Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, είναι λυπηρό που μετά από δύο μέρες εξαντλητικής συζήτησης στις Επιτροπές, τελικά η Αντιπολίτευση συνεχίζει την τακτική, με την οποία ξεκίνησε. Τακτική, η οποία δεν είναι τίποτε άλλο παρά απόδειξη της έλλειψης αντιπρότασης, έλλειψης σχεδίου, έλλειψης προοπτικής. Και επειδή λείπουν όλα αυτά, χρησιμοποιούν το τελευταίο πράγμα που μένει: την επιλεκτική ανάγνωση και τη διαστρεβλωτική παρουσίαση των σημείων του σχεδίου νόμου για τη δημιουργία εντυπώσεων.

Θα επαναλάβω κάτι που ρώτησα και χθες στη συζήτηση των Επιτροπών: Η Νέα Δημοκρατία, το ΠΑΣΟΚ και το Ποτάμι, που ψήφισαν τον Αύγουστο του 2015 τη συμφωνία, μπορεί να μην ψήφισαν τότε -όπως λένε- το σύνολο των συγκεκριμένων μέτρων που έχει φέρει από τότε μέχρι σήμερα η Κυβέρνηση, ψήφισαν όμως συνολικές περικοπές 3% επί του Ακαθάριστου Εθνικού Προϊόντος. Σήμερα παίρνουμε τα μέτρα του τελευταίου 1%.

Ποια είναι τα τελείως διαφορετικά μέτρα που προτείνουν σε αντικατάσταση των δικών μας; Δεν θεωρούν ότι έχουν τη σχετική πολιτική και ηθική ευθύνη;

Εχθές, ο εισηγητής της Νέας Δημοκρατίας ο κ. Σταϊκούρας είπε ότι η υπερψήφιση από τη Νέα Δημοκρατία των άρθρων για την ιδιωτικοποίηση των αεροδρομίων είναι η δική τους αντιπρόταση. Μα, καλύπτει αυτή από μόνη της τα απαιτούμενα μέτρα για το 1% του ΑΕΠ; Προφανώς, όχι. Αν ήταν έτσι θα είχαν  κάνει σημαία τους ότι τα μέτρα που προτείνει η Κυβέρνηση ξεπερνούν κατά πολύ τότε το 1% μαζί με όλα τα άλλα που προτείνονται. Τα ψηφίζουν, όχι ως αντιπρόταση για το 1%, αλλά γιατί αυτές είναι οι δικές τους ιδιωτικοποιήσεις, που μας κληροδότησαν και που γι’ αυτές αισθάνονται ότι έχουν υποχρέωση να είναι συνεπείς.

Λείπει όμως και κάτι ακόμα: η στοιχειώδης σεμνότητα, για να μην πω άλλη έκφραση, η οποία θα έπρεπε να διακρίνει τα στελέχη και τα λεγόμενα κυρίως της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, αλλά και του ΠΑΣΟΚ, τα οποία τόσο εύκολα ξεχνούν τα κατορθώματα της τελευταίας διακυβέρνησής τους. Διότι πρόκειται περί κατορθώματος η άνοδος της ανεργίας στο 27%, η πτώση του ΑΕΠ κατά 25% και τα 63.000.000.000 ευρώ μέτρα, τα οποία είναι απλώς το αποκορύφωμα της διακυβέρνησής τους μετά τη Μεταπολίτευση.

Ποιος είναι όμως ο πραγματικός καημός τους; Βλέπουν να ξεπερνά αυτή η Κυβέρνηση τα εμπόδια που υπήρχαν και εκείνα που προσπάθησαν να βάλουν στη συνέχεια οι θεσμοί με τις διαφωνίες τους και τα άλλα που έβαζε συνέχεια η Τρόικα εσωτερικού. Διαψεύδονται όμως διαρκώς. Βλέπετε, μπορεί να προσπαθούν να αμφισβητήσουν την Κυβέρνηση. Αλλά και τη EUROSTAT και την Κομισιόν και τον ΟΟΣΑ; Δεν γίνεται να χωνευτεί εύκολα το γεγονός πως η οικονομία τα πήγε καλύτερα από τα προβλεπόμενα και τα προσδοκόμενα από αυτούς, πως υπάρχει δυναμική ανάκαμψης και κυρίως, πως είμαστε πιο κοντά από ποτέ σε μια διευθέτηση του χρέους η οποία θα επιτρέψει αυτό που ο Υπουργός Οικονομικών χθες ονόμασε «καθαρό διάδρομο» για πολίτες και επενδυτές.

