-       Καλημέρα κ. Σκουρλέτη. Προχθές ο κ. Τσίπρας, στην Πανελλαδική Συντονιστική Επιτροπή του ΣΥΡΙΖΑ, είπε η κυβέρνηση να πει στην τρόικα να μην έρθει στη χώρα μας εάν δεν ισχύσει η απόφαση της Συνόδου Κορυφής για την Ιταλία και την Ισπανία και για εμάς.

Νομίζω ότι είναι το λιγότερο που θα είχε να κάνει αυτή τη στιγμή η κυβέρνηση σε μια προσπάθεια να διορθώσει τη στάση της τις προηγούμενες μέρες, η οποία χαρακτηρίστηκε με μια παντελή απουσία στη συζήτηση που γινόταν στην Ευρώπη, ενώ ταυτόχρονα υπήρχε μια εκ νέου εκ μέρους της κατάθεση διάθεση πλήρους αποδοχής της πολιτικής του μνημονίου. Αναφέρομαι στην τελευταία επιστολή του κ. Σαμαρά. Την ώρα που όλοι οι υπόλοιποι συζητάγανε για έναν νέο τρόπο αντιμετώπισης της κρίσης των Τραπεζών, η ελληνική κυβέρνηση δεν είπε τίποτα, υπήρξε πλήρης αφωνία. Είπε κοιτάξτε να δείτε τα πράγματα να εφαρμοστούν ως έχουν. Άρα, αντικειμενικά, με αυτή την της τη στάση αθροίστηκε σε εκείνο το στρατόπεδο που ήθελε να παραμείνουν τα πράγματα ως έχουν, δηλαδή της κας Μέρκελ. Ήταν το αντιπαράδειγμα σε επίπεδο Ευρώπης. Τι θα έπρεπε να κάνει μια κυβέρνηση; Δεν θα έπρεπε να κάνει αυτά που έκανε ο κ. Σαμαράς με την επιστολή του. Άρα, λοιπόν, με βάση την καινούργια πραγματικότητα, αυτό που έχει γίνει αυτή τη στιγμή, το λιγότερο είναι να πούμε ότι πρέπει να αντιμετωπιστούμε όπως η Ισπανία και η Ιταλία. Δηλαδή, το κομμάτι των κεφαλαίων που πηγαίνει για επανακεφαλαιοποίηση να μην μετρήσει το δημόσιο χρέος. Είναι το πρώτο και το ελάχιστο βήμα που πρέπει να γίνει.

-       Δεν νομίζω ότι κανένας θα διαφωνήσει σε αυτό. Υπάρχει, όμως, μια διαφορά. Η διαφορά είναι ότι ναι μεν εμείς είμαστε οι κακοί μαθητές της τάξης, το κακό παράδειγμα. Το δεύτερο είναι ότι, η Ισπανία και η Ιρλανδία, που ήταν μέσα στο κείμενο της Συνόδου, έχουν πρόβλημα τραπεζικό, δεν έχουν πρόβλημα δημοσιονομικό όπως έχουμε εμείς.

Βεβαίως έχουν πρόβλημα τραπεζικό, αλλά εμείς έχουμε και τραπεζικό πρόβλημα. Γιʼ αυτό γίνεται και η επανακεφαλαιοποίηση. Τα 50 δις δεν είναι αμελητέο ποσό.

-       Βεβαίως. Και το να φύγουν από την πλάτη του Έλληνα είναι τεράστιο πράγμα.

Βεβαίως. Αν δεν το κάνουμε αυτό ακυρώνεται και η όποια θετική επίπτωση από το κούρεμα. Διότι, αν κοιτάξετε λιγάκι τις προσθαφαιρέσεις μετά το κούρεμα είναι πολλή μικρή η μείωση στο συνολικό ποσό του χρέους, τελικά μετά από δυο –τρία χρόνια. Δεν αρκεί από μόνο του αυτό. Αλλά είναι ένα βήμα.

-       Ωραία και πως θα το κάνεις αυτό; Λέγοντας, ή μας βάζετε κι μας μέσα ή να μην έρθει η τρόικα εδώ; Μια φορά το κάναμε με τον κ. Βενιζέλο και το πληρώσαμε «ο κούκος αηδόνι»..

