ΣΥΡΙΖΑ Συνασπισμός Ριζοσπαστικής Αριστεράς


Επικοινωνία / Contact RSS Twitter Facebook YouTube Instagram

06/12/2014

Ομιλία Μαρίας Τριανταφύλλου, βουλευτή ΣΥΡΙΖΑ κατά τη συζήτηση στη Βουλή για τον κρατικό προϋπολογισμό




βίντεο


«Ο προϋπολογισμός που κατατέθηκε για το 2015 έχει κοινά χαρακτηριστικά με τους προηγούμενους μνημονιακούς προϋπολογισμούς. Είναι και ταξικός και άδικος και φορομπηχτικός για τους εργαζόμενους και τα λαϊκά στρώματα.

Ο προϋπολογισμός του 2015 εμμένει στον κυρίαρχο στόχο των πρωτογενών πλεονασμάτων που θα κατευθύνονται στην αποπληρωμή του δημόσιου χρέους. Ολοκληρώνει τη διάλυση του κοινωνικού κράτους, αφού ακόμα μια φορά τη μερίδα του λέοντος, όσον αφορά στις μειώσεις, έχουν τα Υπουργεία Υγείας, Παιδείας και Εργασίας.

Είναι ενδεικτικά τα κονδύλια στα προαναφερόμενα Υπουργεία, που δείχνουν ότι προφανώς τα μνημόνια –τουλάχιστον για αυτά- δεν τελειώνουν, αφού το Υπουργείο Υγείας θα καταγράψει νέα μείωση σχεδόν 11%, ενώ το Υπουργείο Παιδείας σπάει απανωτά ρεκόρ κάθε χρόνο, φτάνοντας πλέον να δαπανά το 2,6% του ΑΕΠ. Κι αυτό με τη συμβολή του ΕΣΠΑ, γιατί διαφορετικά θα δαπανούσε μόνο το 2,3% του ΑΕΠ.

Κατατίθεται, λοιπόν, ένας ακόμη προϋπολογισμός που ουσιαστικά με το πρωτογενές πλεόνασμα θεσμοθετεί τη μεταβίβαση πόρων της ελληνικής οικονομίας προς τους δανειστές της στα πλαίσια της αποπληρωμής του δημόσιου χρέους.

Και ποια είναι η κατάσταση στη χώρα που οι λέξεις «σταθερότητα», «αξιοπιστία» και «εθνική συνεννόηση» -τα τρία μότο- κλείνονται σε όλες τις πτώσεις και ουσιαστικά στοχεύουν στο να ωθήσουν την Αριστερά, το ΣΥΡΙΖΑ σε κανάλια συμμόρφωσης και συσχετισμού.

Ενδεικτικά στοιχεία: Η ύφεση δείχνει να σταματά. Έχει, όμως, σημασία και σε ποιο σημείο σταθεροποιούμαστε. Είμαστε με 25% μικρότερη οικονομία, σχεδόν ενάμισι εκατομμύριο ανέργους, τρία εκατομμύρια ανασφάλιστους. Κι αυτό σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να θεωρηθεί επιτυχία. 

Οι μηχανισμοί, στους οποίους προσδοκά η Κυβέρνηση, δεν δουλεύουν. Οι μειώσεις μισθών υποτίθεται πως από το μια θα οδηγούσαν σε αύξηση της ανταγωνιστικότητας και των εξαγωγών και από την άλλη θα έφερναν ιδιωτικές επενδύσεις.

Αυτό δεν επαληθεύεται, καθώς αφενός οι εξαγωγές είναι μικρό κομμάτι και δεν μπορούν να ορθώσουν την ελληνική οικονομία και αφετέρου στην κάθοδο ή στο τέλμα υπάρχουν αρνητικές προσδοκίες και οι επενδύσεις δεν αυξάνονται.

Υπάρχουν συνεχείς επιμηκύνσεις στο χρέος χωρίς να το μειώνουν, με αποτέλεσμα να διαιωνίζεται ένα δυσμενές πλαίσιο για την οικονομία και τις επενδύσεις. Και αυτή η απαίτηση για τεράστια πρωτογενή πλεονάσματα στραγγαλίζει την οικονομία.

