ΣΥΡΙΖΑ Συνασπισμός Ριζοσπαστικής Αριστεράς


Επικοινωνία / Contact RSS Twitter Facebook YouTube Instagram

09/05/2018

Κ. Ιγγλέζη: Στόχος η επιτάχυνση των διαδικασιών προς όφελος των παιδιών - βίντεο

Κ. Ιγγλέζη: Στόχος η επιτάχυνση των διαδικασιών προς όφελος των παιδιών - βίντεο



Ομιλία της βουλεύτριας Χαλκιδικής στην Ολομέλεια της Βουλής για το σ/ν «Μέτρα για την Προώθηση των Θεσμών της Αναδοχής και Υιοθεσίας και άλλες διατάξεις»

.

Από τα πρακτικά της Βουλής

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, συζητάμε σήμερα ένα σχέδιο νόμου που μας φέρνει σε κάθε του άρθρο αντιμέτωπους με το ερώτημα: Πόσο ανοιχτή είναι η αγκαλιά μας και η καρδιά μας ατομικά και συλλογικά για να στηρίξουμε και να προστατεύσουμε όλα αυτά τα παιδιά που για πολλούς και διάφορους λόγους δεν βρίσκονται με την οικογένειά τους; Με ποιον τρόπο μπορούμε να βάλουμε ένα λιθαράκι ώστε να διορθωθούν τα κακώς κείμενα του παρελθόντος;
Προφανώς δεν θέτω το ερώτημα με τη λογική της ευσπλαχνίας και της φιλανθρωπίας. Το ερώτημα αυτό είναι βαθύτατα κοινωνικό. Είναι ερώτημα περί κοινωνικής αλληλεγγύης και συλλογικής ανάληψης της ευθύνης που έχουμε απέναντι στα παιδιά.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, δεν νομίζω ότι κανείς σ’ αυτή την Αίθουσα θα διαφωνήσει με την ανάγκη προστασίας των παιδιών. Αυτό φάνηκε και στις συζητήσεις που έχουν προηγηθεί στις επιτροπές αλλά και τη σημερινή συζήτηση. Το ερώτημα όμως είναι πώς εφαρμόζεται στην κοινωνία και την πράξη η καλή αυτή πρόθεση που έχουμε. Με αυτό το σκεπτικό, λοιπόν, οι διατάξεις που δίνουν τη δυνατότητα συγκέντρωσης κι οργάνωσης των δεδομένων είναι το πρώτο βήμα στην κατεύθυνση επίλυσης του προβλήματος, αν μπορούμε να το πούμε αυτό.

