Τελικά ο Γκοντό ήρθε. Για τις επόμενες λίγες μέρες θα ακούσουμε δεκάδες προτάσεις με παραλλαγές, πάντα στον ίδιο το σκοπό: «η Ελλάδα αξιόπιστη ξανά ... περισσότερη δουλειά ... ηττήθηκε το λόμπι της δραχμής ... να σηκώσουμε τα μανίκια ... νέα σελίδα ...περισσότερη δουλειά».

Μόνο που κανείς δεν πιστεύει ότι το χρέος είναι πια βιώσιμο. Τα μέτρα πέρασαν. Τα νέα μέτρα θα εισάγονται αυτόματα με την κάθε «αστοχία» του προγράμματος. Οι νέες δόσεις πάλι θα είναι απαραίτητες για να «μην πεθάνουμε από ασφυξία». Πάλι θα δοθούν την τελευταία στιγμή για να μην «χαλαρώσουμε».

Το ίδιο έργο κάθε φορά. Κάθε φορά όχι ως μια νέα φάρσα, αλλά ως μια μεγαλύτερη κοινωνική καταστροφή. Η πολιτική αυτή οδηγεί σε μια διογκουμένη «μαύρη τρύπα» μέσα στην οποία χάνονται όσα χρήματα παίρνουμε με τη μορφή των δόσεων.

Μέχρι την άλλη εβδομάδα που θα ξαναφύγει ο Γκοντό, και πάλι θα τον περιμένουμε.