ΣΥΡΙΖΑ Συνασπισμός Ριζοσπαστικής Αριστεράς


Επικοινωνία / Contact RSS Twitter Facebook YouTube Instagram

27/05/2015

Ομιλία Όλγας Γεροβασίλη, Βουλευτή Άρτας και Κοινοβουλευτικής Εκπροσώπου, στο σχέδιο νόμου «Έκδοση διαταγής πληρωμής για αξιώσεις από διοικητική σύμβαση που έχει συναφθεί στο πλαίσιο εμπορικής συναλλαγής»



Κύριε Υπουργέ,

κυρίες και κύριοι Βουλευτές,

είμαστε εδώ σήμερα για να συζητήσουμε μία ακόμη νομοθετική πρωτοβουλία του Υπουργείου Δικαιοσύνης σε μια μέρα που τα μάτια όλων μας πραγματικά είναι στραμμένα στη διαπραγμάτευση με τους εταίρους και δανειστές, η οποία βρίσκεται στην τελική ευθεία.

Τα μάτια όλων μας είναι στραμμένα εκεί. Και τα δικά σας είναι, κύριε Γεωργιάδη, το πρόσεξα, εκτός από του κ. Δένδια. Ο κ. Δένδιας σήμερα έχει το βλέμμα στραμμένο στην κούρσα διαδοχής της Νέας Δημοκρατίας. Για αυτό, είδαμε σήμερα, τον κ. Δένδια, εδώ, να χαρακτηρίζει το νομοσχέδιο, στο οποίο συναινεί η Νέα Δημοκρατία, το οποίο θεωρεί ότι είναι δικό της. Αυτά είναι επιχειρήματα που χρησιμοποιήθηκαν από πολλούς ομιλητές και τον Εισηγητή της Νέας Δημοκρατίας. Για τον κ. Δένδια αυτό είναι αδιάφορο και μάλιστα, μέσα σε αυτήν τη συγκυρία, φαίνεται προκλητικό.

Επομένως, ούτε τάσεις έχετε ούτε εσωτερικούς ανταγωνισμούς έχετε ούτε συνιστώσες έχετε. Αυτά τα έχουν μόνο οι άλλοι. Εν πάση περιπτώσει, τα αδιέξοδα της Νέας Δημοκρατίας δεν νομίζω ότι μπορούν να λυθούν μέσα σε αυτή την πολιτική συγκυρία, με αυτά τα πολιτικά αδιέξοδα. Παρόλα αυτά, είναι θεμιτές οι φιλοδοξίες του καθένα.

Εν πάση περιπτώσει, εμάς όλων τα μάτια μας, όπως και του ελληνικού λαού, είναι στραμμένα σε μια διαπραγμάτευση που γίνεται για τα συμφέροντα του ελληνικού λαού, ο οποίος απαιτεί μια βιώσιμη λύση μακράς πνοής και όχι μια συμφωνία που θα μας φέρει γρήγορα στα προηγούμενα γνωστά αδιέξοδα.

Ο στόχος μας, ξέρετε, δεν είναι όπως ήταν παλιά, να μας έρχεται δηλαδή ένα μέιλ, να το συνυπογράφουμε, να πάρουμε τη δόση, να ξεμπερδεύουμε και να προχωρήσουμε. Ο στόχος μας είναι να περάσουμε στην επόμενη ημέρα, να περάσουμε στο μέλλον, να περάσουμε στην ανάπτυξη, να νομοθετήσουμε και να υπηρετήσουμε αυτά τα οποία πραγματικά έχει ανάγκη ο ελληνικός λαός σήμερα.