Εμείς, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, επιλέγουμε έναν δρόμο που είναι σαφής και στηρίζεται στο γεγονός πως κάνουμε ακριβώς αυτό που συμφωνήσαμε, τόσο με τους θεσμούς τον Αύγουστο, όσο και με την κοινωνία τον Σεπτέμβριο του 2015. Δεν θα κάνουμε πίσω. Δεν θα ληφθούν μέτρα ούτε ένα ευρώ παραπάνω.

Ας δούμε όμως τον τρόπο με τον οποίο η Κυβέρνηση αυτή επιλέγει τα μέτρα γι’ αυτό το 1% του ΑΕΠ.

Η αύξηση του συντελεστή ΦΠΑ κατά μία μονάδα στην κλίμακα του 23% είναι επιλογή για να αποτραπεί η αύξηση του ΦΠΑ της ενέργειας και του νερού από το 13% στο 23%, όπως απαιτούσαν με επιμονή οι θεσμοί. Επιπλέον, αυτή η αύξηση επιβαρύνει λιγότερο το καλάθι της λαϊκής οικογένειας με τα προϊόντα που περιλαμβάνει από την αύξηση που θα υπήρχε κατά μία μονάδα στον συντελεστή του 13%,

Η συνολική επιλογή που έγινε αφορά τη μικρή αύξηση σε πολλούς έμμεσους φόρους για να καταμεριστεί το βάρος. Επιπλέον, έγινε προσπάθεια να επιλεγούν αρκετοί κλάδοι με σημαντικά περιθώρια κέρδους, ώστε να μπορούν να απορροφήσουν το σύνολο ή μεγάλο μέρος των αυξήσεων.

Έχει κι ελαφρύνσεις όμως το σχέδιο που αφορούν τόσο τη χρήση του φυσικού αερίου, όσο και την κατάργηση του 3% φόρου επί του πωλούμενου στο εσωτερικό ζύθου.

Οι τοποθετήσεις στο θέμα αυτό κατά την ακρόαση των φορέων έδειξαν με τον πιο γλαφυρό τρόπο, ποιοι επιβαρύνονται -οι ολιγοπωλιακοί όμιλοι ζύθου- και ποιοι ελαφρύνονται -οι μικρές ζυθοποιίες σε όλη την περιφέρεια- από αυτή τη ρύθμιση.

Στην ίδια λογική προτείνονται και άλλοι φόροι, όπως η κατά 5% επιπλέον φορολόγηση των τυχερών παιγνίων, η φορολόγηση των εταιρειών που ασχολούνται με τη διαχείριση αμοιβαίων κεφαλαίων, καθώς και των εταιρικών αυτοκινήτων. Αντίθετα, επιχειρείται εξορθολογισμός των τελών ταξινόμησης των αυτοκινήτων που αναφέρονται στους ιδιώτες.

Επιπλέον, ο ΕΝΦΙΑ όχι μόνο δεν θα αυξηθεί, γιατί το συνολικό ποσό παραμένει το ίδιο, δηλαδή 2,65 δισεκατομμύρια ευρώ, αλλά για τη συντριπτική πλειοψηφία των φορολογούμενων είτε θα μείνει σταθερός είτε ακόμη και θα μειωθεί. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι η Κυβέρνηση διαπραγματεύτηκε σκληρά για να μετακυλιστεί το κόστος της σχετικής απόφασης του Συμβουλίου της Επικρατείας, 300 περίπου εκατομμύρια ευρώ, στις μεγάλες και πολύ μεγάλες περιουσίες.

Έχει, όμως και άλλες θεσμικές ρυθμίσεις το σχέδιο νόμου αυτό, ορισμένες από τις οποίες προκύψανε από τον τρόπο που διαχειρίστηκαν τα οικονομικά και τη δημόσια διοίκηση όλα αυτά τα χρόνια η Νέα Δημοκρατία και το ΠΑΣΟΚ.

