Περισσεύει η υποκρισία των ευρωπαίων

Παρακολουθούμε με κατάπληξη τις εξελίξεις που προκαλούνται από την αποκάλυψη ότι οι μυστικές υπηρεσίες των ΗΠΑ παρακολουθούσαν το σύνολο των πολιτικών και υπηρεσιακών κλιμακίων της Ε.Ε.

Εκτοξεύονται μάλιστα έμμεσες και άμεσες απειλές που αφορούν στο πλαίσιο της συνεργασίας και το μέλλον των συμμαχικών σχέσεων  ανάμεσα στην Ε.Ε. και στις ΗΠΑ.

Η υποκρισία φαίνεται να περισσεύει διότι κανείς, από όσους στοιχειωδώς γνωρίζουν τα πράγματα, δεν μπορεί σκεφτεί ότι η ηγεσία της Ε.Ε. δεν γνώριζε για την ύπαρξη αυτών των προγραμμάτων τα οποία άλλωστε σε συνεργασία έχουν εκπονήσει.

Ωστόσο, με τη δημοσιοποίηση των κυκλωμάτων κατασκοπίας προκύπτει ένα τεράστιο πρόβλημα που ακούει στο όνομα «ευρωατλαντισμός» το οποίο οριοθετεί το πλαίσιο συνεργασίας ανάμεσα στην Ε.Ε. και στις ΗΠΑ.

Το πλαίσιο αυτό όμως αποτελείται από μηχανισμούς οι οποίοι παραβιάζουν στοιχειώδη ανθρώπινα και δημοκρατικά δικαιώματα πρώτα και κύρια των πολιτών, αλλά και στο πρόσφατο παρελθόν έχουν αποδειχθεί χαλκεία που τροφοδοτούν διεθνείς εντάσεις.

Η ηγεσία της Ε.Ε. αν θέλει να είναι πειστική στις ενστάσεις που εκτοξεύει έναντι των ΗΠΑ δεν έχει παρά να κάνει κάτι πολύ απλό. Να διακόψει όλα αυτά τα προγράμματα και ταυτόχρονα να θέσει υπό διεθνή δημοκρατικό έλεγχο κάθε υπηρεσία συλλογής πληροφοριών ώστε να αποτραπούν στο μέλλον οι κίνδυνοι που προκαλούνται από την ανεξέλεγκτη και αδιαφανή λειτουργία τους.

Οι υπηρεσίες πληροφοριών πολλές φορές στο παρελθόν έχουν αποδείξει ότι δεν λειτουργούν για την προστασία των πολιτών αλλά για την εξυπηρέτηση σχεδίων που στρέφονται εναντίον των ελευθεριών και της δημοκρατίας.