Η λεγόμενη έξοδος στις αγορές αποτελεί τη μεγαλύτερη πολιτική απάτη σε βάρος του λαού.

Η μόνη λύση είναι η διαγραφή του μεγαλύτερου μέρους του χρέους.

-Φαίνεται ότι σήμερα βγαίνουμε στις αγορές. Πώς κρίνετε αυτήν την κυβερνητική κίνηση; Είστε χαρούμενοι που η χώρα θα δανειστεί ξανά στην ελεύθερη αγορά μετά από τέσσερα χρόνια στο μνημόνιο;

Δεν είμαστε χαρούμενοι, γιατί πρόκειται για μια κίνηση εντελώς προσωρινή και δεν έχει να κάνει με μια πολιτική που θα συνεχιστεί και τους επόμενους μήνες. Γίνεται κυρίως για προεκλογικούς λόγους και για πολιτικό αντιπερισπασμό, διότι η κυβέρνηση δυσκολεύεται να αποδείξει ότι δεν υπάρχει κάποια σύνδεση ανάμεσα στην ίδια και σε ακροδεξιούς κύκλους και τη Χρυσή Αυγή. Κατά βάση λοιπόν η κίνηση αυτή της εξόδου στις αγορές γίνεται, επειδή η κυβέρνηση θέλει να δημιουργήσει ένα κλίμα στους πολίτες ότι φύγαμε από τα μνημόνια και ότι οι αγορές μας αποδέχονται. Δεν είναι όμως δυνατόν να μην αποδέχονταν οι αγορές να δανείσουν στην Ελλάδα το 2010, όταν το δημόσιο χρέος της ήταν 115% του ΑΕΠ, και να το αποδέχονται τώρα που το δημόσιο χρέος μας είναι 175% του ΑΕΠ, δηλαδή 321,4 δις ευρώ. Και δυστυχώς, κατά τη δική μας εκτίμηση, θα δανειστούμε με πολύ υψηλά επιτόκια που θα επιβαρύνουν τις μελλοντικές γενιές.

Βέβαια, μπορεί κάποιος να αντικρούσει λέγοντας ότι είναι πολύ μικρό το ποσό για το οποίο βγαίνουμε στις αγορές, δηλαδή 2 δις ευρώ. Ωστόσο, περισσότερο γίνεται για λόγους προεκλογικών εντυπώσεων και όχι επειδή η Ελλάδα στάθηκε στα πόδια της. Με 25% του πληθυσμού κάτω από το όριο της φτώχειας, με το 30% να μην έχει επαρκή θέρμανση, με 586.000 ανήλικα παιδιά να κινδυνεύουν από την πείνα και με το να είναι η χώρα μας σταθερά πρώτη τους τελευταίους δεκαέξι μήνες στην ανεργία, και κυρίως στην ανεργία των νέων, σε σχέση με όλη την υπόλοιπη Ευρώπη, θεωρώ ότι αυτή η έξοδος στις αγορές είναι περισσότερο ένα πολιτικό ανέκδοτο παρά μια σοβαρή προσπάθεια να σταθεί η χώρα στα πόδια της.

-Ακόμη κι έτσι, πιστεύετε ότι η κίνηση αυτή θα έχει κάποιες θετικές επιπτώσεις ή μόνο αρνητικές;

