Συνέντευξη της εκπροσώπου τύπου στην Κυριακάτικη kontranews και τη δημοσιογράφο Στέλλα Γκαντώνα

- Η αλυσίδα προκλήσεων από την Τουρκία κ. Σβίγκου πόσο σας ανησυχεί; Μήπως πρέπει να αλλάξει η εθνική στρατηγική μας απέναντί τους;

Μετά την απόπειρα πραξικοπήματος, και τα όσα επακολούθησαν, η Τουρκία βρίσκεται σε μια διαρκή περίοδο αστάθειας. Στα εσωτερικά ζητήματα, ήρθε να προστεθεί και η επέμβαση στο Αφρίν, όπου οι στρατιωτικές επιχειρήσεις δεν έχουν τα αναμενόμενα αποτελέσματα, για τον Ερντογάν. Στην προσπάθεια εξαγωγής των αδιεξόδων της τουρκικής κυβέρνησης, και την προκλητική της στάση, τόσο στην Κύπρο όσο και στο Αιγαίο, η ελληνική κυβέρνηση δείχνει ψυχραιμία αλλά και αποφασιστικότητα. Η Ελλάδα είναι μια ευρωπαϊκή χώρα, μέλος της ΕΕ και του ΝΑΤΟ, παράγοντας σταθερότητας στην ευρύτερη περιοχή. Εμείς επιδιώκουμε την ειρήνη, σχέσεις καλής γειτονίας και τήρηση των κανόνων του Διεθνούς Δικαίου. Αυτό, βέβαια, επ’ ουδενί δεν σημαίνει ότι απεμπολούμε τα κυριαρχικά μας δικαιώματα.

- Στην κριτική ότι η κυβέρνηση υποβάθμισε αρχικώς το θέμα με τους δυο στρατιωτικούς, τι απαντάτε;

Δεν υπήρξε κανενός είδους υποβάθμιση. Η κυβέρνηση κάνει τα πάντα ώστε να γυρίσουν οι 2 αξιωματικοί στο σπίτι τους. Από την πρώτη στιγμή που έγινε αντιληπτή η τακτική της Τουρκίας, δηλαδή η μεγέθυνση ενός συνηθισμένου μεθοριακού επεισοδίου, χρησιμοποιήθηκαν οι δίαυλοι επικοινωνίας μεταξύ των δύο πλευρών, ενώ ενημερώθηκε αμέσως τόσο η ΕΕ όσο και το ΝΑΤΟ. Καλό θα ήταν όσοι υποστηρίζουν το αντίθετο, και ιδίως η ΝΔ, η οποία δεν διστάζει να κάνει μικροπολιτική σπέκουλα ακόμα και σε ένα τέτοιο, λεπτό και υπερκομματικό ζήτημα, να αντιληφθούν ότι ο μόνος κερδισμένος, σε πολιτικό επίπεδο, από τέτοιου είδους υπερβολές, είναι η κυβέρνηση Ερντογάν, η οποία, διά του εθνικισμού, προσπαθεί να ξεπεράσει τα πολιτικά της αδιέξοδα, στο εσωτερικό και το εξωτερικό της Τουρκίας.

- Με αφορμή την πρόταση της ΝΔ στη Βουλή για Προανακριτική, πολλοί ρωτούν αφού καθαρός ουρανός αστραπές δε φοβάται, γιατί δεν υπερψηφίσατε;

Η πρόταση της ΝΔ είναι μια φτηνή και κακοστημένη προσπάθεια αντιπερισπασμού από το σκάνδαλο Νοβάρτις που εξελίχτηκε σε κοινοβουλευτικό φιάσκο για την αξιωματική αντιπολίτευση. Τόσο φτηνή, μάλιστα, που, όπως έδειξε καθαρά και η συζήτηση στη Βουλή, με τα άδεια έδρανα της αξιωματικής αντιπολίτευσης, ούτε οι ίδιοι οι βουλευτές της δεν την πολυπίστεψαν. Δεν είναι τίποτε άλλο παρά άλλη μια κίνηση πανικού, του κ. Μητσοτάκη, ο οποίος είναι, εδώ και καιρό, έρμαιο της ακροδεξιάς πτέρυγας του κόμματός του, με επικεφαλής τους κ. Σαμαρά και Γεωργιάδη.

