Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, συζητάμε σήμερα ένα νομοσχέδιο με το οποίο εκτός από τα τεράστια περιβαλλοντικά διακυβεύματα που σχετίζονται με τα θέματα ενέργειας, εισάγονται μέσω των υπουργικών τροπολογιών που το συνοδεύουν και μια σειρά από άλλα, πολύ σοβαρά, θεσμικά και πολιτικά ζητήματα.

Είναι αναγκαίο εδώ να τονίσουμε για άλλη μία φορά ότι είναι απαράδεκτο το γεγονός να συνωστίζονται στην ίδια συζήτηση θέματα για τα οποία η Ολομέλεια θα έπρεπε να αφιερώσει ιδιαίτερες συνεδριάσεις, ιδιαίτερο χρόνο και να τα αντιμετωπίσει με τη δέουσα προσοχή. Ωστόσο, για λόγους οικονομίας του χρόνου δεν θα αναφερθώ στις πολύ σοβαρές τροπολογίες που αφορούν στην ΕΡΤ και στη χρηματοδότηση των κομμάτων. Άλλωστε, τις έχουν αναλύσει και πρόκειται να τις αναλύσουν και άλλοι συνάδελφοι της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ. Θα ήθελα να εστιάσω στην τροπολογία την οποία έχει καταθέσει το Υπουργείο Παιδείας, με την οποία επιχειρεί να θέσει σε διαθεσιμότητα τους διοικητικούς υπαλλήλους των Ανώτατων Εκπαιδευτικών Ιδρυμάτων, ενώ παράλληλα προωθεί και απαράδεκτα μέτρα εργασιακής υποβάθμισης των εκπαιδευτικών.

Στις έξι παραγράφους της υπουργικής αυτής τροπολογίας, ξεδιπλώνεται, θα λέγαμε, όλη η αντιεκπαιδευτική μανία του Υπουργείου. Εκτός από τις απολύσεις του προσωπικού των ΑΕΙ, εισάγονται μέτρα ηλεκτρονικής επιτήρησης των εκπαιδευτικών, οι οποίοι θα υποχρεούνται να εργάζονται ταυτόχρονα σε πέντε σχολεία και μάλιστα σε τομείς άσχετους με το εκπαιδευτικό έργο.   Είναι πασιφανές ότι το Υπουργείο Παιδείας προσπαθεί να καταστήσει όλους τους εκπαιδευτικούς ωρομίσθιους και «a la carte» εργαζόμενους.

Συγκεκριμένα στην πρώτη παράγραφο της τροπολογίας εισάγεται το απαράδεκτο μέτρο του ηλεκτρονικού προτιμολογίου για τους εκπαιδευτικούς. Το Υπουργείο βάζει τους εκπαιδευτικούς να χτυπάνε κάρτα την ίδια στιγμή που αυξάνει το ωράριο εργασίας τους, ενώ τους υποχρεώνει να μετακινούνται σε έως και πέντε σχολεία για την κάλυψη του ωραρίου αυτού. Και όλα αυτά σε σχολικές τάξεις των τριάντα μαθητών, όπως προβλέπει και η αντίστοιχη πρόσφατη Υπουργική απόφαση.

Και το θέμα εδώ φυσικά δεν είναι τι θα υποστηρίξει ο Υπουργός -ακούσαμε και πριν τον κ. Κεδίκογλου, που δεν είναι εδώ αυτή τη στιγμή- να βαφτίζει για ακόμη μία φορά το κρέας ψάρι, αλλά να κατανοήσει ο ελληνικός λαός ότι τα παιδιά του θα πηγαίνουν πλέον σε υποβαθμισμένα δημόσια σχολεία για να γίνουν μετέπειτα τεχνίτες των 300 ευρώ μέσω των ΣΕΚ και τη μαθητείας.

Συγχρόνως, με την ίδια τροπολογία ο Υπουργός επιχειρεί να κάμψει το κύμα αντίστασης που γιγαντώνεται αυτή τη στιγμή στα ελληνικά πανεπιστήμια. Υποχρεώνει τους εργαζόμενους να απογραφούν μόνοι τους εντός πενθημέρου ώστε να δώσει ονοματεπώνυμα στις διαθεσιμότητες, όπως άλλωστε θέλουν και διατάζουν οι προϊστάμενοι του. Μάλιστα, δεν περιμένει ούτε την απόφαση της Ολομέλειας της Βουλής σε σχέση με την επίμαχη τροπολογία καθώς ήδη τρέχει το σύστημα της ατομικής απογραφής, προτού καν η διάταξη γίνει νόμος του κράτους και εν μέσω απεργίας, καταστρατηγώντας κάθε έννοια νομιμότητας.

Σαφώς και το γεγονός ότι τα ελληνικά ΑΕΙ είναι υποστελεχωμένα σε όλα τα επίπεδα, προφανώς και δεν αποτελεί προτεραιότητα, ούτε σημείο προβληματισμού για την ηγεσία του Υπουργείου.

