Συνέντευξη της εκπροσώπου Τύπου του ΣΥΡΙΖΑ στον ρ/σ «105,5 στο Κόκκινο» (Ν. Σβέρκος –Δημ. Κουκλουμπέρης)

Πώς αποτιμάτε το χθεσινό συλλαλητήριο;

Τοποθετηθήκαμε χθες ως κόμμα.. Για να κάνω και μια σύνδεση με αυτά που λέγατε προηγουμένως, νομίζω ότι λιγότερη σημασία έχει, αν ήταν 150 ή 170 ή 200 χιλιάδες, γιατί σήμερα μονοπωλεί τη συζήτηση από το πρωί το αν οι εκτιμήσεις της αστυνομίας ήταν σωστές ή λάθος. Σίγουρα αυτό που μπορούμε να κρατήσουμε είναι ότι οι προσδοκίες όσων περίμεναν ένα εκατομμύριο πολίτες να διαδηλώνουν σίγουρα έπεσαν έξω και ήταν αρκετά ψηλά ο πήχης και πέρασαν από κάτω οι διοργανωτές ως προς αυτό το σημείο… Σε κάθε περίπτωση ήταν ένα μικρότερο συλλαλητήριο με αυτό που έχουν παρακολουθήσει οι πολίτες για το ονοματολογικό τα προηγούμενα χρόνια –μιλάω για το ΄92.

Τώρα αυτό που θα πρέπει να συζητήσουμε με σοβαρότητα και ψυχραιμία, πέρα από τους αριθμούς, είναι τα πολιτικά μηνύματα του χθεσινού συλλαλητηρίου και πώς συμβαδίζουν αυτά -που είχαν ένα σαφές περιεχόμενο κατά της σύνθετης ονομασίας και κατά οποιασδήποτε λύσης όσον αφορά την ονομασία της πΓΔΜ- πώς συμβαδίζουν με τις πάγιες θέσεις της εξωτερικής πολιτικής της χώρας από το 2007 και μετά και πώς γίνεται κεντρικά στελέχη της ΝΔ να συμμετέχουν στο συλλαλητήριο αυτό όταν οι ίδιοι από κυβερνητικές θέσεις, ακόμα και ο κ. Σαμαράς ως πρωθυπουργός το 2012,είχαν στηρίξει ως διαπραγματευτική θέση της χώρας τη σύνθετη ονομασία.

Ο ΣΥΡΙΖΑ λαμβάνει υπόψη του αυτό το συλλαλητήριο; Γιατί ορισμένοι λένε ότι το αγνοεί, δεν τον ενδιαφέρει, τους χαρακτηρίζει εθνικιστές όλους αυτούς οι οποίοι πήγαν κ.λπ. Ωστόσο ήταν ένας κόσμος, ήταν αρκετός ο κόσμος, δεν ήταν τόσος όσο περίμεναν, αλλά εσείς πώς στέκεστε απέναντι σ’ αυτό το συλλαλητήριο; Ακούτε δηλαδή κι αυτή την άποψη; Την λαμβάνετε υπόψη σας στη χάραξη της εξωτερικής πολιτικής;

Επιτρέψτε μου να πω ότι αυτή η άποψη περί μη λύσης υπήρχε και τα προηγούμενα χρόνια, δεν είναι κάτι καινούργιο. Υπήρχαν και τα προηγούμενα χρόνια αυτές οι απόψεις πολιτών. Σίγουρα υπήρχαν και στο κόμμα της ΝΔ και σε κόμματα δεξιότερα από τη ΝΔ. Παρόλα αυτά, η πάγια εθνική θέση της χώρας από το 2007 και μετά αφορά στη σύνθετη ονομασία με χρήση έναντι όλων. Οπότε δεν είναι μια καινούργια άποψη. Προφανώς και οι ευαισθησίες των πολιτών γύρω κι από αυτό το ζήτημα πρέπει να ακούγονται. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι η κυβέρνηση πρέπει να υποχωρήσει από τη διαπραγματευτική της στάση για μια σύνθετη ονομασία και για μια λύση στο ονοματολογικό, η οποία θα συμβάλει τόσο στην σταθερότητα και στην ειρήνη για την ευρύτερη περιοχή των Βαλκανίων, αλλά θα συμβάλει ιδιαίτερα και στην εξυπηρέτηση των εθνικών συμφερόντων της χώρας, μια περίοδο που η ανάπτυξη και η σταθερότητα στην ευρύτερη περιοχή συμβαδίζει πλήρως με τις προσπάθειες που γίνονται και στο οικονομικό επίπεδο.

