Συνέντευξη στην εφημερίδα «Επένδυση» και την Έφη Μπαρμπάτση

-Υπήρξαν λάθος χειρισμοί στις διαπραγματεύσεις; Θα μπορούσατε να κερδίσετε περισσότερα;

Δεν μπορούμε να εικοτολογούμε μετά τη λήξη αυτού του επώδυνου και πυκνού χρονικά και από πλευράς επιπτώσεων για τη χώρα, διαστήματος διαπραγματεύσεων. Μπορεί κανείς εκ του αποτελέσματος να πει ότι δεν είχαμε εκτιμήσει σωστά την ακραία τιμωρητική, προς το πολιτικό εγχείρημα και την επιλογή του ελληνικού λαού, στάση των κύκλων γύρω από τον υπουργό Οικονομικών της Γερμανίας. Όπως επίσης και ότι δεν είχαμε εκτιμήσει σωστά την προετοιμασία που είχανε κάνει για να τεθεί με όρους πραγματικότητας και μικρού κινδύνου για τις υπόλοιπες οικονομίες της ΕΕ το ζήτημα του Grexit. Θα μπορούσαμε και σε άλλα σημεία εκτιμήσεων ή σε στιγμές της διαπραγμάτευσης, όπως για παράδειγμα για τη μη εξασφάλιση χρηματοδότησης με κάθε θυσία αμέσως μετά την ανάληψη της κυβέρνησης, να ξεκινήσουμε ένα διάλογο, μία συζήτηση και να ασκηθούν κριτικές. Το συμπέρασμα όμως ότι δεν έγινε σωστή, δεν έγινε ειλικρινής ή δεν έγινε ουσιαστική και πειστική διαπραγμάτευση, με το οποίο οι πολιτικοί μας αντίπαλοι προσπαθούν να αποδομήσουν τη στάση και τα αποτελέσματα της κυβερνητικής προσπάθειας, είναι εντελώς έωλο, μετέωρο και δεν έχει βάση. Είναι πραγματικά λυπηρό, πάνω σε μία σταθερή βάση που έχει δώσει σήμερα το αποτέλεσμα αυτής της συμφωνίας, για την οποία και εμείς έχουμε σοβαρές αντιρρήσεις σε βασικά της σημεία, να αναπτύσσονται εύκολα πάνω σε αυτό το έδαφος της σταθερότητας απόψεις που υποστηρίζουν ότι υπήρχαν μία και δύο και τρεις εναλλακτικές προτάσεις τις οποίες απλώς δεν επέλεξε ο Αλέξης Τσίπρας. Αυτό είναι εντελώς ανόητο και νομίζω ότι δεν το πιστεύει βέβαια ούτε ο λαός μας.

        
-Σε περίπτωση που δεν έχετε την αυτοδυναμία, που θα κινηθείτε για συνεργασίες, ιδίως αν όπως φαίνεται δεν είναι οι ΑΝΕΛ στη βουλή; Είναι στις σκέψεις οι επαναληπτικές εκλογές;

Δεν είναι σωστό να διαμορφώνεται κλίμα, σε σχέση με τους ΑΝΕΛ, που όπως αποδείχθηκε και από το δεύτερο κύμα των δημοσκοπήσεων προσεγγίζουν πλέον και δημοσκοπικά την είσοδο στη Βουλή. Άλλωστε το ίδιο είχε γίνει και τον Γενάρη και είχαν μπει άνετα. Δεν είναι σωστό κανείς να το κάνει αυτό για κανένα από τα κόμματα, γιατί τότε μπορεί να θεωρηθεί ότι προκαταλαμβάνει και θέλει να χειραγωγήσει την εξέλιξη των ενδεχόμενων κυβερνητικών συνεργασιών. Δεν θέλουμε και δεν θα οδηγήσουμε τη χώρα σε επαναληπτικές εκλογές, σε περίπτωση μη αυτοδυναμίας. Είναι σαφές όμως και έχει γίνει σαφές με όλους τους τόνους, ότι δεν πρόκειται βεβαίως να συγκυβερνήσουμε, είτε από θέση πλειοψηφίας, είτε από θέση μειοψηφίας με τη Νέα Δημοκρατία και δεν είναι στις επιλογές μας να διαμορφωθεί μία κυβέρνηση με «παραδοσιακά» μνημονιακά υλικά και αυτό αφορά και στο ΠΑΣΟΚ και στο ΠΟΤΑΜΙ.    

-Ο Αλέξης Τσίπρας είπε: "Φτάνουν πια τα σταριλίκια" όσον αφορά την κατάρτιση των ψηφοδελτίων. Θεωρείτε πως έγιναν λάθη στις προηγούμενες εκλογές; Τι προέχει αυτή τη φορά;

Εκ του αποτελέσματος φαίνεται ότι η άσκηση προσωπικών στρατηγικών από προσωπικότητες, που κατά τα λοιπά, καλώς είχαμε και καλώς έχουμε στα ψηφοδέλτιά μας, δημιουργεί σύγχυση στη συλλογική και αλληλέγγυα προσπάθεια της Αριστεράς. Η διαμόρφωση τέτοιων προσωπικών στρατηγικών, έξω από τη συλλογικότητα και την αλληλεγγύη της κοινοβουλευτικής ομάδας, δεν βοήθησε καθόλου ούτε τον ΣΥΡΙΖΑ, ούτε την κυβέρνηση, ούτε τον λαό που μας εμπιστεύτηκε. Αυτό εννοούσε ο Πρωθυπουργός και σωστά το επεσήμανε. Είναι μία τομή, η οποία δεν θα μπορούσε να γίνει ως εκτίμηση αν δεν είχαμε και την κυβερνητική εμπειρία, όπου τέτοια φαινόμενα δυστυχώς στη διάρκεια αυτής της επτάμηνης σύντομης εμπειρίας, ήρθαν στην επιφάνεια και μας δημιούργησαν σοβαρά προβλήματα.