Η Ανεξάρτητη Αρχή Δημοσίων Εσόδων δεν είναι τίποτε άλλο από την ανάγκη που δημιούργησαν τόσο το ΠΑΣΟΚ όσο και η Νέα Δημοκρατία με τις δημιουργικές λογιστικές που εφάρμοζαν στα μεγάλα διαστήματα διακυβέρνησης της χώρας από αυτούς, με τις οποίες έβαλαν τη χώρα στη ζώνη του ευρώ, όσο και αυτές τα τελευταία χρόνια πριν την κρίση έκρυβαν βαθιά κάτω από το χαλί τις ελλειμματικές εκτελέσεις του Προϋπολογισμού, καθώς επίσης και απεμπλοκή από πολιτικές επιλογές ως προς το ποιος φορολογούμενος θα ελεγχθεί και ποιος όχι.

Χωρίς αυτό το βεβαρυμμένο ιστορικό, αυτή η ανεξάρτητη Αρχή θα μπορούσε να είναι και περιττή. Η θεσμική ανεξαρτησία της, όμως, δεν θα την κάνει να βρίσκεται έξω από τον στενό πυρήνα του κράτους, εφόσον δεν προβλέπεται να έχει νομική προσωπικότητα και θα υπόκειται σε κοινοβουλευτικό έλεγχο. Οι αποφάσεις για τις προοδευτικότητα του φορολογικού συστήματος, το ύψος των συντελεστών, το εύρος της φορολογικής βάσης και τα μέτρα για την καταπολέμηση της φοροδιαφυγής παραμένουν στην ευθύνη του Υπουργού Οικονομικών.

Τα «κόκκινα» δάνεια αποτελούν ένα ακόμη θέμα για το οποίο δεν μπορεί και δεν πρέπει κανείς να ξεχάσει το ποιος έχει ευθύνη και υπό ποίο καθεστώς και με ποια κριτήρια έδιναν τα δάνεια αυτά οι τράπεζες. Η ρύθμισή τους σήμερα πετυχαίνει να προστατεύεται η πώληση στα ήδη θεσμοθετημένα μη τραπεζικά ιδρύματα του συνόλου των «κόκκινων» δανείων ανεξαρτήτως κατηγορίας, που έχουν διασφάλιση σε πρώτη κατοικία με αντικειμενική αξία έως 140.000 ευρώ χωρίς πρόσθετο εισοδηματικό κριτήριο μέχρι το 2018.

Με αυτόν τον τρόπο η προστασία καλύπτει το 94% του συνόλου των κόκκινων δανείων πρώτης κατοικίας. Όσον αφορά στα μη τραπεζικά ιδρύματα που θα αναλάβουν τη διαχείριση αυτών των δανείων, το πλαίσιο λειτουργίας τους είναι ιδιαίτερα αυστηρό με γνώμονα την προστασία του δανειολήπτη. Δεν θα υπάρχει ουσιαστική διαφορά με τις τράπεζες. Δεν θα επιδεινώνονται οι όροι του δανείου. Θα τηρείται ο κώδικας δεοντολογίας των τραπεζών, οι εύλογες δαπάνες διαβίωσης κλπ..

Επιπλέον, θα υπάρχει πλαίσιο υποστήριξης των δανειοληπτών με τα τριάντα κέντρα ενημέρωσης και υποστήριξης δανειοληπτών που ιδρύονται, καθώς και με την ενεργοποίηση του κυβερνητικού συμβουλίου και της Ειδικής Γραμματείας Διαχείρισης Ιδιωτικών Χρεών.

Ας δούμε, όμως, τι προβλέπεται και για το νέο ταμείο, την Ελληνική Εταιρεία Συμμετοχών και Περιουσίας. Για κάθε δράση του ταμείου την τελική απόφαση την παίρνει η γενική συνέλευσή της, δηλαδή το ελληνικό δημόσιο διά του Υπουργού Οικονομικών.

