Ο Υπεύθυνος Οικονομικής Πολιτικής του ΣΥΡΙΖΑ Γιάννης Μηλιός, ανοίγοντας στις Βρυξέλλες το Συνέδριο του Κόμματος της Ευρωπαϊκής Αριστεράς και του Δικτύου Transform!, με τίτλο «Να αλλάξουμε την Ευρώπη. Mαζί μπορούμε να βάλουμε τέλος στα προβλήματα του χρέους και της λιτότητας», παρουσίασε τις θέσεις της Ομάδας Εργασίας για την Οικονομική Πολιτική του ΚΕΑ και μεταξύ άλλων επισήμανε:

Η Ευρωζώνη δοκιμάζεται από βαθιά κρίση χρέους ενώ οι προοπτικές ανάπτυξης είναι αδύναμες και εύθραυστες. Ταυτόχρονα η ανεργία στην επιλεγόμενη Ευρωπαϊκή «περιφέρεια» έχει αγγίξει πρωτοφανή επίπεδα. Οι κυβερνώντες έκαναν «επικίνδυνες» επιλογές. Εσκεμμένα παρέκαμψαν τις δυνατότητες εφαρμογής κοινωνικών πολιτικών για την αντιμετώπιση της κρίσης. Το πρόβλημα του χρέους έγινε το μέσο για να ενισχυθούν οι νεοφιλελεύθερες «μεταρρυθμίσεις» σε όλη την Ευρώπη

Οι Ευρωπαϊκές καπιταλιστικές δυνάμεις από κοινού, εκμεταλλεύονται την κρίση για να μεγαλώσουν τη νεοφιλελεύθερη στρατηγική τους: ακραίες πολιτικές λιτότητας, συρρίκνωση της απασχόλησης, ιδιωτικοποίηση των δημοσίων αγαθών, καταστροφή μεγάλου μέρους των παραγωγικών δυνάμεων, δραματική μείωση του κράτους πρόνοιας, εξασθένηση των δημοκρατικών θεσμών.

Η Ευρωπαϊκή Αριστερά αντιθέτως θέλει να ενσωματώσει την στρατηγική για την αναδιάρθρωση του χρέους στην προοπτική μιας πολιτικής ανατροπής, που θα δώσει χώρο σε εναλλακτικές πολιτικές κατά της λιτότητας σε όλη την Ευρώπη.

Απαιτείται ριζική αλλαγή στη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας με γνώμονα το συμφέρον των λαών της Ευρώπης και την ανάπτυξη:

Πρώτον η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα είναι ο μόνος θεσμός που μπορεί εύκολα να παρέμβει στη διαχείριση του δημόσιου χρέους,

Δεύτερον η ΕΚΤ δεν υπόκειται σε κίνδυνο χρεοστασίου και απολαμβάνει μόνιμης αξιοπιστίας, λόγω της ικανότητάς της να αυτοχρηματοδοτείται.

Ωστόσο μια ριζική αλλαγή στην πολιτική της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας μπορεί να λάβει χώρα ως αποτέλεσμα της αλλαγής των πολιτικών συσχετισμών στην Ευρώπη.

Η οικονομία κάθε χώρας καθώς επίσης της ίδιας την Ευρωπαϊκής Ένωσης χρειάζεται έναν κοινωνικό και παραγωγικό επαναπροσανατολισμό με βάση την αλληλεγγύη:

-Απασχόληση και εκπαίδευση με σταθερές και δίκαια αμειβόμενες θέσεις εργασίας και στήριξη της κοινωνικής ασφάλισης.

-Ανάπτυξη των κοινωνικών υπηρεσιών (παιδεία, έρευνα, υγεία, μέριμνα για τα παιδιά, κοινωνική προστασία, ενέργεια, οικολογία, πολιτισμός ...).

-Αγωνιζόμαστε για την επαναθεμελίωση της Ευρώπης, με άλλα λόγια για επανακαθορισμό των πολιτικών της, των στόχων της και των δομών της.

