Αποσπάσματα συνέντευξης του Δημ. Παπαδημούλη στον ρ/σ "Αθήνα 9.84"

Μιλώντας σήμερα στον ραδιοφωνικό σταθμό "Αθήνα 9.84" (Ν. Νώτη - Σ. Ζαχαρό), ο Αντιπρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και επικεφαλής της Ευρωομάδας του ΣΥΡΙΖΑ, Δημήτρης Παπαδημούλης, δήλωσε τα εξής:

Υπάρχει μια συμφωνία που λέει ότι τον Αύγουστο του ’18 τελειώνουμε με τα μνημόνια και δανειζόμαστε κανονικά από τις αγορές όπως τα υπόλοιπα κράτη-μέλη. Αυτή η συμφωνία εξειδικεύτηκε τον Μάιο του ’16 σ’ έναν σχεδιασμό ελάφρυνσης του ελληνικού δημόσιου χρέους. Το ΔΝΤ έχει πει ότι «ναι μεν τα βραχυπρόθεσμα μέτρα εφαρμόζονται ήδη, αλλά θέλω για να μπω κανονικά στο πρόγραμμα να αποσαφηνιστούν όσο το δυνατόν περισσότερο τα μεσοπρόθεσμα από τώρα».

Τα μεσοπρόθεσμα θα εφαρμοστούν μετά τον Αύγουστο του ’18, ώστε να υπάρχει ένας καθαρός οδικός χάρτης για το πώς θα εξελιχθεί η ελληνική οικονομία και τα μεγέθη της. Αυτό είναι που πρέπει να υλοποιηθεί και από τη στιγμή που η ελληνική πλευρά έχει τηρήσει τις δεσμεύσεις της, πρέπει και οι δανειστές να κάνουν πράξη τις δικές τους δεσμεύσεις.


Διεθνής και γερμανικός Τύπος χαρακτηρίζουν τον Σόιμπλε ως τον βασικό υπεύθυνο που δεν προχώρησαν τα πράγματα στο προχθεσινό Eurogroup

Ο διεθνής Τύπος, ακόμη κι ο γερμανικός, χαρακτηρίζει τον Σόιμπλε ως τον βασικό υπεύθυνο που προχθές στο Eurogroup δεν έγινε αυτό το βήμα ολοκληρωμένο και μετατέθηκε και τις 15 Ιουνίου. Πολλά κράτη-μέλη και η Κομισιόν απορρίπτουν το σενάριο της αναβολής και του να παραπεμφθούν τα πάντα στις καλένδες. Το ζητούμενο είναι το ΔΝΤ να αποσαφηνίσει τώρα τη στάση του.

Ο στόχος είναι από τον Αύγουστο του ’18 και μετά, χωρίς μνημόνιο, η Ελλάδα να υπάγεται στις ρυθμίσεις που ισχύουν για όλα τα κράτη-μέλη της Ευρωζώνης, σύμφωνα με το λεγόμενο Σύμφωνο Σταθερότητας και Ανάπτυξης. Οι πάντες, ακόμα και ο Σόιμπλε, λένε ότι είναι ώρα πια η Ευρώπη μόνη της, χωρίς το ΔΝΤ, να αρχίσει να ρυθμίζει τα του οίκου της. Μάλιστα, ακόμα και ο Σόιμπλε, μιλά για τη μετατροπή του ESM σε ένα ευρωπαϊκό διεθνές νομισματικό ταμείο. Είναι, λοιπόν, τουλάχιστον παράλογο και παράδοξο να δεχθεί η Ευρώπη -κι όχι απλώς η Ελλάδα- ότι εμείς θα κρατήσουμε το ΔΝΤ στα πράγματα σε ρόλο ελεγκτή μέχρι το 2060.

