Αγαπητοί συνάδελφοι, μετά από αρκετή συζήτηση στις Επιτροπές -και επιτρέψτε μου να πω, γιατί ασκήθηκε αυτή η κριτική- μετά από πολύ μεγάλο διάστημα διαβούλευσης των βασικών αρχών του νομοσχεδίου με όλους τους κοινωνικούς φορείς, με όλους τους υγειονομικούς εμπλεκόμενους στη χώρα, προφανώς με τις αντιθέσεις και με τις αντιρρήσεις καταγεγραμμένες, είμαστε σε θέση να παρουσιάσουμε σήμερα ένα νομοσχέδιο, το οποίο –κατά την άποψή μας- έρχεται να καλύψει ένα θεσμικό και διαχρονικό αίτημα ουσιαστικά από τη γένεση του Εθνικού Συστήματος Υγείας.
Αυτά τα δυόμισι χρόνια που προηγήθηκαν κάναμε μια πολύ συστηματική, εργώδη και κοπιαστική προσπάθεια να στηρίξουμε το δημόσιο σύστημα υγείας, να κρατήσουμε όρθια και λειτουργικά τα δημόσια νοσοκομεία, στα οποία είχε στραφεί σχεδόν κατ’ αποκλειστικότητα ένα μεγάλο κομμάτι της κοινωνίας το οποίο είχε φτωχοποιηθεί.
Κάναμε μια πολύ κρίσιμη παρέμβαση σταθεροποίησης και σταδιακά αναβάθμισης αυτού του συστήματος. Υπάρχουν, βεβαίως, ανοιχτές πληγές. Κανείς δεν το αρνείται αυτό.
Αγαπητοί φίλοι, είναι σύνηθες σε τέτοιες συζητήσεις να έρχονται εδώ πέρα διάφοροι συνάδελφοι και να εξιστορούν προβλήματα στον χώρο της υγείας. Θυμίζω ότι αυτό ήταν μια καθημερινή ενασχόληση χρόνια πριν την κρίση, χρόνια πριν τα μέτρα λιτότητας, τις περικοπές, τα μνημόνια κ.λπ. Το ερώτημα, λοιπόν, δεν είναι αν υπάρχουν προβλήματα άλυτα στο σύστημα υγείας, αν υπάρχουν κενά, αν υπάρχουν ελλείψεις, αν υπάρχουν δυσλειτουργίες, αν υπάρχει ταλαιπωρία του κόσμου. Προφανώς και υπάρχει. Κατά την άποψή μας, βαίνει μειούμενη. Αλλά το κρίσιμο ερώτημα είναι αν η πολιτική που ασκεί αυτή η Κυβέρνηση είναι προς την κατεύθυνση της σταδιακής επίλυσης και ανακούφισης αυτών των προβλημάτων ή αν είναι προς την κατεύθυνση της συνειδητής -όπως μας ασκείται μια κριτική- αποδιοργάνωσης, απαξίωσης και διάλυσης της δημόσιας περίθαλψης.
Εμείς, λοιπόν, έχουμε κάνει αυτήν τη συστηματική προσπάθεια, που ήδη αρχίζει και αποδίδει και το ξέρουν πολύ καλά και οι εργαζόμενοι στο σύστημα υγείας, αλλά κυρίως οι πολίτες ότι βελτιώνεται η λειτουργία και η απόδοση των δημόσιων νοσοκομείων αυτήν την περίοδο. Έχουμε ήδη κάνει μια πολύ κρίσιμη παρέμβαση στο ζήτημα της καθολικής κάλυψης και της εγγυημένης πρόσβασης των ανασφάλιστων πολιτών στο δημόσιο σύστημα υγείας. Μια ουρά αυτής της παρέμβασης κλείνουμε σήμερα με τη ρύθμιση για τα χρέη, τα βεβαιωμένα χρέη προς τις ΔΟΥ που είχαν υποβληθεί για τους ανασφάλιστους πολίτες. Επίσης στο νομοσχέδιο κάνουμε δυο-τρεις άλλες κρίσιμες παρεμβάσεις ενισχυτικές των δημόσιων νοσοκομείων, όπως είναι η δυνατότητα αυτόνομης οργάνωσης και στελέχωσης των τμημάτων επειγόντων περιστατικών, όπως είναι η ενίσχυση των Μονάδων Εντατικής Θεραπείας. Αυτές τις μέρες δώσαμε έγκριση σε όλα τα νοσοκομεία της χώρας να προκηρύξουν περίπου εκατόν τριάντα θέσεις μονίμων γιατρών του ΕΣΥ και να κλείσουμε, να καλύψουμε όλες τις κενές οργανικές θέσεις στο σύστημα για να κλείσει αυτή η συζήτηση περί ανεπαρκειών των δημόσιων κλινών ΜΕΘ. Κάνοντας, λοιπόν, όλα αυτά, ερχόμαστε να αντιμετωπίσουμε ένα τεράστιο έλλειμα, γιατί κατά την άποψή μας, αυτό ήταν το μεγάλο έλλειμα στο σύστημα υγείας. Το κενό δημόσιας, οργανωμένης πρωτοβάθμιας φροντίδας, ιδιαίτερα στα αστικά κέντρα.