Από κει και πέρα βέβαια αρκετοί αναρωτιούνται εάν οι σχέσεις του ΣΥΡΙΖΑ με το συγκυβερνών κόμμα των Ανεξαρτήτων Ελλήνων είναι καλές. Και γιατί ρωτάω; Γιατί είχαμε νωρίτερα τον κ. Δημήτρη Καμμένο, βουλευτή των ΑΝ.ΕΛ. ο οποίος χαρακτήρισε ξανά τον κ. Δημήτρη Παπαδημούλη πολιτικό χαφιέ και μίλησε με πολύ απαξιωτικούς όρους.. Και δεν είναι η πρώτη φορά που το κάνει.. Το κάνει επαναλαμβανόμενα και μήπως έχει φτάσει η ώρα για άλλου είδους αντιμετώπιση.. Λέω εγώ…

Κατ’ αρχήν θέλω να ξεχωρίσω την στάση του κ. Δημ. Καμμένου από τη στάση των υπολοίπων στελεχών των ΑΝ.ΕΛ. και συνολικά του κόμματος αυτού. Υπάρχει ένα εξαιρετικό κλίμα και ειλικρίνειας και συνεργασίας στις μεταξύ μας σχέσεις. Είναι γνωστές οι ιδεολογικές διαφορές που υπάρχουν μεταξύ του ΣΥΡΙΖΑ και των ΑΝ.ΕΛ. κι αυτές ποτέ δεν τις έχουμε κρύψει. Την ίδια στιγμή όμως υπάρχει μια κοινή συναντίληψη για την έξοδο από τα μνημόνια και για τη μάχη που δίνουν τα δύο κόμματα και η κυβέρνηση απέναντι στη διαφθορά, πράγματα που μας ενώνουν και που θα καθορίσουν τη σχέση μας και την κυβερνητική μας συνεργασία και την επόμενη περίοδο.

Η ίδια η στάση του Π. Καμμένου και οι δηλώσεις του περί στήριξης της διαπραγματευτικής προσπάθειας του κ. Κοτζιά και του υπουργείου Εξωτερικών, αλλά και του Πρωθυπουργού, έκλεισαν πολλά στόματα την προηγούμενη περίοδο.

Σε αυτό λοιπόν το πλαίσιο, νομίζω ότι οι απαξιωτικοί και υβριστικοί χαρακτηρισμοί του Δ. Καμμένου απέναντι σε στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ και ιδιαίτερα απέναντι στον Δ. Παπαδημούλη αποτελούν μια θλιβερή εξαίρεση. Εγώ τις εκλαμβάνω και ως υβριστικές επιθέσεις απέναντι στον ΣΥΡΙΖΑ, με την έννοια ότι και ο Δ. Παπαδημούλης προώθησε κείμενο του τομέα Διεθνών του ΣΥΡΙΖΑ, ένα ενημερωτικό κείμενο…

Τα οποία είναι και απόλυτα συνηθισμένα κιόλας, έτσι;

Ναι, και το οποίο κείμενο δεν περιείχε και προσωπικά δεδομένα, για το αν συμμετείχε η κα Καϊλή στο συλλαλητήριο. Και η ίδια δεν το έκρυψε και δεν ήθελε να το κρύψει ότι συμμετείχε σε ένα συλλαλητήριο. Το έκανε αυτό εν γνώσει της ότι θα υπήρχε και ανάλογη δημοσιότητα.

