ΣΥΡΙΖΑ Συνασπισμός Ριζοσπαστικής Αριστεράς


Επικοινωνία / Contact RSS Twitter Facebook YouTube Instagram

27/07/2017

Ν. Ξυδάκης: Καύσιμο της κοινωνίας ο πραγματισμός, αλλά και η βούληση - Και η βούληση προϋποθέτει αισιοδοξία

Ν. Ξυδάκης: Καύσιμο της κοινωνίας ο πραγματισμός, αλλά και η βούληση - Και η βούληση προϋποθέτει αισιοδοξία



Στο σταθμό Αθήνα 9.84 και στον Νεκτάριο Νώτη μίλησε ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ Νίκος Ξυδάκης. Του ζητήθηκε να σχολιάσει την ανάλυση του Γραφείου Προϋπολογισμού της Βουλής που κάνει λόγο για ενισχυμένη εποπτεία της Ελλάδας και μετά το 2018.

Οι άμεσες συνέπειες του μνημονίου θα αρθούν, απάντησε, υπό την έννοια ότι θα έχουμε να εξυπηρετήσουμε μόνο τα δάνειά του ESM. Από κει και πέρα η ενισχυμένη εποπτεία ισχύει γενικευμένα για όλες τις χώρες της Eυρωζώνης. Όλοι ακολουθούν το σιδηρούν Σύμφωνο Δημοσιονομικής Σταθερότητας το οποίο προβλέπει έως 3% ελλείμματα και έως 60% ποσοστό χρέους επί του ΑΕΠ. Επομένως οι κανόνες που ξεκίνησαν με τη συμφωνία του Μάαστριχτ θα εξακολουθούν να ισχύουν. Υπό την τρέχουσα έννοιά του το μνημόνιο τελειώνει. Θα έχουμε όμως τις προβολές που έχουν συνομολογηθεί. Όταν θα πρέπει να εξυπηρετούμε το χρέος μας παράγοντας διαρκώς πρωτογενές πλεόνασμα, είναι κατανοητό ότι αυτό είναι ήδη ένας δημοσιονομικός κορσές, ένας κηδεμόνας ο οποίος βάζει όλη την οικονομία σε ένα συγκεκριμένο δρόμο.

Βεβαίως αυτή είναι η συμβατική υποχρέωση μέσα στο ευρωπαϊκό μόρφωμα. Από κει και πέρα οι πρώτες προτεραιότητες είναι η ανακούφιση της κοινωνίας και η εγκαθίδρυση ενός άλλου ορίζοντα, ριζικά νέου.

Πολλοί λένε ότι κατασκευάζουμε ένα νέο μνημόνιο χωρίς να το ονομάζουμε, σχολίασε ο δημοσιογράφος.

Υπάρχει μία πολιτική δέσμευση από τη δεκαετία του ‘90 με την ένταξή μας στη ζώνη του ευρώ. Υπάρχουν δημοσιονομικοί κανόνες από τους οποίους υποφέρουν πολύ ισχυρότερες οικονομίες από τη δική μας. Δείτε για παράδειγμα τι γίνεται στην Ιταλία και την Ισπανία ή ακόμα και στη Γαλλία. Υπό αυτή την έννοια ένας μείζων πολιτικός στόχος για όλη την ευρωζώνη, όχι μόνο για μας που μας αφορά, είναι η ρύθμιση του χρέους. Να εξομαλυνθούν κάποιες υπέρογκες δόσεις μετά το 2026-27 για να μπορεί μία οικονομία με τους λελογισμένους ρυθμούς ανάπτυξης που χαρακτηρίζουν την ευρωζώνη, να εξυπηρετεί το χρέος της και να εξυπηρετείται μία κοινωνία με τους στοιχειώδεις όρους αναπαραγωγής. Το συμφωνημένο Πλαίσιο Σταθερότητας είναι ένα είδος μνημονίου. Αλλά εκεί ήμασταν και πριν το 2009. Το πρόβλημα δημιουργήθηκε  επειδή ξεφύγαμε στα ελλείμματα και δεν μπορούσαμε να δανειστούμε από τις αγορές. Τώρα όλοι οι δανειστές ωθούν προς την κατεύθυνση να δανειστεί η Ελλάδα από τις χρηματαγορές. Δειλά-δειλά και προσεκτικά βαδίζουμε προς αυτή την κατεύθυνση.