Και όταν αναφέρομαι σε πρόβλημα, δεν αναφέρομαι στην αιτία για την οποία τα παιδιά βρίσκονται δίχως οικογένεια. Θεωρώ ότι αυτή είναι μια συζήτηση πολύ σημαντική, αλλά διαφορετική. Πρόβλημα εννοώ την οργάνωση και τον έλεγχο της διαδικασίας αναδοχής και τεκνοθεσίας.
Ως εκ τούτου, τα μητρώα που θεσπίζονται τα θεωρώ σημαντικά. Μέσα από μια συγκροτημένη διαδικασία καταγραφής δεδομένων θα μπορέσουμε να έχουμε την εικόνα της πραγματικότητας, ώστε να οδηγηθούμε στη λήψη αποφάσεων.
Εξίσου σημαντική, όμως, είναι και η θέσπιση του Εθνικού Συμβουλίου Αναδοχής και Υιοθεσίας, που αποτελεί το επιτελικό όργανο για τη χάραξη πολιτικής για την αναδοχή και την τεκνοθεσία.
Παράλληλα, όμως, οι διαδικασίες έχουν και αποκεντρωμένο χαρακτήρα, καθώς το μητρώο και τα αιτήματα των ενδιαφερόμενων διασυνδέονται μέσω των κέντρων κοινωνικής προστασίας και των κοινωνικών υπηρεσιών των περιφερειών.
Στόχος σε κάθε περίπτωση είναι η επιτάχυνση των διαδικασιών προς όφελος των παιδιών και το όφελος των παιδιών συνίσταται στο να βρεθούν σε ασφαλές οικογενειακό πλαίσιο το ταχύτερο δυνατόν και στην αποφυγή της εισόδου τους σε ίδρυμα -και αυτό για να γίνει χρειάζεται τη συνεργασία πολλών και διαφορετικών φορέων του δημοσίου αλλά και ευρύτερα.
Η απαξίωση και η υποστελέχωση των κρατικών δομών είναι γεγονός, στο οποίο κανείς δεν εθελοτυφλεί και αυτό βαραίνει όλες τις κυβερνήσεις διαχρονικά. Σε κάθε περίπτωση, όμως, το νομοσχέδιο αυτό δεν επιχειρεί να καταργήσει τις κρατικές δομές ούτε και τον αναγκαίο κρατικό έλεγχο, αλλά να μειώσει τον χρόνο των διαδικασιών με γνώμονα, όπως ήδη ανέφερα, την προστασία των παιδιών και την ένταξή τους σε ασφαλές οικογενειακό πλαίσιο, καθώς και τη θεσμική και επιστημονικά ορθή κατοχύρωση της διαδικασίας.
Ως εκ τούτου, το διαχρονικό αίτημα για ενίσχυση των κρατικών δομών που θα υποστηρίζουν αυτές τις διαδικασίες θα με βρίσκει πάντα σύμφωνη. Όμως, είναι απαραίτητο να έχουμε στην οπτική μας την διεπιστημονική στελέχωση των αρμόδιων Υπηρεσιών και φορέων, καθώς και τη διεπιστημονική συνεργασία.
Το ζητούμενο, συνάδελφοι, δεν είναι μόνο το παιδί να πάει σε μια ανάδοχη οικογένεια. Το μεγάλο ζητούμενο για εμάς, ως κοινωνία, είναι η ολιστική υποστήριξη των οικογενειών αυτών -και των γονεϊκών και των αναδόχων- και σαφώς και των ίδιων των παιδιών. Σε αρκετές περιπτώσεις πρέπει να διερευνάμε και τους όρους με τους οποίους θα γυρίσουν το παιδί πίσω στη γονεϊκή του οικογένεια και να δημιουργούμε τις προϋποθέσεις για αυτό.
Για τον λόγο αυτό, θα πρέπει η κάθε οικογένεια να υποστηρίζεται από διεπιστημονική ομάδα με σταθερότητα, ώστε η αναδοχή, ως κοινωνικός θεσμός, να κατέχει τη θέση που της αρμόζει.
Σε αυτό το πλαίσιο, θα πρέπει να υπάρξει πρόβλεψη για τη ρητή υποστήριξη και την παρακολούθηση της οικογένειας συστηματικά, καθώς και για την παρακολούθηση της οικογένειας σε σχέση με την εξέλιξη του θεσμού της αναδοχής.
Συναδέλφισσες και συνάδελφοι, το νομοσχέδιο αυτό που ακουμπάει πυρηνικά ζητήματα της κοινωνίας μας για ακόμα μια φορά προκάλεσε τα πιο συντηρητικά αντανακλαστικά. Πολύ εύκολα κανείς μπορεί να αποπροσανατολίσει τη συζήτηση στο αν ομόφυλα ζευγάρια δικαιούνται να είναι ανάδοχοι ή να προχωρήσουν σε τεκνοθεσία. Αποδεικνύεται για ακόμη μια φορά ευκολότερο να μιλήσουμε για διακρίσεις, παρά για το τι πραγματικά σημαίνει να είναι ένας άνθρωπος ικανός να γίνει ανάδοχος γονέας ή να τεκνοθετήσει.
Όμως έχει παρέλθει προ πολλού η εποχή αυτών των συζητήσεων. Οφείλουμε, συνάδελφοι, να μιλάμε για τους όρους με τους οποίους ομόφυλα ζευγάρια, αλλά και άνθρωποι που έχουν επιλέξει να ζουν εκτός γάμου, να γίνουν ανάδοχοι γονείς και να τεκνοθετούν όπως και κάθε άλλο ζευγάρι, να θέσουμε τους όρους που σαν κοινωνία προκρίνουμε, ώστε οι επιλογές της τεκνοθεσίας και της αναδοχής να υποστηρίζονται από σύγχρονα δημόσια διεπιστημονικά δίκτυα.
Η διάθεση για να προσφέρει κανείς αγάπη και αγκαλιά δεν διακρίνει έμφυλες ταυτότητες και πιστοποιητικά γάμου. Έχουμε υποχρέωση να εκσυγχρονίζουμε θεσμούς, να τεκμηριώνουμε επιστημονικά τις προσεγγίσεις μας, να αφουγκραζόμαστε την κοινωνία που προχωράει και να δώσουμε τη μάχη να γίνουν πράξη τα περισσότερα από όσα γράφονται σε ένα νομοσχέδιο.
Σας ευχαριστώ.



Χρησιμοποιούμε cookies για να σας προσφέρουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία πλοήγησης και να αναλύουμε την επισκεψιμότητα της ιστοσελίδας μας. Με την παραμονή σας στην ιστοσελίδα, αποδέχεστε τη χρήση cookies όπως αυτή περιγράφεται στην Πολιτική Cookies ΟΚ