Ο ν. 1397, αυτός ο εμβληματικός νόμος για τη θέσπιση του Εθνικού Συστήματος Υγείας, είχε πρόβλεψη για ανάπτυξή του ΕΣΥ και στα αστικά κέντρα σε δομές πρωτοβάθμιας φροντίδας. Αυτό δεν έγινε, γιατί υπήρξε μια συνειδητή πολιτική επιλογή από τα τέλη της δεκαετίας του ’80 αυτός ο χώρος να εκχωρηθεί προνομιακά στη δραστηριοποίηση του ιδιωτικού τομέα και ιδιαίτερα, μετά τη δεκαετία του ’90, του επιχειρηματικά οργανωμένου ιδιωτικού τομέα.
Και είναι πραγματικά πολύ ενδιαφέρον να ανατρέξει κανείς στο βιβλίο του Άρη  Σισσούρα.  Έπεσε στα χέρια μου αυτές τις μέρες. Αυτοί που έχουν σχέση με το ΠΑΣΟΚ της δεκαετίας του ’80 ξέρουν πολύ καλά τη συμβολή του στη συγκρότηση, στην οργάνωση του Εθνικού Συστήματος Υγείας. Είναι εντυπωσιακό. Παραθέτει τα επιχειρήματα, τα οποία υπήρξαν τότε, το ’83, όταν πέρασε ο νόμος στη Βουλή και η τότε Νέα Δημοκρατία έλεγε ακριβώς τα ίδια πράγματα που λέει και σήμερα. Ότι είναι μια παρέμβαση κρατισμού, ότι είναι μια παρέμβαση που διώκει τον ιδιωτικό τομέα, ότι είναι μια παρέμβαση που βάζει φρένο στους νέους γιατρούς, ότι είναι μια παρέμβαση ακόμα και μαρξιστικής διείσδυσης στην ελεύθερη οικονομία της υγείας. Αυτά έλεγε η Νέα Δημοκρατία πριν από τριάντα πέντε χρόνια. Τα ίδια λέει και σήμερα, όταν έρχεται η Κυβέρνηση μέσα σε ένα πολύ δύσκολο οικονομικό και δημοσιονομικό περιβάλλον να καλύψει ένα θεσμικό και οργανωτικό έλλειμα του συστήματος υγείας.
Ειπώθηκε ότι είχαμε δομές πρωτοβάθμιας φροντίδας, είχαμε υπηρεσίες πρωτοβάθμιας φροντίδας. Βεβαίως είχαμε δομές και στα αστικά κέντρα. Ήταν το γνωστό σύστημα του ΙΚΑ-ΕΟΠΥΥ, των πολυιατρείων, το οποίο εσείς που κλαίτε σήμερα για τα προβλήματα στις δημόσιες δομές και ειδικά της πρωτοβάθμιας φροντίδας, με το ν. 4238, με τη συγκυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου, ουσιαστικά το αποδιοργανώσατε πλήρως. Εξωθήσατε σε μαζική έξοδο τρεις χιλιάδες ειδικευμένους γιατρούς από αυτό το στρεβλό και ανορθολογικό, κατά την άποψή μας, σύστημα. Αποδιοργανώθηκε πλήρως η πρωτοβάθμια φροντίδα στα αστικά κέντρα και ενισχύθηκε η παθητική ιδιωτικοποίηση του συστήματος υγείας, όπως λέμε.
