ΣΥΡΙΖΑ Συνασπισμός Ριζοσπαστικής Αριστεράς


Επικοινωνία / Contact RSS Twitter Facebook YouTube Instagram

09/10/2017

Ομιλία της εισηγήτριας του ΣΥΡΙΖΑ Αν. Καββαδία στο σχέδιο νόμου για τη νομική αναγνώριση της ταυτότητας φύλου



Δευτερολογία της εισηγήτριας στο Ν/Σ για την ταυτότητα φύλου

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,
Ακούσαμε, και τι δεν ακούσαμε αυτές τις μέρες… Μέχρι και για εξωγήινους από τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Φαντάζομαι, δεν μίλησε για.. αυτές τις συναντήσεις και στους εκπροσώπους της ΛΟΑΤΚΙ κοινότητας με τους οποίους συναντήθηκε πριν από λίγο καιρό. Ας είναι…
Ορισμένα από όσα ακούστηκαν ήταν απλώς ομοφοβικά παραληρήματα, μισαλλόδοξες διακηρύξεις ενάντια στο διαφορετικό, ανερυθρίαστα ψεύδη, για τα οποία αρκεί μια απλή ανάγνωση του νομοσχεδίου για να αποδειχθεί το διάτρητο και το αστήριχτό τους. Για όλα αυτά,  δεν θα άξιζε να πάρει κανείς για δεύτερη φορά το λόγο.
Υπήρξαν όμως και άλλες επιθέσεις στο νομοσχέδιο, επιθέσεις οι οποίες εκκινούσαν από μια δήθεν υπεύθυνη αφετηρία, επιθέσεις στις οποίες συναντήθηκαν, συνέκλιναν, διαφορετικοί πολιτικοί χώροι, με βαθύ ιδεολογικό χάσμα.
Ακούσαμε, λοιπόν, ότι δεν αρκεί η προσωπική αίσθηση του σώματος, πως ο αυτοπροσδιορισμός είναι ανεπαρκής συνθήκη για να αποφασίσει κάποιος την ταυτότητα φύλου του. Χρειάζεται και η επιστημονική άποψη των ειδικών επιστημόνων. Παραγνωρίζοντας και αποσιωπώντας έτσι πως η επιστήμη  δεν είναι, δεν υπήρξε και ούτε θα είναι ποτέ  κάτι ουδέτερο, κάτι υπερβατικά αντικειμενικό. Χωρίς αυτό, βεβαίως, να σημαίνει πως σε τέτοια λεπτά και ευαίσθητα θέματα, δεν πρέπει να υπάρχει συνεργασία με την επιστημονική κοινότητα. Ακριβώς το αντίθετο..
Δεν είναι, όμως, η έλλειψη  επιστημονικής γνωμάτευσης  που εμποδίζει τη ΝΔ να ψηφίσει υπέρ του νομοσχεδίου.  Έπρεπε να βρει ένα πρόσχημα για να διαφοροποιηθεί. Δεν ήταν εύκολο να βρουν κάτι άλλο να πουν χωρίς να κουρελιάσουν ό,τι έχει φτιασιδωθεί ως φιλελεύθερο προσωπείο της παράταξης. Δεν ήταν δυνατό να ψηφίσουν υπέρ, διακινδυνεύοντας να διαρρήξουν τους δεσμούς τους με ακροατήρια και δεξαμενές ψήφων του ακροδεξιού χώρου. Άλλωστε, κορυφαία στελέχη του κόμματός σας, είναι ομογάλακτα με τα ακροατήρια αυτά,  σάρκα από τη σάρκα τους. Έτσι επέλεξαν την εύκολη λύση της κατάθεσης μιας πρότασης νόμου - που γνώριζαν ότι δεν είχε καμία ελπίδα να υιοθετηθεί - κάτι που δεν είχαν  αντιπροτείνει στις επιτροπές και που βεβαίως δεν είχαν φροντίσει να κάνουν τόσα χρόνια ως κυβέρνηση – και ευτυχώς που δεν το έκαναν, αν κρίνουμε από το περιεχόμενο της πρότασης που κατέθεσαν. Έτσι, επιχειρούν να έχουν και την πίττα ολόκληρη και το σκύλο χορτάτο, και στους φιλελεύθερους να είναι αρεστοί, και στους ακραία συντηρητικούς να κλείσουν το μάτι, ως θεματοφύλακες της δεξιάς παράταξης.