Δεν ξεπουλιέται τίποτα, αντιθέτως επανέρχεται σε κρατικό έλεγχο και το ΤΑΙΠΕΔ που εντάσσεται σε αυτό, σε αντίθεση με το πώς το είχε δομήσει το προηγούμενο καθεστώς. Το εποπτικό συμβούλιο αποτελείται κατά τα τρία πέμπτα από επιλογές της ελληνικής κυβέρνησης, κατά τα δύο πέμπτα από επιλογές των ευρωπαϊκών θεσμών με αμοιβαίο δικαίωμα βέτο και για την επιλογή οποιουδήποτε μέλους του διοικητικού συμβουλίου από το εποπτικό αποτελείται κατά τα τέσσερα πέμπτα συναίνεση των μελών του. Κανείς δεν θα ορίζει, λοιπόν, τη διοίκηση του ταμείου χωρίς τελικά την έγκριση επί της ουσίας του ελληνικού δημοσίου.

Ο Υπουργός Οικονομικών είναι αυτός που εγκρίνει την επενδυτική πολιτική και τις δράσεις του Ταμείου, συμπεριλαμβανομένων και των ιδιωτικοποιήσεων, των οποίων οι υποχρεωτικές σταματούν στη λίστα του ΤΑΙΠΕΔ.

Η Νέα Δημοκρατία και το ΠΑΣΟΚ, επειδή βάφτιζαν τις ιδιωτικοποιήσεις τους αξιοποιήσεις, σήμερα δεν θέλουν να καταλάβουν ότι η αξιοποίηση δεν ταυτίζεται υποχρεωτικά με την ιδιωτικοποίηση.

Θα αναφέρω κι άλλες θεσμικές ρυθμίσεις. Για τους δασικούς χάρτες επιχειρείται μετά από δεκαετίες η ολοκλήρωση και κύρωση των δασικών χαρτών, καθώς και η διευθέτηση των αντιρρήσεων. Όμως, ακόμη και εκεί, η Αντιπολίτευση φέρνει αντιρρήσεις, ενώ είναι γνωστό –το παραδέχθηκαν ακόμα και φορείς που διαφωνούν με το σχέδιο νόμου- ότι μέχρι σήμερα δεν έχει ολοκληρωθεί ούτε το 60% της κατάρτισής τους και δεν έχει αναρτηθεί ούτε το 1% με 2% των δασικών χαρτών, αποτέλεσμα και αυτό του πελατειακού κράτους και του θεσμικού πλαισίου που ίσχυε.

Άλλη μια θεσμική αλλαγή είναι η Δημόσια Αρχή Λιμένων και η Ρυθμιστική Αρχή Λιμένων, απαραίτητη για τη διατήρηση του ελέγχου από το κράτος του πλαισίου λειτουργίας και διαχείρισης των λιμανιών, σε αναλογία με τα port authorities  που απαντώνται σε όλη των Ευρώπη και που μέχρι τώρα δεν υπήρχαν στην Ελλάδα.

Η Δημόσια Αρχή, ειδικότερα, αποτελεί δημόσιο φορέα με διοικητική και οικονομική αυτοτέλεια, στον οποίον ανατίθεται η άσκηση των διοικητικής φύσης  εξουσιών και αρμοδιοτήτων, οι οποίες αφαιρούνται από τους Οργανισμούς Λιμένα λόγω των συμβάσεων παραχώρησης ιδιωτικοποίησης σε συνεργασία με τη Ρυθμιστική Αρχή και τη Γενική Γραμματεία Λιμένων, Λιμενικής Πολιτικής και Ναυτιλιακών Επενδύσεων. Και αυτό το πέτυχε η Κυβέρνηση με τον τρόπο που διαπραγματεύτηκε το ζήτημα.

Επιτυχία της Κυβέρνησης αποτελεί, επίσης, η διατήρηση του ΑΔΜΗΕ κάτω από τον έλεγχο του δημοσίου, βάζοντας τέλος στα σενάρια πλήρους ιδιωτικοποίησής του που προβλεπόταν. Τελείωσε και το σχέδιο της μικρής ΔΕΗ, που δρομολογούσαν, αλλά δεν πρόλαβαν να εφαρμόσουν Νέα Δημοκρατία και ΠΑΣΟΚ.