Και ερχόσαστε τώρα και μας εγκαλείτε γιατί δεν ενισχύουμε τις σημερινές δομές, τις οποίες προφανώς τις ενισχύουμε; Τις έχουμε ήδη ενισχύσει πάρα πολύ. Έχουμε προσλάβει επικουρικούς γιατρούς στις δομές πρωτοβάθμιας φροντίδας, πέραν από τα νοσοκομεία. Έχουμε αυξήσει τη θητεία των ειδικευμένων επικουρικών γιατρών. Από έναν χρόνο, την κάναμε δύο. Έχουμε κάνει μια πολύ σημαντική εξοικονόμηση πόρων μόνο από μεταστέγαση σε ιδιόκτητα κτήρια των δομών πρωτοβάθμιας φροντίδας. Έχουμε κερδίσει πάνω από 5-5,5 εκατομμύρια ευρώ τον χρόνο, τα οποία έχουμε επανεπενδύσει στο σύστημα. Έχουμε κάνει λειτουργική αναβάθμιση των εργαστηρίων. Ειδικά εδώ στην 1η Υγειονομική Περιφέρεια, και με το κεντρικό εργαστήριο το οποίο έχουμε οργανώσει στην οδό Δεληγεώργη, έχουμε αυξήσει 30% τη δυνατότητα των δημόσιων δομών της 1ης ΥΠΕ να καλύπτουν εργαστηριακές εξετάσεις των πολιτών. Έχουμε κάνει πολλαπλές παρεμβάσεις κι αυτές ενισχύονται και με το νομοσχέδιο αυτό, με τη δυνατότητα να έχουν οι δομές αυτές ένα ευέλικτο μικρό ταμείο, για να μπορούν να λύνουν τα προβλήματα της καθημερινότητας και της διαχείρισης και των μικροελλείψεων σε υγειονομικό ή σε άλλο υλικό καθημερινής χρήσης.
Έχουμε κάνει, λοιπόν, πολύ συστηματική προσπάθεια να στηρίξουμε αυτές τις δομές. Αλλά αυτό το οποίο κάνουμε σήμερα δεν είναι απλώς ότι με ευρωπαϊκούς πόρους προσθέτουμε νέες δομές και νέο προσωπικό στο σύστημα υγείας, το οποίο φυσικά είναι ιδιαίτερα σημαντικό. Γιατί, πραγματικά, σε μια περίοδο που υπάρχουν προβλήματα στελέχωσης και προβλήματα πρόσβασης, εμείς αναπτύσσουμε διακόσια τριάντα εννέα νέα σημεία, αποκεντρωμένες δομές με εγγύτητα στην κοινότητα, εύκολης πρόσβασης, στελεχωμένες με ειδικευμένους οικογενειακούς γιατρούς και με άλλους επαγγελματίες υγείας. Τρεις χιλιάδες άτομα θα είναι αυτά. Σήμερα υπέγραψα την προκήρυξη. Περιμένουμε αύριο την έγκριση από το ΑΣΕΠ και την Τρίτη το αργότερα θα έχει βγει στον αέρα.
Δεν είναι μόνο, όμως, αυτό. Δεν είναι ότι απλώς προσθέτουμε δομές και εργαζόμενους στο σύστημα υγείας. Αυτό που αλλάζει με την παρέμβασή μας είναι η φιλοσοφία του συστήματος υγείας. Αλλάζει η κουλτούρα, η οποία δεν υπήρχε μέχρι τώρα και αυτό ήταν το έλλειμα των σημερινών δομών. Ακόμα και οι δομές της πρωτοβάθμιας φροντίδας είχαν μια κουλτούρα ασυνεχούς, αποσπασματικής και κατακερματισμένης φροντίδας. Αυτό αναιρούμε.