Όμως, πέρα από τα νομικά επιχειρήματα, υπάρχουν τα επιχειρήματα που μας προσφέρει η πραγματική ζωή. Γιατί  ποιος μπορεί να ισχυριστεί ότι δεν γνωρίζει  την απελπισία, την ασφυξία, την ειρωνεία, την παρενόχληση, τον κακοποιητικό λόγο, που υφίστανται οι διεμφυλικοί έφηβοι στο περιβάλλον τους και ειδικότερα στο σχολικό τους περιβάλλον; Πώς να κλείσει κανείς τα μάτια σε όσα καταγγέλλουν με τα προσωπικά τους βιώματα τα μέλη της ΛΟΑΤΚΙ κοινότητας; Πώς να κλείσει κανείς τα αυτιά όταν μιλούν οι γονείς των διεμφυλικών και των μεσοφυλικών εφήβων, όπως έκαναν στην Επιτροπή της Βουλής; Πώς μπορεί κανείς να προσποιείται τον αδιάφορο, όταν γνωμοδοτεί υπέρ του δικαιώματος των εφήβων στη φυλομετάβαση, ο Συνήγορος  του Πολίτη;
Υπάρχει και μια άλλη κατηγορία επιχειρημάτων ενάντια στο νομοσχέδιο, μια κατηγορία επιχειρημάτων που, δυστυχώς, πήρε ευρεία δημοσιότητα από πολλά ΜΜΕ. Πρόκειται για τα επιχειρήματα που, σε συμπύκνωση, λένε πως ένα τέτοιο σχέδιο νόμου βάζει βόμβα στα θεμέλια της οικογένειας, ότι βλάπτονται τα ήθη της κοινωνίας μας.
Αναρωτιέμαι, τι άραγε βλάπτει περισσότερο την οικογένεια; Η στάση εκείνη που εξοβελίζει το ασυνήθιστο, το διαφορετικό παιδί, που το περιθωριοποιεί  ενδοοικογενειακά, που το σπρώχνει στην αυτοκτονία, που το καταπιέζει να αρνηθεί το τι νιώθει  μέσα του ή η οικογενειακή εκείνη στάση που δείχνει αγάπη, αποδοχή και σεβασμό προς κάθε μέλος της, άνδρα, γυναίκα, διεμφυλικό, μεσοφυλικό. Αναρωτιέμαι, επίσης, τι προωθεί την κοινωνική πρόοδο, την κοινωνική απελευθέρωση: η εμμονή σε στάσεις και σε ήθη που αδιαφορούν για τα δικαιώματα των λίγων, των ευάλωτων  ή η υπέρβαση των κοινωνικών αδικιών, ο κοινωνικός μετασχηματισμός στην κατεύθυνση της ίσης μεταχείρισης..
Ο ΣΥΡΙΖΑ, και η κυβέρνηση της Αριστεράς, έχουν δεσμευτεί ότι θα προστατεύσουν και θα διευρύνουν τα ατομικά δικαιώματα ως απαραίτητη προϋπόθεση για μια κοινωνία ισότητας. Το νομοσχέδιο για τη νομική αναγνώριση της ταυτότητας φύλου είναι ένα βήμα με προοδευτικό αποτύπωμα.
Το δικαίωμα στον αυτοπροσδιορισμό είναι πράξη σεβασμού και ισότητας.

 

Πρωτολογία της εισηγήτριας στο Ν/Σ για την ταυτότητα φύλου


 

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι
Σήμερα είναι μια ξεχωριστή μέρα. Ξεχωριστή γιατί υλοποιούμε μία δέσμευση απέναντι σ΄εκείνη την κατηγορία συμπολιτών μας που επί χρόνια υφίστανται μία βάναυση κακοποίηση μόνο και μόνο γιατί έχουν επιλέξει να είναι ο εαυτός τους. Φέρνουμε στην Ολομέλεια, ένα Σχέδιο Νόμου με το οποίο αφενός καθιερώνεται απλούστερη διαδικασία διόρθωσης του καταχωρισμένου φύλου των διεμφυλικών προσώπων - με βάση το δικαίωμα του αυτοπροσδιορισμού - αφετέρου ιδρύεται Εθνικός Μηχανισμός Εκπόνησης, Παρακολούθησης και Αξιολόγησης Σχεδίων Δράσης για τα Δικαιώματα του Παιδιού.
Πρόκειται για ένα σημαντικό και πολυαναμενόμενο νομοθέτημα που με τα πρώτα του 7 άρθρα έρχεται να θεραπεύσει παραβιάσεις θεμελιωδών δικαιωμάτων και να περιορίσει τη μισαλλοδοξία, τις διακρίσεις και τη βία σε βάρος της ΛΟΑΤΚΙ κοινότητας, τα μέλη της οποίας διεκδικούσαν με επιμονή, επί πολλά χρόνια, το σεβασμό, εκ μέρους της Πολιτείας, της ατομικής βούλησης για φυλομετάβαση.