Εγώ δεν έχω καταλάβει τότε τι έκανε ο κ. Βενιζέλος και τι δεν έκανε, διότι την ίδια στιγμή που έκανε αυτήν την υποτίθεται εικονική αντιπαράθεση με την τρόικα, προσπαθούσε να υποβάλλει όρους στο δεύτερο μνημόνιο, οι οποίοι ήταν αυστηρότεροι της τρόικας. Και μετά είπε ότι του επέβαλλαν αυτά ο ΣΕΒ, ο ΣΕΒ είπε για τον κ. Βενιζέλο, θυμάστε όλη αυτή την συζήτηση.

Αλλά πρέπει να καταλάβουμε από τότε έχει κυλήσει νερό στο αυλάκι της κρίσης. Από τότε στην Ευρώπη έχει ανοίξει η συζήτηση ενός νέου τρόπου αντιμετώπισης. Αυτός ο νέος τρόπος αντιμετώπισης δεν έχει να κάνει μόνο με το ζήτημα της διαφορετικής αντιμετώπισης της επανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών. Κατά τη γνώμη μου, θέτει το ζήτημα της εγκατάλειψης των πολιτικών λιτότητας και την αντικατάσταση τους από ένα νέο σχέδιο βαθιών δομικών αλλαγών εντός της Ευρώπης. Αλλά εν πάση περιπτώσει, πρέπει να σεβαστούμε και την ψήφο του ελληνικού λαού, η οποία ήταν καταδικαστική είτε στο όνομα της ακύρωσης, όπως λέγαμε εμείς, του μνημονίου, είτε της επαναδιαπραγμάτευσης. Όχι της ιδιοκτησίας και της απαρέγκλιτης εφαρμογής του, όπως λέει την επόμενη των εκλογών ο κ.Σαμαράς.

-       Αυτό, όμως, που περιγράφετε, μέχρι το βαθμό να πει στην τρόικα, δηλαδή να πει στους δανειστές του, μη έρθετε στην Ελλάδα; Εκτός και αν αυτό το φέρνετε ως παράδειγμα. Η τρόικα σαφώς είναι υπάλληλοι. Η τρόικα, όμως, έρχεται εδώ για να κάνει μια αξιολόγηση για να σου εκταμιεύσουν πάλι κάποια χρήματα γιατί, αν μας λένε σωστά, τέλη Ιουλίου τα λεφτά τέλος.

Αυτή την υπόθεση την έχουμε ακούσει πάρα πολλές φορές. Αν αυτή τη στιγμή ο κ. Μόντι είχε μια αντίστοιχη στάση ή ο κ. Ραχόι, δεν θα υπήρχε σήμερα Ευρώπη. Και ξέρετε κάτι; Αν είναι μια φορά δύσκολο να υπάρξει μια απόφαση για το μέγεθος της ιταλικής και της ισπανικής οικονομίας, είναι πολύ πιο εύκολο και λιγότερο επώδυνο το να υπάρξουν κάποιες αλλαγές σε σχέση με την αντιμετώπιση της περίπτωσης της Ελλάδας. Εάν τώρα δεν το βάλουμε, τι θα είμαστε ο καρπαζοεισπράκτορας της Ευρώπης; Δεν καταλαβαίνω αυτή την πολιτική της εθνικής υποταγής τελικά. Αυτή είναι η εθνική προσπάθεια και η εθνική ομάδα να λέμε ότι είμαστε διατεθειμένοι να αφήσουμε τα πράγματα όπως είναι , με δεδομένο την αποτυχία και τον εκτροχιασμό σε όλα τα επίπεδα;

-       Απλά απέναντι στην πολιτική της εθνικής υποταγής, που λέτε εσείς, το αντίδοτο είναι η πολιτική του εθνικού τσαμπουκά;

Όχι. Της υπεράσπισης του μηνύματος της κοινωνίας, της υπεράσπισης της αξιοπρέπειας και της προσπάθειας να συντονιστούμε με μια σχετική νέα πραγματικότητα που υπάρχει στην Ευρώπη. Υπήρξε ένα ρήγμα, δεν πρέπει να «χωθούμε» μέσα σε αυτό το ρήγμα;

-       Πάντως, ξέρετε, ότι ακόμα και τώρα η Γερμανία επιμένει ότι η Ελλάδα μπορεί να βρεθεί εκτός Ευρώπης, μάλιστα το focus δημοσίευσε ένα nonpaper του κ. Σόιμπλε, το διέψευσε ο κ.Σόιμπλε, το focus επέμενε ότι υπάρχει αυτό το nonpaper, καταλαβαίνετε ότι εδώ οι χειρισμοί της ελληνικής κυβέρνησης, της όποιας ελληνικής κυβέρνησης, πρέπει να είναι πολύ προσεκτικοί.

