Συνέντευξη του Γραμματέα της ΚΕ ΣΥΡΙΖΑ  Τ. Κορωνάκη στην εφημερίδα «Ημερησία» και τον Ηλία Μπενέκο

• Η κυβέρνηση επιμένει ότι η συμφωνία που θα έρθει προς κύρωση θα είναι τέτοια ώστε δεν θα καταψηφιστεί από τους βουλευτές. Ωστόσο, σε διαφορετική περίπτωση και υπό τον κίνδυνο διαφοροποιήσεων, τίθεται ζήτημα κομματικής πειθαρχίας, όπως είχε πει ο Ν. Παππάς; 

Η παραφιλολογία περί διαφορών κυβέρνησης και κοινοβουλευτικής ομάδας δεν εδράζεται στην πραγματικότητα. Όλοι δεσμεύονται από το ίδιο πολιτικό πλαίσιο, όλοι έχουν τις ίδιες ευαισθησίες, όλοι έχουν τη σθεναρή πολιτική βούληση να τελειώσουμε οριστικά με τα μνημόνια και τη λιτότητα. Η κυβέρνηση δεν πρόκειται να συνάψει καμιά συμφωνία που να μην γίνει αποδεκτή από την κοινοβουλευτική ομάδα και τον ΣΥΡΙΖΑ. Είμαστε πιο ενωμένοι από ποτέ. 

• Μια συμφωνία που θα «περάσει» από τη Βουλή με τις ψήφους της αντιπολίτευσης, μπορεί να εφαρμοστεί από την παρούσα κυβέρνηση, ή θεωρείτε ότι θα έχει χαθεί η δεδηλωμένη; 

Ο μόνος τρόπος για να περάσει η συμφωνία είναι να υπερψηφιστεί από τους βουλευτές της συμπολίτευσης. Σε οποιαδήποτε άλλη περίπτωση, η προσφυγή στις κάλπες είναι αναπότρεπτη. Μας χωρίζει άβυσσος από τα μνημονιακά κόμματα. 

• Λέγεται ότι αν και ο ΣΥΡΙΖΑ μετεξελίχθηκε σε ενιαίο κόμμα οι τάσεις και οι συνιστώσες συνεχίζουν να υπάρχουν και να δημιουργούν φαινόμενα πολυγλωσσίας και πρόβλημα στην κυβέρνηση στο πλαίσιο των διαπραγματεύσεων, λόγω έλλειψης εμπιστοσύνης από τους δανειστές. Πώς το σχολιάζετε;  

Ο πλουραλισμός και η εσωκομματική δημοκρατία συνιστούν πολύτιμο στοιχείο της πολιτικής «περιουσίας» του ΣΥΡΙΖΑ. Δεν συνεισφέρουν μόνο στην εμβάθυνση του προβληματισμού μας, αλλά ενισχύουν την ενότητά μας. Έχει παρέλθει η εποχή των μονολιθικών κομμάτων και της εσωτερικής σιγής νεκροταφείου.

Ο εσωκομματικός πλουραλισμός δεν σημαίνει βέβαια ότι οι απόψεις δεν συντίθεται και ότι εντέλει δεν καταλήγουμε σε ενιαία γραμμή, δημοκρατικά διαμορφωμένη, που μας δεσμεύει όλους. Τα ΜΜΕ και το παρελθόν πολιτικό σύστημα δεν είναι εξοικειωμένα με τη δημοκρατική λειτουργίας της Αριστεράς. Έχουν συνηθίσει σε αρχηγικά κόμματα-στούντιο χωρίς διαδικασίες και διάλογο. Με τον καιρό όμως, θα αποδεχτούν τη νέα κατάσταση… 

• Σας κατηγορούν ότι το «αφήγημα» των κόκκινων γραμμών έχει ξεθωριάσει. Διατήρηση ΕΝΦΙΑ, αύξηση ΦΠΑ, αύξηση έκτακτης εισφοράς, καθυστέρηση στην υλοποίηση προεκλογικών υποσχέσεων. Συγκεκριμένα, μέχρι πού μπορούν να φτάσουν οι παραχωρήσεις για μία συμφωνία; 

Όσοι θεωρούν ότι έχουν ξεθωριάσει οι κόκκινες γραμμές, γιατί δεν ενημερώνουν και τους δανειστές για να σταματήσουν τον πιστωτικό στραγγαλισμός της ελληνικής οικονομίας; Πρέπει επιτέλους να ενημερώσουν την κ. Μέρκελ ότι υποταχτήκαμε για να μη χάνει το χρόνο της σε αυτές τις μακρές μεταμεσονύκτιες συνομιλίες με τον πρωθυπουργό. Βρισκόμαστε πραγματικά σε μια οξύμωρη κατάσταση: η αντιπολίτευση από τη μια μεριά μας κατηγορεί ότι εγκαταλείπουμε τις κόκκινες γραμμές, και από την άλλη ότι επιμένουμε πεισματικά στις κόκκινες γραμμές με αποτέλεσμα να εμποδίζουμε την επίτευξη της συμφωνίας.