Δημιουργούμε δομή, γιατρό και ομάδα υγείας πρώτης πρόσβασης, οι οποίοι έχουν εκπαιδευτεί και θα συνεχίσουν να εκπαιδεύονται μέσα από τις ακαδημαϊκές μονάδες πρωτοβάθμιας φροντίδας. Τεράστια καινοτομία αυτή. Θα εκπαιδεύονται στην κουλτούρα της οικογενειακής φροντίδας και της πρωτοβάθμιας φροντίδας και θα έχουν την υποχρέωση να παρέχουν ολιστική φροντίδα, από την πρόληψη, τους εμβολιασμούς, τους προσυμπτωματικούς ελέγχους, την παρακολούθηση εργαστηριακή και κλινική, των χρονίων νοσημάτων, φυσικά σε συνεννόηση με ειδικευμένους γιατρούς και φυσικά, μέσα από ένα σύστημα παραπομπών. Δεν υπάρχει σύστημα πρωτοβάθμιας φροντίδας σε καμία χώρα του κόσμου που να μην έχει σύστημα παραπομπών.
Εμείς θέλουμε, λοιπόν, όχι να βάλουμε φραγμούς και εμπόδια πρόσβασης, αλλά να έχουμε έναν οικογενειακό γιατρό, ο οποίος δεν θα είναι ούτε ο πορτιέρης, ούτε ο τροχονόμος, αλλά θα είναι αυτός που θα κερδίσει την εμπιστοσύνη των πολιτών και θα τους καθοδηγεί και θα τους διευκολύνει στη διαχείριση των προβλημάτων υγείας τους και στην πρόσβασή τους στα άλλα επίπεδα, οπότε είναι αυτό απαραίτητο και αναγκαίο.
Αυτή είναι, λοιπόν, μία νέα αντίληψη. Συμπληρώνεται με πρόβλεψη για δημόσια λογοδοσία και κοινωνικό έλεγχο, για μηχανισμούς αξιολόγησης των υπηρεσιών, για συνεργασία με την Τοπική Αυτοδιοίκηση στις διοικούσες επιτροπές των Κέντρων Υγείας, για τη λογική της τεκμηριωμένης φροντίδας.
Αυτά, αγαπητοί φίλοι και αγαπητοί συνάδελφοι, είναι μεταρρυθμιστικές τομές. Και επ’ ουδενί δεν δικαιολογείται η κριτική ότι «αυτό είναι μία από τα ίδια». Αυτή είναι η νέα αντίληψη για την Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας, η οποία εφαρμόζεται σε όλες τις σοβαρές χώρες του κόσμου.
Εμείς κάνουμε αυτή την παρέμβαση υπό την επιστημονική και τεχνική υποστήριξη του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας. Έχουμε πάρει υπόψη μας μοντέλα ανεπτυγμένων ή ομοειδών με εμάς ευρωπαϊκών χωρών, ιδιαίτερα του Νότου, της Πορτογαλίας, της Ισπανίας και της Ιταλίας. Παντού σε αυτά τα μοντέλα υπάρχουν αποκεντρωμένες δομές οικογενειακής φροντίδας, υπάρχουν περισσότερα σημεία πρόσβασης, υπάρχει η λογική της οικογενειακής και της κοινοτικής φροντίδας. Αυτό, λοιπόν, κατά την άποψή μας, είναι μία όντως σημαντική παρέμβαση και τομή.
Και το κρίσιμο ζήτημα προφανώς, το οποίο αναδεικνύετε όλοι σας με αγωνία στις ομιλίες σας, είναι η σχέση δημόσιου-ιδιωτικού. Μας λέτε, λοιπόν, ότι το μόνο που μας ενδιαφέρει είναι να ενισχύσουμε το κράτος. Κάποιοι μάλιστα, μιλώντας με προσβλητικό τρόπο για νέους ανθρώπους και επιστήμονες, οι οποίοι θα διεκδικήσουν με αξιοκρατία, με κριτήρια απολύτως μοριοδοτημένα υπό την έγκριση του ΑΣΕΠ τις νέες θέσεις, αναφέρονται σε πελατειακό και κομματικό στρατό. Εμείς, λοιπόν, λέμε ότι είναι προσβλητικό, στη χώρα που έχει το πιο ιδιωτικοποιημένο σύστημα υγείας στην Ευρώπη, να μιλάνε κάποιοι για κρατισμό.