Μέχρι τώρα η χώρα χρηματοδοτείται για το χρέος. Αυτό το ξέρουμε όλοι. Χρηματοδοτείται για να αποπληρώνει δόσεις και όχι για να επιβιώνει ή να αναπτύσσεται. Αυτό θα πρέπει να αντιστραφεί. Θα μπορούσαμε, όπως προέτρεπαν πάρα πολλοί –και προτρέπουν ακόμη- να κλείσουμε άρον άρον μια συμφωνία, όποια συμφωνία και να είναι. Θα μπορούσαμε να το είχαμε κάνει από τον Φλεβάρη και να είχαμε ξεμπερδέψει. Μαζί με αυτό, όμως, θα είχε «ξεμπερδέψει» και η χώρα και οι πολίτες και ο ελληνικός λαός.

Όλο αυτό το τρίμηνο εκτυλίσσεται μια σκληρή και επίπονη διαδικασία, αλλά έτσι ακριβώς έπρεπε να είναι. Γνωρίζουμε ότι δοκιμάζονται τα όρια όλων και κυρίως, τα όρια του ελληνικού λαού. Ωστόσο, έχει πολύ μεγάλη σημασία το τι θα συμφωνηθεί και όχι να συμφωνηθεί ό,τι να ’ναι άρον άρον και όπως όπως.

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, προσήλθαμε σε αυτή τη διαπραγμάτευση με τη στήριξη των Ελλήνων πολιτών, ακόμη και αυτών που δεν μας ψήφισαν στις εκλογές. Προσήλθαμε με ειλικρίνεια, εντιμότητα και ειλικρινή διάθεση να βρεθεί μια συμβιβαστική λύση. Προσήλθαμε, όμως, και με σύμμαχό μας τους ψυχρούς αριθμούς, από τους οποίους τόσο πολύ γοητεύονται κάποιοι όταν μιλούν γι’ αυτούς.

Μόνο για τον Ιούνιο οι δανειακές υποχρεώσεις της χώρας προς το ΔΝΤ ανέρχονται σε 1,4 δισεκατομμύρια ευρώ και τα έντοκα γραμμάτια σε 5,2 δισεκατομμύρια ευρώ. Ως τα τέλη Αυγούστου οι δανειακές υποχρεώσεις φθάνουν συνολικά τα 23 δισεκατομμύρια ευρώ. Αντιλαμβάνεστε ότι τα ποσά αυτά είναι υπέρ-πολλαπλάσια από δαπάνες για μισθούς και συντάξεις. Δεν συγκρίνονται καθόλου με τα 200 εκατομμύρια που μπόρεσε αυτή η Κυβέρνηση να βάλει για την αντιμετώπιση της ανθρωπιστικής κρίσης.

Παρόλα αυτά, η Κυβέρνηση αυτή μέχρι σήμερα ανταποκρίθηκε πλήρως στις υποχρεώσεις της. Αυτό που ήθελα κι εγώ και που θέλαμε όλοι μας, ήταν η χώρα να συνεχίσει να ανταποκρίνεται στις υποχρεώσεις της, με τους εταίρους, βέβαια, να συμπεριφέρονται ισότιμα απέναντι σε μια χώρα ισότιμο μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Να είμαστε στο τραπέζι και να κάνουμε μια συμφωνία που θα είναι για το αμοιβαίο συμφέρον, όπως οφείλει να είναι μια συμφωνία μεταξύ εταίρων.

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, κάποιοι, όμως, στην Ευρώπη δείχνουν να μην θέλουν τον έντιμο συμβιβασμό που επιδιώκει η Κυβέρνηση. Αντίθετα, οικοδομώντας πάνω στο θεώρημα της «αριστερής παρένθεσης», θέτουν εμπόδια, στήνουν παγίδες και τεχνητά αδιέξοδα και δυστυχώς, βρίσκουν στο εσωτερικό της χώρας μιμητές.

Διότι υπάρχουν στο εσωτερικό της χώρας εκείνοι που, την ώρα που η ελληνική Κυβέρνηση διαπραγματεύεται στο όνομα του ελληνικού λαού και στο μέλλον της χώρας, αποδεικνύονται βασιλικότεροι του βασιλέως. Έχουν ήδη κοστολογήσει τη συμφωνία, την οποία δεν έχει δει κανείς και δεν έχει υπογραφεί και μάλιστα, και πόσες φορές είναι πάνω από το «μέιλ Χαρδούβελη». Όπως είπε κάπου χαριτολογώντας κάποιος, θα ακούμε στην Ελλάδα «Χαρδούβελη» και θα νομίζουν όλοι ότι ο Χαρδούβελης είναι μέιλ και όχι πρόσωπο.