Συμφωνώ ότι μπορεί να είναι αληθινό, μπορεί και να μην είναι αληθινό. Αλλά η Γερμανία θέλει να διατηρήσει το σημερινό στάτους, το οποίο εκ των πραγμάτων είναι υπέρ των δικών της οικονομικών συμφερόντων. Το ερώτημα είναι τι κάνουμε εμείς. Διότι, το έχουμε ξαναπεί αυτό. Αν συνέβαιναν όλα όσα κατά καιρούς έχουν διαρρεύσει, τότε θα μας είχαν πετάξει έξω. Δεν μπορεί, όμως, εμείς να χρησιμοποιούμαστε ως φόβητρο, ως ένα άλλο δηλαδή πειραματόζωο για την  υπόλοιπη Ευρώπη. Δεν γίνεται αυτό το πράγμα. Δεν μπορεί να επιφυλάσσουμε στον εαυτό μας αυτό τον ρόλο.

-       κ. Σκουρλέτη, θα μπορούσε σήμερα ο ΣΥΡΙΖΑ να είναι κυβέρνηση και ο κ.Τσίπρας Πρωθυπουργός. Άρα, ο κ. Τσίπρας να ήταν προχθές στην Σύνοδο Κορυφής. Κάνατε προσομοίωση αν ήταν ο κ.Τσίπρας στη Σύνοδο Κορυφής πως θα λειτουργούσατε;

Μακάρι να ήταν έτσι, γιατί θα ήταν ευεργετικό τόσο για τη χώρα όσο και για την Ευρώπη. Φανταστείτε πόσο πιο ισχυρός θα ήταν ο άξονας του Νότου  όταν θα υπήρχε και μια χώρα σαν την Ελλάδα, όχι από απόψεως μεγέθους οικονομίας γιατί είναι μικρή ούτως ή άλλως, η οποία πρόσφατα θα είχε στείλει, μέσα από μια δημοκρατική διαδικασία, τη διαδικασία των εκλογών, ένα ισχυρό μήνυμα ότι οι ευρωπαϊκές κοινωνίες λένε όχι σε αυτή τη βάρβαρη πολιτική της λιτότητας. Ο κ. Μόντι σε τελική ανάλυση δεν αντιπροσωπεύει μια αντινεοφιλελεύθερη πρόταση. Θα ήταν ένα άλλο  μείγμα στον πόλο αυτόν, ο οποίος φαίνεται ότι πάει να διαμορφωθεί εναντίον των απόψεων της κας Μέρκελ.

-       Είδαμε πάντως και οι Πορτογάλοι δεν μίλησαν… Ας αλλάξουμε σελίδα. Χθες στην Πανελλαδική Συντονιστική Επιτροπή του ΣΥΡΙΖΑ αποφασίστηκαν τα βήματα για την ενοποίηση, την αλλαγή όλου αυτού του συμβατισμού(;) σε ένα ενιαίο κόμμα, μια ενιαία παράταξη. Θα μας τα πείτε εσείς. Το ερώτημα είναι, αυτό σημαίνει αυτοδιάλυση όλων αυτών των συνιστωσών, ακόμη και του ΣΥΝΑΣΠΙΜΣΟΥ;       

