Μιλώντας σήμερα στο ρ/σ «Στο Κόκκινο 105,5» (Μπ. Αγρολάμπος), ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Δ. Παπαδημούλης, δήλωσε μεταξύ άλλων τα εξής:

Για τη «διάσωση» της Proton Bank

Έχει ληφθεί μια απόφαση να «σωθεί» η Τράπεζα με τα λεφτά των φορολογουμένων. Σύμφωνα με έκθεση της  ελεγκτικής εταιρίας Ernst & Young που δημοσιεύτηκε στην Ελευθεροτυπία, θα πληρώσουν οι φορολογούμενοι 863 εκατ. ευρώ σε μια περίοδο δημοσιονομικού εκτροχιασμού και σκληρής μονόπλευρης λιτότητας. Έχουμε πλήρη εφαρμογή του δόγματος: όταν  στις τράπεζες υπάρχουν κέρδη ιδιωτικοποιούνται, κι όταν υπάρχουν ζημίες κοινωνικοποιούνται.

Την ίδια ώρα ο κατηγορούμενος για υπεξαίρεση 51 εκατ. ευρώ πρώην μεγαλομέτοχος της Proton Bank κ. Λαυρεντίαδης πιάστηκε κυριολεκτικά με την «γίδα στην πλάτη» για την υπεξαίρεση, συμφώνησε με την διοίκηση  της Τράπεζας που διόρισε η κυβέρνηση και έπαυσε η ποινική του δίωξη. Κι ούτε γάτα, ούτε ζημιά.

Με ποιο τρόπο εξυπηρετείται το δημόσιο συμφέρον; Ως πότε το σύστημα, ο κρατικός προϋπολογισμός θα δουλεύουν για τις τράπεζες;

Αν για την διάσωση μιας μικρής σχετικά τράπεζας απαιτούνται 863 εκατ. ευρώ και μέχρι τώρα οι ελληνικές τράπεζες έχουν πάρει εγγυήσεις και ομόλογα πλέον των 100 δις ευρώ, την ώρα που αποτιμώνται πολύ πιο κάτω από 10 δις στο χρηματιστήριο, πόσα ακόμα θα πρέπει να δοθούν και από πού θα τα πάρουν για την περίφημη ανακεφαλοποίηση των τραπεζών που αποφασίστηκε χθες στη συνάντηση Μέρκελ-Σαρκοζί.

Για το κούρεμα του χρέους

Μέρκελ και Σαρκοζί συνειδητοποιούν με τεράστια καθυστέρηση και τεράστιο οικονομικό και κοινωνικό κόστος για την Ευρώπη και κυρίως για τον ελληνικό λαό, ότι  το πρόβλημα δεν είναι των άσωτων Ελλήνων αλλά είναι ένα δομικό πρόβλημα των τραπεζών και του ευρώ.

Επειδή παραμένουν δογματικά νεοφιλελεύθεροι λένε καθαρά: Προτεραιότητα μας είναι η διάσωση των τραπεζών.

Το επικείμενο κούρεμα του χρέους θα ήταν πολύ διαφορετικό αν γινόταν πέρυσι και αποφεύγαμε το τούνελ της ύφεσης και της άγριας λιτότητας. Από το ή μνημόνιο ή χρεωκοπία πηγαίνουμε στο και μνημόνιο και χρεωκοπία. Το συντεταγμένη ή ανεξέλεγκτη δεν είναι ξεκαθαρισμένο.

Στο βάθος δε, ελλοχεύει ο κίνδυνος να μας «τραβήξουν τα σωληνάκια», όταν το κόστος της συνέχισης της δανειοδότησης μας θα είναι μεγαλύτερο. Η Ελλάδα βρίσκεται σε καραντίνα εντός του ευρώ.

Σίγουρα είναι δεδομένο ότι το αντίτιμο αυτού του κουρέματος, από την διαπραγμάτευση του οποίου απουσιάζει παντελώς η ελληνική κυβέρνηση, θα είναι πολύ σκληρό.