Πιτέλα, Μπούλμαν και Μπερές χαρακτήρισαν τον Σόιμπλε ως πρόβλημα για την Ευρώπη, που υπονομεύει με τις εμμονές του τα συμφέροντα της ΕΕ και κάνει ζημιά στη Γερμανία

Αγωνιζόμαστε για να μην επικρατήσει η εμπλοκή και έχουμε αρκετά ισχυρά, όχι μόνο επιχειρήματα, αλλά και συμμάχους σε αυτήν την προσπάθεια.  Χθες ο Πιτέλα, ο Μπούλμαν και η Μπερές χαρακτήρισαν τον Σόιμπλε ως πρόβλημα για την Ευρώπη, που υπονομεύει με τις εμμονές του τα συμφέροντα της ίδιας της ΕΕ και κάνει ζημιά και στη Γερμανία.

Και στις εργασίες του Eurogroup και στον διεθνή Τύπο, με εξαίρεση τη ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ και ορισμένα φιλικά προς αυτούς ΜΜΕ, ουδείς κατηγορεί την Ελλάδα και την κυβέρνηση. Αντίθετα, ακόμη και σε εφημερίδες που υποστηρίζουν τα κυβερνητικά κόμματα στη Γερμανία, αναφέρεται ότι ο βασικός λόγος που δεν προχώρησε το προχθεσινό Eurogroup ήταν η εμμονή του Σόιμπλε να αναβάλει και πάλι τα πράγματα. Εδώ υπάρχει ένα παιχνίδι πολιτικής σκοπιμότητας από τον κ. Σόιμπλε, ο οποίος αθροίζει την αδιαλλαξία του με τον κ. Τόμσεν στην πλάτη της Ελλάδας. Αλλά αυτή τη φορά και η Κομισιόν και μεγάλα κράτη-μέλη της ΕΕ και της Ευρωζώνης βλέπουν ότι αυτό κάνει ζημιά όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά και στην Ευρωζώνη και πιέζουν όλοι μαζί, ώστε στις 15 Ιουνίου να υπάρξει συμφωνία με τη μεγαλύτερη δυνατή αποσαφήνιση του οδικού χάρτη για πλεονάσματα και χρέος.

Το να ταυτίζει κανείς το μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα με το μνημόνιο δείχνει ή άγνοια ή σκοπιμότητα

Στην προχθεσινή συνεδρίαση, που δεν κατέληξε και επιβεβαίωσε τις δυσκολίες, υπήρξε και ένα θετικό σημείο: Τα πρωτογενή πλεονάσματα δεν θα είναι πια για 10 χρόνια 3,5%, όπως ζητούσε ο Σόιμπλε, αλλά θα είναι μέχρι το 2022. Μετά, με βάση του κανόνες του Συμφώνου Σταθερότητας κι Ανάπτυξης που ισχύουν για όλα τα κράτη-μέλη, αυτό το ποσοστό θα πέσει γύρω στο 2%. Αυτό, αν το συγκρίνει κανείς με τα πρωτογενή πλεονάσματα ύψους 4,5%, που είχαν υπογράψει οι προηγούμενοι μέχρι το 2030, είναι ένα κέρδος. Αλλά δεν αρκεί. Το ζητούμενο είναι να υπάρξει ένας καθαρός δημοσιονομικός και οικονομικός ορίζοντας μετά το ‘18 και το τέλος των μνημονίων και να λειτουργούμε με βάση τις προβλέψεις που ισχύουν για όλα τα κράτη-μέλη.

Μεσοπρόθεσμα προγράμματα έχει ψηφίσει πολλά η ελληνική Βουλή. Το να ταυτίζει κανείς το μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα με το μνημόνιο δείχνει ή άγνοια ή σκοπιμότητα. Ειδικά όταν αυτό το κάνει η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ πρέπει να μην εφαρμόζουν δυο μέτρα και δύο σταθμά και να το υιοθετούν και για τη δική τους την καμπούρα. Είτε είναι δημοσιογράφος, είτε είναι πολιτικός, πολύ περισσότερο, πρέπει να λογαριάζει και τα προηγούμενα μεσοπρόθεσμα. Γιατί αν μετράμε έτσι και βάλουμε μέσα και τα μεσοπρόθεσμα που ψηφίστηκαν από το 2010 έως το 2015 από ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, τότε πάμε στα 14 μνημόνια.

