Με αφορμή την τοποθέτησή μου στην Ειδική Μόμινη Επιτροπή Ισότητας, Νεολαίας και Δικαιωμάτων του Ανθρώπου με θέμα την «Ετήσια Έκθεση του Δικτύου Καταγραφής Περιστατικών Ρατσιστικής Βίας 2016» και ως ως επικεφαλής για το Προσφυγικό στην Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ θα ήθελα να εστιάσω στις επιθέσεις ρατσιστικής βίας, οι οποίες συνδέονται με το προσφυγικό και τη διαχείρισή του.

Η συγκέντρωση μεγάλου αριθμού προσφύγων στα νησιά, αλλά και η εν γένει διαχείριση του προσφυγικού ζητήματος σε πρακτικό, διοικητικό, αλλά και πολιτικό επίπεδο τόσο από την Ε.Ε. όσο και την ελληνική κυβέρνηση και την αυτοδιοίκηση σε κάποιες περιπτώσεις οδήγησε στη μερική αλλαγή των δεδομένων της πρώτης περιόδου.

Η κωλυσιεργία της Ευρώπης στην εφαρμογή των προγραμμάτων «relocation» (μετεγκατάσταση) και «resettlement» (επανεγκατάσταση), η μεγάλη καθυστέρηση στην εφαρμογή του Ν. 4375/2016 για το Προσφυγικό από το αρμόδιο Υπουργείο και η μικροπολιτική κάποιων Δήμων, είναι στοιχεία τα οποία έχουν οδηγήσει σε αδιέξοδα στην καθημερινότητα και τις συνθήκες διαβίωσης των προσφύγων, αλλά και σε επιδείνωση του κλίματος στις τοπικές κοινωνίες, στις οποίες μεγαλούργησαν και μεγαλουργούν απλοί άνθρωποι με την αλληλεγγύη τους.  Δυστυχώς, το τελευταίο διάστημα έχουμε γίνει μάρτυρες ρατσιστικών επιθέσεων, ειδικά στη Χίο, τη Λέρο, τη Σάμο από ακροδεξιές και ναζιστικές ομάδες, που προσπαθούν μάλιστα να δηλητηριάσουν με τη ρατσιστική ρητορική τους και άλλους κατοίκους των νησιών.

Γι` αυτό, όπως πολύ σωστά καταλήγει η Έκθεση του Δικτύου, είναι αναγκαία η βελτίωση των συνθηκών και η άμεση ανάληψη πρωτοβουλιών, όσον αφορά στη διαχείριση του Προσφυγικού. Τα τρία βασικά μέτρα που προκρίνονται στις συστάσεις προς το Υπουργείο Μεταναστευτικής Πολιτικής μας βρίσκουν σύμφωνους και αποτελούν και δικά μας αιτήματα ως μέλη της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ:

- Πρώτον, χρειάζεται σημαντική βελτίωση των συνθηκών υποδοχής καθώς και δημιουργία συνθηκών ουσιαστικής ασφαλείας σε όλους τους χώρους φιλοξενίας, χωρίς τη μετατροπή τους σε κλειστά κέντρα.

- Δεύτερον, είναι αναγκαία η ταχύτερη καταγραφή και διαχείριση των αιτημάτων ασύλου όλων των εθνικοτήτων. Είναι γεγονός ότι γίνεται μια σημαντική προσπάθεια, αλλά πρέπει να κάνουμε ακόμη περισσότερα, ώστε να είναι πάντοτε εξατομικευμένες οι αποφάσεις επί των αιτήσεων Ασύλου σε πρώτο και δεύτερο βαθμό.

-Τρίτον, θα πρέπει να υπάρξει σημαντική αύξηση του αριθμού των ατόμων, που μεταφέρονται στην ενδοχώρα σε κατάλληλες συνθήκες διαβίωσης. Αυτό, άλλωστε, προβλέπεται ρητώς στον Ν. 4375/2016 και αφορά σε συγκεκριμένες ομάδες, οι οποίες θα έπρεπε ήδη να έχουν ήδη μεταφερθεί. Υπάρχει ένας κατάλογος ανθρώπων σε αυτή την κατηγορία, όπως ασυνόδευτοι ανήλικοι, ΑμΕΑ, έγκυοι, μονογονεϊκές οικογένειες, κλπ. Οι όποιες προσπάθειες έχουν γίνει από τα συναρμόδια Υπουργεία, πρέπει να πολλαπλασιαστούν και να επιταχυνθούν. Με αυτόν τον τρόπο θα πετύχουμε και την καλύτερη αποσυμφόρηση των νησιών.

Εν κατακλείδει, ακόμα και μέσα στο πλαίσιο της Δήλωσης Ε.Ε.-Τουρκίας, που σαφώς περιορίζει και παραβιάζει διατάξεις που απορρέουν από το Διεθνές και Ευρωπαϊκό Δίκαιο, μπορούμε και πρέπει να διασφαλίσουμε όλα τα παραπάνω καθώς και την πρόσβαση των παιδιών προσφύγων στα σχολεία και τις κοινωνικές εκδηλώσεις για την καλύτερη δυνατή ένταξη τους - είτε τελικά παραμείνουν στην Ελλάδα είτε όχι.  Μόνο με αυτές τις εγγυήσεις θα καταπολεμήσουμε την αύξηση των επιθέσεων εναντίον των προσφύγων, που διαπιστώνεται από το Δίκτυο Καταγραφής Περιστατικών Ρατσιστικής Βίας για το 2016.