Πολύ σκληρότερη επιτροπεία της χώρας με περαιτέρω εκχώρηση της εθνικής κυριαρχίας, νέα σκληρότερα μέτρα εναντίον των χαμηλότερων και μεσαίων εισοδημάτων. Πιθανή εξέλιξη είναι η παρουσία εκπροσώπων των δανειστών μας σε κάθε υπουργείο χωρίς την υπογραφή των οποίων δεν θα μπορεί να εκταμιεύεται καμία δαπάνη.

Το κρίσιμο ερώτημα είναι τι θα γίνει στο πλαίσιο του κουρέματος, με τα ασφαλιστικά ταμεία που κατέχουν ομόλογα. Μια ενδεχόμενη περαιτέρω μείωση συντάξεων και παροχών θα ήταν ένα καταστροφικό σενάριο.

Βαδίζουμε σε μια εφιαλτική προοπτική, με μείωση μισθών, συντάξεων, κατάργηση συλλογικών συμβάσεων εργασίας και απώλειας δικαιωμάτων. Οδεύουμε  προς περασμένες δεκαετίες.

Στο όνομα του χρέους, συνομολογήθηκε το μνημόνιο και  σήμερα έχουμε ψηλότερο χρέος, υψηλό έλλειμμα, τεράστια ύφεση, ανεργία και πλήρη κοινωνική αποδόμηση.

Για τη δημιουργία μιας αριστερής αντινεοφιλελεύθερης συμμαχίας

Απαιτείται ανασυγκρότηση και διεύρυνση του αντι-μνημονιακού μπλόκ.  Η χώρα χρειάζεται σχέδιο και ενότητα σε μια διαφορετική πολιτική που να επιδιώκει ανάπτυξη και στη δίκαιη κατανομή των βαρών.

Απαιτείται πρωτοβουλία μεγάλης κλίμακας για δημιουργία ενότητας που πρέπει να αναλάβει ο ΣΥΝ και ο ΣΥΡΙΖΑ. Με ένα ευρύ προσκλητήριο στον απογοητευμένο κόσμο του ΠΑΣΟΚ και στις δυνάμεις της Αριστεράς που μας ενώνουν πολλά περισσότερα απʼ αυτά που μας χωρίζουν. Με ρεαλιστικό πρόγραμμα ανόρθωσης της χώρας και αναδιοργάνωσης της διοίκησης του κράτους  και με στόχο την τιμωρία, ποινική και πολιτική, όλων αυτών που οδήγησαν τη χώρα την χρεωκοπία.

Το μνημόνιο είναι η βασική διαχωριστική γραμμή που συντάσσει στην ίδια μεριά όλες τις αριστερές δυνάμεις κι αυτούς που φεύγουν από το ΠΑΣΟΚ.

Έχουμε ιστορική ευθύνη όσοι υπηρετούμε αυτή την ιδέα να ενωθούμε γύρω από ένα κοινό ρεαλιστικό πρόγραμμα. Ικανό να παίξει ένα ρόλο καταλύτη στις εξελίξεις.

Η ανάγκη αυτή της δημιουργίας αυτού του ισχυρού αριστερού πόλου είναι υπερώριμη στον κόσμο. Οι αρχηγισμοί και οι ιδεοληψίες εμποδίζουν από τις ηγεσίες να φερθούν ώριμα. Υπάρχει αναντιστοιχία κοινωνίας και πολιτικών, όμως ο  ΣΥΝ αναλαμβάνει τις απαραίτητες πρωτοβουλίες. Απευθυνόμαστε σε όλους και θα προχωρήσουμε με όσους ανταποκριθούν.

Στον κόσμο λέμε «συν Αθηνά και χείρα κίνει». Από τότε που ο ΣΥΝ ακολουθεί αυτή την πολιτική τακτική φαίνεται και στις δημοσκοπήσεις  και στα μηνύματα της κοινωνίας ότι μας δίνει έναν πρόσθετο αέρα. Δε θα «καθίσουμε στα αυγά» μας. Θα εντείνουμε τις προσπάθειες μας. Αν όχι τώρα, τότε πότε;

Ο Γκράμσι έλεγε: «Να αντιτάξουμε στην απαισιοδοξία της γνώσης την αισιοδοξία της βούλησης».