Οι ιδιωτικοποιήσεις ξεπουλάνε χωρίς να οδηγούν σε επενδύσεις. Πραγματικά, θέλω να δούμε τα νούμερα. Νομίζω ότι είναι 2,5 δισεκατομμύρια μέχρι τώρα από τις ιδιωτικοποιήσεις και νομίζω ότι προσδοκάτε 1,9 δισεκατομμύρια για το 2015.

Βέβαια, δεν μπορούμε να καταλάβουμε από πού προκύπτει αυτή η ανάπτυξη. Διάβασα ένα δυσθεώρητο νούμερο χωρίς να φαίνεται από πού προκύπτει.

Επίσης, γίνονται ρυθμίσεις για τις τράπεζες με γνώμονα το όφελός τους και όχι την ανακούφιση των πολιτών. Οι ρυθμίσεις αυτές δεν έχουν σε καμία περίπτωση αναπτυξιακή κατεύθυνση και για τα ζητήματα της φοροδιαφυγής δεν γίνονται ουσιαστικές κινήσεις.

Προσθετικά, η υπερφορολόγηση των αγροτών, η εξόντωση των μικρομεσαίων, η διάλυση της πρωτογενούς παραγωγής, το ξεπούλημα της δημόσιας υπηρεσίας και των υποδομών -δρόμοι, λιμάνια, αεροδρόμια- δείχνουν ότι το τέλος των μνημονίων είναι πραγματικά κάτι ρητορικό.

Βέβαια, θα πρέπει να αναρωτηθούμε: Τι έχει λύσει ο φετινός προϋπολογισμός; Τι έχουν λύσει ως τώρα οι προϋπολογισμοί;

Το τέλος των μνημονίων που ευαγγελίζεται η Κυβέρνηση και η πολυπόθητη ανάπτυξη που προβλέπει, δεν δίνουν ούτε ένα στίγμα κοινωνικής ανακούφισης. Η ανεργία μένει σε δυσθεώρητα επίπεδα. Οι δαπάνες του κοινωνικού κράτους θα συνεχίσουν να μειώνονται. Η υπερφορολόγηση για τους εργαζόμενους και τα λαϊκά στρώματα καλά κρατεί και αυξάνεται. Το κράτος θα συνεχίσει να μειώνει τις επενδυτικές του δαπάνες, αφήνοντας τη λειτουργία της οικονομίας στα χέρια αποκλειστικά της ιδιωτικής πρωτοβουλίας.

Βέβαια, μέσα σε ένα τέτοιο περιβάλλον, τη στιγμή που γίνεται όλο και πιο φανερό πως η οικονομική κρίση έχει οδηγήσει σε πολλούς περιφερειακούς πολέμους, τη στιγμή που η όξυνση της αντιπαράθεσης του χρηματοπιστωτικού κεφαλαίου και της άυλης οικονομίας έναντι του βιομηχανικού κεφαλαίου και της πραγματικής οικονομίας κορυφώνεται, τη στιγμή που σε παγκόσμιο επίπεδο η ενέργεια χτυπάει κόκκινο και η αξία της ανθρώπινης ζωής και της εργατικής δύναμης συνολικά έχει φτάσει στα τάρταρα, αυτήν τη στιγμή που στην πραγματικότητα τίποτα δεν μένει σταθερό εσείς ζητάτε να σώσουμε -και μάλιστα όλοι μαζί- το πολιτικό σύστημα. Μέχρι εκεί φτάσατε, να μας ζητάτε να σώσουμε το πολιτικό σύστημα που θα πρέπει να μείνει σταθερό.

Υπάρχουν, ωστόσο, και ποιοτικές διαφορές στο φετινό Προϋπολογισμό. Στο εσωτερικό μας βλέπουμε αυταρχικότητα και καταστολή. Μάλιστα χθες είδαμε και χθες μια προσπάθεια αποπροσανατολισμού από την Κυβέρνηση, από τον Άδωνι Γεωργιάδη, φυσικά.