Τι μας λέτε δηλαδή; Να τα αφήσουμε όπως είναι τα πράγματα. Δίνετε μία μάχη χαρακωμάτων για να υπερασπιστείτε μία υπερτροφική λειτουργία του ιδιωτικού τομέα στην Ελλάδα, για να απεμπολήσει το δημόσιο σύστημα υγείας το δικαίωμά του να αναπτύσσεται και να διευρύνει την παρουσία του και τον ρόλο του και στην Πρωτοβάθμια Φροντίδα και στην Δευτεροβάθμια Φροντίδα και φυσικά και στην αποκατάσταση, όπου μέχρι τώρα είναι εντελώς αναιμική η παρουσία του ή και ανύπαρκτη.
Βεβαίως, εμείς λέμε ότι είμαστε μεροληπτικά υπέρ της δημόσιας περίθαλψης, γιατί αυτό έχει ανάγκη η κοινωνία στη φάση της κρίσης, της φτωχοποίησης και του κοινωνικού αποκλεισμού. Και γιατί αυτό λέει η επιστημονική βιβλιογραφία ότι είναι η τεκμηριωμένη απάντηση στην κρίση των συστημάτων υγείας, δηλαδή είναι δημόσια συστήματα υγείας με επίκεντρο την Πρωτοβάθμια Φροντίδα και με μηχανισμούς ελέγχου της ζήτησης και με μηχανισμούς αντιμετώπισης της σπατάλης και της διαφθοράς. Και αυτό ακριβώς κάνουμε συνδυαστικά με όλες τις παρεμβάσεις μας τα προηγούμενα χρόνια.
Κλαίγεστε και για τους νέους γιατρούς. Και ρωτάω: Τι έκαναν τα προηγούμενα μνημονιακά χρόνια οι κυβερνήσεις για τους νέους γιατρούς στη χώρα μας; Πρώτον, δεν έκαναν καμία πρόσληψη στο δημόσιο σύστημα υγείας. Δεύτερον, κρατούσαν κλειστή κάστα τους συμβεβλημένους γιατρούς. Ήταν κλειστό το σύστημα. Δεν μπορούσαν να μπουν οι νέοι γιατροί στο σύστημα συμβεβλημένων γιατρών με τον ΕΟΠΥΥ, για το οποίο κόπτεστε τώρα ότι είναι η απάντηση.
Και φυσικά γινόταν παρεμβάσεις, όπως για παράδειγμα η κατάργηση των πληθυσμιακών κριτηρίων για τα διαγνωστικά, απεικονιστικά εργαστήρια, που εκτίναξαν τη δαπάνη και έδωσαν τη δυνατότητα στις μεγάλες διαγνωστικές αλυσίδες να αλώσουν την αγορά και να συμπιέσουν στα όρια της επιβίωσης το μικρό εργαστήριο. Αυτή ήταν η τεράστια συνεισφορά σας στην πρόοδο του ιδιωτικού τομέα.
Και βεβαίως, είναι σαφέστατο από τις τοποθετήσεις που προηγήθηκαν ότι εσείς θεωρείτε την υγεία προνομιακό χώρο επενδύσεων, ανταγωνισμού, κερδοφορίας. Εμείς, λοιπόν -και αυτή είναι η τεράστια ιδεολογική μας διαφορά- θεωρούμε την υγεία χώρο κάλυψης κοινωνικών αναγκών, κατοχύρωσης ανθρωπίνων δικαιωμάτων ζωτικών και κοινωνικής αναδιανομής.
Άλλο, λοιπόν, πολιτικό σχέδιο είναι αυτό που εφαρμόζουμε εμείς. Στο ίδιο μνημονιακό περιβάλλον εσείς είχατε ένα πολιτικό σχέδιο που έλεγε συρρίκνωση του δημοσίου συστήματος υγείας -και υπήρξαν πολλοί γνωστοί συνάδελφοι από εδώ μέσα που το υπηρέτησαν με φανατισμό- και αυτό οδήγησε στην παθητική ιδιωτικοποίηση και στη δυσβάσταχτη οικονομική επιβάρυνση των πολιτών και στον αποκλεισμό δυόμισι με τριών εκατομμυρίων ανθρώπων.