Κατά τη γνώμη μου, θα έχει μόνο αρνητικές επιπτώσεις Το ερώτημα για εμάς είναι ποιος βρίσκεται πίσω από τη σκηνοθεσία αυτή, την οποία μάλιστα είχε καταγγείλει πριν από έναν μήνα με συνέντευξή του στην εφημερίδα Real News ο Πρόεδρός του ΣΥΡΙΖΑ Αλέξης Τσίπρας. Είχε προβλέψει δηλαδή ότι θα στηθεί ένα τέτοιο προεκλογικό σκηνικό. Διότι το μικρό δάνειο των 2 δις ευρώ που θα λάβει η χώρα μας από τις αγορές είναι επί της ουσίας τα «τριάκοντα αργύρια» προς την κυβέρνηση που προωθεί το ξεπούλημα-χάρισμα των ελληνικών τραπεζών στους εγχώριους ολιγάρχες, στις ξένες τράπεζες καθώς και στα κερδοσκοπικά funds. Ένα ξεπούλημα που ψηφίστηκε με το πρόσφατο πολυνομοσχέδιο-μνημόνιο, παρέχοντας μάλιστα και ποινική και αστική ασυλία σε όσους από το Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (ΤΧΣ) επιδιώξουν κάτι τέτοιο. Όταν δηλαδή η κυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου χαρίζει σε κάποιους τραπεζίτες που χρεωκόπησαν τις τράπεζες –με άλλα λόγια, στους μεγαλομετόχους τους που τις χρεωκόπησαν– δεκάδες δισεκατομμύρια ευρώ, διότι τόση θα είναι η ζημιά του ελληνικού Δημοσίου, και αυτοί επιστρέφουν ως αντάλλαγμα 2 δις ευρώ, με τοκογλυφικό μάλιστα επιτόκιο που ως γνωστόν θα είναι περίπου 5%, αυτό δεν ονομάζεται ούτε δανεισμός ούτε έξοδος στις αγορές. Αποτελεί τη μεγαλύτερη απάτη σε βάρος του ελληνικού λαού.

Τέλος, θέλω να επισημάνω –θα είμαι πολύ σαφής σε αυτό, όπως πολύ σαφής ήταν και ο ΣΥΡΙΖΑ– ότι διέξοδο, οριστική διέξοδο, μόνιμη και ελπιδοφόρα διέξοδο για τη χώρα μας θα αποτελούσε μόνο η διαγραφή του μεγαλύτερου μέρους του χρέους. Μια κίνηση που, ακόμη και με όρους καθαρά καπιταλιστικούς, θα καταστήσει βιώσιμο το χρέος και θα επιτρέψει έναν πραγματικό δανεισμό από τις αγορές, με χαμηλό και λογικό επιτόκιο. Διότι μόνο, εάν είναι βιώσιμο το χρέος μιας χώρας, εάν δηλαδή μπορεί η χώρα να το αποπληρώνει, τότε θα σπεύσουν οι αγορές να την δανείσουν. Δεν θα σπεύσουν να την δανείσουν, εάν το χρέος δεν είναι βιώσιμο. Γι’ αυτό ακριβώς εμείς λέμε ότι πρόκειται για μια στημένη διαδικασία, που δεν έχει να κάνει με την πραγματική οικονομία της χώρας, η οποία στηρίζεται σε κοινωνικά ερείπια, αλλά συνιστά πρόκληση για έναν λαό που έχει καταδικαστεί στην πείνα, στην οικονομική εξαθλίωση και στην ανεργία.

-Η κυβέρνηση όμως σας κατηγορεί για ιδεοληψίες του παρελθόντος που είναι επικίνδυνες.