Η ΝΔ και τμήμα του ΠΑΣΟΚ, με προεξάρχοντες τον κ. Βενιζέλο και τον κ. Λοβέρδο, στην αρχή αρνήθηκαν ότι υπάρχει σκάνδαλο. Από τις θεωρίες συνωμοσίας και τις φαιδρότητες περί πολιτικής δίωξης, πέρασαν στην εκτόξευση μιας σωρείας απειλών κατά πάντων, μη εξαιρουμένης της Δικαιοσύνης. Επειδή αντιλήφθηκαν ότι κανένας δεν τους πιστεύει, κι ότι η παρούσα κυβέρνηση επιδιώκει την πλήρη διαλεύκανση μιας υπόθεσης που αφορά τον κοινωνικά ευαίσθητο χώρο της δημόσιας Υγείας, στον οποίο γίνονταν τέρατα και σημεία, ακόμα και εν μέσω σκληρής, μνημονιακής λιτότητας, σκέφτηκαν να χρησιμοποιήσουν, από την ογκώδη δικογραφία για το σκάνδαλο Νοβάρτις, μια ανώνυμη επιστολή γεμάτη χονδροειδή λάθη, μήπως και καταφέρουν να περισώσουν κάτι από την χαμένη, εδώ και χρόνια, αξιοπιστία τους. Από ότι αποδείχθηκε, έκαναν μια τρύπα στο νερό. Άλλωστε, οι πολίτες γνωρίζουν ότι δεν είμαστε όλοι ίδιοι.

- Η έξοδος από το Μνημόνιο θα είναι «καθαρή»; Και πως θα επιτευχθεί αυτό;

Όλοι οι οικονομικοί δείκτες αποδεικνύουν τη βελτίωση της κατάστασης. Αργά αλλά σταθερά, οι θυσίες των πολιτών αρχίζουν να πιάνουν τόπο. Ακόμα και οι θεσμοί ομονοούν ότι η έξοδος από τα μνημόνια θα επιτευχθεί το Καλοκαίρι. Δεν πρόκειται για μια συγκυριακή ανάπτυξη. Η πρόσφατη έξοδος στις αγορές, με την έκδοση του ομολόγου, δείχνει την εμπιστοσύνη των αγορών. Ούτε χρειαζόμαστε, ούτε επιδιώκουμε μια γραμμή στήριξης, με τις δεσμεύσεις, στο πεδίο του περιορισμού χάραξης αυτόνομης δημοσιονομικής πολιτικής, που αυτή συνεπάγεται.

- Ο κ. Στουρνάρας, πάντως, τάσσεται υπέρ της πιστοληπτικής γραμμής και επικαλείται ως επιχείρημα ότι θα διασφαλιστεί χαμηλότερο κόστος δανεισμού… Θεωρείτε ότι λειτουργεί υπονομευτικά ή τελικά το κάνει από απλή αγωνία;

Ο κ. Στουρνάρας πολλές φορές σκέφτεται και δρα σαν να είναι ακόμα υπουργός Οικονομικών του κ. Σαμαρά. Διότι, το ζήτημα της λήψης ή μη μιας πιστοληπτικής γραμμής στήριξης, δεν είναι ένα ουδέτερο, τεχνοκρατικό ζήτημα- άλλωστε, δεν υπάρχει ουδέτερη τεχνοκρατία. Είναι ένα εξόχως πολιτικό δίλημμα, διότι καθαρή έξοδος σημαίνει και μεγαλύτερη ελευθερία κινήσεων. Θα σας απαντούσα, λοιπόν, ότι η άποψη του προέδρου της ΤτΕ είναι πολιτική και όχι αντικειμενική, όπως θα ήθελε να παρουσιάζεται. Ίσως, πάλι, να τον επηρεάζει και το γεγονός ότι η πιστοληπτική γραμμή ήταν ο στόχος του, αλήστου μνήμης success story του κ. Σαμαρά, ενώ την καθαρή έξοδο ούτε καν την ονειρευόταν.

- Η κυβέρνηση θα επαναδιαπραγματευτεί την περικοπή των συντάξεων κ. Σβίγκου;

Αν σας απαντούσα θετικά ή αρνητικά, θα ήταν και στις δυο περιπτώσεις πρόωρο. Αυτό που αποτελεί δέσμευση, είναι ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα συνεχίσει τον αγώνα και την προσπάθεια για αξιοπρεπείς μισθούς και συντάξεις. Όπως το κάναμε από την πρώτη στιγμή, μέσα σε ένα ασφυκτικό δημοσιονομικό πλαίσιο, υπό καθεστώς επιτροπείας, έτσι και θα πράξουμε την επόμενη μέρα, μετά την έξοδο από τα μνημόνια, όπου τα περιθώρια ελευθερίας θα είναι πολύ μεγαλύτερα.