Η αδυναμία εξυπηρέτησης των φοιτητών, η έλλειψη πόρων για την ενδυνάμωση της διεθνούς ερευνητικής παρουσίας των ελληνικών ιδρυμάτων, η διασφάλιση ποιοτικών συνθηκών διδασκαλίας, η φοιτητική μέριμνα σαφώς και δεν είναι προτεραιότητες. Προτεραιότητες για το Υπουργείο αυτή τη στιγμή έχει δείξει σε όλη αυτή την πορεία ότι είναι οι εισηγήσεις των τεχνοκρατών της τρόικα και της task force που κινούνται στη συρρίκνωση των δημόσιων δομών, τις οποίες θέλουν να δώσουν στην ιδιωτική πρωτοβουλία. Το ίδιο άλλωστε σχεδιάζεται και για την υγεία και για την πρόνοια.

Επί της ουσίας, δηλαδή, ο Υπουργός δεν ακούει αυτή τη στιγμή τα πανεπιστήμια, τα οποία ειρήσθω εν παρόδω έχουν αξιολογήσει τις δομές τους λίγους μήνες πριν από την Κοινή Υπουργική Απόφαση με την οποία προβλέπεται η κατάργηση αυτών των θέσεων, όπου το Υπουργείο είχε ζητήσει από τα ίδια να αξιολογήσουν τις δομές τους χρηματοδοτώντας τα μάλιστα για αυτή τη δουλειά από κοινοτικά κονδύλια.

Και τα πανεπιστήμια πράγματι το έκαναν και τα αποτελέσματά τους ήταν άκρως αποκαλυπτικά. Με χαρακτηριστικό παράδειγμα την αναλογία εβδομήντα φοιτητών για έναν υπάλληλο γραμματείας, τα ελληνικά ΑΕΙ δυστυχώς διεκδικούν τη θλιβερή πρωτιά των πιο υποστελεχωμένων τριτοβάθμιων ιδρυμάτων της Ευρώπης.

Και εμείς καλούμε τον Υπουργό να λάβει υπόψη του μεταξύ άλλων και τις πρόσφατες αποφάσεις του Συμβουλίου της Επικρατείας και να μην προχωρήσει  σε αυτές τις αυθαίρετες διαθεσιμότητες, οι οποίες θα ζημιώσουν το δημόσιο και θα διαλύσουν την τριτοβάθμια εκπαίδευση.

Ζητάμε, επίσης, από τον Υπουργό να καταθέσει στην Ολομέλεια της Βουλής την περιβόητη ειδική έκθεση τεκμηρίωσης, με την οποία υποτίθεται ότι δικαιολογεί τις καταργήσεις θέσεων διοικητικών λειτουργών.

Σε αυτό το σημείο αναρωτιέται κανείς γιατί ο Υπουργός παρατείνει μέχρι τον Ιούνιο του 2014 τη θητεία των μελών της ολομέλειας της ΑΔΙΠ. Μήπως ο Υπουργός αγνοεί ότι η συνεχής παράταση της θητείας των Ανεξαρτήτων Αρχών δεν συνάδει με τις αρχές του Συντάγματος; Μήπως βιάζεται να περάσει νέα μέτρα συρρίκνωσης των πανεπιστημιακών δομών και δεν προλαβαίνει να διορίσει τα νέα μέλη μέσω της προβλεπόμενης διαδικασίας; 

Καλούμε, επίσης, τον Υπουργό να απαντήσει ανοιχτά σε αυτό το θέμα. Και εάν δεν θέλει ο Υπουργός να απαντήσει στον ΣΥΡΙΖΑ, ας απαντήσει τουλάχιστον στη συνάδελφό του στο Υπουργικό Συμβούλιο, κ. Χριστοφιλοπούλου, η οποία εδώ και τέσσερις μήνες –αν δεν κάνω λάθος- έχει καταθέσει σχετική ερώτηση και στην οποία ποτέ ο Υπουργός φυσικά δεν έχει απαντήσει.

Τελειώνοντας λέω το εξής: Την ιλαροτραγωδία της τροπολογίας αυτής συμπληρώνει και η συνεχής κοπτοραπτική των ειδικοτήτων σε ΙΕΚ και ΕΠΑΛ με την προσθήκη νέων ειδικοτήτων και την τροποποίηση άλλων ξανά και ξανά. Το Υπουργείο διέλυσε αρχικά τις πλέον δημοφιλείς ειδικότητες και τώρα σπασμωδικά επαναφέρει ορισμένες που πριν είχε καταργήσει χωρίς κανένα λόγο.

Ο ΣΥΡΙΖΑ καταδικάζει σε όλους τους τόνους αυτές τις πρακτικές και φυσικά καταψηφίζει στο σύνολό τους αυτές τις απαράδεκτες διατάξεις.

Ευχαριστώ.