Και εμείς, στο ίδιο μνημονιακό πλαίσιο, κάναμε τις αναγκαίες αναπροσαρμογές, ενισχύσαμε τη δημοσιονομική στήριξη αυτού του συστήματος και προωθήσαμε ένα πολιτικό σχέδιο που λέει «καθολική κάλυψη των πολιτών χωρίς διακρίσεις», τεράστια τομή για την κοινωνική αντίληψη, για την προσέγγιση της υγείας ως κοινωνικού αγαθού, που η πολιτεία οφείλει να το παρέχει και να το εγγυάται, ανεξάρτητα από την εργασία, την ασφάλιση και το εισόδημα.
Αυτό το οποίο κάνουμε, λοιπόν, είναι το πολιτικό σχέδιο της καθολικής κάλυψης και της ισότιμης φροντίδας των ανθρώπων και αυτό για να υπηρετηθεί, θέλει ένα δημόσιο σύστημα υγείας, το οποίο καλύπτει το βασικό του κενό που είναι η Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας.
Και μας λέτε: «Μα, μόνο 30% θα καλύψετε; Και το άλλο 70% τι θα γίνει;». Αποφασίστε: Ή είναι αχρείαστες και μίζερες δομές, που δεν πρέπει –και ας πούμε ότι είναι ένας άκρατος κρατισμός σοβιετικού τύπου και ιδεολογικής αγκύλωσης του ΣΥΡΙΖΑ και της Κυβέρνησης- ή είναι όντως κάτι καλό, αυτό που θα προκύψει και άρα, γιατί δεν το ολοκληρώνετε; Πότε θα ολοκληρωθεί και θα αναπτυχθεί; Τι θα γίνουν οι κάτοικοι των άλλων περιοχών;
Ξεκαθαρίζουμε. Σήμερα υπάρχουν δομές πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας σε όλη τη χώρα, με τα προβλήματά τους, ιδιαίτερα στα νησιά, στις άγονες και δυσπρόσιτες περιοχές με τα γνωστά προβλήματα στελέχωσης, ιδιαίτερα με γιατρούς. Αυτές θα συνεχίσουν να λειτουργούν και θα ενισχύονται.
Αυτό το οποίο συζητάμε είναι ότι σε ένα πεδίο που είχε αποδιοργανωθεί το σύστημα, που είναι ο αστικός πληθυσμός, εκεί κάνουμε το πρώτο βήμα της σταδιακής, προφανώς, ανάπτυξης ενός νέου συστήματος. Και όλα τα συστήματα Πρωτοβάθμιας Υγείας σε όλο τον κόσμο αναπτύχθηκαν με αργό και σταδιακό τρόπο, γιατί πρώτον, πρέπει να είναι διασφαλισμένοι πόροι -θα πω γι’ αυτό- και δεύτερον, γιατί έτσι μας δίνεται η δυνατότητα αξιολόγησης των βημάτων και διορθωτικών κινήσεων και πιο στέρεης ανάπτυξης και ολοκλήρωσης αυτού του συστήματος.
Προσθέτουμε, λοιπόν, εκεί που ήδη είναι αναιμικό το τοπίο και αυτό είναι στα αστικά κέντρα και παράλληλα, ενδυναμώνουμε, προετοιμάζουμε προκήρυξη τετρακοσίων ειδικευμένων γιατρών του ΕΣΥ που θα στελεχώσουν αποκλειστικά τις σημερινές δομές, δηλαδή τα Κέντρα Υγείας της υπαίθρου και τις δομές του ΠΕΔΥ που, μετά το νομοσχέδιο, θα λέγονται και αυτά κέντρα υγείας.
Έχετε διασφαλίσει τους πόρους; Βεβαίως, έχουμε διασφαλίσει τους πόρους. Έχουμε πει ότι είχαμε δύο επιλογές: H μία επιλογή ήταν, όπως μας λέτε εσείς, να περιμένουμε να έρθει η ανάπτυξη, να μεγαλώσει η πίτα και τότε να κόψουμε και ένα κομματάκι ενδεχομένως, να το δώσουμε στον τομέα της υγείας.
Σε αυτήν την περίπτωση, βέβαια η λογική σας είναι να δώσουμε και κανένα voucher στους πιο φτωχοποιημένους. Αυτή ήταν η λογική σας και της αξιοποίησης των προηγούμενων προγραμμάτων από το Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Ταμείο.
