Στην αποτυχημένη συνταγή των λεγόμενων «ενεργητικών πολιτικών» απασχόλησης, που έχουν εξελιχθεί πανευρωπαϊκά σε ένα φιάσκο κατασπατάλησης πόρων, επιμένουν η κυβέρνηση, το υπουργείο Εργασίας και ορισμένοι από τους "κοινωνικούς εταίρους". Ο «δωδεκάλογος» του πρόσφατου «Κυβερνητικού Συμβουλίου Απασχόλησης» κινείται στον γνώριμο φαύλο κύκλο: επιδότηση κάποιων επιχειρήσεων, κατάρτιση χωρίς αναπτυξιακό σχέδιο, μείωση εισφορών- αφαίμαξη των ασφαλιστικών ταμείων, συρρίκνωση των μηχανισμών ελέγχου της αγοράς εργασίας. Αυτά διανθίζονται με την «καινοτομία» του «Λευκού Μητρώου» των νομοταγών εργοδοτών. Μια κίνηση η οποία θα είχε νόημα μόνο αν το υπουργείο Εργασίας και οι αρμόδιες κρατικές υπηρεσίες μάς έλεγαν τι κάνουν με το «Μαύρο Μητρώο» των εργοδοτών. Δηλαδή, με το μητρώο όλων όσοι ασυδοτούν εις βάρος εκατοντάδων χιλιάδων εργαζομένων στους οποίους είτε δεν καταβάλλονται τα δεδουλευμένα, είτε καταβάλλονται με πολύμηνη καθυστέρηση, είτε επιβάλλεται ανασφάλιστη, μαύρη εργασία.   

Το υπουργείο Εργασίας παρουσιάζει ως φάρμακο κατά της ανεργίας τα μέτρα που βοήθησαν αποφασιστικά στην εκτίναξή της από το 9% το 2009, στο 28% σήμερα. Κι αυτό τη στιγμή που ακόμη και τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ αποκαλύπτουν ότι δίπλα στους 1,3 εκατ. επίσημα μετρήσιμους ανέργους, υπάρχουν τουλάχιστον 300.000 «κρυφοί», μη καταγεγραμμένοι άνεργοι.

Οι αποτυχημένες «ενεργητικές πολιτικές» απασχόλησης δεν είναι, βέβαια, ελληνική ιδιοτυπία. Είναι η επίσημη πολιτική της Ε.Ε., που εκπορεύεται από την Κομισιόν και, δυστυχώς, συντηρείται αναλλοίωτη και από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Πρόκειται για την πολιτική που αντιμετωπίζει τους ανέργους ως συνενόχους, αν όχι και ως μοναδικούς υπαίτιους, της κατάστασής τους. Διότι οι αποκαλούμενες «ενεργητικές πολιτικές» για  την απασχόληση  βασίζονται στη νεοφιλελεύθερη αντίληψη πως για την ανεργία δεν φταίει η πρωτοφανής καταστροφή ή η εγκατάλειψη του παραγωγικού ιστού της χώρας, αλλά τα ελλιπή προσόντα και οι δεξιότητες των εργαζομένων.

Στις 6 Αυγούστου ο πρωθυπουργός, σε συνάντηση με την ηγεσία του υπουργείου Εργασίας, ανακοίνωσε προγράμματα απασχόλησης και κατάρτισης για 145.000 νέους και μακροχρόνια ανέργους. Τα ίδια προγράμματα είχαν προαναγγελθεί και προεκλογικά. Προχθές, ιχνογραφήθηκε  ξανά ο ρόδινος ορίζοντας του μέλλοντος των ανέργων με την νέα υπόσχεση για τη δημιουργία 770.000 θέσεων εργασίας μέχρι το 2020.

Η  κυβέρνηση και το υπουργείο Εργασίας θα πρέπει να εξηγήσουν πώς θα συντελεστεί το «θαύμα» που οι ίδιοι περιγράφουν με αριθμούς: την περίοδο 2007-2013 διατέθηκαν 3,1δισ. πόροι για τη δημιουργία 790.000 θέσεων εργασίας, με την «ποιότητα» που σήμερα αποτυπώνεται στην πρωτοφανή ανεργία. Πώς είναι δυνατό με τους μισούς πόρους που διατίθενται για την περίοδο 2014-2020, με  λίγο περισσότερα  από 1 δισ. ευρώ,   να δημιουργηθούν οι ίδιες θέσεις εργασίας; Μήπως με αυτά τα «μαθηματικά» πρέπει να προετοιμαζόμαστε για   την απογείωση της ανεργίας στο 50%;

Σχεδόν 1,5 εκατομμύριο συνάνθρωποί μας, ανάμεσά τους οι νέοι, ο ανθός αυτής της χώρας, αλλά και ο πυρήνας των ανθρώπων της μέσης ηλικίας, είναι χωρίς δουλειά και μέσα επιβίωσης. Αν η κυβέρνηση δεν μπορεί να τους προσφέρει διέξοδο, ας σταματήσει τουλάχιστον να παίζει με τον πόνο τους! Τα χρήματα των φορολογουμένων- όλων των Ευρωπαίων φορολογουμένων- αξίζουν καλύτερη τύχη από το να πετάγονται στη χωματερή των αποτυχημένων, καταστροφικών πολιτικών.