Με αφορμή  αυτό το νομοσχέδιο, ακούσαμε και ακούμε πολλά. Από ειλικρινείς προβληματισμούς και απορίες έως χυδαία σχόλια – που αγγίζουν τα όρια της απειλής – και έναν άκρως κακοποιητικό λόγο. Μπορούμε να συμφωνήσουμε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ότι τα δικαιώματα δεν ήταν ποτέ θέμα πλειοψηφίας και μειοψηφίας; Υπ΄αυτό το πρίσμα, η απλούστευση διαδικασιών που θα οδηγήσουν μερίδα συμπολιτών μας – όσο μικρή και αν είναι αυτή – στο να βιώνουν την καθημερινότητά τους με τον τρόπο που επιλέγουν, χωρίς να γίνονται υποκείμενα χλεύης και χωρίς να υφίστανται την ψυχολογική, ακόμα και τη σωματική βία, στην οποία υπόκεινται χρόνια τώρα, θα έπρεπε να χαιρετιστεί από όλους. Δυστυχώς, όμως, για μια ακόμα φορά, βλέπουμε την επανάληψη ενός κακοπαιγμένου έργου : από τη μια φραστικές κορόνες, κινδυνολογία, χυδαιότητα, υποδαύλιση συντηρητικών κοινωνικών ανακλαστικών και από την άλλη α λα καρτ ευαισθησία ως προς την προστασία στοιχειωδών ανθρώπινων δικαιωμάτων. Θα επανέλθω, όμως, σε αυτό παρακάτω..
Έχουμε, λοιπόν, κατά κοινή ομολογία μια ιδιαιτέρως ευπαθή, εκτεθειμένη στον κοινωνικό αποκλεισμό και την προκατάληψη πληθυσμιακή ομάδα, της οποίας τα δικαιώματα η Πολιτεία οφείλει να προασπίσει και να προαγάγει. Αυτό ακριβώς που επιδιώκει, στα 7 πρώτα άρθρα του, το σημερινό προς συζήτηση νομοσχέδιο  κάνοντας ορατά τα διεμφυλικά άτομα, διευκολύνοντας την πρόσβασή τους στην αγορά εργασίας, στην ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, στις ασφαλιστικές καλύψεις, στις προνοιακές παροχές.
Με τα επόμενα 5 άρθρα του σχεδίου νόμου  τίθενται οι βάσεις για να υπάρξει καλύτερος κεντρικός σχεδιασμός και συντονισμός των αρμόδιων υπουργείων και υπηρεσιών σε σχέση με τα δικαιώματα του παιδιού, ένα επίσης διαρκές αίτημα όλων όσοι ασχολούνται με την παιδική ηλικία : υπηρεσιακών παραγόντων, κοινωνικών επιστημόνων, εκπαιδευτικών, ακτιβιστών, του συνηγόρου του Παιδιού,  της Εθνικής Επιτροπής για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου, αλλά και υποχρέωση της χώρας όπως προκύπτει από τις καταληκτικές παρατηρήσεις προς την Ελλάδα της Επιτροπής της Σύμβασης του ΟΗΕ της 15ης Ιουνίου 2012.Ο συντονισμός αυτός, όλα τα προηγούμενα χρόνια, δεν γινόταν ικανοποιητικά, όπως όλοι θα θέλαμε, έχει υπάρξει αποσπασματικός, χωρίς την απαιτούμενη ευρύτητα και προσήλωση που απαιτείται σε ένα τόσο σοβαρό θέμα, με συνέπεια να υπολειπόμαστε στα αποτελέσματα που επιδιώκουμε. Ερχόμαστε λοιπόν να θεσπίσουμε έναν Εθνικό Μηχανισμό στον οποίο θα συμμετέχουν σε μόνιμη βάση 10 Υπουργεία, έναν Μηχανισμό που θα εκπονεί σχέδια δράσης, σύμφωνα με τις συστάσεις εθνικών και διεθνών οργάνων προστασίας των δικαιωμάτων του ανθρώπου και του παιδιού. Αποτυπώνουμε έτσι, την ουσιαστική δέσμευση της ελληνικής Πολιτείας να διαμορφώσει αποτελεσματικές πολιτικές. Οι άξονες προτεραιότητας που τέθηκαν ως προς τις δράσεις του Μηχανισμού είναι  η αντιμετώπιση των επιπτώσεων της οικονομικής κρίσης στα παιδιά, η εκπαίδευση, οι ασυνόδευτοι ανήλικοι, τα παιδιά σε προνοιακά Ιδρύματα και η Αναθεώρηση του Οικογενειακού Δικαίου, συμπεριλαμβάνονται δηλαδή οι βασικές προτεραιότητες που πρέπει απασχολήσουν την Πολιτεία  προκειμένου να δημιουργηθεί  το ολοκληρωμένο πλέγμα προστασίας που θέλουμε για το Παιδί.