Η πραγματικότητα είναι ότι εμείς πορευόμαστε με αποφασιστικότητα και διαλλακτικότητα. Έχουμε κάνει υποχωρήσεις για να καλύψουμε την απόσταση που μας χωρίζει από τους δανειστές. Έχουμε όμως την αποφασιστικότητα να επιμείνουμε στα βασικά σημεία του προγράμματος, τα οποία ήδη νομοθετούμε και θα συνεχίσουμε να το κάνουμε. 

• Το mail Χαρδούβελη που αποτέλεσε και το βασικό πεδίο της προεκλογικής σύγκρουσης ήταν τελικά «παιδική χαρά» σε σχέση με τις σημερινές απαιτήσεις των δανειστών; Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είχε προβλέψει αυτή την εξέλιξη και αν όχι γιατί; 

Πρέπει να λύσουμε μια παρεξήγηση: Το mail Χαρδούβελη δεν ήταν οι απαιτήσεις των δανειστών. Ήταν η απάντηση της κυβέρνησης Σαμαρά-Βενιζέλου στις απαιτήσεις των δανειστών, απάντηση στην οποία αποδεχόταν επώδυνα μέτρα όπως η μείωση των συντάξεων. Οι δανειστές δεν είχαν αποδεχτεί το mail Χαρδούβελη και ζήταγαν ακόμα πιο σκληρά μέτρα όπως ζητάνε και τώρα. Η διαφορά είναι στο ότι η σημερινή κυβέρνηση διαπραγματεύεται σκληρά και δεν υποκύπτει στα τελεσίγραφα των δανειστών. Είχαμε πει ότι η διαπραγμάτευση δεν επρόκειτο να είναι απλή κι εύκολη. Το ξέραμε από την αρχή ότι τα πράγματα θα ήταν δύσκολα. Η Αριστερά είναι όμως για τα δύσκολα. 

• Κάποιοι σχολιάζουν ότι το μεγάλο πρόβλημα της κυβέρνησης στις διαπραγματεύσεις ήταν ότι δεν διέθετε ρεαλιστικό εναλλακτικό σχέδιο σε περίπτωση απόρριψης των προτάσεών της. Ισχύει αυτό; Η ρήξη και η επιστροφή σε εθνικό νόμισμα, σε περίπτωση πλήρους αδιεξόδου - που προτείνουν αρκετά στελέχη - μπορεί να αποτελέσει λύση;  

Όπως έχει εύστοχα παρατηρήσει ο Γιάννης Βαρουφάκης, αν δεν είσαι προετοιμασμένος και για τη ρήξη, προσέρχεσαι στη διαπραγμάτευση εξαιρετικά αποδυναμωμένος.

Εμείς επιμένουμε στην προεκλογική μας θέση ότι επιδιώκουμε τερματισμό της λιτότητας με την Ελλάδα εντός της ευρωζώνης. Αναζητούμε συμβιβαστική λύση, αλλά δεν αποδεχόμαστε τελεσίγραφα. 

• Πολλά στελέχη και βουλευτές προκρίνουν το σενάριο εκλογών σε περίπτωση μη συμφωνίας. Ακόμη και αν ο ΣΥΡΙΖΑ έβγαινε ενισχυμένος από νέες κάλπες, πρακτικά τί νόημα θα είχε αυτή η εξέλιξη, σε επίπεδο διαπραγματεύσεων;  

Η λαϊκή εντολή είναι νωπή και κινούμαστε εντός του  πλαισίου της. Η κυβερνητική πλειοψηφία στη Βουλή είναι ισχυρή. Οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι η επιρροή μας διευρύνεται. Δεν βλέπω αυτή τη στιγμή για πιο λόγο πρέπει να πάμε σε πρόωρες εκλογές. 

• Όλο και πιο συχνά γίνεται λόγος για ανάγκη εθνικής συνεννόησης; Ποιο θα μπορούσε να είναι το περιεχόμενό της; Μια εθνική ομάδα διαπραγμάτευσης, ή ακόμη και συνεργασία σε πολιτικό επίπεδο;  

Το βασικό είναι να ξεκαθαρίσουν όλες οι πολιτικές δυνάμεις την τοποθέτηση τους απέναντι στην πρόταση των δανειστών. Αν πιστεύουν ότι αυτή πρέπει να απορριφθεί, ας αφήσουν τα μισόλογα και τα επικοινωνιακά παιχνίδια.

Αν όντως πιστεύουν ότι πρέπει να μπει τέλος στη μνημονιακή καταστροφή πρέπει να στηρίξουν τη διαπραγματευτική προσπάθεια της κυβέρνησης. Με όσους επιμένουν στη μνημονιακή λογική δεν υπάρχουν ούτε τα ελάχιστα σημεία συνάντησης.