Ακόμη περιλαμβάνονται πολλές άλλες σημαντικές ρυθμίσεις, όπως ο καθορισμός του επαγγέλματος του αγρότη, η απελευθέρωση πώλησης μόνο του 13% των ΜΗΣΥΦΑ έναντι του συνόλου που απαιτούσαν οι θεσμοί, η σταδιακή διεύρυνση της δυνατότητας προσλήψεων στο δημόσιο από τον κανόνα ένα προς πέντε προς το ένα προς τέσσερα και στη συνέχεια στο ένα προς τρία, η βελτίωση και η ουσιαστικοποίηση των διατάξεων των σχετικών με το πόθεν έσχες, η σύσταση Γενικής Γραμματείας Ψηφιακής Πολιτικής που θα εποπτεύεται κατ’ ευθείαν από τον Πρωθυπουργό.

Θα ήθελα να πω και δυο κουβέντες για τον Μηχανισμό. Όσον αφορά στον Αυτόματο Μηχανισμό Διόρθωσης, προφανώς και δεν πρόκειται για κανένα νέο μνημόνιο. Θα μπει σε εφαρμογή εάν και μόνο εάν η Ελλάδα δεν πετύχει τους στόχους για τα πρωτογενή πλεονάσματα, που προβλέπονται στη συμφωνία του καλοκαιριού. Είναι μια συμβιβαστική λύση, η οποία προέκυψε κυρίως λόγω της διαφωνίας των θεσμών μεταξύ τους.

Με βάση δεδομένα  και αντικειμενικά απολογιστικά στοιχεία της Eurostat θα γίνεται αυτή η εκτίμηση και όχι με εκτιμήσεις ή και επιθυμίες κάποιων από τους θεσμούς. Προβλέπεται, συγκεκριμένο ύψος προσαρμογής για συγκεκριμένες αποκλίσεις και προστασία σε συγκεκριμένες δαπάνες, που έχουν σχέση με κοινωνικά ευαίσθητους τομείς.

Είναι σημαντικό να σημειώσουμε ότι είναι πεποίθηση τόσο της ελληνικής Κυβέρνησης όσο και των Ευρωπαίων εταίρων ότι ο Μηχανισμός δεν θα χρειαστεί να ενεργοποιηθεί, γιατί ήδη κινούμαστε πάνω από τους στόχους. Όσο κι αν εύχονται κάποιοι για το αντίθετο, ο περιβόητος «κόφτης» θα μείνει ανενεργός, θα σκουριάσει από την αχρησία, όπως θα σκουριάσουν και οι φιλοδοξίες της Νέας Δημοκρατίας και όσων τρέχουν από πίσω τους.

Έχουμε συναίσθηση, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ότι η επιβολή φόρων και κυρίως έμμεσων φόρων είναι ένα υφεσιακό μέτρο. Μετά, όμως, από το τελευταίο αυτό δημοσιονομικό πακέτο και την αξιολόγηση που θα ακολουθήσει, θα ακολουθήσουν σχέδια νόμου, που αντιστρατεύονται αυτόν ακριβώς τον υφεσιακό χαρακτήρα, όπως ο αναπτυξιακός νόμος, η πάταξη λαθρεμπορίου καπνικών και πετρελαιοειδών, η κοινωνική οικονομία, οι ηλεκτρονικές πληρωμές και άλλα.

Μαζί με αυτά δεν πρέπει να ξεχνάμε τη δυνατότητα πληρωμής των ληξιπρόθεσμων οφειλών του κράτους 2 δις άμεσα, 5 δις. συνολικά μέχρι το τέλος του έτους, η επιστροφή του waiver  και η νομισματική χαλάρωση και τέλος, η ελάφρυνση του χρέους, θέματα που όχι μόνο εξισορροπούν την υφεσιακή επίδραση αυτών των μέτρων, αλλά επιπλέον, δίνουν τη δυνατότητα να ελαφρυνθούν φόροι ή και άλλα βάρη μέσα στο 2017.

Παραμερίζοντας εμπόδια, δυσκολίες, τρικλοποδιές από το εξωτερικό και από το εσωτερικό μέτωπο, δίνοντας στην ελληνική κοινωνία τη δυνατότητα να ανασάνει, δίνουμε επίσης τη δυνατότητα  μαζί με την κοινωνία να χαράξουμε και να βαδίσουμε το δρόμο του μέλλοντος που αξίζει στους έλληνες πολίτες.

Σας ευχαριστώ πολύ.