Στις 22 Μαρτίου 2014 ο κ. Γ. Σταθάκης, υπεύθυνος για θέματα Ανάπτυξης από την κοινοβουλευτική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ μίλησε στο διεθνές συνέδριο που διοργανώθηκε στην Αθήνα από το Ίδρυμα Ρόζα Λούξεμπουργκ, σε συνεργασία με το Ινστιτούτο Νίκος Πουλαντζάς, με θέμα «Η Αριστερά στην κυβέρνηση - τι, γιατί και πώς».

Στην ομιλία του ο Χανιώτης βουλευτής ανέφερε ότι το επίκεντρο της σημερινής πολιτικής αντιπαράθεσης μεταξύ Ν.Δ. και ΣΥΡΙΖΑ εδράζεται στο πυρήνα των πολιτικών επιλογών του μνημονίου. Η Ν.Δ. συμφωνεί με τις μνημονιακές πολιτικές, την μείωση, δηλαδή, του εργασιακού κόστους, την ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων, την ιδιωτικοποίηση των ελάχιστων βασικών υποδομών που παραμένουν υπό δημόσιο έλεγχο, όπως το νερό, η ενέργεια και τα περιφερειακά αεροδρόμια, καθώς και με την ιδέα ότι η ανάπτυξη θα έλθει μέσα από τεράστια επενδυτικά projects. Επιπλέον, η Ν.Δ. υλοποιεί τις λεγόμενες διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις που αποσκοπούν στην πλήρη απελευθέρωση αγορών και θα συμβάλλουν στην καταστροφή παραγωγικών κλάδων της ελληνικής οικονομίας όπως π.χ. με το βιβλίο ή το γάλα.

    Στο επίκεντρο της στρατηγικής για την παραγωγική ανασυγκρότηση του ΣΥΡΙΖΑ, κατά τον κ. Σταθάκη, βρίσκεται η μεταστροφή της ελληνικής οικονομίας προς παραγωγικού τομείς όπως η γεωργία, η μεταποίηση, η ενέργεια, οι υποδομές, η ανακύκλωση και οι τεχνολογίες αιχμής. Η μεταστροφή, όμως, αυτή πρέπει να συντελεστεί με όρους συμβατούς με τις ιδιαιτερότητες της ελληνικής οικονομίας, με τα χαρακτηριστικά του ανθρώπινου δυναμικού της χώρας και με τα περιβαλλοντικά δεδομένα της Ελλάδας.

    Η Ελλάδα σήμερα διαθέτει ανθρώπινο δυναμικό υψηλής ειδίκευσης, καθώς ένας στους δυο νέους είναι πτυχιούχος ΑΕΙ ή ΤΕΙ. Πάνω σε αυτό το δεδομένο πρέπει να δομηθεί η νέα επιχειρηματικότητα που έχει ανάγκη η χώρα και όχι μέσα από την επέκταση του μοντέλου του φτηνού εργατικού δυναμικού. Χαρακτηριστικό είναι, όπως αναφέρθηκε, ότι οι μισθοί του ιδιωτικού τομέα υποχώρησαν την περίοδο του μνημονίου κατά 18% και ως εκ τούτου για τον ΣΥΡΙΖΑ σήμερα προτεραιότητα έχουν μέτρα όπως η επαναφορά των συλλογικών συμβάσεων και η αύξηση του κατώτατου μισθού.

