Συνέντευξη του Κώστα Ζαχαριάδη στην εφημερίδα Βραδυνή και τον Βαγγέλη Παπαδημητρίου

Πρόσφατα αποφασίσατε να καλέσετε σε απολογία τους βουλευτές που διαφώνησαν με το νομοσχέδιο για τη διεμφυλικοτητα. Ήταν η πρώτη φορά που συμβαίνει αυτό. Εσείς κάνατε λόγο για «ανταλλαγή απόψεων». Γιατί υπήρξε αυτή η ανάγκη; Φοβόσαστε στο μέλλον ανάλογα φαινόμενα;
Δεν ισχύει κάτι τέτοιο, είναι μια «είδηση» που αναπαρήγαγαν κάποιες ιστοσελίδες αλλά δεν έχει σχέση με την πραγματικότητα. Στο ΣΥΡΙΖΑ συζητάμε με επιχειρήματα, δεν απολογούμαστε, δεν βάζουμε ο ένας τον άλλο τιμωρία. Τις πολιτικές αποχρώσεις που είναι λογικό να υπάρχουν σε ένα κόμμα που πήρε 35% προσπαθούμε να τις συνθέσουμε με διάλογο και πολιτική συνεννόηση. Δεν είναι στη λογική μας ούτε τα πειθαρχικά μέτρα, ούτε αντιλαμβανόμαστε τη λειτουργεία της Κοινοβουλευτικής Ομάδας και των βουλευτών ως πειθαρχημένο στρατιωτικό λόχο αλλά ούτε και ως σκορποχώρι παραγόντων. Είμαστε συλλογικότητα και ως τέτοια λειτουργούμε.

Μετά το πρόσφατο νομοσχέδιο, θα κατέθετε στη Βουλή τη νομιμοποίηση της φαρμακευτικής κάνναβης. Δεν φοβόσαστε ότι ανοίγετε κερκόπορτες;
Το αντίθετο ακριβώς, δημόσιος διάλογος, δημόσια αντιπαράθεση. Η χώρα χρειάζεται αλλαγές σε μια σειρά ζητημάτων που αφορούν τα ανθρώπινα δικαιώματα, τις κοινωνικές ελευθερίες, τις πολιτικές τομές που είναι ώριμες και εφαρμόζονται για χρόνια σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες, την εξέταση των νέων επιστημονικών και κοινωνικώς δεδομένων. Γι αυτό έχει νόημα να συζητάμε και να ανασυντίθεται το πολιτικό σκηνικό και πέρα από τα στενά δημοσιονομικά δεδομένα. Αυτή η συζήτηση δεν είναι συζήτηση κομματικής στράτευσης και κομματικής πειθαρχίας αλλά συζήτηση πολιτική, ιδεολογική και αντιστοίχισης των κοινωνικών ρευμάτων με τους πολίτικους σχηματισμούς και συσχετισμούς. Από αυτή τη συζήτηση δεν πρέπει να λείψει κανείς, δεν περισσεύει κανείς, δεν μπορεί να δραπετεύσει κανείς, δεν μπορεί να κρυφτεί κανείς. Όχι μόνο δεν το φοβάμαι αλλά είμαι αισιόδοξος ότι θα καταφέρουμε να αλλάξουμε τη χώρα προς το καλύτερο και να την καταστήσουμε σύγχρονη ευρωπαϊκή δύναμη όπως της αξίζει. Αν θέλετε είναι και μια πορεία κοινωνικού εκσυγχρονισμού που θέτει και άλλα όρια στο δίπολο πρόοδος- συντήρηση.

