Είναι γνωστό ότι τα 3 τελευταία χρόνια τα όρια ηλικίας και οι απαιτούμενες ημέρες ασφάλισης για συνταξιοδότηση έχουν αυξηθεί για όλους τους ασφαλισμένους, σε πολλές περιπτώσεις χωρίς μεταβατικά στάδια, προκαλώντας απόγνωση σε χιλιάδες ασφαλισμένους που βρίσκονταν πλησίον της σύνταξης. Από την επίθεση αυτή όχι μόνο δεν εξαιρέθηκαν οι ασφαλισμένοι σε βαρέα και ανθυγιεινά επαγγέλματα και σε βαριές οικοδομικές ή τεχνικές εργασίες, αλλά η κυβέρνηση, παρ΄όλες τις παρατάσεις,  δεν φρόντισε ούτε για την άρση της προϋπόθεσης των 1000 ημερών σε βαρέα την τελευταία 13ετία. Επιπλέον, με την υπʼ Αρ. Πρωτ. Σ40/207/5.7.2012 Εγκύκλιο του ΙΚΑ ορίστηκε ότι «… οι πλασματικού χρόνοι θα συνυπολογίζονται στο τέλος του συνολικού χρόνου ασφάλισης…», διάταξη η οποία επηρεάζει αρνητικά την πριμοδότηση των βαρέων.
Μετά την ψήφιση και του 3ου μνημονίου, για τους ασφαλισμένους που συνταξιοδοτούνται με 10.500 ημέρες ασφάλισης, εκ των οποίων τουλάχιστον 7.500 ημέρες στα βαριά και ανθυγιεινά επαγγέλματα, ανακαθορίζονται τα όρια ηλικίας από τα 55 στα 62, για τους  ασφαλισμένους σε βαρέα και ανθυγιεινά επαγγέλματα (ΒΑΕ) που συνταξιοδοτούνται με 4.500 ημέρες ασφάλισης, εκ των οποίων, τουλάχιστον 3.600 σε ΒΑΕ, το όριο ηλικίας αυξάνεται από το 60ο στο 62ο έτος και για τους ασφαλισμένους οι οποίοι συνταξιοδοτούνται με 4.500 ημέρες ασφάλισης, εκ των οποίων οι 3600 σε βαριές οικοδομικές ή τεχνικές εργασίες, τα όρια ηλικίας αυξάνονται από το 58ο στο 60ο έτος. Δεδομένου ότι στη συνταξιοδότηση με βάση τον ΒΑΕ, το όριο ηλικίας διαμορφώνεται με βάση την ενδεχόμενη βλάβη λόγω της φύσης και των συνθηκών εργασίας, είναι απαράδεκτες και επικίνδυνες οι τόσο μεγάλες αυξήσεις στα όρια ηλικίας για εργαζόμενους σε βαρέα και ανθυγιεινά επαγγέλματα.
Σύμφωνα δε με την ασφαλιστική νομοθεσία, οι ασφαλισμένοι που συνταξιοδοτούνται με 4.500 ημέρες ασφάλισης, εκ των οποίων, τουλάχιστον 3.600 σε ΒΑΕ, δικαιούνται σύνταξης εφόσον πραγματοποιήσουν 1.000 τουλάχιστον ημέρες ασφάλισης στα βαρέα  τα τελευταία 13 χρόνια πριν από τη συμπλήρωση του ορίου ηλικίας συνταξιοδότησης. Το ίδιο ισχύει για τους ασφαλισμένους, οι οποίοι συνταξιοδοτούνται με 4.500 ημέρες ασφάλισης, εκ των οποίων οι 3600 σε βαριές οικοδομικές ή τεχνικές εργασίες. Οι διαδοχικές αυξήσεις όμως των ορίων ηλικίας, η φύση αυτών των επαγγελμάτων, καθώς και τα υψηλά ποσοστά ανεργίας στέκουν εμπόδιο στην ανεύρεση εργασίας των ασφαλισμένων, έστω για την συμπλήρωση των 1000 ημερών, με αποτέλεσμα να αποκλείονται από τη συνταξιοδότηση ακόμα και εργαζόμενοι με πολύ περισσότερα από 3600 βαρέα ένσημα, τα οποία όμως πραγματοποιήθηκαν νωρίτερα από τα 13 τελευταία έτη.
Η θέσπιση αυστηρότερων προϋποθέσεων, όπως ο ασφαλιστικός δεσμός της τελευταίας 13ετίας, με την πραγματοποίηση 1000 ημερών επιβλήθηκε για λόγους  επέκτασης του χρόνου παραμονής στην εργασία και προστασίας  της  απασχόλησης σε κρίσιμες ηλικίες, αλλά στην παρούσα κρίση το μοναδικό αποτέλεσμα που παράγεται είναι ο αποκλεισμός ανέργων ασφαλισμένων από τη συνταξιοδότηση. Εξάλλου, θα έπρεπε να εξετάζονται και οι συνθήκες στην αγορά εργασίας προκειμένου να προσαρμόζεται ανάλογα το εύρος του χρονικού διαστήματος που απαιτείται για την πραγματοποίηση των ειδικών προϋποθέσεων, ειδικά όταν οι βασικές προϋποθέσεις του συνόλου των ημερομισθίων και της πραγματοποίησης των 3/4 της απασχόλησης στα βαρέα και ανθυγιεινά έχουν συμπληρωθεί.
Ακόμα όμως και οι ασφαλισμένοι που θεμελίωσαν συνταξιοδοτικό δικαίωμα με βάσει τις διατάξεις των βαρέων και εξαγορά πλασματικού χρόνου βλέπουν τις συντάξεις τους μειωμένες, λόγω της διάταξης της υπʼαριθμ. Πρωτ. Σ40/207/5.7.2012 Εγκυκλίου του ΙΚΑ που ορίζει ότι οι πλασματικοί χρόνοι θα συνυπολογίζονται στο τέλος του συνολικού χρόνου ασφάλισης. Η εν λόγω εγκύκλιος δεν βρίσκει κανένα έρεισμα στο νόμο, διότι στο Ν. 3996/2011 καθίσταται σαφές ότι τα αναγνωριζόμενα χρόνια αντιστοιχούν, ως επί τω πλείστων, σε συγκεκριμένα χρονικά διαστήματα στο βίο των ασφαλισμένων. Προς τούτο συνάδουν και οι αποφάσεις του ΙΚΑ περί αναγνώρισης των οικείων πλασματικών ετών, οι οποίες δεν αναγνωρίζουν γενικά και αόριστα πλασματικά έτη αλλά αναγνωρίζουν ημέρες εργασίας σε συγκεκριμένα χρονικά διαστήματα του παρελθόντος.
Επιπλέον, σύμφωνα με το άρθρο 29 του α.ν. 1846/1951 εφόσον τα αναγνωριζόμενα χρόνια προηγούνται της ασφαλιστικού βίου ή εμπίπτουν χρονικά (λ.χ. στρατιωτική θητεία, αναγνώριση χρόνου σπουδών κλπ) στις πρώτες 3.300 ημέρες εργασίας θα έπρεπε να συνυπολογιστούν σε αυτές και εν συνεχεία να υπολογιστούν τα βαρέα. Αυτή άλλωστε ήταν και η πάγια πρακτική του ΙΚΑ μέχρι την έκδοση της ανωτέρω εγκυκλίου. Όμως με την προαναφερθείσα εγκύκλιο και την αυθαίρετη τοποθέτηση των ασφαλιζόμενων ετών στο τέλος ουσιαστικά μειώνεται η πριμοδότηση των βαρέων αφού τα πρώτα 3.300 ένσημα εκπίπτουν της πριμοδότησης.    

