Η οικονομική κρίση δεν είναι φυσικό φαινόμενο αλλά το αποτέλεσμα ενός συστήματος που για χρόνια ενδιαφερόταν αποκλειστικά για τα κέρδη των τραπεζών και του μεγάλου κεφαλαίου. Η σημερινή κοινωνική τραγωδία είναι το αποτέλεσμα της «λύσης» που επέλεξαν οι κυρίαρχες ευρωπαϊκές πολιτικές δυνάμεις χρησιμοποιώντας ως φάρμακο την ίδια ακριβώς συνταγή που μας οδήγησε στην κρίση. Σε όλη την Ευρώπη οι ίδιες δυνάμεις με την επίφαση της αντιμετώπισης του δημόσιου χρέους, επιδιώκουν την δραματική μείωση εισοδημάτων και την κατεδάφιση εργασιακών κατακτήσεων και κοινωνικών δικαιωμάτων.

Η σημερινή κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ-ΝΔ και οι δυνάμεις που στήριξαν τα μνημόνια σε συνεργασία με την ΕΕ και το ΔΝΤ δηλώνουν αποφασισμένοι να συνεχίσουν την εφαρμογή μέτρων άγριας λιτότητας που αυξάνουν πολλαπλασιαστικά τη φτώχεια, την ανεργία, τα λουκέτα σε μικρές και μικρομεσαίες επιχειρήσεις, μειώνουν τους μισθούς και τις συντάξεις σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα, διαλύουν την κοινωνική ασφάλιση, την δημόσια Παιδεία και Υγεία αλλά και κάθε δομή πρόνοιας.

Οι ίδιες πολιτικές, οικονομικές και μιντιακές δυνάμεις της χώρας μας επιδιώκουν με κάθε μέσο να σταματήσουν την κατάρρευση του δικομματικού πολιτικού συστήματος. Εκβιάζουν με ψεύτικα διλήμματα, τρομοκρατούν το λαό, κατηγορούν την Αριστερά και όσες δυνάμεις αρνούνται να υποταχθούν στα σχέδιά τους. Θέλουν μια κυβέρνηση υπό τον έλεγχο τους και πολιτικές δυνάμεις που έχουν δεσμευτεί ότι θα σεβαστούν και θα εφαρμόσουν μνημόνια και δανειακές συμβάσεις προς όφελος των πλουσίων, των τοκογλύφων και των τραπεζών. Οι επερχόμενες εκλογές αποκτούν ξεχωριστή σημασία γιατί δίνουν την ευκαιρία στον λαό να διώξει αυτούς που μας οδήγησαν στην σημερινή αθλιότητα και να αλλάξει την πορεία της χώρας ανοίγοντας νέους προοδευτικούς δρόμους, που θα βασίζονται στην δημοκρατία, την κοινωνική δικαιοσύνη και την αλληλεγγύη.

Εμείς που είμαστε σήμερα εδώ παλεύουμε για την συγκρότηση ενός ανοιχτού μετώπου με βάση τη συνεργασία των δυνάμεων της αριστεράς, της ριζοσπαστικής οικολογίας και σοσιαλιστών που διαχώρισαν οριστικά την θέση τους από την πολιτική των μνημονίων. Συνεχίζουμε να πιστεύουμε πως ο δικός μας μονόδρομος είναι ο δρόμος της ενότητας και εργαζόμαστε για αυτόν σήμερα, στις εκλογές και μετά από αυτές. Μαζί μπορούμε να συγκροτήσουμε μια νέα λαϊκή πλειοψηφία, για να αλλάξει πορεία η χώρα, για να γίνει ο λαός ξανά κυρίαρχος.

Εμπνεόμαστε από το μεγάλο και πολύμορφο μαζικό και ενωτικό κίνημα αντίστασης του ελληνικού λαού, στις πλατείες και τους δρόμους, στις πανεργατικές απεργίες, στην πολιτική ανυπακοή, στο κίνημα «δεν πληρώνω» τα χαράτσια και τα διόδια και σε κάθε ευκαιρία.

