Δελτίο Τύπου του Βουλευτή Χίου του ΣΥΡΙΖΑ  Ανδρέα Μιχαηλίδη

Επειδή κυκλοφορούν διάφορες ανακρίβειες για αυτά που έλαβαν χώρα στη Βουλή την ημέρα της ψήφισής του νόμου για τους Αγροτικούς Συνεταιρισμούς και επειδή εξακολουθεί να επικρατεί σύγχυση σ΄ ένα βαθμό για τις πρόνοιές του νόμου όσον αφορά τους αναγκαστικούς συνεταιρισμούς και την Ένωση Μαστιχοπαραγωγών  ειδικότερα, θα ήθελα να διευκρινίσω τα εξής:

Ενώ όλοι εστιάζουν στο άρθρο 32, και ευλόγως σ΄ ένα βαθμό, παραβλέπεται εντελώς μια "κρυμμένη" διάταξη με την οποία διατηρείται ρητά η αναγκαστικότητα. Συγκεκριμένα, στην περίπτωση β του άρθρου 50 «Καταργούμενες διατάξεις» αναφέρεται πως διατηρείται σε ισχύ το άρθρο 47 του ν. 2169/1997, εκτός της παραγράφου 7. Σε αυτό το άρθρο προσδιορίζονται ρητά ποιοι είναι οι αναγκαστικοί συνεταιρισμοί, μεταξύ αυτών φυσικά και οι «συνεταιρισμοί Μαστιχοπαραγωγών Χίου του α.ν. 1390/1938» (παράγραφος 2) καθώς και ότι αυτοί "διατηρούνται και διέπονται από τους ειδικούς νόμους που προβλέπουν τη λειτουργία τους" (παράγραφος 1). Άρα, δεν γίνεται καμία άρση της αναγκαστικότητας από το νέο νόμο, αφού εξακολουθούν να ισχύον αυτά που ορίζει το 47 του 2169/1993.

Επί της ουσίας αυτό που αλλάζει με το νέο νόμο (άρθρο 32) σε σχέση με το άρθρο 47 του 2169 είναι: Α) ότι στη θέση της καταργηθείσας παραγράφου 7 του εν λόγω άρθρου, προβλέπονται δύο ακόμη περιπτώσεις που αίρεται η αναγκαστικότητα, πέραν της υπάρχουσας πρόβλεψης ότι αυτό μπορεί να συμβεί αν το ζητήσουν οι ίδιοι οι αναγκαστικοί συνεταιρισμοί, δηλαδή «κατόπιν έκδοσης σχετικής αµετάκλητης καταδικαστικής απόφασης ή προς εφαρµογή εθνικής νοµοθεσίας». Οι δύο αυτές πρόσθετες περιπτώσεις αφενός είναι αυτονόητες, και αφετέρου  αναφέρονται ουσιαστικά στις γνωστές εξελίξεις με το συνεταιρισμό Σάμου, όπως έχω τονίσει και σε πρόσφατο άρθρο μου. Β) Στο νέο νόμο περιγράφεται για πρώτη φορά με λεπτομέρεια η διαδικασία μετατροπής των αναγκαστικών συνεταιρισμών στις πολύ συγκεκριμένες περιπτώσεις που προαναφέρθηκαν.

Παρά τις όποιες επιφυλάξεις μπορεί να έχει κανείς για τη χρησιμότητα αυτών των δύο αλλαγών, τις οποίες διατύπωσα προς όλους τους αρμοδίους έως και τον Πρωθυπουργό, αλλά και στη Βουλή τη μέρα της φήφισης του νομοσχεδίου, είναι σαφές ότι ο νόμος εξακολουθεί να κατοχυρώνει την αναγκαστικότητα της ΕΜΧ. Νομίζω πως κάθε άλλη ανακίνηση του θέματος είναι πλέον εκ του πονηρού και κάθε άλλο παρά βοηθάει την υπεράσπισή των μαστιχοπαραγωγών και της Ένωσής τους.