Αποτελούν, λοιπόν, τη φωνή των δανειστών κάποιοι σε αυτή τη χώρα. Στηρίζουν τα συμφέροντά τους και κάνουν ό,τι μπορούν για να δημιουργήσουν κλίμα αστάθειας και πανικού στους πολίτες, συνεπικουρούμενοι, βεβαίως, από πολλά εκ των συστημικών ΜΜΕ. Είναι εκείνοι που ευελπιστούν ότι μέσα από τέτοιες μεθόδους και τακτικές θα γίνουν πάλι «χαλίφηδες στη θέση του χαλίφη».

Δυστυχώς, δεν αντιλαμβάνονται ότι όλοι μαζί, υπονομεύοντας έμπρακτα και με σχέδιο την προσπάθεια της Κυβέρνησης και του ελληνικού λαού, υπονομεύουν και το κοινό ευρωπαϊκό οικοδόμημα. Υπονομεύουν τη Δημοκρατία και το ευρωπαϊκό όραμα.

Παρόλα αυτά, η Κυβέρνηση συνεχίζει το έργο της, διαπραγματεύεται στο εξωτερικό και νομοθετεί στο εσωτερικό, σε μια προσπάθεια να επανέλθει η κανονικότητα στην ελληνική κοινωνία και την ελληνική οικονομία.

Προς αυτήν την κατεύθυνση είναι και το νομοσχέδιο που συζητούμε εδώ σήμερα. Γνωρίζουμε όλοι και κυρίως γνωρίζουν οι άνθρωποι της αγοράς, οι μικρομεσαίοι επιχειρηματίες, ότι υπάρχουν παθογένειες που ταλανίζουν την ελληνική οικονομία.

Ένα από τα διαχρονικά προβλήματα του ιδιωτικού τομέα –όχι το μοναδικό, φυσικά- είναι η καθυστέρηση πληρωμών, όταν οι επιχειρήσεις συναλλάσσονται με το Δημόσιο. Η διαδικασία ελέγχου της εκκαθάρισης της απαίτησης είναι πολλές φορές και χρονοβόρα και γραφειοκρατική. Ο ιδιώτης, ωστόσο, δεν είχε κάποιο νομικό όπλο, προκειμένου να επισπεύσει την καταβολή των οφειλόμενων. Αυτές οι καθυστερήσεις, βεβαίως, μπορούσαν να αποβούν μοιραίες για τη ρευστότητα και τη βιωσιμότητα μιας επιχείρησης και επηρέαζαν την ανταγωνιστικότητά της.

Η Κυβέρνηση λοιπόν στο πλαίσιο ενίσχυσης της ρευστότητας και της ανταγωνιστικότητας των επιχειρήσεων κατέθεσε το παρόν νομοσχέδιο, προκειμένου να υποβοηθήσει την απρόσκοπτη λειτουργία της εσωτερικής αγοράς.

Να σημειώσουμε ότι γι’ αυτές τις απαιτήσεις δεν προβλεπόταν μέχρι σήμερα αντίστοιχη διαδικασία στην ελληνική έννομη τάξη. Αντίθετα, από τις αντίστοιχες απαιτήσεις από εμπορικές συναλλαγές που διέπονται από το ιδιωτικό δίκαιο, μπορούσε να εφαρμοστεί η προβλεπόμενη από το άρθρο 623 του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας ειδική διαδικασία για την έκδοση διαταγής πληρωμής.