Κεντρικός μας στόχος είναι οι εργαζόμενοι, οι αγρότες, οι μικρομεσαίοι, οι συνταξιούχοι, οι άνεργοι, οι νέοι, οι γυναίκες, να αποκτήσουν μια ζωή με αξιοπρέπεια, να έχουν δουλειά με ανθρώπινους όρους, να εξασφαλιστεί για όλους τους ανθρώπους που ζουν στην χώρα την πρόσβαση στις βασικές ανάγκες.

Παλεύουμε για την ανατροπή και δεσμευόμαστε για την ακύρωση των μνημονίων, των δανειακών συμβάσεων και όλων των μέτρων και των δεσμεύσεων που έχουν σχέση με αυτά και η απομάκρυνση της τρόικας από την χώρα.

Διεκδικούμε και δεσμευόμαστε να διαλευκανθούν άμεσα όλες οι υποθέσεις διαφθοράς και διαπλοκής και να οδηγηθούν στην δικαιοσύνη όσοι από το πολιτικό προσωπικό, τις πολυεθνικές και τον επιχειρηματικό κόσμο πλούτιζαν παράνομα σε βάρος των εργαζόμενων και της κοινωνίας.

Σήμερα, καταθέτουμε τους άξονες ενός  συγκεκριμένου προγραμματικού πλαισίου με βάση τις ανάγκες του κόσμου της εργασίας, με στόχο να σταματήσουμε όσους ρήμαξαν την ζωή μας. Σήμερα καλούμε όλη την κοινωνία να πάρει θέση, να πάρει μέρος στον αγώνα μας για να μην υπάρξει την επόμενη μέρα κυβέρνηση μνημονίου, για να υπάρξει ένα αύριο με αξιοπρέπεια.

1. Κρίση χρέους και η απάντησή μας

Οι θυσίες που επέβαλαν δεν αφορούν, ούτε τη διάσωση του ευρώ, ούτε τη βιωσιμότητα του χρέους αλλά μόνο την αύξηση της κερδοφορίας του κεφαλαίου. Καμία θυσία λοιπόν για την ανταγωνιστικότητα και τα κέρδη τους, καμία υποταγή στα ψεύτικα διλήμματα μνημόνιο ή χρεοκοπία, ευρώ ή καταστροφή.

Το χρέος δεν είναι ελληνική ιδιομορφία, έχει ταξικό χαρακτήρα, είναι προϊόν τοκογλυφικών πρακτικών και δεν είναι διαχειρίσιμο, ενώ ταυτόχρονα αποτελεί έκφραση των ανισότιμων σχέσεων που δημιουργεί η ίδια η αρχιτεκτονική του ευρώ.

 Η μοναδική δίκαιη λύση είναι, η ανατροπή των μνημονίων και των δανειακών συμβάσεων, η αναστολή πληρωμών για όσο χρειαστεί ωστε να ανασυγκροτηθεί η οικονομία και ταυτόχρονα η επιλεκτική διαγραφή του μεγαλύτερου μέρους του χρέους και η εξυπηρέτηση του υπόλοιπου με ευνοϊκούς όρους και ρήτρα ανάπτυξης. Σε αυτή την κατεύθυνση πρέπει να χρησιμοποιηθούν όλα τα μέσα επιθετικής διαπραγμάτευσης. Η συγκρότηση Επιτροπής Λογιστικού Ελέγχου διεθνούς κύρους είναι ένα από τα άμεσα βήματα σε αυτή την κατεύθυνση.

Για μας η απάντηση στο δίλημμα «λεφτά για μισθούς, συντάξεις και κοινωνική προστασία ή για τους πιστωτές» είναι δεδομένη: προτεραιότητα για μας είναι οι ανάγκες της κοινωνίας.

Μαζί με τις δυνάμεις της ευρωπαϊκής αριστεράς, τα συνδικάτα και τα κινήματα θα αγωνιστούμε για μια δίκαιη λύση σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Για μια Ευρώπη τη ειρήνης, της αξιοπρεπούς εργασίας, των κοινωνικών δικαιωμάτων, της ισότητας ανάμεσα στα φύλα, της δημοκρατίας και της αλληλεγγύης, μια Ευρώπη σοσιαλιστική.