    Σύμφωνα με τον βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ το σημερινό αίτημα για ανάπτυξη συμβατή με το περιβάλλον δεν περνάει μόνο από την μετάβαση σε «πράσινες» τεχνολογίες, τάση εξάλλου που είναι σήμερα διεθνώς αποδεκτή. Αυτό που διαφοροποιεί την πρόταση το ΣΥΡΙΖΑ είναι η κλίμακα αυτής της αλλαγής και η έμφαση σε μικρά και αποκεντρωμένα εγχειρήματα. Η κεντρική αυτή αντίθεση ανάμεσα στα σχέδια της Ν.Δ. και στο πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ εμφανίζεται π.χ. στον τομέα της ενέργειας μέσα από τα σχέδια για τη δημιουργία 10 έως 12 μεγάλων ενεργειακών μονάδων σε όλη την Ελλάδα έναντι του μοντέλου που υποστηρίζει ο ΣΥΡΙΖΑ με περιφερειακή αποκέντρωση της παραγωγής σε μικρή και μεσαία κλίμακα. Ομοίως, στον κλάδο των απορριμμάτων η αντίθεση εκφράζεται μέσα από τα σχέδια για την δημιουργία επτά εργοστάσια καύσης απορριμμάτων σε όλη την Ελλάδα έναντι του σχεδίου του ΣΥΡΙΡΖΑ για τη δημιουργία μικρών τοπικών μονάδων πλήρους ανακύκλωσης σε επίπεδο νομών ή δήμων. Τέλος, στον τομέα της τουριστικής κατοικίας η αντίθεση ανάμεσα στο σχέδιο της Ν.Δ. σε σχέση με αυτό του ΣΥΡΙΖΑ εκφράζεται μέσα από τα πλάνα για τη δημιουργία νέων αυτόνομων οικισμών από μεγάλους κατασκευαστικούς ομίλους έναντι ενός συστήματος ένταξης της τουριστικής κατοικίας στους υφιστάμενους οικισμούς της χώρας συμβατού με την ελληνική μορφολογία και αρχιτεκτονική.

    Ο κ. Σταθάκης υποστήριξε ότι η ελληνική οικονομία διαθέτει τεράστιες αναξιοποίητες δυνατότητες στη γεωργία, στη μεταποίηση, στις νέες μορφές τουρισμού, στις νέες τεχνολογίες στην εξοικονόμηση ενέργειας και αλλού, οι οποίες μπορούν να γίνουν αντικείμενο εκμετάλλευσης χρησιμοποιώντας νέα σχήματα χρηματοδότησης, όπως οι συνεταιριστικές και οι τοπικές τράπεζες, και μέσα από την ανάπτυξη νέων παραγωγικών υποκειμένων, όπως οι κοινωνικοί συνεταιρισμοί, οι δικτυώσεις υφιστάμενων επιχειρήσεων και οι αναδυόμενες μορφές τους νεοφυούς επιχειρηματικότητας με εξαγωγικό προσανατολισμό.

     Για να συμβούν, όμως, όλα αυτά πρέπει να πραγματοποιηθούν οι απαραίτητες τομές στην δομή του κράτους. Α) Πρέπει, να αποσυνδεθεί το κράτος από τα εμπεδωμένα ιδιωτικά συμφέροντα που καθορίζουν την λήψη αποφάσεων σε πολλά στρατηγικά ζητήματα στην ελληνική οικονομία. Β) Πρέπει να αποσαφηνιστεί το θεσμικό πλαίσιο λειτουργίας των επιχειρήσεων και να ξεκαθαριστούν οι γκρίζες ζώνες γύρω από τα όρια των σχέσεων δημόσιου και ιδιωτικού τομέα, χωρίς εκπτώσεις σε εργασιακά και περιβαλλοντικά ζητήματα. Β) Πρέπει να διαμορφωθεί ένας νέος αναπτυξιακός νόμος με κλαδική και χωρική εστίαση που θα περιλαμβάνει σαφείς εργασιακές και οικολογικές δεσμεύσεις και θα εμπλέκει τα νέα παραγωγικά υποκείμενα. Γ) Πρέπει να δημιουργηθούν οι υποδομές στήριξης και στροφής των ΜμΕ προς την εξωστρέφεια μέσα από την δημιουργία νέων αναπτυξιακών θεσμών στο κενό που έχουν αφήσει οι νεοφιλελεύθερες μεταρρυθμίσεις. Δ) Πρέπει να επιλυθούν τα χρονίζοντα προβλήματα που σχετίζονται με την χωροταξία και στην πολεοδομία στη χώρα μας. Ε) Τέλος, πρέπει να προωθηθεί η εις βάθος μηχανοργάνωση του δημοσίου που θα τονώσει τις τοπικές Μμε τεχνολογίας αιχμής και θα πλήξει φαινόμενα γραφειοκρατίας.

Σε αυτό το νέο πλαίσιο ο αναβαθμισμένος, πλέον, ρόλος του κράτους θα είναι η στήριξη των υποδομών, της τεχνολογίας και της εξωστρέφειας, η αναζήτηση συνεργειών μεταξύ των ΜμΕ και η επένδυση στο ανθρώπινο δυναμικό και στην δημιουργικότητα των νέων ανθρώπων της χώρας.

Το Γραφείο Τύπου