Για την τρέχουσα επικαιρότητα και με αφορμή την ερώτηση που κατέθεσε χθες για την καταστρατήγηση της ανεξαρτησίας της Δικαιοσύνης στην Πολωνία, ο ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, Στέλιος Κούλογλου μίλησε σήμερα με τις δημοσιογράφους Λώρα Ιωάννου και Ευαγγελία Τσικρίκα σε συνέντευξη που παραχώρησε στο ραδιόφωνο του Alpha.
 
Ακολουθεί ολόκληρη η συνέντευξη:
 
Βλέπετε να υπάρχει μια δόση υπερβολής στην κριτική που ασκείται στη Δικαιοσύνη από την πλευρά της κυβέρνησης που μάλιστα είναι καθημερινή; Πρόκειται για ένα μέτωπο που έχει ανοίξει ανάμεσα στην εκτελεστική και στη δικαστική εξουσία.
 
Καταρχάς δεν υπάρχει καμία σχέση ανάμεσα στην Ελλάδα και στην Πολωνία. Στην Πολωνία στην πραγματικότητα καταργούν όλες τις διαδικασίες της ανεξάρτητης Δικαιοσύνης και ο υπουργός κι ο ΠΘ τοποθετούν στις θέσεις τους τα μέλη του Αρείου Πάγου, του ελεγκτικού συνεδρίου, του συμβούλιου της Επικρατείας. Αν θέλετε να ρωτήσετε γι’ αυτήν τη δημοκρατική παρεκτροπή θα έπρεπε καλύτερα να ρωτήσετε τους βουλευτές της ΝΔ, οι οποίοι είναι στον ίδιο πολιτικό χώρο με την κυβέρνηση της Πολωνίας, που παίρνει αυτές τις απίστευτες αποφάσεις. Φανταστείτε να το είχε κάνει αυτό η Βενεζουέλα -που δεν είναι και στην ΕΕ και άρα θεωρητικά θα έπρεπε να μας ενδιαφέρει λιγότερο- τι θα είχε γίνει. Θα είχαμε ψηφίσματα κλπ. Τώρα δεν έχουμε πολλές αντιδράσεις κι αυτό είναι χαρακτηριστικό των δύο μέτρων και των δύο σταθμών που επικρατούν. Τώρα, στην ελληνική περίπτωση: Δε νομίζω ότι χρειάζεται κανένα μέτωπο εναντίον της Δικαιοσύνης και δε βλέπω πού θα οδηγούσε κάτι τέτοιο. Νομίζω ότι πρόκειται για σύμπτωση, ότι υπάρχουν αυτές τις μέρες κάποιες αποφάσεις που οδήγησαν σε αυτήν την κριτική που δικαιούται φυσικά να κάνει και η κυβέρνηση χωρίς αυτό να συγκροτεί ένα πρόβλημα με τη Δικαιοσύνη. Αλλά καμιά φορά και η κυβέρνηση και οι πολίτες διεκδικούν το δικαίωμα να ασκούν κριτική στη Δικαιοσύνη και σε αυτήν την περίπτωση, νομίζω, ότι το κοινό αίσθημα είναι παράλληλο με αυτό της κυβέρνησης.
 
Άκουσα τον κ. Παπαγγελόπουλο να λέει ότι η Δικαιοσύνη έχει αντικυβερνητικά στοιχεία στις αποφάσεις της. Αυτό δεν είναι μια καθαρή θέση εναντίον ορισμένων αποφάσεων της Δικαιοσύνης; Δηλαδή όταν τους λες ότι κάνουν αντιπολίτευση πάει να πει ότι υπάρχουν κίνητρα και κάποια πρόθεση, όχι ότι έτυχε.
 
Ο κ. Παπαγγελόπουλος, επειδή διετέλεσε στο δικαστικό σώμα, θα ξέρει παραπάνω για να θεωρεί ότι κάποιες από τις αποφάσεις αυτές ήταν επηρεασμένες και πολιτικά. Αυτό που λέω εγώ, είναι ότι φυσικά ορισμένες αποφάσεις προκαλούν το κοινό αίσθημα -- εκεί δεν μπορεί κανείς να αποφύγει να ασκήσει κριτική, όπως π.χ. η χθεσινή απόφαση για την Ηριάννα και τον συγκατηγορούμενο της, τον Περικλή, αλλά δεν χρειάζεται κανείς ν’ ανοίξει γενικά μέτωπο με τη Δικαιοσύνη γιατί δεν οδηγεί πουθενά.
 