Ο φετινός προϋπολογισμός κατατίθεται σε πιο δυσμενείς συνθήκες: Περιφερειακοί πόλεμοι, Ουκρανία, Συρία και αλλού και πολλές εμπλεκόμενες δυνάμεις με τον ένα ή τον άλλο τρόπο. Πρακτικές εφαρμογής δύο μέτρων και δύο σταθμών σε θέματα διεθνούς δικαίου. Ξένες εισβολές σε κυρίαρχα κράτη κάτω από το περιτύλιγμα, κάτω από το ιδεολόγημα της ένοπλης εξαγωγής δημοκρατίας, νεοναζιστική και εθνικιστική επέλαση στην Ευρώπη. Γεωπολιτικές και ενεργειακές ανακατατάξεις και πρακτικές ενεργειακού αποκλεισμού που καθιστούν έως και επικίνδυνα τα πράγματα στη γειτονιά μας. Και, βέβαια, το τελευταίο διάστημα οι εξελίξεις στην Κύπρο, η τουρκική προκλητικότητα και η παραβίαση της κυπριακής ΑΟΖ, που δυστυχώς δεν αποτελεί μεμονωμένο περιστατικό.

Και πάμε στη δεύτερη λέξη, τη λέξη «αξιοπιστία». Ποια η αξιοπιστία της Ελλάδας στο διεθνή χώρο; Πόσο αξιόπιστη είναι η χώρα με πράξεις πλήρους εναρμόνισης έως και εμπεδωμένης υποταγής και υπακοής στις ευρωπαϊκές αποφάσεις που πλήττουν κατάφορα τα ελληνικά συμφέροντα, όπως τα αντίμετρα για τη Ρωσία;


Πόσο αξιόπιστη είναι η χώρα όταν βλέπουμε μια γερμανική επέλαση που μονοπωλεί αποφάσεις για τα Βαλκάνια;

Βέβαια, θα πρέπει να πούμε ότι υπάρχουν και άλλες επιλογές όσον αφορά στην εξωτερική πολιτική, επιλογές που να αντιτάσσονται και να αντιπαρατίθενται με πολιτικές αντιποίνων, αλλά και το ψυχροπολεμικό κλίμα που εξαπλώνεται στη γειτονιά μας και στην Ευρώπη ενάντια στη ξενοφοβία, το ρατσισμό και το φασισμό, κυρίως με ενίσχυση της συλλογικής ασφάλειας, αλλά και άσκηση των κυριαρχικών μας δικαιωμάτων.

Τέλος, ο προϋπολογισμός κατατέθηκε εν μέσω ασφυκτικών πιέσεων της τρόικα που επιζητά τη συνέχιση της μνημονιακής κατεδάφισης. Μην σας κάνει εντύπωση η στάση των δανειστών που σας αδειάζουν. Έχουν καλύτερα πράγματα να κάνουν από το να στηρίζουν μια κυβέρνηση που δεν χαίρει λαϊκής αποδοχής.

Είστε έντρομοι, γιατί βλέπετε την κοινωνία και την οικονομία, ύστερα από την πολιτική των μνημονίων που υπηρετήσατε και εφαρμόσατε σωστά, σαν δύο μικρές βόμβες νετρονίου που είναι έτοιμες να σκάσουν στα χέρια σας. Και ζητάτε συνενόχους στην ολοκλήρωση του έργου, για να γίνει όσο πιο αθόρυβα γίνεται αυτή η έκρηξη. Εξ ου και η «εθνική συνεννόηση». Εσείς είστε όψιμα μειλίχιοι. Εμείς δεν είμαστε και ούτε πρόκειται να γίνουμε μέρος του σάπιου πολιτικού συστήματος, του οποίου εσείς είστε συνεχιστές.

Ένα πράγμα πρέπει να κάνουμε: Η εθνική συνεννόηση είναι ύψιστο καθήκον, όχι, όμως, με όλους όσους υπηρέτησαν αυτό το σύστημα. Είναι ύψιστο καθήκον και ένας χορός που δεν τον χορεύουμε δύο ή τρείς, αλλά τον χορεύει όλος ο ελληνικός λαός. Θέλουμε να τον χορέψουμε μαζί του. Καθήκον μας είναι η συσπείρωση αυτής της πολιτικής και κοινωνικής δύναμης γύρω από το πρόγραμμά μας για διέξοδο της χώρας.

Πιστεύουμε στις δυνάμεις, στη δημοκρατική συνείδηση, αλλά και το κυριότερο, στην ιστορία και τους αγώνες του ελληνικού λαού.»


Το γραφείο τύπου.


 



Χρησιμοποιούμε cookies για να σας προσφέρουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία πλοήγησης και να αναλύουμε την επισκεψιμότητα της ιστοσελίδας μας. Με την παραμονή σας στην ιστοσελίδα, αποδέχεστε τη χρήση cookies όπως αυτή περιγράφεται στην Πολιτική Cookies ΟΚ