Οπότε προκαλούν σίγουρα ερωτήματα για ποιο λόγο, ποια είναι η σκοπιμότητα αυτών των καθημερινών δηλώσεων, όπως είπατε και εσείς, απέναντι στον Δ. Παπαδημούλη που είναι και αντιπρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και είναι από τα πιο βασικά στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ που εκπροσωπούν τον ΣΥΡΙΖΑ στην Ευρώπη.

Πάντως, το χθεσινό συλλαλητήριο δεν είχε μόνο για κάποιους δηλαδή το θέμα της Μακεδονίας και της ονομασίας. Ένα μεγάλο τμήμα, κυρίως της Ν.Δ., είχε θέσει ανεπισήμως έστω, αλλά αυτό ήταν το κίνητρο και ο σκοπός, να μετατραπεί η διαδήλωση σε κυβερνητικό ξέσπασμα. Πιστεύετε ότι επιτυγχάνεται ένας τέτοιος σκοπός;

Όχι, νομίζω δεν επιτυγχάνεται. Σίγουρα επιβεβαιώνεται ο επικίνδυνος καιροσκοπισμός της Ν.Δ., η οποία μετατοπίζεται σε συνεχώς πιο ακραίες θέσεις και βλέπουμε τη γραμμή της ακροδεξιάς πτέρυγας να επιβάλλεται στη Ν.Δ.

Η Ν.Δ. πορεύεται σε όλα τα ζητήματα, το επικίνδυνο είναι ότι πορεύεται και στα εθνικά ζητήματα, με την ελπίδα να στήσει, στη βάση μιας εκκρεμότητας και στη βάση μιας άρνησης στις διακρατικές σχέσεις με την πΓΔΜ, μια επικίνδυνη κερδοσκοπική πολιτική εκμετάλλευση. Πρόκειται για έναν επικίνδυνο δρόμο και θα πρέπει να επικρατήσουν και φωνές ψυχραιμίας και λογικής μέσα στη Ν.Δ., που πιστεύω ότι υπάρχουν ακόμα.

Και κάτι τελευταίο. Από εδώ και πέρα τι γίνεται; Πώς θα κινηθεί η κυβέρνηση και πώς θα κινηθεί και το κόμμα; Γιατί, αρκετοί λένε ότι εντάξει παιδιά φτάνει, έκλεισε ένας κύκλος τώρα με το Μακεδονικό, πάμε να δούμε και λίγο τα πράγματα της οικονομίας, της καθημερινότητας. Η πρώτη περίοδος αντιδράσεων σταμάτησε και τώρα πάμε να μπούμε στην κανονική διαπραγμάτευση. Αλλά εδώ υπάρχει «απλωμένος τραχανάς» στα ζητήματα της καθημερινότητας, της οικονομίας, της κοινωνίας. Τι γίνεται από εδώ και πέρα;

Συνεχίζουμε στον οδικό χάρτη που έχουμε παρουσιάσει για την επόμενη περίοδο. Έξοδος της χώρας από τα μνημόνια, πώς σχεδιάζεται αυτή η έξοδος τον Αύγουστο του ’18. Οι πρωτοβουλίες που θα πάρουμε την επόμενη περίοδο σε όλα τα ανοιχτά ζητήματα θα είναι συγκεκριμένες και θα εντάσσονται στο πλαίσιο της στήριξης των πιο αδύναμων και μεσαίων στρωμάτων αλλά και στη στήριξη του κοινωνικού κράτους. Και βέβαια ξεκινάει η συζήτηση για το ποιες πρέπει να είναι οι πολιτικές μετά την έξοδο από τα μνημόνια, γιατί καταλαβαίνετε ότι δεν μπορούμε να γυρίσουμε στην περίοδο πριν τα μνημόνια και να επιτρέψουμε να συνεχίσουν εκείνες οι παθογένειες που έβαλαν τη χώρα στην κρίση και που μας οδήγησαν μέχρι εδώ.