Πρέπει να υπάρξει λύση για το θέμα στις 15 Ιουνίου. Δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να χάσουμε και το καλοκαίρι, ενώ η ιδέα να αναβληθούν τα πάντα για μετά τις γερμανικές εκλογές είναι πολύ κακή για την Ελλάδα και την Ευρωζώνη. Κι αυτό γιατί αν περάσει αυτή η τακτική, δεν θα βγαίνουν οι στόχοι του προγράμματος. Από κει και πέρα, τα πράγματα έχουν μια χρονική σειρά κι έχουν αποσαφηνιστεί επανειλημμένα από την κυβέρνηση. Τα μέτρα και τα αντίμετρα για το ’19 και το ’20 έρχονται χρονικά μετά την έναρξη των μεσοπρόθεσμων μέτρων για το χρέος, τα οποία ξεκινούν να εφαρμόζονται από τον Αύγουστο του ’18 και μετά. Αν δεν «περπατήσει» το ένα, δεν θα «περπατήσει» και το άλλο και αυτό θεωρείται κατανοητό και λογικό.



Ο κ. Σόιμπλε θέλει για λόγους πολιτικής και εκλογικής σκοπιμότητας να δείξει ότι βασανίζει την Ελλάδα. Αυτό οφείλεται στο ότι δε θέλει να βοηθήσει τη χώρα και ενδεχομένως θέλει να βλάψει και την ελληνική κυβέρνηση

Τώρα βρισκόμαστε στη φάση που η πλειοψηφία των κρατών-μελών, του διεθνούς Τύπου και η Κομισιόν θεωρούν ότι είναι ώρα οι δανειστές να υλοποιήσουν τις δεσμεύσεις τους. Έχουμε ένα γαϊτανάκι εμπλοκών και καθυστερήσεων με πρωταγωνιστή τον Σόιμπλε και συμμέτοχο τον Τόμσεν -δεν είμαι βέβαιος για την Λαγκάρντ-, όπου επιδιώκεται το τρενάρισμα, οι καθυστερήσεις και η αναβολή στην υλοποίηση των συμφωνηθέντων από την πλευρά των δανειστών. Το ΔΝΤ έχει πει καθαρά ότι θέλει τώρα αποσαφήνιση των μεσοπρόθεσμων για το χρέος, προκειμένου να κάνει τους λογαριασμούς του.

Ο κ. Σόιμπλε θέλει για λόγους πολιτικής και εκλογικής σκοπιμότητας να δείξει ότι βασανίζει την Ελλάδα και τους Έλληνες, ότι είναι πολύ αυστηρός, ο κακός δαίμονας που κάνει και ζαβολιές. Αυτό οφείλεται στο ότι δε θέλει να βοηθήσει τη χώρα και ενδεχομένως θέλει να βλάψει και την ελληνική κυβέρνηση. Ο κ. Γκάμπριελ δήλωσε ότι αυτή η εμμονή του κ. Σόιμπλε βλάπτει και τα συμφέροντα της Γερμανίας, γιατί η Γερμανία -μεσοπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα- δεν έχει συμφέρον να εμφανίζεται ως ο κακός, ο δυνάστης, ο τιμωρός των πιο αδύναμων χωρών του Νότου.

Στο Eurogroup οι χώρες του Νότου, ανεξαρτήτως πολιτικού και ιδεολογικού προσανατολισμού, είχαν αποστάσεις από αυτό το σενάριο. Είναι πολλοί πια αυτοί στην Ευρώπη, που βλέπουν ότι αυτά που παίζονται στην πλάτη της Ελλάδας είναι σκηνές από τα προσεχώς και για τους ίδιους αν δεν αντιδράσουν. Μια γερμανοκρατούμενη και δεξιοκρατούμενη Ευρώπη δεν πρόκειται να πάει μακριά. Και το τι θα γίνει στην περίπτωση της Ελλάδας θα επηρεάσει συνολικά την ευρωπαϊκή πορεία και άλλων χωρών.