Το κλίμα στην απασχόληση και η ψυχολογία έχουν αρχίσει όντως να αλλάζουν, αλλά αλλάζουν δραματικά προς το χειρότερο, αφού η ανεργία σπάει το ένα μετά το άλλο όλα τα ανοδικά ιστορικά ρεκόρ και η κατάθλιψη λόγω της οικονομικής εξαθλίωσης και της απελπισίας κάνει θραύση.

Οι άνεργοι έχουν ξεπεράσει στη χώρα μας τα 1.3 εκατομμύρια και οδεύουν ταχύτατα στα 2 εκατομμύρια, αφού κάθε μέρα χάνουν την εργασία τους 3.500 εργαζόμενοι/ες και από αυτούς παίρνουν επίδομα ανεργίας λιγότεροι/ες από το 1/5. Έξι στους δέκα νέους είναι άνεργοι και από αυτούς 200.000 έχουν μεταναστεύσει στα χρόνια του μνημονίου για εργασία στο εξωτερικό. Τα λουκέτα στις μικρομεσαίες επιχειρήσεις πέφτουν σαν το χαλάζι, 600.000 εργαζόμενοι είναι απλήρωτοι επί μήνες και οι πολυεθνικές «προσφέρουν» εργασία με 300 ευρώ το μήνα.

Ο πρωθυπουργός και ο υπουργός Εργασίας είτε νομίζουν ότι ζουν σε άλλη χώρα και άλλο πλανήτη, είτε «μας δουλεύουν» ομαδικά, προκαλώντας τους μυριάδες άνεργους και τις οικογένειές τους.