Για τα χαμογελαστά πρόσωπα που είπε ο πρωθυπουργός στην συνέντευξή του: Μήπως, ρώτησε ο δημοσιογράφος, ήταν υπερβολική η διατύπωση σε μία περίοδο που ο κόσμος τα βγάζει δύσκολα πέρα;

Ο πρωθυπουργός πολλές φορές επανέλαβε τη δυσκολία, τον κόπο και τον πόνο που έχει προκληθεί στην κοινωνία. Από έναν ηγέτη – από την πολιτική ηγεσία- όμως, περιμένει κανείς και την ώθηση προς την αισιοδοξία, την ώθηση προς το καλύτερο. Δεν μπορεί να βγει ο πολιτικός ηγέτης και να λέει ζοφερά πράγματα για το μέλλον. Πρέπει να περιγράψει τις δυσκολίες με ειλικρίνεια αλλά να δώσει και τον τόνο της αισιοδοξίας που απαιτείται. Αυτό το οποίο χρειαζόμαστε τώρα είναι να βγούμε από την ηττοπάθεια και την ψυχολογική δυσχέρεια. Χρειάζεται αυτοπεποίθηση και μία αισιοδοξία. Αυτό είναι το καύσιμο μιας κοινωνίας. Είναι μαζί και ο υπολογισμός, ο πραγματισμός αλλά και η βούληση. Και η βούληση προϋποθέτει μία αισιοδοξία.

Ποιος φταίει για την υπερεκτίμηση της σπουδαιότητας ένταξης στην ποσοτική χαλάρωση;

Γνωρίζοντας το ποσοστό του ελληνικού χρέους που βρίσκεται σε τρίτα χέρια και όχι σε θεσμικούς φορείς, πολλές φορές σε συζητήσεις, υποστήριξα ότι είναι μικρή αυτή η διασπορά και ότι η υπαγωγή στην ποσοτική χαλάρωση φτιάχνει περισσότερο ένα κλίμα. Δεν έχει κάποιο ουσιαστικό αντίκρισμα όταν μιλάμε για περίπου 4,5 δις από τα 240 δις του χρέους. Δεν είναι κάτι που θα ανακούφιζε την ελληνική οικονομία και θα της έδινε ώθηση. Βεβαίως φτιάχνει ένα κλίμα. Είδαμε τελικά ότι μπορούμε να βγούμε και στις αγορές χωρίς να έχει συμβεί και αυτό. Αν οι αγορές και οι επενδυτές δείχνουν εμπιστοσύνη όχι μόνο στο ομόλογο που εκδίδεται- που είναι μία έκδοση μικρή για μία μετακύλιση παλαιότερου ομολόγου -αλλά όταν υπάρχει μία ροή επενδυτικών κεφαλαίων προς την Ελλάδα σε άλλους παραγωγικούς τομείς βλέπουμε ότι υπάρχει μία αναστροφή του κλίματος, μία άρση της αβεβαιότητας. Υπό αυτή την έννοια πράγματι μπορεί να υπερεκτιμήσαμε την ψυχολογική επίδραση της υπαγωγής στην ποσοτική χαλάρωση. Βεβαίως όταν συμβεί και αυτό, θα βελτιωθούν περαιτέρω το κλίμα και οι αξιολογήσεις.

 



Χρησιμοποιούμε cookies για να σας προσφέρουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία πλοήγησης και να αναλύουμε την επισκεψιμότητα της ιστοσελίδας μας. Με την παραμονή σας στην ιστοσελίδα, αποδέχεστε τη χρήση cookies όπως αυτή περιγράφεται στην Πολιτική Cookies ΟΚ