Είστε υπέρ της νομιμοποίησης του χασίς;
Να ξεκαθαρίσουμε κάτι που πολλές φορές συγχέεται κι όχι τυχαία ή αθώα… Άλλο πράγμα η φαρμακευτική – ιατρική κάνναβη, άλλο πράγμα η νομιμοποίηση του χασίς. Κάποιοι επίτηδες τα μπερδεύουν για να διεγείρουν συντηρητικά αντανακλαστικά. Δεν θα αποφύγω τον πυρήνα του ερωτήματος σας. Είμαι υπέρ της ειλικρίνειας και του διαλόγου, είμαι κατά της υποκρισίας και της συνηθισμένης ελληνικής πρακτικής να κρύβουμε τα προβλήματα κάτω από το χαλί… Είμαι κατά να καταναλώνουμε σημαντικά θέματα για επικοινωνιακή αντιπαράθεση κι όχι για ουσία… Αν θεωρούμε ότι ο τρόπος που λειτουργούμε στο συγκεκριμένο ζήτημα τα τελευταία 50-60 χρόνια είναι επιτυχημένος να μην πειράξουμε και να μην αλλάξουμε τίποτα. Προσωπικά πιστεύω ότι χρειαζόμαστε ένα νέο πλαίσιο στη χώρα που θα πνίγει το εκτεταμένο λαθρεμπόριο, που θα ορίζει επιστημονικά την διάκριση των ναρκωτικών ουσιών, ένα πλαίσιο που θα ενσωματώνει τις εμπειρίες και άλλων ευρωπαϊκών χωρών. Ο ΣΥΝασπισμός αλλά και άλλα κόμματα είχαν μιλήσει από χρόνια γι αυτά τα θέματα. Επαναλαμβάνω και ίσως γίνομαι κουραστικός, δεν συζητάμε γι’ αυτό το θέμα στη βουλή αλλά για ένα μελλοντικό σχέδιο νόμου για την ιατρική – φαρμακευτική κάνναβη που δεν έχει καμία σχέση με την χρήση χασίς.

Σας κατηγορούν ότι καταθέτετε νομοσχέδια «κοινωνικά», για να αποφύγετε τα σοβαρά θέματα της οικονομίας. Και επίσης πως τα χρησιμοποιείτε πολιτικά για να «στριμώξετε» τη ΝΔ. Τι απαντάτε;
Η ζωή των πολιτών δεν ξεκινά, ούτε τελειώνει με την οικονομία. Συζητάμε πολύ και καθημερινά για την οικονομία αλλά δεν είναι δυνατόν να συζητάμε μόνο γι αυτήν. Αλήθεια σε ποια άλλη χώρα του κόσμου με μικρότερα ή μεγαλύτερα οικονομικά προβλήματα το πολιτικό σύστημα και η κοινωνία συζητούν μόνο για την οικονομία και «απαγορεύουν» κάθε άλλη συζήτηση; Είναι λογικό η ΝΔ να αισθάνεται στρίμωγμα και εκνευρισμό. Απέτυχε η στρατηγική της κυβερνητικής κατάρρευσης και των αιφνίδιων εκλογών που είχε εθίσει το ακροατήριό της και τώρα την ενοχλούν όλα. Αυτή η ενόχληση και αυτός ο εκνευρισμός φαίνεται και από την ταχεία αλλαγή επικοινωνιακού επιτελείου. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης σε λιγότερο από δεκαοκτώ μήνες έχει αλλάξει τρία επικοινωνιακά επιτελεία. Τους δίνω μια φιλική συμβουλή ως πολιτικός αντίπαλος βεβαίως, δεν είναι στραβός ο γιαλός. Και επιτέλους νομίζω ότι πρέπει να πει ο κ. Μητσοτάκης τι θέλει και τι είναι… φιλελεύθερος, κεντροδεξιός, συντηρητικός, δεξιός… πώς θέλει το κόμμα του και τι προτείνει για τη χώρα.

Παρατηρείται από πολιτικούς κύκλους ένα «παράδοξο», όπως το χαρακτηρίζουν: από τη μια πλευρά να υπογράφετε μνημόνια και από την άλλη να ψηφίζετε νομοσχέδια για τη διεμφυλικοτητα, τη κάνναβη, κλπ. Τι απαντάτε;
Δεν καταλαβαίνω ποιο είναι το παράδοξο. Θεωρώ αυτονόητο ότι ένα κόμμα που κυβερνά να προσπαθεί να προωθήσει αλλαγές σε όλους τους τομείς άσκησης πολιτικής. Το γεγονός ότι προσπαθούμε να διαχειριστούμε μια πολύ δύσκολη δημοσιονομικά κατάσταση που όλοι γνωρίζουν πως φτάσαμε σε αυτήν δεν σημαίνει ότι η χώρα σε όλους τους άλλους τομείς θα παραμένει στάσιμη και θα βαλτώνει ή θα οπισθοδρομεί. Ο κόσμος γύρω μας αλλάξει με μεγάλη ταχύτητα και στην οικονομία αλλά όχι μόνο στην οικονομία, η χώρα πρέπει να παρακολουθεί τις διεθνείς πολιτικές εξελίξεις και η κυβέρνηση έχει υποχρέωση να κάνει πολιτική ανοιχτών οριζόντων. Ο ΣΥΡΙΖΑ επιδιώκει να είναι ενεργό κομμάτι της κοινωνίας και έκφραση της κοινωνίας.