-Πως σχολιάζετε τις κινήσεις του Παναγιώτη Λαφαζάνη;

Το σήμα που δώσαμε από την πρώτη στιγμή είναι ότι δεν καλλιεργούμε και δεν θα υπηρετήσουμε έναν εμφύλιο της Αριστεράς. Από την πλευρά μας, αυτό που κάνουμε προς αυτήν την πλευρά των συντρόφων που συγκρότησαν τη ΛΑΕ και όσων στελεχών συνεργάζονται μ’ αυτήν, είναι να επισημαίνουμε ότι η διάσταση των απόψεων αφορά στην επιλογή μίας εθνικής αναδίπλωσης και την επιλογή του εθνικού νομίσματος ως απάντησης στην εκβιαστική πρακτική και στην οικονομική ασφυξία που θέλησαν να επιβάλουν στη χώρα οι εταίροι δανειστές. Αυτή η επιλογή κατά τη γνώμη μας είναι απολύτως ανέφικτη, ιδιαίτερα σε συνθήκες που αφορούν την οικονομία και τη διάρθρωση της οικονομίας της χώρας και βεβαίως και την έλλειψη μακρόχρονης προετοιμασίας για ένα τέτοιο δεδομένο. Στο επιχείρημα που θέτει ο Παναγιώτης ότι υπάρχουν χώρες εντός της ΕΕ που δεν έχουν ως νόμισμα το ευρώ αλλά συγκαταλέγονται σ’ αυτό που μπορεί να πει κανείς ευρωπαϊκό γίγνεσθαι και κοινή πορεία, η απάντηση είναι σαφής. Αυτές οι χώρες έχουν το νόμισμά τους χωρίς προηγουμένως να έχουν μπει και να έχουν βγει από το ευρώ και μάλιστα κουβαλώντας ένα χρέος της τάξης περίπου του 200%. Άρα πρόκειται για εντελώς διαφορετικές περιπτώσεις. Η περίπτωση της χώρας μας δεν μπορεί να περιγραφεί σχηματικά σαν μία αναζήτηση εύκολης εναλλακτικής διεξόδου με το εθνικό νόμισμα, στο βαθμό που δεν υπάρχουν συναλλαγματικά αποθέματα, υπάρχει μεγάλη ανισορροπία στις δυνατότητες για εξαγωγές-εισαγωγές, δεν υπάρχει διατροφική επάρκεια και το κυριότερο υπάρχουν 250 δις. Ευρώ που ανήκουν σε μία μερίδα ελλήνων και που το μεγαλύτερο μέρος τους είναι στις τράπεζες, σε off shore και σε ακίνητες αξίες στο εξωτερικό και που ένα άλλο μεγάλο μερίδιο είναι στα στρώματα. Αυτή η δεύτερη Ελλάδα θα κατάπινε κυριολεκτικά και θα υποβάθμιζε δραματικά το επίπεδο ζωής και τις νέες δυνατότητες που θα είχαν ενδεχομένως μέσα από την υποτίμηση του εθνικού, πλέον, νομίσματος οι λαϊκές τάξεις στη χώρα μας. Όλα αυτά δεν ελήφθησαν ποτέ υπ’όψιν από τους συντρόφους που επέμεναν χρόνια ολόκληρα στην επιλογή του εθνικού νομίσματος. Αυτή η επί της ουσίας αντιπαράθεση, νομίζω ότι θα διευκρινίσει απόψεις και μ’ αυτήν την έννοια θα αφήσει και γέφυρες να υπάρχουν ανάμεσα στους σχηματισμούς της αριστεράς, χωρίς μία φρασεολογία και μία πολεμική εμφύλια σύρραξη.

-Τη στάση της Ζωής Κωνσταντοπουλου, όλο αυτό το διάστημα, πως την χαρακτηρίζετε;

Επιτρέψτε μου να μην κάνω κανένα σχόλιο. Καθένας μας και στους νέους, τους υψηλούς ρόλους που αναλάβαμε στο προηγούμενο διάστημα εκτέθηκε, με την καλή έννοια το λέω, στο δημόσιο χώρο και έχει διαμορφώσει γύρω του τις συναινέσεις ή και τις διαφοροποιήσεις για τη στάση του. Μόνο πολιτικά μπορούμε να συζητήσουμε προεκλογικά. Η Ζωή εμφανίζεται πλέον σαν μία σκληρή πολιτική αντίπαλος για το ΣΥΡΙΖΑ και την πολιτική του. Ο λαός θα κρίνει με τη ψήφο του τις επιλογές που εκτίθενται μπροστά του.