Αυτή η έξοδος στις αγορές που επιχειρείται από την κυβέρνηση ή πρόκειται να επιχειρηθεί τις επόμενες ημέρες, εάν τελικά συμβεί και είναι πετυχημένη, θεωρείτε ότι δίνει πόντους στην ελληνική οικονομία ή απλά θα είναι μια πολιτική απόφαση με επικοινωνιακά χαρακτηριστικά;
 
Σε συμβολικό επίπεδο, ναι. Δεν πρόκειται ν’ αλλάξει όλα τα δεδομένα της οικονομίας. Ανεξάρτητα από αυτό όμως, η οικονομία πολλές φορές είναι και ψυχολογία και κλίμα. Μια επιτυχημένη έξοδος στις αγορές θα βοηθούσε το κλίμα και με αυτήν την έννοια θα βοηθούσε κατά συνέπεια και την οικονομία. Καλό θα είναι να γίνει αυτό. Πρέπει να γίνει προσεκτικά, πρέπει να μην είναι απλά ένα επικοινωνιακό τρικ, όπως ήταν η περίφημη έξοδος στις αγορές του κ. Σαμαρά το 2014. Από την άλλη, δε σημαίνει ότι ακόμη κι αν βγούμε στις αγορές, λύνεται το πρόβλημα. Γίνεται ένα μικρό βήμα. Οι άνθρωποι στην Ελλάδα δεν ευημερούν. Οι αριθμοί και οι αγορές μπορεί να ευημερούν, αλλά οι άνθρωποι υποφέρουν απ’ τη φορολογία, τη λιτότητα και τόσα χρόνια μνημονίων. Όλα αυτά τα ξέρουμε. Επομένως δε θα πρέπει να υπάρξει κανένας εφησυχασμός και καμία θριαμβολογία, αλλά ανακούφιση και ικανοποίηση αν τελικά η έξοδος αυτή γίνει και πετύχει.
 
Επειδή μιλάτε με βουλευτές από όλα τα μέρη και όλες τις χώρες της Ευρώπης, για την Τουρκία τι κλίμα εισπράττετε; Διότι είναι άλλο να έχουμε πίσω μας στοιχισμένη όλη την ΕΕ κι άλλο να αντιμετωπίζουμε μόνοι μας έναν αστάθμητο παράγοντα όπως είναι ο Ερντογάν.
 
Αυτή τη στιγμή υπάρχει γενικευμένη δυσαρέσκεια απέναντι στις αποφάσεις της τουρκικής ηγεσίας, το δρόμο που έχει ακολουθήσει και τον οποίο κλιμακώνει. Από το ότι συνέλαβε χθες τον εκπρόσωπο της Διεθνούς Αμνηστίας στην Τουρκία μέχρι τη συνεχιζόμενη κράτηση του Ντεμιρτάς, του προέδρου του κόμματος της αριστεράς. Από την άλλη, η Γερμανία κυρίως ενόψει των εκλογών δε θέλει καμία ταραχή στο προσφυγικό, που θα συνέβαινε αν ο Ερντογάν άνοιγε τη στρόφιγγα και προκαλούσε νέο κύμα προσφύγων προς την Ευρώπη. Δε νομίζω ότι αυτό μπορεί να γίνει πλέον. Οι πρόσφυγες προσπαθούν να μπουν στην Ευρώπη μέσω της Ιταλίας. Ενώ όμως, στο ΕΚ υπάρχει μεγάλη δυσαρέσκεια, σε επίπεδο ηγεσιών υπάρχει μια ανοχή απέναντι στις παρεκτροπές του Ερντογάν. Αυτή η ανοχή, πιστεύω, θα συνεχιστεί γιατί πέρα από το προσφυγικό, ο Ερντογάν είναι και «καλός πελάτης» της ΕΕ: είναι μεγάλη χώρα, μεγάλη οικονομία, αγοράζει και όπλα -- επομένως, δεν περιμένω ρήξη στις σχέσεις. Εκτός αν ο Ερντογάν επαναφέρει τη θανατική ποινή, όπως έχει κατά καιρούς προαναγγείλει. Αν το κάνει αυτό, τότε θεωρώ ότι το κλίμα θα αλλάξει πάρα πολύ.
 
Υπήρξε και σχετική δήλωση του κ. Γιούνκερ για το θέμα, στην οποία έλεγε ότι αν η Τουρκία επαναφέρει τη θανατική ποινή, να ξεχάσει την είσοδο στην ΕΕ και κάθε συζήτηση.
 
Ναι, είναι casus belli αυτό. Δε νομίζω ότι έτσι κι αλλιώς πλέον τίθεται θέμα ένταξης της Τουρκίας στην ΕΕ. Αυτό είναι μία υποκρισία που συνεχίζεται και από τις δύο πλευρές με βασική ευθύνη της ευρωπαϊκής πλευράς γιατί δε βοήθησε όταν θα μπορούσε τις δημοκρατικές δυνάμεις στην Τουρκία, ανοίγοντας μια ευρωπαϊκή προοπτική. Ήταν περισσότερο για το θεαθήναι όλα αυτά. Δεν τίθεται λοιπόν τέτοιο θέμα, υπάρχουν όμως, άλλα θέματα, όπως η συμφωνία της τελωνειακής ένωσης ΕΕ-Τουρκίας.
 
(το ηχητικό της συνέντευξης)