Με τις ρυθμίσεις του παρόντος νομοσχεδίου ιδιώτες που το Δημόσιο τους οφείλει χρήματα βάσει διοικητικής σύμβασης στο πλαίσιο εμπορικής συνδιαλλαγής αποκτούν το δικαίωμα, προβαίνοντας στην έκδοση της διαταγής πληρωμής, να διεκδικήσουν τη γρήγορη εκκαθάριση της απαίτησης, όπως περίπου θα έπραττε αν ο οφειλέτης ήταν κι αυτός ιδιώτης.

Επίσης, με το παρόν νομοσχέδιο η χώρα εκπληρώνει υποχρέωσή της έναντι της Ευρωπαϊκής Ένωσης και συγκεκριμένα προσαρμόζει στην εθνική νομοθεσία την Οδηγία 7/2011 της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Σύμφωνα μ’ αυτήν, αξιώσεις που αφορούν μη αμφισβητούμενες απαιτήσεις ιδιωτών οφείλουν να δικάζονται κατ’ εξαίρεση, ανεξαρτήτως του ύψους της οφειλής, στη συντομότερη κατά το δυνατόν δικάσιμο.

Η συγκεκριμένη ρύθμιση, λοιπόν, οδηγεί στην πλήρωση ενός νομοθετικού κενού σε ό,τι αφορά τις διοικητικές συμβάσεις και τη δυνατότητα έκδοσης διαταγής πληρωμής. Απ’ αυτήν την άποψη, η ρύθμιση είναι σημαντική και για τη διασφάλιση των οικονομικών απαιτήσεων ιδιωτών.

Κύριε Υπουργέ, επισημάνθηκε και έγινε αποδεκτό –μιλήσατε και γι’ αυτό προηγουμένως- για τη νομοτεχνική βελτίωση, ότι η αρμοδιότητα για την έκδοση διαταγής πληρωμής πρέπει να ανατεθεί στο δικαστή του Μονομελούς Εφετείου, ενώπιον του οποίου ασκείται η ανακοπή ως καθ’ ύλην αρμόδιου.

Αυτό γίνεται γιατί, αφ’ ενός μεν, οι δικαστές του Εφετείου σε αντίθεση με τους πρωτοδίκες είναι εξοικειωμένοι με τις έννοιες των διοικητικών συμβάσεων, γεγονός που εξυπηρετεί την ταχύτητα στην έκδοση της διαταγής πληρωμής, και αφ’ ετέρου διότι στα Πρωτοδικεία εκκρεμεί ο μεγαλύτερος όγκος διοικητικών υποθέσεων σε σχέση με τα Εφετεία. Αυτό το γεγονός δεν βοηθά στην ταχύτητα ελέγχου και έκδοσης της διαταγής πληρωμής.

Να σημειώσουμε ότι στα Διοικητικά Εφετεία εκδικάζονται υποθέσεις διοικητικών συμβάσεων που έχουν κατατεθεί μόλις το 2014. Επομένως, οι δικαστές του Εφετείου που εκδικάζουν τις σχετικές υποθέσεις δεν είναι τόσο υπερφορτωμένοι, όσο οι πρωτοδίκες συνάδελφοί τους.

Έτσι, οι νέες ρυθμίσεις κατοχυρώνουν μια ταχεία, μονομερή και φιλική προς τον πολίτη διαδικασία.

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, το παρόν νομοσχέδιο είναι ένα νομοσχέδιο που συγκέντρωσε τη στήριξη σχεδόν του συνόλου των κομμάτων της Αντιπολίτευσης και αυτό γιατί όλοι αναγνωρίζουν ότι συνέτρεχαν και τυπικοί αλλά και ουσιαστικοί λόγοι για την ψήφιση ενός νόμου με το συγκεκριμένο περιεχόμενο.

Ακούστηκε ότι το παρόν νομοσχέδιο απορρέει από τις δεσμεύσεις του Μεσοπρόθεσμου Συμφώνου Σταθερότητας. Ακούστηκε, επίσης – και είναι αληθές - ότι η προηγούμενη Κυβέρνηση επεξεργάστηκε παρόμοιο σχέδιο νόμου. Ακούσαμε σήμερα και από τον κ. Αθανασίου ότι το νομοσχέδιο έχει το ιδεολογικό και πολιτικό στίγμα της Νέας Δημοκρατίας.