2.  Αναδιανομή του πλούτου, κοινωνική και οικονομική δικαιοσύνη

Ένα φορολογικό σύστημα σε αντίθετη κατεύθυνση από τη σημερινή του φιλοσοφία, θα ελαφρύνει τα χαμηλά εισοδηματικά στρώματα του πληθυσμού και θα επιβαρύνει τα μεγαλοεισοδήματα. Μια τέτοια φιλοσοφία προϋποθέτει τη δραστική μείωση των έμμεσων φόρων, τη διεύρυνση της φορολογικής βάσης, τη σύλληψη της φοροδιαφυγής και φοροκλοπής. Σαν άμεσα μέτρα προτείνονται:  

·         Φορολόγηση των μεγάλων εισοδημάτων, των εφοπλιστών, της μεγάλης ακίνητης και κινητής περιουσίας, αύξηση του συντελεστή φορολόγησης των κερδών των μεγάλων επιχειρήσεων, κατάργηση των προκλητικών φοροαπαλλαγών υπέρ του μεγάλου κεφαλαίου. Ειδική εισφορά στις χρηματοοικονομικές συναλλαγές.

·         Μείωση των έμμεσων φόρων, κατάργηση των χαρατσιών, μείωση της φορολόγησης των χαμηλών εισοδημάτων. Κατάργηση του Φ.Π.Α. στα είδη ευρείας λαϊκής κατανάλωσης. Έλεγχος της ακρίβειας και των ολιγοπωλιακών πρακτικών στην αγορά. Προστασία των δανειζομένων (εργαζομένων, συνταξιούχων, μικρομεσαίων και αγροτών) από τις τράπεζες. Άμεσα μέτρα για τα χρέη των νοικοκυριών από τις τράπεζες.

·         Επαναφορά των μισθών, των συντάξεων, των εργασιακών σχέσεων, των συλλογικών συμβάσεων και των δικαιωμάτων στη προ μνημονίου εποχή. Άμεσα μέτρα για την ανεργία.

Διαχωρισμός κράτους-Εκκλησίας, αξιοποίηση προς όφελος της κοινωνίας της μεγάλης εκκλησιαστικής και μοναστηριακής περιουσίας, κανονική φορολόγηση της Εκκλησίας.

3. Πραγματική ανάπτυξη με σεβασμό στο περιβάλλον και σε όφελος της κοινωνίας για την οικονομική και παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας

Ανασυγκρότηση της παραγωγής με γνώμονα όχι τα κέρδη των ιδιωτών αλλά την κάλυψη των αναγκών της κοινωνίας.

Ανασχεδιασμός της λειτουργίας των δημοσίων επιχειρήσεων με κοινωνικά-αναπτυξιακά κριτήρια και όχι με ιδιωτικοοικονομικά και πελατειακά, αφού επανέλθουν στο δημόσιο και υπό κοινωνικό έλεγχο όλες  οι στρατηγικής σημασίας επιχειρήσεις και υποδομές.

 Εθνικοποίηση/κοινωνικοποίηση των τραπεζών με δημοκρατικό, κοινωνικό και εργατικό έλεγχο και ριζική αλλαγή των όρων, των κριτηρίων και του τρόπου λειτουργίας τους. Η Τράπεζα της Ελλάδος οφείλει να βρίσκεται υπό τον έλεγχο της Βουλής.

Ανάπτυξη νέων μορφών οικονομικής δράσης με δημοκρατικά οργανωμένους συνεταιρισμούς που θα υπάγονται σε ένα αξιόπιστο ελεγκτικό σύστημα, δομές αλληλέγγυας και κοινωνικής οικονομίας, δυνατότητα εργαζομένων να αναλαμβάνουν οι ίδιοι τη λειτουργία επιχειρήσεων που κλείνουν.

Ιδιαίτερο βάρος πρέπει να δοθεί στην αναζωογόνηση της υπαίθρου και την ανόρθωση του πρωτογενή τομέα και της αγροτικής οικονομίας, με ριζική αλλαγή στα παραγωγικά, περιβαλλοντικά και κοινωνικά πρότυπα.

Ιδιαίτερη φροντίδα και ένα διαφορετικό μοντέλο ανάπτυξη για περιοχές που αντιμετωπίζουν ιδιαίτερα προβλήματα όπως ο νησιωτικό τομέας.