-Αγωνιζόμαστε για ένα οικονομικό, παραγωγικό, οικονομικό και οικολογικό μοντέλο που είναι τελείως διαφορετικό, στηρίζεται στην αλληλεγγύη, την κοινωνική δικαιοσύνη και την λαϊκή κυριαρχία.

Προωθούμε την κατάργηση της λιτότητας και όλων των νεοφιλελεύθερων πολιτικών και δογματισμών, ως προϋπόθεση για να αναδειχθεί η Ευρώπη σαν γεωπολιτικός χώρος που θα συμβάλλει σε μια ευρύτερη παγκόσμια μεταβολή η οποία θα περιλαμβάνει την αλληλεγγύη για τις φτωχότερες περιοχές όλου του κόσμου.

Η νέα οικονομική πολιτική της Ευρωζώνης πρέπει να δίνει έμφαση στους εξής τρεις πυλώνες:

1)    Το παλιό δημοσιονομικό χρέος.

2)    Τη χρηματοδότηση των νέων δημοσίων δαπανών.

3)    Τη χρηματοδότηση των επιχειρήσεων.

Α. Για το παλιό δημόσιο χρέος:

•    Η ΕΚΤ πρέπει να αγοράζει συστηματικά ομόλογα δημόσιου χρέους χωρίς τα σημερινά αντικοινωνικά προαπαιτούμενα, ενώ οι τόκοι πρέπει να επιστρέφονται στα κράτη. Το δημόσιο χρέος πρέπει να αναδιαρθρωθεί ριζικά και να μην λειτουργεί σαν τροχοπέδη στην εξέλιξη των ευρωπαϊκών κοινωνιών. Η αποπληρωμή του υπολοίπου πρέπει επομένως να συνοδεύεται από κοινωνικά και αναπτυξιακά κριτήρια, από μια «ρήτρα ανάπτυξης».

Β. Για τη χρηματοδότηση των νέων δημοσίων δαπανών:

•    Προτείνουμε τη δημιουργία ενός Ευρωπαϊκού – Χρηματοδοτικού Θεσμού, ο οποίος θα διοικείται και θα ελέγχεται δημοκρατικά. Ένα Ευρωπαϊκό Ταμείο για την κοινωνική και οικολογική ανάπτυξη, προκειμένου να χρηματοδοτείται η κοινωνική συνοχή και η ανάπτυξη με ευνοϊκούς όρους. Στο πλαίσιο αυτής της πολιτικής θα θέσουμε υπό κριτική και θα αμφισβητήσουμε την «ανεξαρτησία» της ΕΚΤ, καθώς και την τρέχουσα αρχιτεκτονική της Ζώνης του Ευρώ.

•    Η Ευρωπαϊκή Αριστερά θα επιδιώξει την άμεση διοργάνωση μιας συνδιάσκεψης για το δημόσιο χρέος και τις δημόσιες δαπάνες.

Γ. Για τις επιχειρήσεις:

•    Δημόσια χρηματοδότηση, συμπεριλαμβάνοντας και εκείνην από την ΕΚΤ σε επιχειρήσεις με συγκεκριμένους κανόνες και κριτήρια. Η ΕΚΤ πρέπει να επαναχρηματοδοτεί τις τράπεζες με χαμηλό επιτοκιακό κόστος μόνο εφόσον οι τράπεζες χρηματοδοτούν επενδύσεις που ικανοποιούν συγκεκριμένα κοινωνικά και οικολογικά κριτήρια (σταθερή απασχόληση, φιλικές στο περιβάλλον τεχνολογίες κ.ο.κ.).

Επιπλέον, αγωνιζόμαστε για:

Ένα δίκαιο φορολογικό σύστημα, να καταργηθούν τα τοξικά οικονομικά προϊόντα και για τον τερματισμό όλων των σχεδίων για δημιουργία «ειδικών οικονομικών ζωνών» στον Ευρωπαϊκό χώρο.

Τη δημιουργία νέων δημοκρατικών θεσμών τόσο στον δημόσιο όσο και στον ιδιωτικό τομέα, οι οποίοι θα εξασφαλίζουν τη διαφάνεια, την κοινωνική λογοδοσία και το δημόσιο συμφέρον.