- Τη στρατηγική του Κυριάκου Μητσοτάκη πώς την σχολιάζετε;

Ο κ. Μητσοτάκης, παρότι αρχικά προσπάθησε να παρουσιάσει τον εαυτό του ως ένα μοντέρνο φιλελεύθερο πολιτικό του μεσαίου χώρου, πολύ σύντομα έδειξε ένα άλλο πρόσωπο. Δεν είναι μόνο το γεγονός ότι, από την πρώτη στιγμή της ανάληψης της προεδρίας του κόμματός του, άρχισε να ζητά απελπισμένα εκλογές, ούτε η λάσπη που εξαπολύει καθημερινά. Εδώ και καιρό έχει παραδοθεί στην ακροδεξιά ρητορική του αντιπροέδρου του, και του προκατόχου του. Η σκληρά νεοφιλελεύθερη στάση του στο πεδίο της οικονομίας, συνδυάζεται με μια ρητορική περί «νόμου και τάξης» η οποία, παρεμπιπτόντως, δεν ωφέλησε και ιδιαίτερα τη ΝΔ του κ. Σαμαρά. Με αυτό το μίγμα πολιτικής, βέβαια, δεν πρωτοτυπεί. Το βλέπουμε και αλλού στην Ευρώπη, τα κεντροδεξιά κόμματα να στρέφονται προς δεξιότερες κατευθύνσεις. Τελικά, όμως, κερδισμένοι από αυτή τη στροφή είναι, δυστυχώς για όλους, οι αυθεντικοί ακροδεξιοί.

- Στο θέμα της ΠΓΔΜ, πιθανή συμφωνία μπορεί να δημιουργήσει συνεργασία του ΣΥΡΙΖΑ με την κεντροαριστερά μετεκλογικά;

Στο ζήτημα της ΠΓΔΜ, η κυβέρνηση βαδίζει στη γραμμή που έχει συμφωνηθεί από όλα τα κόμματα, εδώ και δεκαετίες, αυτή της σύνθετης ονομασίας για όλες τις χρήσεις. Μια γραμμή η οποία, όχι μόνο έβρισκε σύμφωνη τη ΝΔ, αλλά είχε τηρηθεί όλα αυτά τα χρόνια από τις κυβερνήσεις της. Φαίνεται ότι η ΛΑΟποίηση της αξιωματικής αντιπολίτευσης δεν περιορίστηκε στη μεταγραφή του νυν αντιπροέδρου της, και του κ. Βορίδη, αλλά έχει προχωρήσει εις βάθος. Από την άλλη μεριά, οφείλουμε να αναγνωρίσουμε τη συνεπή στάση του ΠΑΣΟΚ και του Ποταμιού, τόσο στο ζήτημα της ΠΓΔΜ, όσο και σε μια σειρά άλλων, που αφορούν, ιδίως, την επέκταση των κοινωνικών δικαιωμάτων. Σε διάφορα νομοσχέδια, έχουν υπάρξει ταυτίσεις, μέσα στην παρούσα βουλή. Για μια μετεκλογική συμφωνία, όμως, χρειάζονται πολλά περισσότερα, και κυρίως ο απεγκλωβισμός από την νεοφιλελεύθερη κατεύθυνση που έχει λάβει η σοσιαλδημοκρατία, τις τελευταίες δεκαετίες.

- Η βασική διαχωριστική γραμμή που θα θέσει ο ΣΥΡΙΖΑ στις επόμενες εκλογές ποια θα είναι;

Καταρχάς, μια διαχωριστική γραμμή με το παρελθόν. Το παρελθόν των μνημονίων, αλλά και όλων όσα μας οδήγησαν ως αυτά: το πελατειακό κράτος του πάλαι ποτέ δικομματισμού και τη διαπλοκή, την απαξίωση του κοινωνικού κράτους, το παραγωγικό μοντέλο που βασιζόταν σε χαμηλούς μισθούς, απαξίωση του κόσμου της εργασίας, καταστροφή του περιβάλλοντος, από έναν κρατικοδίαιτο ιδιωτικό τομέα. Απέναντι σε όλα αυτά, εμείς αντιτάσσουμε ένα νέο μοντέλο βιώσιμης ανάπτυξης που θα στηρίζεται στους εργαζομένους και τις ανάγκες τους, την υψηλή εξειδίκευση, τους αξιοπρεπείς μισθούς, τον απόλυτο σεβασμό των εργασιακών δικαιωμάτων, στην επένδυση στη γνώση και την καινοτομία.

Στο πολιτικό επίπεδο, η διαχωριστική γραμμή δεν θα μπορούσε παρά να είναι το μέτωπο απέναντι στο νεοφιλελευθερισμό, αλλά και την ακροδεξιά, από όπου κι αν αυτή εκφράζεται. Η ανασυγκρότηση του κοινωνικού κράτους, ο εκδημοκρατισμός κι ο εκσυγχρονισμός των θεσμών, η ενδυνάμωση και η επέκταση των δικαιωμάτων, είναι η σωστή απάντηση για την επόμενη μέρα, για να μην επιστρέψουμε σε όσα μας οδήγησαν στην κρίση.