Πριν αναφερθώ στο νομοσχέδιο πιο συγκεκριμένα, θέλω να ξεκινήσω με μια γενικότερη αξιακή τοποθέτηση. Τα δικαιώματα για την Αριστερά δεν υπήρξαν ποτέ μια αφηρημένη, ουδέτερη έννοια. Η υπεράσπιση και η διεύρυνσή τους, είναι απαραίτητα συστατικά για τον εκδημοκρατισμό της κοινωνίας. Ο όρος «ατομικά δικαιώματα» δεν συνεπάγεται, βεβαίως, την άσκησή τους ανάλογα με τις ατομικές δυνατότητες του καθενός- αντιθέτως, ως ατομικό δικαίωμα νοείται το δικαίωμα στο οποίο πρέπει να έχει πρόσβαση κάθε άτομο, ανεξαρτήτως της οικονομικής ή της μορφωτικής του κατάστασης, του φύλου του, της θρησκείας του, των σεξουαλικών του επιλογών, της εθνοτικής καταγωγής του. Χρησιμοποιώντας τον όρο ατομικό, διεκδικούμε και απαιτούμε, ως αριστεροί και αριστερές, την καθολική πρόσβαση όλων στα δικαιώματα αυτά, κάτι που για να επιτευχθεί, απαιτείται υποστήριξη της άσκησης των δικαιωμάτων από κοινωνικές δομές, απαιτεί ρυθμίσεις εκ μέρους της Πολιτείας, ρυθμίσεις σύμφωνες με την Αρχή της Ίσης Μεταχείρισης.
Προωθώντας την ισότιμη άσκηση των ατομικών δικαιωμάτων, προωθούμε συνολικότερα μια κοινωνία με λιγότερες διακρίσεις. Εξαλείφοντας τις ανισότητες σε βάρος κάποιων, αποβλέπουμε  στην τελική εξάλειψή τους για όλους, κινούμαστε δηλαδή στην αντίστροφη κατεύθυνση των όσων διακηρύσσει ο νεοφιλελευθερισμός και ο  αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης, ο οποίος υποστηρίζει την ανισότητα ως «φυσιολογική». Η άσκηση των δικαιωμάτων, η υπεράσπισή τους, όμως για όλους, όχι για ολίγους προνομιούχους, αποτελεί για την Αριστερά εργαλείο του κοινωνικού μετασχηματισμού που εμείς πιστεύουμε ότι έχουμε ανάγκη ως χώρα, γιατί εμείς δεν δεχόμαστε ότι είναι δυνατόν κοινωνικές ομάδες να είναι υποδεέστερες στα δικαιώματα, δεν δεχόμαστε πολίτες δεύτερης κατηγορίας. Αναγνωρίζουμε και σεβόμαστε το διαφορετικό. Να το επαναλάβω, σεβόμαστε και όχι απλά ανεχόμαστε το διαφορετικό, αλλά το διαφορετικό είναι ισότιμο στην δική μας κοινωνική θεώρηση. Χωρίς εξαιρέσεις, χωρίς αστερίσκους.
Στα δυο χρόνια διακυβέρνησης, στο δικαιωματικό επίπεδο, η κυβέρνηση έχει προβεί σε σημαντικές νομοθετικές πρωτοβουλίες. Ενδεικτικά να θυμίσω ότι επεκτείναμε το σύμφωνο συμβίωσης, φέραμε το νόμο 4443/2016 περί ίσης μεταχείρισης, ψηφίσαμε το Κοινωνικό Εισόδημα Αλληλεγγύης, δώσαμε την ιθαγένεια στα προσφυγόπουλα δεύτερης γενιάς που αποφοίτησαν από το ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα, νομοθετήσαμε για την αποσυμφόρηση των φυλακών, καταργήσαμε τις φυλακές τύπου Γ΄. Το σημερινό νομοσχέδιο είναι ένα ακόμα καίριο βήμα που θα συμβάλλει στη συμπλήρωση του απαιτούμενου ολοκληρωμένου πλαισίου άρσης των διακρίσεων λόγω σεξουαλικού προσανατολισμού. Ένα βήμα  θεσμικής αναγνώρισης προσωπικών επιλογών οι οποίες βρίσκονταν ως τώρα σε μια γκρίζα ζώνη άρνησης - εκ μέρους της Πολιτείας -  σε αντίθεση με τις αρχές της ισότητας, της ελεύθερης ανάπτυξης της προσωπικότητας και  του   σεβασμού της ετερότητας.
Τις τελευταίες δύο βδομάδες, έχει γίνει διεξοδική συζήτηση για το νομοσχέδιο, τόσο μεταξύ των κομμάτων όσο και με τους φορείς. Η ΝΔ και η Δημοκρατική Συμπαράταξη, αρχικά, στην προσπάθειά τους να δημιουργήσουν πολιτικό πρόβλημα στην κυβέρνηση, μας δήλωσαν ότι δεν προτίθενται να ψηφίσουν το νομοσχέδιο, αντιμετωπίζοντας τα διεμφυλικά άτομα ως μέσα για τις πολιτικές τους επιδιώξεις και όχι ως ισότιμα μέλη της κοινωνίας. Μια εντυπωσιακή όντως επίδειξη κυνισμού, μια εντυπωσιακή όντως περιφρόνηση του ρόλου του Κοινοβουλίου,  λίγο καιρό μάλιστα μετά τη φωτογράφηση του κυρίου Μητσοτάκη με μέλη της ΛΟΑΤΚΙ κοινότητας, μια φωτογράφηση καθαρής επικοινωνιακής στόχευσης, όπως αποδεικνύεται.
