Σήμερα η δασική βλάστηση του ορεινού όγκου της Ζακύνθου έχει καταστραφεί. Η καταστροφή είναι βιβλική και οικονομικές και κοινωνικές ζημίες είναι ανυπολόγιστες.

Στην Ζάκυνθο επί πολλά χρόνια συντελείται ένα έγκλημα διαρκείας, που στρέφεται κατά των πολιτών του νησιού και των χιλιάδων επισκεπτών.

Δεν είναι μόνο οι άθλιοι εμπρηστές που καταστρέφουν τον τόπο μας, βάζοντας σε κίνδυνο ολόκληρα χωριά.

Είναι πρώτα και κύρια οι κυβερνήσεις των μνημονίων και η τρόικα εσωτερικού, που έχουν αφήσει ένα νησί και τον δασικό του πλούτο να καταστρέφεται μέχρι εξαφανίσεως κάθε χρόνο.

Η Πυροσβεστική Υπηρεσία ενώ θα έπρεπε να είχε αναβαθμιστεί σε υπηρεσία Α΄ τάξεως, σύμφωνα με τα πορίσματα του ιδίου του Πυροσβεστικού Σώματος και να υπηρετούν 110 πυροσβέστες, παραμένει υπηρεσία Γ΄ τάξεως με αποτέλεσμα να υπηρετούν μόνο 34. Έτσι τη μάχη την δίνουν ελάχιστοι πυροσβέστες, οι οποίοι με αίσθημα ευθύνης και αυταπάρνηση προσπαθούν να γλυτώσουν ανθρώπινες ζωές, περιουσίες και το δασικό πλούτο του νησιού.

Η Ελλάδα σήμερα καίγεται υπό το καθεστώς των μνημονίων, για τα οποία οι προσλήψεις προσωπικού και τα έργα δασοπροστασίας είναι πολυτέλεια.

Δεν είναι η στιγμή να κατανεμηθούν ευθύνες, αφού τώρα προέχει το σβήσιμο των πυρκαγιών και η αποζημίωση των πληγέντων. Προκαλεί όμως τουλάχιστον ερωτηματικά η στάση του κράτους, των τοπικών αρχών και της υπηρεσίας πολιτικής προστασίας, να μην κηρύξουν το νομό σε κατάσταση εκτάκτου ανάγκης, όπως είχαμε ζητήσει, αν και καθημερινά έβλεπαν την έκταση της καταστροφής και την διεύρυνσή της.