ΠΡΑΚΤΙΚΑ ΒΟΥΛΗΣ
ΙΕ΄ ΠΕΡΙΟΔΟΣ
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΜΕΝΗΣ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ
ΣΥΝΟΔΟΣ Α΄
ΤΜΗΜΑ ΔΙΑΚΟΠΗΣ ΕΡΓΑΣΙΩΝ ΤΗΣ ΒΟΥΛΗΣ
ΘΕΡΟΥΣ 2013
ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ  ΚΒ΄

Πέμπτη 26 Σεπτεμβρίου 2013

ΟΛΓΑ-ΝΑΝΤΙΑ ΒΑΛΑΒΑΝΗ: Θα ήθελα να πω προς τον Υπουργό κ. Χρυσοχοΐδη, ο οποίος έλειπε όταν αναφέρθηκα συγκεκριμένα στο θέμα της ιδιοκτησίας των τρένων, ότι κάνει λάθος. Τα τρένα στην Ευρώπη δεν είναι ιδιωτικά. Σε όλες τις μεγάλες χώρες, με εξαίρεση τη Μεγάλη Βρετανία και πριν από όλα στη Γερμανία, τη Γαλλία και την Ιταλία, είναι δημόσια σε ποσοστό πάνω από 90%.

Θα ήθελα, επίσης, να πω προς τον κ. Σενετάκη ότι το θέμα που έβαλα, ότι οι αγγλικοί σιδηρόδρομοι, που είναι το μοναδικό «μοντέλο» που έχει ιδιωτικοποιήσει τη διαχείριση της υποδομής, είναι οι πιο επικίνδυνοι της Ευρώπης, είναι θέμα στατιστικής. Έχουν τα περισσότερα ατυχήματα από όλους, δεκάδες ατυχήματα με δεκάδες νεκρούς και εκατοντάδες τραυματίες από τότε που έγινε αυτού του είδους η «απελευθέρωση». Αυτό το θέμα έβαλα συγκεκριμένα.

Σε ό,τι αφορά τη στάση μας στην τροπολογία που αφορά τις εταιρείες του νερού, θα ήθελα να αναφερθώ στις βασικές επισημάνσεις της ερώτησης, που καταθέσαμε 9 Βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ στις 12 Σεπτεμβρίου και δεν έχουμε πάρει ακόμα απάντηση, με θέμα: «Άμεση απόσυρση των ΕΥΔΑΠ και ΕΥΑΘ από τις ιδιωτικοποιήσεις».

Στην ερώτηση αυτή επισημαίναμε τη δήλωση του Επιτρόπου κ. Μπαρνιέ, ο οποίος δήλωσε επί λέξει ότι θα προχωρήσει «στην απομάκρυνση του νερού από το πεδίο εφαρμογής της Οδηγίας για τις συμβάσεις παραχώρησης» και ότι «το νερό δεν είναι προς ιδιωτικοποίηση», ενώ ο Επίτροπος κ. Ρεν στις 9 Αυγούστου, απαντώντας σε ερώτηση του Ευρωβουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ κ. Χουντή, ανέφερε επί λέξει ότι «η Επιτροπή έχει ήδη δηλώσει ότι δεν έχει πολιτική που να υποχρεώνει τα κράτη-μέλη να ιδιωτικοποιούν τις υπηρεσίες ύδρευσης και έχει ήδη ανακοινώσει ότι θα αποσύρει το νερό από το πεδίο εφαρμογής της Οδηγίας για τις συμβάσεις παραχώρησης και θα συνεχίσει να παρακολουθεί από κοντά την κατάσταση σʼ αυτόν τον ευαίσθητο τομέα».