Αυτό το οποίο αποφασίστηκε χθες ήταν το εξής. Να μπορέσουμε την πραγματικότητα αυτής της διευρυμένης πια συσπείρωσης πολιτών γύρω από την πολιτική παρουσία του ΣΥΡΙΖΑ, η οποία εκδηλώθηκε όχι μόνο σε επίπεδο ποσοστών, αλλά εκδηλώθηκε και μέσα από μια ενεργή συμμετοχή στις διαδικασίες των λεγόμενων λαϊκών συνελεύσεων, που κάναμε εμείς ανάμεσα στις δυο εκλογές, να την μεταφράσουμε σε μια μόνιμη πολιτική σχέση με τον κόσμο. Να καλέσουμε αυτό τον κόσμο να γίνουν μέλη μας, να αποκτήσει δικαιώματα και δυνατότητα διαμόρφωσης της γραμμής μας. Άρα, μιλάμε για μια πορεία μετασχηματισμού του σημερινού εκλογικού σχήματος, του ΣΥΡΙΖΑ ΕΝΩΤΙΚΟΥ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΥ ΜΕΤΩΠΟΥ, σε έναν ενιαίο πολιτικό φορέα, όπου το θέμα της συνύπαρξης για πόσο διάστημα και της παράλληλης λειτουργίας των υπαρχουσών κομμάτων είναι κάτι το οποίο θα κριθεί πια από τη ζωή.

-       Διάβαζα ότι το Συνέδριο μάλλον θα πάει για την άνοιξη;

Αυτό, βέβαια, πάντοτε υπόκειται στις πολιτικές εξελίξεις. Το θέμα είναι….

-       Αυτό ήθελα να πω. Δηλαδή, θα είναι αυθαίρετο το συμπέρασμά μου, ότι προβλέπεται ότι δεν υπάρχει περίπτωση μέχρι την άνοιξη να έχουμε εκλογές και τέτοια πράγματα;…

Όχι μην το συσχετίζετε. Άλλωστε, εμείς αγωνιζόμαστε να είναι όσο το δυνατόν πιο λίγες οι μέρες αυτής της κυβέρνησης.

-       Αυτό είναι ένα δείγμα, όλα αυτά που συζητήσαμε, πως θα κάνετε την αντιπολίτευση στην κυβέρνηση γιατί είδαμε χθες ότι δεν χαριστήκατε και στον κ. Βενιζέλο και στον κ. Κουβέλη. Τους βάζετε στο ίδιο τσουβάλι; Είναι το ίδιο, δηλαδή;……

Από μεριάς πολιτικών ευθυνών, από τη στιγμή που συμμετέχουν ισότιμα σε αυτή την κυβέρνηση, μοιράζονται τις ευθύνες γιʼ αυτή την πολιτική. Τέρμα τα ψέματα. Δεν μπορεί να κρατάνε και την πολυτέλεια της διαφορετικής διακριτής φωνής, όταν στηρίζουν ολόθερμα και ολόψυχα την πολιτική αυτής της κυβέρνησης. Και τώρα είναι στο ξεκίνημα. Θα δούμε και στις προγραμματικές τι εννοούσαν ,σε σχέση με τις προεκλογικές τους δεσμεύσεις θα κριθούν. Πρώτα απʼ όλα από το λαό και δευτερευόντως από εμάς.

-       κ. Σκουρλέτη σήμερα ανοίγουν οι εργασίες του διήμερου συνεδρίου του Economist, στην Αθήνα, θα μιλήσει και ο Πρόεδρος της αξιωματικής αντιπολίτευσης ο κ. Τσίπρας. Θα μπορούσε κάποιος αριστερός να πει «κοίτα που φτάσαμε»…

Η πραγματικότητα είναι ότι σε όλα τα επίπεδα συνομιλούμε και με ανθρώπους με τους οποίους έχουμε διαφορετικά προγράμματα και διαφορικές κοσμοθεωρίες. Αυτό, νομίζω, το έχουμε κατακτήσει όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά και σε όλο τον σύγχρονο κόσμο. Εκεί θα πούμε τις απόψεις μας για την οικονομική κρίση, για την οικονομία, για τις δυνατότητες της Ελλάδας που μπορεί να προκύψουν εάν απαλλαγεί από την πολιτική του μνημονίου, αλλά νομίζω στη 1:30 το μεσημέρι θα έχουμε και την πλήρη τοποθέτηση, οπότε θα μπορούμε να μιλάμε πιο συγκεκριμένα.

-       Να σας ευχαριστήσουμε, να είστε καλά κ.Σκουρλέτη.