Μετά την ξεκάθαρη θέση των ΑΝΕΛ ότι ψηφίζουν επί της αρχής το Ν/Σ, η Δημοκρατική Συμπαράταξη  δήλωσε ότι ψηφίζει κι αυτή επί της αρχής. Περιμένουμε με ενδιαφέρον τη συνέχεια..
Όσο για τη ΝΔ, αφού αναγκάστηκε και αυτή να αναδιπλωθεί, εδώ και κάποιες ημέρες μας μιλά για  δική της πρόταση που πρόκειται να καταθέσει. Περιμένουμε να δούμε την πρόταση αυτή και το πώς θα συμβιβάζει τις μετριοπαθείς απόψεις στο εσωτερικό της παράταξης με τις ακραίες συντηρητικές και ομοφοβικές δηλώσεις προβεβλημένων στελεχών του κόμματος.  Βεβαίως, όποια και αν θα είναι η πρόταση, το ερώτημα  γιατί τόσα χρόνια η ΝΔ δεν είχε νομοθετήσει σχετικά, θα παραμένει αναπάντητο.
Για τη στάση του κόμματος της Ένωσης Κεντρώων δεν έχω να πω πολλά. Η ωμή παραδοχή εκ μέρους του κυρίου Λεβέντη της ανάγκης του για ψήφους από άλλες πολιτικές δεξαμενές, καταδείχθηκε από το οργισμένο δελτίο τύπου οργάνωσης του Σωματείου Υποστήριξης Διεμφυλικών, που του υπενθυμίζει  τη διαφορετική του στάση όλο τον προηγούμενο καιρό και την δική του προσωπική υπογραφή – ως δέσμευση - στο Συνέδριο της ILGA-Europe το 2015 στην Αθήνα, αναφορικά με το δικαίωμα αυτοπροσδιορισμού των διεμφυλικών προσώπων. Για να μην αναφέρω την παρουσία βουλευτών του κόμματός του σε εκδηλώσεις της ΛΟΑΤΚΙ κοινότητας όπου διαβεβαίωναν για την υποστήριξη της Ένωσης Κεντρώων στα αιτήματά της..
Και ερχόμαστε στη στάση του ΚΚΕ, το οποίο, μέχρι αυτή τη στιγμή τουλάχιστον, επιμένει στην καταψήφιση του νομοσχεδίου, μιλώντας για δήθεν υποκειμενισμό σε αντιπαράθεση με τον επιστημονισμό που το Κόμμα διακηρύσσει. Και για δήθεν σύνθετο κοινωνικό ζήτημα, που απαιτεί επιστημονικές γνωμοδοτήσεις ειδικών. Είναι δυνατόν, κυρίες  και κύριοι συνάδελφοι του ΚΚΕ,  το ζήτημα της προσωπικής αίσθησης του σώματος να αφορά κάποιον επιστήμονα και όχι το ίδιο το άτομο και το πώς βιώνει την πραγματικότητά του; Το γεγονός ότι οι απόψεις του κόμματός σας, βρίσκουν αντίθετες όλες τις συλλογικότητες της ΛΟΑΤΚΙ κοινότητας, δεν απασχολεί τον Περισσό; Θα μου πείτε.. Αν η πραγματικότητα δεν συμφωνεί  μαζί μας, τόσο  το χειρότερο για την πραγματικότητα.
Έχουν βεβαίως ακουστεί και φωνές εκτός Βουλής που δηλώνουν πως δεν καταλαβαίνουν την αναγκαιότητα του νομοσχεδίου, κάποιες μάλιστα το θεωρούν επικίνδυνο για το θεσμό της οικογένειας και τα χρηστά ήθη. Ορισμένες από τις φωνές προέρχονται από πλευρές που συχνά επικαλούνται  την ανοχή και την αγάπη ως  αναπόσπαστο τμήμα του ιερού λόγου. Προς τις πλευρές αυτές, ας θυμίσουμε ότι τις ίδιες υπερβολικές αντιρρήσεις είχαν διατυπώσει, με αντίστοιχη αυστηρότητα, όταν νομοθετήθηκε ο πολιτικός γάμος και το σύμφωνο συμβίωσης. Η πορεία των πραγμάτων απέδειξε αυτές τις κινδυνολογίες αναντίστοιχες προς την αλήθεια: ο πολιτικός γάμος μετράει πλέον σχεδόν 30 χρόνια ύπαρξης, ο θεσμός της οικογένειας και τα ήθη δεν έχουν επηρεαστεί, οι γνήσιοι αλλά και οι προσποιητοί φόβοι  μερίδας συμπολιτών μας αποδείχθηκαν και θα ξανααποδειχθούν αβάσιμοι.