Στον αντίποδα αυτής της αλλαγής στάσης η Ευρωπαϊκή Επιτροπή μέσω της τρόικας έχει επιβάλει και η Ελληνική Κυβέρνηση έχει αποδεχθεί, την πώληση των δυο μεγαλύτερων δημόσιων επιχειρήσεων ύδρευσης και αποχέτευσης στην Ελλάδα, της ΕΥΔΑΠ και της ΕΥΑΘ, ως μνημονιακό όρο. Μέσα από τη σχετική τροπολογία στο παρόν νομοσχέδιο επιβάλλει την πληρωμή των χρεών του δημοσίου προς τις εταιρείες ύδρευσης, όχι επειδή αυτό οφείλει έτσι και αλλιώς να γίνει, όπως θα έπρεπε να έχει γίνει εδώ και πολύ καιρό, αλλά ως προαπαιτούμενο για την υποδόση του Οκτωβρίου του 2013, προκειμένου οι εταιρείες να μπορούν να παραδοθούν με προίκα στις δυο μεγάλες πολυεθνικές του νερού -τις γαλλικές πολυεθνικές, που ξέρουμε όλοι- σε πλήρη αντίθεση με τις παραπάνω διαβεβαιώσεις τόσο του κ. Μπαρνιέ όσο και του κ. Ρεν.

Αυτό μας βάζει σε έντονες υποψίες, επειδή:

Πρώτον, βρίσκεται σε εξέλιξη το μεγάλο κύμα αποϊδιωτικοποίησης και επαναδημοτικοποίησης του νερού, που στην Ευρώπη ξεκίνησε από το Παρίσι και σήμερα βρίσκει το Βερολίνο στην τελευταία φάση πλήρους επαναδημοτικοποίησης του νερού του.

Δεύτερον, ταυτόχρονα έχουν συγκεντρωθεί πάνω από 1,5 εκατομμύριο υπογραφές Ευρωπαίων πολιτών, με τη σωστή quota που χρειάζεται για κάθε χώρα, από την πρωτοβουλία «right2water», με κεντρικό σύνθημα «το νερό δεν είναι για πούλημα». Οι οποίες υπογραφές, με τη συγκεκριμένη σύνθεση που έχουν, συνιστούν νόμιμο αίτημα για δημοψήφισμα σε όλες τις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης για το νερό.

Αυτά τα δυο, λοιπόν, μας βάζουν σε υποψίες ότι η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, προκειμένου να γλιτώσει ένα δημοψήφισμα που ξέρει ότι θα το χάσει, όπως το έχασε το 2011 η Κυβέρνηση της Ιταλίας και δεν μπορεί τώρα να ιδιωτικοποιήσει το νερό, αναδιπλώνεται και αποσύρει το νερό από την πλατφόρμα των ιδιωτικοποιήσεών της.

Ταυτόχρονα όμως στις χώρες σε καθεστώς μνημονίου, τις οποίες εκβιάζει ασύστολα, το νερό ιδιωτικοποιείται τώρα, σήμερα. Και με τις ρυθμίσεις του παρόντος νομοσχεδίου αυτό θέλουν να εξυπηρετηθεί.

Ζητούμε λοιπόν από την Κυβέρνηση -και με αυτό θέλω να τελειώσω, κύριε Πρόεδρε- να κάνει το αυτονόητο: Να θεωρήσει ότι οι δεσμευτικές δηλώσεις των κυρίων Μπαρνιέ και Ρεν δεσμεύουν και την πολιτική της Τρόικας στην Ελλάδα. Επίσης, ζητούμε να αποσύρει από το παρόν νομοσχέδιο την τροπολογία που συμψηφίζει τις οφειλές του δημοσίου προς την ΕΥΔΑΠ και αποπληρώνει τα υπόλοιπα από τον κρατικό προϋπολογισμό, προκειμένου να παραμείνει «προικοδοτημένη», περιμένοντας τις δύο μεγάλες πολυεθνικές, που σήμερα διώχνονται κακήν κακώς από όλες τις χώρες της Ευρώπης.

Το κίνημα για το νερό της Θεσσαλονίκης είναι μια μεγάλη προειδοποίηση για όλους. Ποτέ, εγώ τουλάχιστον, δεν έχω δει όλα αυτά τα χρόνια τόσους πολλούς φορείς, τόσες πολλές συλλογικότητες, ανεξάρτητα από την πολιτική τοποθέτηση αυτών που συμμετέχουν, να δηλώνουν με τέτοια ομοφωνία ότι θα αντιπαλέψουν την υπόθεση ιδιωτικοποίησης του νερού.

Σας ευχαριστώ.