Τώρα, εάν η Νέα Δημοκρατία, για να στηρίξει ένα νομοσχέδιο που προτείνει η Κυβέρνηση, χρειάζεται να το βαφτίσει στην κολυμβήθρα της νεοφιλελεύθερης ιδεολογίας ή ό,τι άλλο θέλει, το επιτρέπουμε.

Κατά τα άλλα, η κοινή λογική, η ανάγκη στήριξης των μικρομεσαίων επιχειρήσεων και η προσαρμογή στην Ευρωπαϊκή Οδηγία αποτελούν αποδεδειγμένα δικές μας προτεραιότητες.

Κυρίες και κύριοι Βουλευτές, ανεξάρτητα από το αν υπάρχει μνημονιακή δέσμευση, υπάρχει κάποιος μέσα σε αυτή την αίθουσα ή έξω στην αγορά που να μην υποστηρίζει ότι το Δημόσιο οφείλει να είναι συνεπές προς τους ιδιώτες αντισυμβαλλόμενους; Νομίζω ότι αυτό αγγίζει την απλή λογική όλων όσων θέλουν να δουν την πραγματικότητα.

Υπάρχει κάποιος που να μη γνωρίζει ότι οι καθυστερήσεις στις πληρωμές συμβατικών υποχρεώσεων του Δημοσίου δυσχεραίνουν την εύρυθμη λειτουργία της αγοράς και επιβαρύνουν μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις; Οφείλαμε, λοιπόν, να κάνουμε αυτή τη ρύθμιση.

Υιοθετήθηκε δε μία ήδη γνωστή διαδικασία στο νομικό κόσμο, η διαδικασία έκδοσης διαταγής πληρωμής. Για αυτό καλούμε και αυτούς που επιφυλάχθηκαν κατά τη συζήτηση να στηρίξουν το παρόν νομοσχέδιο.

Τελειώνοντας, αγαπητοί συνάδελφοι, οι εκλογές στις 25 Γενάρη και κυρίως η ακλόνητη συνέπεια της Κυβέρνησης, με κορμό την Αριστερά, σε όσα προεκλογικά έχει δεσμευθεί, αποτελούν σταθμό, όχι μόνο για τη χώρα μας, αλλά και για ολόκληρη την Ευρώπη.

Βλέπουμε, ζούμε ήδη ραγδαίες πολιτικές εξελίξεις στον ευρύτερο ευρωπαϊκό χώρο. Η μέχρι πρότινος κραταιά συμμαχία των νεοφιλελεύθερων δυνάμεων που οδήγησαν κοινωνικά και οικονομικά την Ευρώπη σε αδιέξοδο, αρχίζει να απομονώνεται. Ήθελα να πω «να αποδυναμώνεται». Η λέξη «απομονώνεται» θα ήταν βαριά! Αποδυναμώνεται γιατί έχει καταστεί πλέον σαφές ότι ο νεοφιλελεύθερος δρόμος δεν είναι μονόδρομος, είναι αδιέξοδο.

Σας θυμίζω την πολιτική αλλαγή που συντελέστηκε στην Ισπανία στις πρόσφατες αυτοδιοικητικές εκλογές. Άνεμος αλλαγής πνέει στην Ελλάδα. Άνεμος αλλαγής πνέει πάνω από την Ισπανία. Η Ευρώπη αλλάζει. Αλλάζει αργά, σταθερά, αλλά αλλάζει.

Σας ευχαριστώ.

 



Χρησιμοποιούμε cookies για να σας προσφέρουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία πλοήγησης και να αναλύουμε την επισκεψιμότητα της ιστοσελίδας μας. Με την παραμονή σας στην ιστοσελίδα, αποδέχεστε τη χρήση cookies όπως αυτή περιγράφεται στην Πολιτική Cookies ΟΚ