Ας το αναγνωρίσουμε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι.. Η αντιπαράθεση, η οποία βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη αυτές τις μέρες , δεν αφορά – μόνο -  δεδομένες ιδεολογικές διαφορές μεταξύ των πολιτικών δυνάμεων της χώρας. Είναι μια αντιπαράθεση μεταξύ σύγχρονων αντιλήψεων και σκοταδισμού, μεταξύ μέλλοντος και παρελθόντος. Είναι μια μάχη – γιατί, δυστυχώς, περί μάχης πρόκειται – για το αυτονόητο : τον απόλυτο σεβασμό σε ο,τιδήποτε έχει να κάνει με ανθρώπινα δικαιώματα.
Το να μπορέσουν άνθρωποι να βγουν από το σκοτάδι στο φως, να γίνουν ορατοί, να έχουν πρόσβαση στην αγορά εργασίας, να μπορούν να ταξιδεύουν, να διεκπεραιώνουν την καθημερινότητά τους με το όνομα που θέλουν και που ανταποκρίνεται σε αυτό που νιώθουν, δεν μπορεί και δεν πρέπει να είναι κάτι το διαπραγματεύσιμο. Αρκετή δεν είναι η κακοποίηση που υπέστησαν τόσα χρόνια;
Συμβαδίζοντας, λοιπόν, με τη διεθνή πραγματικότητα, το σημερινό νομοσχέδιο, υπακούοντας στη συνταγματική αρχή της προστασίας της ελεύθερης ανάπτυξης της προσωπικότητας (άρθρο 5§1 Συντ.), επιδιώκει να εξασφαλίσει ευνοϊκότερες και απλούστερες διαδικασίες για την αναγνώριση της ταυτότητας φύλου προτάσσοντας το δικαίωμα του αυτοπροσδιορισμού, αφαιρώντας την προϋπόθεση της χειρουργικής  αλλαγής φύλου. Ομοίως αφαιρείται η προϋπόθεση ύπαρξης κάποιας ιατρικής αγωγής που να σχετίζεται με την σωματική ή ψυχική υγεία καθώς αναγνωρίζεται ότι η  προσωπική αίσθηση του σώματος και οι άλλες εκφράσεις του φύλου, επιλέγονται πάντοτε ελεύθερα από το ίδιο το πρόσωπο και δεν είναι σε καμιά περίπτωση υποχρεωτικές.
Κι επειδή τις τελευταίες μέρες ακούσαμε και διαβάσαμε μια εκτεταμένη περιπτωσιολογία, για ανθρώπους που επιδιώκουν να απαλλαγούν από οικονομικά χρέη – κάτι που είναι σαφές ότι δεν μπορεί να γίνει, αρκεί κανείς να διαβάσει το ξεκάθαρο άρθρο 5, παραμένει ίδιο το ΑΜΚΑ και το ΑΦΜ – να γίνουν από αθλητές, αθλήτριες ή να αποφύγουν τη στράτευση. Μιλάμε για περιπτώσεις που οδηγούν τη λογική στα άκρα της. Ας επαναλάβουμε : τα διεθνή στοιχεία δείχνουν πως μόλις το 0,001 % των πολιτών στο εξωτερικό, κάνει χρήση της νομοθεσίας περί διόρθωσης φύλου, άρα οι φόβοι περί καταχρηστικότητας δεν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα και μάλιστα την ελληνική. Κανένας και καμιά δεν θα πάει στον δικαστή για να αλλάξει το καταχωρημένο φύλο του, προκειμένου να πάει στο Άγιο Όρος ή για να μην πάει φαντάρος. Υπάρχουν πολλοί άλλοι τρόποι να αποφύγεις τη στράτευση, και τέτοιου είδους συζητήσεις είναι πέρα και έξω από κάθε λογική.
Σε ότι αφορά  το ηλικιακό όριο μετάβασης φύλου, που τόση σκόνη έχει σηκώσει και τόσα εξωφρενικά δημοσιεύματα έχει εμπνεύσει : θα μπορεί να ξεκινά από το 15ο, θα συμπεριλαμβάνει και το 16ο έτος, υπό τις προϋποθέσεις του νόμου συν μία ακόμη.
Η επιπλέον προϋπόθεση για τους κάτω των 17, η οποία θα πρέπει να υπάρχει και θα τίθεται στην κρίση του δικαστή, εκτός, φυσικά, από τη σύμφωνη γνώμη των γονέων, θα είναι μια διεπιστημονική γνωμοδότηση από συγκεκριμένο δημόσιο νοσοκομείο. Μιλάμε για εφήβους που, κατά κανόνα, βιώνουν απαράδεκτες συνθήκες στο σχολικό περιβάλλον, υφίστανται κακοποιητικό λόγο και βάναυση μεταχείριση. Δυστυχώς, και σε αυτό το θέμα, η παραπληροφόρηση κυριάρχησε στο δημόσιο διάλογο και παρουσιάστηκε μια κινδυνολογία εντελώς ανακριβής.  Ότι δήθεν ένας έφηβος μπορεί να διορθώσει το φύλο του χωρίς όρους και προϋποθέσεις. Κάτι που, φυσικά, δεν ισχύει. Το ακριβώς αντίθετο, εξαιτίας της ιδιαιτερότητας της εφηβικής ψυχολογίας, οι προϋποθέσεις  εκ μέρους του νομοθέτη είναι πολύ αυστηρότερες σε σχέση με ότι ισχύει για τους άνω των 17 ετών .