Στο καθεστώς του Μνημονίου, το περιβάλλον της χώρας απειλείται από τις εντονότερες πιέσεις του μεγάλου κεφαλαίου και της αγοράς. Οι κυρίαρχοι κύκλοι θέτουν το ψευδεπίγραφο δίλημμα «προστασία του περιβάλλοντος ή ανάπτυξη» και προωθούν με αυταρχισμό μια πολιτική καταστροφική για τους συλλογικούς φυσικούς πόρους. Για την Αριστερά και τη ριζοσπαστική οικολογία, το περιβάλλον και η φύση είναι αναπαλλοτρίωτος συλλογικός πόρος της κοινωνίας και κρίσιμος παράγοντας για την ευημερία των ανθρώπων αλλά και για τη μακροχρόνια βιωσιμότητα της οικονομίας.

4.  Ασπίδα κοινωνική προστασίας και υπεράσπιση των δημόσιων αγαθών

Υπεράσπιση του δημόσιου, καθολικού, αναδιανεμητικού και κοινωνικού χαρακτήρα του συστήματος κοινωνικής ασφάλισης.

Δομές κοινωνικής αλληλεγγύης και μέτρα κοινωνικής προστασίας των ανθρώπων με χαμηλό εισόδημα, των ανέργων και των άστεγων. Δέσμευση των κενών κτηρίων που ανήκουν στο Δημόσιο, στις τράπεζες, στους ΟΤΑ και στην Εκκλησία για τη στέγαση αστέγων.

Θα εργαστούμε για ένα δημόσιο σύστημα κοινωνικής πρόνοιας που θα εξασφαλίζει την στήριξη και την ζωή με αξιοπρέπεια όλων.

Δωρεάν αναβαθμισμένη δημόσια υγεία και περίθαλψη για όσους και όσες κατοικούν στην χώρα.

Υπεράσπιση, αναβάθμιση και διεύρυνση του δημόσιου, δωρεάν και κοινωνικού χαρακτήρα της Παιδείας που θα εξασφαλίζει την ελεύθερη και ισότιμη πρόσβαση σε όλα τα παιδιά ανεξάρτητα της κοινωνικής θέσης της οικογένειάς τους, σε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης.

Οργανική σύνδεση της εκπαίδευσης με το πολιτιστικό γίγνεσθαι με επαρκή δημόσια χρηματοδότηση και εξασφάλιση των απαραίτητων υποδομών για την πολιτιστική δημιουργία. Περιφερειακή πολιτιστική πολιτική με αποκέντρωση των πολιτιστικών υπηρεσιών.

Οι οικονομικοί και πολιτικοί πρόσφυγες δεν αποτελούν θύτες αλλά θύματα της παγκόσμιας αδικίας, της ακραίας εκμετάλλευσης, της περιβαλλοντικής καταστροφής και του πολέμου. Χρειάζεται άμεσα η χάραξη μιας ολοκληρωμένης και εντελώς διαφορετικής από σήμερα πολιτικής που πρώτα από όλα θα καταγγείλει το Ευρωπαϊκό σύμφωνο για την μετανάστευση και το Δουβλίνο 2 δίνοντας ταξιδιωτικά έγγραφα προς τις χώρες που επιθυμεί να φτάσει η συντριπτική πλειοψηφία των νεοεισερχόμενων μεταναστών, θα δώσει άσυλο στους πρόσφυγες πολέμου και αυταρχικών καθεστώτων και θα οργανώσει την ένταξη με ίσα δικαιώματα των μεταναστών που θέλουν να ζήσουν μόνιμα στη χώρα. Ακόμα χρειάζεται η πολιτεία να στηρίξει τις περιοχές και τις λαϊκές υποβαθμισμένες γειτονιές που έχουν αφεθεί στη φτώχεια και την εξαθλίωση με άμεσες παρεμβάσεις και έργα αναβάθμισης, παρεμβάσεις άμεσης στήριξης των μικρών και μικρομεσαίων επιχειρήσεων, ώστε να διασφαλιστούν καλύτερες και πιο αξιοπρεπείς συνθήκες διαβίωσης για τους κατοίκους των συγκεκριμένων περιοχών.