Τη Δευτέρα επιστρέφουν οι θεσμοί στην Αθήνα για ένα νέο κύκλο διαπραγμάτευσης. Τι περιμένετε; Ποιες είναι οι κόκκινες γραμμές της κυβέρνησης;
Είναι εφικτός, ρεαλιστικός και μαχητός στόχος η ολοκλήρωση της αξιολόγησης. Η Ελλάδα σε δέκα μήνες από σήμερα μπορεί να αφήσει πίσω της την μνημονιακή περίοδο και να εισέλθει με ταχύτητα και αποφασιστικότητα σε μια νέα περίοδο, αυτήν της ανασυγκρότησης της χώρας με οικονομική δυναμική, με διοικητική αυτοτέλεια, με κοινωνική συνοχή. Ναι, μπορούμε να τα καταφέρουμε και θα τα καταφέρουμε. Αυτά όμως δεν γίνονται στον «αυτόματο πιλότο». Η χώρα είναι στην σωστή τροχιά, το συνομολογούν –άλλος λιγότερο άλλος περισσότερο εμφατικά– και οι κύριοι Τράμπ, Μακρόν, Τζεντιλόνι, Γιούνκερ, Ντομπρόβσκις, Ντασεμπλουμ Βίζερ συμφωνεί ακόμη και η σκληρή και απαισιόδοξη πολλές φορές κυρία Λαγκάρντ. Η έγκαιρη ολοκλήρωση της τρίτης αξιολόγησης και η πολιτική ομαλότητα στη χώρα, η επιτάχυνση του κυβερνητικού έργου και η συνέχιση των μεταρρυθμίσεων είναι απαραίτητες προϋποθέσεις ώστε να πετύχουμε το μεγάλο εθνικό στοίχημα. Αυτή είναι και η κόκκινη γραμμή της κυβέρνησης να κάνουμε ότι χρειάζεται ώστε σε 10 μήνες από σήμερα να γυρίσει η χώρα σελίδα και να αφήσει τα μνημόνια στο παρελθόν.

Το πρόσφατο ταξίδι του πρωθυπουργού στην Αμερική τι αποτελέσματα, πιστεύετε πως θα έχει για το μέλλον της χώρας;
Νομίζω ότι εκ του αποτελέσματος φαίνεται ότι πήγε πολύ καλύτερα και από τις πιο αισιόδοξες προσδοκίες. Νομίζω ότι η σειρά επαφών που έκανε ο Αλέξης Τσίπρας και το κυβερνητικό επιτελείο που τον συνόδευε θα συμβάλει ώστε να εμπεδωθεί και να ισχυροποιηθεί το διεθνές μήνυμα ότι η Ελλάδα επιστρέφει, ότι η Ελλάδα αλλάζει. Η Ελλάδα παίζει ρόλο κομβικής δύναμης στα Βαλκάνια και την Νοτιοανατολική Μεσόγειο ως χώρα σταθερή, δημοκρατική, ειρηνική συνομιλητής με όλες τις μεγάλες δυνάμεις και τις περιφερειακές δυνάμεις. Η πολυδιάστατη εξωτερική πολιτική της Ελλάδας αποδίδει όχι στα λόγια αλλά με έργα. Η χώρα έχει αναβαθμιστεί ως γεωστρατηγικός εταίρος, ως ενεργειακός κόμβος, ως ενεργή χώρα. Και προφανώς αυτό δεν είναι έργο απλά κυβερνητικό, αυτό είναι έργο ενός λαού που έδειξε πρωτοφανή προσαρμοστικότητα, ανθεκτικότητα και δύναμη, που με σκληρή δουλειά και στερήσεις, που συνεχίζονται καταφέρνει να ξαναβρεί το δρόμο του. Χρωστάμε -όλες οι πολιτικές δυνάμεις- στον ελληνικό λαό πολλά και χωρίς άγονες συγκρούσεις και αντιπαραθέσεις πρέπει να βρούμε τρόπους σε αυτή τη δύσκολη εποχή να δώσουμε πίσω κάποια από αυτά. Με πρώτο από όλα την αντιμετώπιση της ανεργίας. Εκεί κατά τη γνώμη μου είναι το μεγάλο στοίχημα που πρέπει, οφείλουμε να κερδίσουμε.