 

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,

Μετά την επέκταση του Συμφώνου Συμβίωσης στα ομόφυλα ζευγάρια και  το Νόμο 4443/2016 για την Ίση Μεταχείριση, φέρνουμε σήμερα, στη Βουλή προς ψήφιση  ένα νομοσχέδιο, που αποτελεί  γενναίο και αποφασιστικό βήμα στον χώρο της ενίσχυσης της προστασίας και της προάσπισης των δικαιωµάτων στη χώρα, ένα νομοσχέδιο, που προσεγγίζει το ευρωπαϊκό κεκτηµένο, όπως διαµορφώνεται από το Συµβούλιο της Ευρώπης  και το Ευρωπαϊκό ∆ικαστήριο  ∆ικαιωµάτων του Ανθρώπου.  
Δεν ισχυριζόμαστε βεβαίως ότι ο νόμος λύνει όλα τα ζητήματα των διεμφυλικών προσώπων. Υπάρχουν πάρα πολλά που πρέπει να γίνουν ακόμα. Όπως, όμως, είχαμε πει και το Δεκέμβριο,  όταν ψηφίζαμε για την επέκταση του συμφώνου συμβίωσης και στα ομόφυλα ζευγάρια, έχουμε δεσμευτεί και με συνεδριακές αποφάσεις, ότι θα ακολουθήσουν όλα τα επόμενα βήματα, όπως για παράδειγμα ο γάμος και η τεκνοθεσία, με τελικό  στόχο την ισότιμη συμμετοχή του καθενός και της κάθε μιας στο πλήρες φάσμα των κοινωνικών δικαιωμάτων.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,
Υπερψηφίζοντας το παρόν νομοσχέδιο θα καταδείξουμε την ανάγκη ευαισθητοποίησης, εξοικείωσης και έµπρακτου σεβασµού των δικαιωµάτων των διεμφυλικών προσώπων, μιας ιδιαιτέρως ευπαθούς, στον κοινωνικό αποκλεισµό και την προκατάληψη, πληθυσµιακής οµάδας. Αύριο το απόγευμα θα έχουμε πετύχει μια σημαντική νίκη εναντίον των διακρίσεων με βάση το φύλο,  την εμφάνιση, τη σεξουαλική συμπεριφορά, αντιπαρατιθέμενοι σε κάθε μορφής περιθωριοποίηση. Δεν θα έχουμε όμως πάρει απλά μια πολιτική πρωτοβουλία σε  µία τυχαία χρονική στιγµή. Θα έχουμε υπογραμμίσει  την γενικότερη αποφασιστικότητα μας στην άρνηση ύπαρξης πολιτών δεύτερης κατηγορίας οποιουδήποτε είδους.  Σε αυτήν την κατεύθυνση μιας τέτοιας δέσμευσης για άρση κάθε λογής διακρίσεων, καλούμε όλα τα δημοκρατικά κόμματα να δείξουν  την ευαισθησία τους και αφήνοντας στην άκρη μικροπελατειακά συμφέροντα να δώσουν  επίσης  τη θετική τους ψήφο.
Για να μπορούμε να κοιτάμε όλους αυτούς τους ανθρώπους που βρίσκονται σήμερα στα θεωρεία, στα μάτια και μαζί με ένα μεγάλο ευχαριστώ για την υπομονή, την επιμονή και τον αγώνα από τον οποίον ποτέ δεν παραιτήθηκαν, μαζί με τη συγγνώμη μας-εκ μέρους της Πολιτείας- για την αδικαιολόγητη αργοπορία, να υποσχεθούμε ότι, όσο περνάει από το χέρι μας, θα προσπαθούμε διαρκώς να μην ξανανιώσουν πολίτες δεύτερης κατηγορίας. Και να τους διαβεβαιώσουμε πως θα είμαστε δίπλα τους. Χωρίς όρους. Και με μόνη προϋπόθεση, το σεβασμό στα θεμελιώδη, ανθρώπινα δικαιώματά τους.
Θα ήθελα να κλείσω κυρίες και κύριοι την τοποθέτησή μου, με μια πολύ σύντομη ιστορία.. Μια ιστορία  όπως την είδα δημοσιευμένη επωνύμως – κρατήστε το αυτό παρακαλώ, είναι επώνυμη η δημοσίευση, υπάρχει το όνομα του πατέρα -  στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.