Εμείς, λοιπόν, κάναμε το ακριβώς αντίθετο. Αξιοποιήσαμε ευρωπαϊκούς πόρους είτε για τη μεταρρύθμιση του δημόσιου τομέα, είτε από το Ευρωπαϊκό Κοινό Ταμείο στον άξονα 9,4 για τη φτώχεια και εξασφαλίσαμε ότι για μια τετραετία έχουμε μια εγγυημένη χρηματοδότηση με σταδιακή εμπλοκή και των εθνικών πόρων.
Τον πρώτο χρόνο η σχέση είναι 100% ευρωπαϊκοί πόροι και 0% εθνικοί, τον δεύτερο χρόνο, δηλαδή το 2018 είναι 91% με 9%, τον τρίτο χρόνο είναι 71% με 29%, τον τέταρτο 26% με 74% και τον πέμπτο χρόνο, δηλαδή το 2021, είναι 100% ανάληψη του κόστους από εθνικούς πόρους. Υπάρχει συγκεκριμένο σχέδιο στρατηγικής εξόδου από το ευρωπαϊκό χρηματοδοτικό πρόγραμμα. Είναι απολύτως συμφωνημένο αυτά.
Όποιος σπεκουλάρει αυτές τις μέρες και αναπαράγει φημολογίες ότι η Ευρώπη δεν τα εγκρίνει και ότι έχετε πρόβλημα με το πρόγραμμα, το μόνο που κάνει είναι να προσπαθεί να ναρκοθετήσει μια παρέμβαση που ήδη οι τοπικές κοινωνίες και η αυτοδιοίκηση αντιλαμβάνονται ότι είναι προς τη σωστή κατεύθυνση.
Εμείς, λοιπόν, αγαπητοί συνάδελφοι, πιστεύουμε ότι η νέα αυτή κουλτούρα στην πρωτοβάθμια φροντίδα μπορεί να υπηρετηθεί πραγματικά μέσα από νέες δομές, από νέους ανθρώπους, από νέες αντιλήψεις, από νέες λειτουργίες, από νέες διαδικασίες και από νέα προσέγγιση των αναγκών των πολιτών.
Κλείνω λέγοντας ότι για εμάς η Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας είναι ένα προοδευτικό πρόταγμα. Είναι ένα πρόταγμα που μιλά για την ισότητα στην υγεία. Η διακήρυξη της Άλμα Άτα, οι αρχές του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας είναι ένα προοδευτικό πρόταγμα που όλοι οι αριστεροί και προοδευτικοί υγειονομικοί σε όλον τον κόσμο έχουν αγωνιστεί για αυτό.
Και αυτό, αγαπητοί συνάδελφοι, μπορεί να υπηρετηθεί μόνο μέσα από πολιτικά σχέδια από πολιτικό προσωπικό το οποίο πιστεύει στην ισότητα, εμπνέεται από τις αξίες της ισότητας και της αλληλεγγύης. Για αυτό και έχουμε αυτή την ευαισθησία, για αυτό και έχουμε αυτή την αγωνία να προχωρήσει αυτή η αλλαγή.
Θα συνεργαστούμε και θα προσπαθήσουμε να πείσουμε, ιδιαίτερα τους νέους γιατρούς, ότι υπάρχει μια σοβαρή και αξιοπρεπής επιστημονική και επαγγελματική διέξοδος μέσα από το νέο μοντέλο, ότι μπορεί να περιοριστεί σιγά-σιγά το «brain drain», ότι αξίζουν τον κόπο και φυσικά μέσα από του νέου τύπου συμβάσεις που θα γίνουν με τον ΕΟΠΥΥ, που θα προσθέσει δύο χιλιάδες επιπλέον συμβεβλημένους ιατρούς και φυσικά μέσα από την επικουρικότητα του ιδιωτικού τομέα -γιατί δεν είναι δυνατόν το δημόσιο σύστημα υγείας να καλύψει με πληρότητα όλες τις ανάγκες- νομίζουμε ότι θα υπάρξει μια σοβαρή αναβάθμιση συνολικά του συστήματος υγείας στο επόμενο διάστημα.
Στην υγεία, λοιπόν, δεν χάνεται, όπως είπε ο κ. Θεοχάρης, η ψυχή της Αριστεράς. Στην υγεία επιβεβαιώνεται η αξία και οι αξίες της Αριστεράς.
Ευχαριστώ.

Save

Save