5.  Εξωτερική πολιτική

Αποφασιστική αντιμετώπιση των ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων στην περιοχή μας, στη βάση της αλληλεγγύης, του διεθνισμού, της υπεράσπισης της λαϊκής κυριαρχίας και της ανεξαρτησίας της χώρας.

Σήμερα χρειαζόμαστε μια σύγχρονη, πολυδιάστατη, ανεξάρτητη εξωτερική πολιτική, μια ενεργητική πολιτική Ειρήνης, φιλίας και συνεργασίας των λαών του κόσμου αλλά και ειδικότερα της Μεσογείου και της ευρύτερη περιοχή μας με στόχο την αμοιβαία μείωση των εξοπλισμό με τις γειτονικές χώρες και τον εξορθολογισμό και την συνολική μείωση των στρατιωτικών δαπανών, ξεκινώντας από τις νατοϊκές.

Στρατηγικός μας στόχος είναι ο απεγκλωβισμός από το ΝΑΤΟ, η επιστροφή των στρατιωτικών μονάδων που βρίσκονται στο εξωτερικό και η απομάκρυνση από την χώρα των νατοϊκών βάσεων.

6.  Πολιτική, κοινωνική και οικονομική δημοκρατία

Το πρώτο θύμα στην περίοδο του μνημονίου είναι η ίδια η δημοκρατία.

Ο νεοφιλελεύθερος καπιταλισμός, σε συνθήκες κρίσης, αλλάζει ριζικά το τι σημαίνει σήμερα δημοκρατία, εγκαθιστώντας το καθεστώς της «εξαίρεσης» και το κράτος «έκτακτης ανάγκης».

Η πρωτοφανής ένταση της κρατικής βίας από τις δυνάμεις καταστολής το τελευταίο διάστημα, με δεκάδες προληπτικές συλλήψεις και χιλιάδες δακρυγόνα, είναι ενδεικτική.

Με αυτή την έννοια, η απόκρουση της καταστολής και του αυταρχισμού, του ρατσισμού και του εθνικισμού, η υπεράσπιση των δημοκρατικών και κοινωνικών δικαιωμάτων, η απόκρουση της ακροδεξιάς, η δημοκρατική αναμόρφωση του πολιτικού συστήματος με εισαγωγή μορφών άμεσης και συμμετοχικής δημοκρατίας, ανακλητότητας και κοινωνικού ελέγχου, η απλή αναλογική, η ανασυγκρότηση του συνδικαλιστικού κινήματος σε δημοκρατική, ενωτική και ταξικά μαχητική βάση, αποκτούν προτεραιότητα και την ίδια στιγμή μας φέρνουν κοντά στα αιτήματα των πλατειών, των κινημάτων ανυπακοής και αντίστασης και με το μαχόμενο συνδικαλιστικό κίνημα της βάσης των συνδικάτων. 

Γνωρίζουμε καλά πως καμιά πραγματική αλλαγή δεν μπορεί να γίνει χωρίς κόπο. Τα παραπάνω δεν αποτελούν έναν εύκολο δρόμο και σίγουρα δεν μπορούν να υλοποιηθούν με ανάθεση από την κοινωνία σε μια ομάδα «ειδικών». Η μόνη πραγματική αλλαγή μπορεί να συντελεστεί μόνο αν οι ίδιοι οι άνθρωποι γίνουν συμμέτοχοι και φορείς αυτής της αλλαγής στην καθημερινότητά τους.

Σήμερα απευθυνόμαστε σε καθέναν και καθεμία που αντιλαμβάνεται το καταστροφικό αδιέξοδο που μας οδηγούν και τον καλούμε να έρθει μαζί μας.

Σήμερα είμαστε πολλοί και πολλές, με διαφορετικές αφετηρίες, αλλά με κοινό σχέδιο. 

Έχουμε ρεαλιστικές προτάσεις και είμαστε αποφασισμένοι.

Έχουμε το δίκιο, άρα έχουμε και την δυνατότητα.

Ας την αξιοποιήσουμε!

Ή εμείς, ή αυτοί. Μαζί μπορούμε να τους ανατρέψουμε!