 Με βάση τα παραπάνω ερωτάται ο κ. Υπουργός:

1.    Σκοπεύει να επανεξετάσει την αύξηση των ορίων ηλικίας για τους ασφαλισμένους σε βαρέα και ανθυγιεινά επαγγέλματα και σε βαριές οικοδομικές ή τεχνικές εργασίες;
2.    Θα προβεί σε όλες τις απαραίτητες ενέργειες ώστε να καταργηθεί η προϋπόθεση των 1000 ημερών την τελευταία 13ετία πριν τη συνταξιοδότηση ασφαλισμένων σε βαρέα και ανθυγιεινά επαγγέλματα και σε βαριές οικοδομικές ή τεχνικές εργασίες;
3.    Θα προβεί σε όλες τις απαραίτητες ενέργειες προκειμένου να καταργηθεί η διάταξη της υπʼαριθμ. Πρωτ. Σ40/207/5.7.2012 Εγκυκλίου του ΙΚΑ που ορίζει ότι οι πλασματικοί χρόνοι θα συνυπολογίζονται στο τέλος του συνολικού χρόνου ασφάλισης;

  Οι ερωτώντες βουλευτές

   Στρατούλης Δημήτρης

   Μητρόπουλος Αλέξης

   Μπόλαρη Μαρία

   Σταθάς Γιάννης

   Χαραλαμπίδου Δέσποινα