της απουσίας του κράτους και της ολιγωρίας ή της ανοχής τμημάτων του κράτους.

Μέτα το έγκλημα στη Μarfin, που χάθηκαν τρεις άνθρωποι από μια δολοφονική ενέργεια,  και τους 100-150.000 διαδηλωτές εκείνης της ημέρας, η επόμενη διαδήλωση είχε 10 φορές λιγότερο κόσμο. Κάτι δείχνει και για την αριστερά αυτό.

Μόνο με μαζικούς, περιφρουρημένους, ειρηνικούς αγώνες μπορούμε να πετύχουμε πράγματα. Μόνο με απόλυτη απομόνωση, οργανωτική, ηθική, αξιακή αυτών των φαινομένων βίας, που λειτουργούν προς όφελος αυτών που θέλουν τον εκφασισμό της κοινωνίας.