«Ξέρω μια ιστορία... Μια ιστορία, για ένα παιδί που γεννήθηκε αγόρι. Μεγάλωσε ως όριζαν οι κανόνες της κοινωνίας.
Από αρκετά νωρίς, κατάλαβε μια μεγάλη και πολύ δύσκολη αλήθεια : ότι δε νιώθει αγόρι. Και το έκρυψε από την οικογένειά του, τον περίγυρό του, την κοινωνία ολόκληρη. Δέχτηκε την κοροϊδία και το ακατάσχετο bullying στο σχολείο. Και έξω : στη βόλτα, στη διασκέδαση, στα πάρτυ...
Μέχρι που πέρασε στο Πανεπιστήμιο. Κι εκεί ένιωσε ότι μπορεί πλέον, να εκφραστεί όπως ορίζει ο Νους του. Συνειδητά. Γιατί ένιωθε πια Γυναίκα. Χωρίς αναστολές, χωρίς ενοχές. Και τώρα πια, αυτοπροσδιορίζεται και ονομάζεται ως τέτοια.
Τέλειωσε το Πανεπιστήμιο στα 4 χρόνια και μάλιστα με πολύ καλό βαθμό. Στην ορκωμοσία, η προσφώνηση έγινε - προς τιμήν των υπεύθυνων - με το νέο όνομα. Παρ` ότι στο πτυχίο, αναφέρεται το παλιό.
Παρ` όλα αυτά, οι δυσκολίες είναι πάρα πολλές. Ακόμη και ένα μεταπτυχιακό, πολύ δύσκολα θα μπορέσει να το πάρει, με αυτό το όνομα στο πτυχίο. Και δε θέλει να το πάρει με τέτοιο όνομα. Η επαγγελματική αποκατάσταση, είναι πολύ δύσκολη. Οι πόρτες δεν ανοίγουν εύκολα. Και τα βλέματα είναι πολύ διερευνητικά . Για αυτό το ρημάδι το όνομα...
Και τώρα, έρχεται το νομοσχέδιο για την ταυτότητα φύλου. Η ευκαιρία της για να πάρει επιτέλους επίσημα, το όνομα που θέλει και που ταιριάζει σε αυτό που φέρει εντός της. Μαζί με την ταυτότητα, θα πάρει και το διαβατήριο για να πορευτεί στην κοινωνία, χωρίς εξηγήσεις.
Αλλά ... Η κοινωνία έχει τη δική της άποψη. Είτε από παντελή άγνοια είτε από κακία, ακόμη και από μίσος προς το διαφορετικό. Γιατί εκείνη, είναι κάποιου άλλου παιδί, όχι του καθενός που αφήνει τη χολή του να διαχυθεί αδιακρίτως.
Και τώρα, η αποκάλυψη : είναι το ΔΙΚΟ ΜΟΥ παιδί ! Και είμαι περήφανος γι΄αυτό ! Γιατί όλα αυτά τα χρόνια, είχε τη δύναμη να ξεπεράσει το ρατσισμό που υπέστη, είτε φραστικώς είτε σωματικώς. Και το μεγάλο, το μέγιστο ανδρισμό, να υπερασπισθεί τη γυναικεία φύση του ! Και πλέον, ξέρω ότι έχω δύο κόρες. Ξεκάθαρα...
Έχει την απόλυτη στήριξη της οικογένειας. Χωρίς ντροπή και ενδοιασμούς. Γιατί πολύ απλά, είναι το παιδί μας. Και ξέρετε κάτι ; Θα μπορούσε να είναι το παιδί του καθενός. Και το χρέος μας ως γονείς, απέναντι στα παιδιά μας, είναι να τα στηρίξουμε στις επιλογές τους. Ειδικά στις δύσκολες. Και πλέον, δεν υπάρχει λόγος να εκμυστηρευόμαστε στους λίγους που, ίσως, καταλάβουν. Κρίμα μόνο, που αναγκάστηκε να κρύψει ακόμη και από εμάς, όλο αυτό που περνούσε...
Σκεφτείτε καλά, την επόμενη φορά που θα καταδικάσετε κάτι, έτσι ελαφρά τη σκέψη και την καρδία. Μιλήστε με τα παιδιά σας. Αφουγκραστείτε τα. Μπορεί να σας κρύβουν μυστικά που τα κάνουν να υποφέρουν. Μη σας νοιάζει ο κόσμος. Αλλά μόνο τα παιδιά σας. Ο θησαυρός της ζωής σας ...
ΥΓ : Θα προτιμούσα να μη σχολιάσετε. Αλλά απλά, να σκεφτείτε ...»







Χρησιμοποιούμε cookies για να σας προσφέρουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία πλοήγησης και να αναλύουμε την επισκεψιμότητα της ιστοσελίδας μας. Με την παραμονή σας στην ιστοσελίδα, αποδέχεστε τη χρήση cookies όπως αυτή περιγράφεται στην Πολιτική Cookies ΟΚ