Δεν νομίζω ότι είναι ιδεοληψίες αυτά που αναφέρει το πολυνομοσχέδιο, στην ουσία το νέο μνημόνιο, που ψηφίστηκε το προηγούμενο σαββατοκύριακο για τις τράπεζες. Διότι το εν λόγω πολυνομοσχέδιο αναφέρει ότι το ΤΧΣ –με λίγα λόγια, το Δημόσιο, καθώς διαχειρίζεται χρήματα του ελληνικού λαού– που έχει σήμερα στην κατοχή του το 89-93% των μετοχών των τεσσάρων συστημικών τραπεζών, καθώς τους έδωσε περίπου 40 δις ευρώ για ανακεφαλαιοποίηση, «δύναται» να πουλήσει τις μετοχές του στους πρώην τραπεζίτες-μετόχους ή σε κερδοσκοπικά funds ή σε γερμανικές και άλλες ευρωπαϊκές τράπεζες, σε τιμή μικρότερη από την τιμή με την οποία απέκτησε το ίδιο το ΤΧΣ τις μετοχές των τραπεζών ή σε τιμή μικρότερη από την παρούσα χρηματιστηριακή τιμή τους. Λέει επιπλέον ότι οι τράπεζες αυτές μπορούν να προβούν σε αύξηση του μετοχικού τους κεφαλαίου, χωρίς να μπορεί το Δημόσιο –το ΤΧΣ– να ασκήσει ως κάτοχος της συντριπτικής πλειοψηφίας των μετοχών το προνομιακό του δικαίωμα να συμμετάσχει σε μια τέτοια αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου. Πράγμα που σημαίνει ότι, από το 89% των μετοχών που έχει σήμερα στην κατοχή του το ΤΧΣ, μπορεί να φθάσει στο 20%. Αυτό συνεπάγεται ότι, από τα 40 δις ευρώ που έδωσε το ΤΧΣ –δηλαδή το ελληνικό Δημόσιο, ο ελληνικός λαός, οι έλληνες φορολογούμενοι– και τα οποία έχουν προστεθεί στο δημόσιο χρέος της χώρας, θα χαθούν περίπου 20 δις ευρώ. Γι’ αυτό ακριβώς είπα πριν ότι δεν είναι τίποτε για αυτά τα τραπεζικά συμφέροντα να στηρίξουν αυτήν την προσωρινή έξοδο προεκλογικού χαρακτήρα και σκοπιμότητας των μόλις 2 δις ευρώ έναντι των 20 δις ευρώ που θα εξοικονομήσουν. Και αυτά δεν είναι ιδεοληψίες, είναι στοιχεία. Και μάλιστα έφθασε η κυβέρνηση με το πολυνομοσχέδιο-μνημόνιο που ψήφισε να απαλλάξει από αστικές –και ενδεχομένως και ποινικές– ευθύνες όσους προχωρήσουν στο ξεπούλημα αυτό των τραπεζών με τον τρόπο που μόλις εξήγησα.

-Σύμφωνα με την κυβέρνηση, η έξοδος στις αγορές είναι αναγκαία, διότι εάν καταρρεύσουν οι τράπεζες, οι καταθέσεις δεν θα είναι εγγυημένες.

Η διασφάλιση των καταθέσεων του ελληνικού λαού είναι πρώτη προτεραιότητα και του ΣΥΡΙΖΑ. Ωστόσο, δεν ήμασταν εμείς αλλά η κυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου που ψήφισε το κούρεμα των ελληνοκυπριακών καταθέσεων στο Eurogroup. Επιπλέον, επί μνημονιακών κυβερνήσεων έφυγαν από τις ελληνικές τράπεζες 70 δις ευρώ και σας διαβεβαιώνω –είμαι απόλυτος σε αυτή μου την εκτίμηση– ότι δεν υπάρχει περίπτωση να γυρίσουν πίσω στις ελληνικές τράπεζες τα 70 δις ευρώ ή δεν υπάρχει περίπτωση να μας δανείσουν με δικαιοσύνη και ευνοϊκά επιτόκια ή δεν υπάρχει περίπτωση να έχουμε ξένες παραγωγικές επενδύσεις στη χώρα, εάν δεν διαγραφεί το μεγαλύτερο μέρος του δημόσιου χρέους. Αυτό ακριβώς είναι το κλειδί της υπόθεσης. Και εάν δεν αποκτήσουμε αυτό το κλειδί, δεν πρόκειται να υπάρξει ελπίδα για την οικονομική και κοινωνική αναγέννηση της χώρας. Επομένως, το θέμα της διαγραφής του δημοσίου χρέους είναι ζήτημα πρώτης προτεραιότητας για εμάς μαζί με το θέμα της ακύρωσης των μνημονίων.

Το Γραφείο Τύπου