Με την συζήτηση και την ψήφιση του πολυνομοσχεδίου με τα προαπαιτούμενα ολοκληρώνεται ένα ακόμη βήμα που, σε συνδυασμό με την έγκριση από το Eurogroup της 22ας Ιανουαρίου, ανοίγει τον δρόμο για να οδεύσουμε με αποφασιστικότητα στην ολοκλήρωση του προγράμματος τον Αύγουστο του 2018, που θα σηματοδοτήσει το τέλος της εποχής των Μνημονίων και την άρση της μνημονιακής επιτροπείας. 

Ο θεσμός της διαμεσολάβησης αφορά σε μία σειρά συγκεκριμένων κατηγοριών υποθέσεων, οι οποίες μπορούν να λυθούν σε σύντομο χρονικό διάστημα, ώστε οι διάδικοι να μην φτάνουν μετά από χρόνια ενώπιον των δικαστηρίων. Είναι λάθος η άποψη που διατυπώθηκε ότι ο Διαμεσολαβητής μετατρέπεται σε οιονεί Δικαστή αφού δεν εκδίδει δικαστική απόφαση ούτε τέμνει τις διαφορές των πολιτών. Αυτό που καλείται να πράξει είναι να συμβιβάσει ουσιαστικά μία διαφορά ώστε τα μέρη να καταλήξουν σε συμφωνία, χωρίς βέβαια να δεσμεύει τα μέρη να την αποδεχτούν καταλήγοντας εν τέλει στη δικαστική οδό. Δεν τίθεται επομένως ζήτημα ιδιωτικοποίησης της Δικαιοσύνης.

Συστήνεται νέος ενιαίος φορέας με την επωνυμία «Ελληνικό Κτηματολόγιο», όπως ισχύει σε όλες τις Ευρωπαϊκές χώρες. Ο νομικός έλεγχος και η κατοχύρωση των δικαιωμάτων των πολιτών συνιστά άσκηση δημόσιας εξουσίας και επομένως δεν μπορεί παρά να ανατεθεί σε όργανο που ανήκει στο κράτος. Η κυριότητα και η συναφής διαχείριση είναι αυτονόητο ότι πρέπει να ανήκει αποκλειστικά στο κράτος. Η ολοκλήρωση της κτηματογράφησης της χώρας αποτελεί προτεραιότητα της Κυβέρνησης, αφού σε συνδυασμό με την ανάρτηση των δασικών χαρτών αποτελούν κεντρικά αναπτυξιακά εργαλεία.

Τονίστηκε με κατηγορηματικό τρόπο ότι οι προωθούμενες παρεμβάσεις δεν αφορούν συνολικά την απεργία και δεν συρρικνώνουν το δικαίωμα των εργαζομένων σε αυτήν. Η μόνη αλλαγή αφορά στον κανόνα της απαρτίας στη λήψη απόφασης για απεργία από τα πρωτοβάθμια επιχειρησιακά σωματεία και σε καμία περίπτωση τα πρωτοβάθμια σωματεία ευρύτερης περιφέρειας ή πανελλαδικής εμβέλειας, καθώς και τις δευτεροβάθμιες και τριτοβάθμιες οργανώσεις.

Ξεχνάνε όμως όσοι φωνάζουν σήμερα ότι στο πλαίσιο της ίδιας διαπραγμάτευσης η Κυβέρνηση κατάφερε μία σειρά από θετικά αποτελέσματα προς όφελος των εργαζομένων και προς ενίσχυση της διαπραγματευτικής τους δυνατότητας. Ξεχνάνε την αποτροπή του λοκάουτ που ζητούσαν το ΔΝΤ, η Νέα Δημοκρατία και τα μεγάλα επιχειρηματικά συμφέροντα που επιβάλλουν τη γραμμή τους στη σημερινή αξιωματική αντιπολίτευση.

Ξεχνάνε την προτεραιοποίηση των αποζημιώσεων των εργαζομένων έναντι των τραπεζών στις υπό πτώχευση επιχειρήσεις, απόφαση που έρχεται να ανατρέψει την ίδια μνημονιακή υποχρέωση που είχαν επιβάλλει από το πρώτο κιόλας μνημόνιο οι κυβερνήσεις ΝΔ και ΠΑΣΟΚ μαζί με τους δανειστές. Και βέβαια ξεχνάνε την επαναφορά των συλλογικών διαπραγματεύσεων που πέτυχε η κυβέρνηση, παρά τις σφοδρές αντιδράσεις των δανειστών και του ΣΕΒ.

Ακόμα και σε συνθήκες δημοσιονομικής στενότητας και δυσκολιών η παρούσα Κυβέρνηση αποτυπώνει το στίγμα της κοινωνικής δικαιοσύνης και της αναδιανομής πόρων και προχωράει σε εκείνες τις μεταρρυθμίσεις και τις διαρθρωτικές αλλαγές που χρειάζεται η χώρα, χωρίς τα λάθη, τις παθογένειες και την πελατειακή αντίληψη του παρελθόντος.

Το τέλος των μνημονίων αποτελεί για εμάς το μέσο για να μπορέσουμε να εφαρμόσουμε τη δική μας πολιτική χωρίς την πνιγηρή επιτροπεία. Το 2018 η χώρα αλλάζει σελίδα και όταν θα φτάσουμε στο τέλος της τετραετίας ο λαός θα ξέρει ποιος τον έβγαλε από την περιπέτεια των μνημονίων.