•    Την αποκάλυψη της εφημερίδας «Το Βήμα» ότι οι έρευνες της Κομισιόν (OLAF) σε ΛΑΡΚΟ, ΕΛΤΑ, ΔΕΗ, ΕΛΒΟ, ΕΑΣ, αποτελούν μοχλό πίεσης μερίδας των δανειστών για συνέχιση της ομηρίας της Ελλάδας, ακόμα και μετά το τέλος του Μνημονίου, στέλνει στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή ο Νίκος Χουντής.

Το δημοσίευμα της εφημερίδας «Το Βήμα», ότι η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, για λογαριασμό μερίδας των δανειστών της Ελλάδας, εκβιάζει με πρόσχημα, δήθεν, κρατικές ενισχύσεις υπέρ των υπό ιδιωτικοποίηση ΔΕΚΟ (ΛΑΡΚΟ, ΕΛΤΑ, ΔΕΗ, ΕΛΒΟ, ΕΑΣ), φέρνει ενώπιον της Κομισιόν, με ερώτησή του, ο ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, Νίκος Χουντής.

Πιο συγκεκριμένα, ο Νίκος Χουντής στην ερώτησή του, μνημονεύει αποκλειστικό δημοσίευμα της εφημερίδας «Το Βήμα», σύμφωνα με το οποίο «κλιμάκιο της OLAF (Ευρωπαϊκής Υπηρεσίας Καταπολέμησης της Απάτης) παρέμεινε για 2 μήνες στην Ελλάδα, διερευνώντας εις βάθος τον αναπτυξιακό νόμο, τη χορήγηση ευρωπαϊκών επιδοτήσεων, σε υπό ιδιωτικοποίηση ΔΕΚΟ, και το καθεστώς των κρατικών ενισχύσεων για τα τελευταία 15 χρόνια», καθώς επίσης και «ολόκληρο το φάσμα της εφαρμογής των συνδεδεμένων με την ΕΕ πράξεων περί επιδοτήσεων και κρατικών ενισχύσεων». Ο Νίκος Χουντής, επικαλείται, επίσης, κυβερνητικές πηγές, που μνημονεύει το «Βήμα», οι οποίες, «ερμηνεύουν τις έρευνες αυτές ως ‘έναν ακόμη μοχλό πίεσης προκειμένου η Ελλάδα να παραμείνει στον ορθό δρόμο των μεταρρυθμίσεων που θέλουν οι πιστωτές’».

Καταλήγοντας στην ερώτησή του, ο έλληνας ευρωβουλευτής, αφού ζητά από την Κομισιόν να δημοσιοποιήσει «τα στοιχεία που την ώθησαν να προχωρήσει σε αυτό τον εξονυχιστικό έλεγχο», την καλεί να «πείσει τον ελληνικό λαό ότι οι έλεγχοι αυτοί και μάλιστα σε βάθος 15ετίας δεν αποσκοπούν στη συνέχιση του ασφυκτικού ελέγχου της Ελλάδας με διαφορετικό τρόπο, ακόμα και μετά το τέλος του Μνημονίου».

Ακολουθεί η πλήρης ερώτηση:

“Σύμφωνα με δημοσιογραφικές πληροφορίες (ΒΗΜΑ, 23/3/2014), που η εφημερίδα χαρακτηρίζει ως αποκλειστικές, κλιμάκιο της OLAF παρέμεινε για 2 μήνες στην Ελλάδα, διερευνώντας εις βάθος τον αναπτυξιακό νόμο, τη χορήγηση ευρωπαϊκών επιδοτήσεων και το καθεστώς των κρατικών ενισχύσεων για τα τελευταία 15 χρόνια σε μια σειρά υπό ιδιωτικοποίηση δημόσιων επιχειρήσεων, όπως ΛΑΡΚΟ, ΕΛΤΑ, ΔΕΗ, ΕΛΒΟ, ΕΑΣ. Είχαν μάλιστα προηγηθεί επισκέψεις κλιμακίων των Γενικών Διευθύνσεων Ανταγωνισμού και Περιφερειών, υπαγόμενα απ’ ευθείας στον πρόεδρο της Επιτροπής, που έλεγξαν εξονυχιστικά «ολόκληρο το φάσμα της εφαρμογής των συνδεδεμένων με την ΕΕ πράξεων περί επιδοτήσεων και κρατικών ενισχύσεων». Η εφημερίδα τονίζει ότι κυβερνητικές πηγές, που δεν κατονομάζει, καταλογίζουν ευθύνες στον Αντιπρόεδρο της Επιτροπής και αρμόδιο Επίτροπο για τον Ανταγωνισμό, για τον έλεγχο των κρατικών ενισχύσεων στις υπό ιδιωτικοποίηση ΔΕΚΟ, δεδομένου ότι «η Ελλάδα εγκαλείται για καθυστερήσεις στις αποκρατικοποιήσεις οι οποίες όμως οφείλονται στις ίδιες τις αυτεπάγγελτες παρεμβάσεις των κοινοτικών Αρχών που παγώνουν το όποιο επενδυτικό ενδιαφέρον».

Οι «κυβερνητικές πηγές» υποστηρίζουν ότι πίσω από τις πρωτοβουλίες αυτές της Επιτροπής διακρίνουν «δυσπιστία» εις βάρος της Ελλάδας αλλά και την «επιδίωξη μερίδας των δανειστών να συνεχίσουν τον ασφυκτικό έλεγχο της Ελλάδας με διαφορετικό τρόπο», αφού με τον εντοπισμό συστημικού προβλήματος στην κατανομή των κοινοτικών κονδυλίων, οι ευρωπαϊκοί πόροι θεωρούνται de facto ανακτήσιμοι. Ερμηνεύουν μάλιστα τις έρευνες αυτές, ως «έναν ακόμη μοχλό πίεσης προκειμένου η Ελλάδα να παραμείνει στον ορθό δρόμο των μεταρρυθμίσεων που θέλουν οι πιστωτές», καθώς επίσης, ότι οι έλεγχοι αυτοί εξυπηρετούν άλλες επιδιώξεις και συμφέροντα, αφού όλες οι υποτιθέμενες εσφαλμένες πράξεις έγινε εις γνώση και την έγκριση των εκάστοτε αρμόδιων Επιτρόπων. Ανεξάρτητα από τη γνώμη που κάποιος έχει για την ιδιωτικοποίηση των ΔΕΚΟ, ερωτάται η Επιτροπή: 1) Μπορεί να βεβαιώσει ότι γίνονται έρευνες σε βάρος των υπό ιδιωτικοποίηση εταιριών; Ποια είναι τα στοιχεία που την ώθησαν να προχωρήσει σε αυτό τον εξονυχιστικό έλεγχο; Σε ποια άλλα κράτη-μέλη έχουν γίνει ανάλογης έντασης και χρονικής έκτασης (15 ετών) έλεγχοι; 2) Πώς θα πείσει τον ελληνικό λαό ότι οι έλεγχοι αυτοί και μάλιστα σε βάθος 15ετίας δεν αποσκοπούν στη συνέχιση του ασφυκτικού ελέγχου της Ελλάδας με διαφορετικό τρόπο, ακόμα και μετά το τέλος του Μνημονίου;”

ΤΟ ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