.

Ολόκληρη η ομιλία από τα πρακτικά της βουλής

Κύριε Πρόεδρε, το πρωί ακούγοντας τον Αρχηγό της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης να καταθέτει την πρόταση μομφής εναντίον της Κυβέρνησης, σκέφτηκα τι πραγματικά δεν καταλαβαίνει; Τι πραγματικά δεν κατανοεί η ηγεσία της Νέας Δημοκρατίας από ένα κείμενο το οποίο θα μπορούσε άνετα, εύκολα να αντιληφθεί ακόμη και ένα δεκάχρονο παιδί.
Ποια ήταν η πραγματική επιδίωξη της Νέας Δημοκρατίας με την κατάθεση της πρότασης μομφής; Τι ακριβώς κρύβεται πίσω από αυτή την απονενοημένη πράξη της; Τι θέλει να πετύχει;
Νομίζω, λοιπόν, ότι είναι ξεκάθαρο, ότι είναι ο τελευταίος τρόπος να ανακόψει τον δρόμο της εξόδου της χώρας από τα μνημόνια, το τέλος της κρίσης της χρηματοπιστωτικής, της κοινωνικής, της πολιτικής που η χώρα βιώνει τα οκτώ τελευταία χρόνια.
Ενοχλεί την ηγεσία της Νέας Δημοκρατίας ο ρόλος της Κυβέρνησης και του ΣΥΡΙΖΑ, ως μια δύναμη που επιλύει προβλήματα με όρους αλληλεγγύης, συνεργασίας και προοπτικής.
Η ιστορική συγκυρία που βιώνει η χώρα μας να βγει από ότι μνημόνια και την επιτροπεία με το κλείσιμο της τέταρτης αξιολόγησης δεν μπορεί να τοποθετηθεί σε μέλλοντα χρόνο. Η διαφορετική οικονομική και κοινωνική πολιτική που ασκήσαμε όλα αυτά τα χρόνια οδηγεί σε έξοδο από την κρίση.
Το σχέδιό σας που με μαεστρία, κύριοι της Νέας Δημοκρατίας, καταστρώσατε, την αριστερή παρένθεση, έπεσε με κρότο στο κενό. Δηλαδή το σχέδιο της Κυβέρνησης, που πέρασε από συμπληγάδες πέτρες, αρχίζει να αποδίδει. Και είναι αυτό που σας φοβίζει. Διότι σας ενοχλεί το κοινωνικό κράτος. Διότι σας αρέσουν τα μνημόνια. Ηχούν ακόμη στα αυτιά μας οι δηλώσεις στελεχών σας όπως: «Εάν δεν υπήρχε το μνημόνιο, θα έπρεπε να το εφεύρουμε». «Μην το χρεώνετε στην Τρόικα. Είναι δικό μου αυτό» και άλλα τέτοια αφηγήματα.
Αυτή η Κυβέρνηση, λοιπόν, δεν γύρισε το κεφάλι της στα σκυλιά που γαύγιζαν κατά τη διάρκεια της διαδρομής, γιατί δεν θα είχαμε πετύχει και δεν θα είχαμε φτάσει ποτέ στον προορισμό μας που είναι η έξοδος από τα μνημόνια.
Εμείς, όμως, δεν μείναμε μόνο σε αυτά. Αναλάβαμε την ευθύνη και καταθέσαμε στον δημόσιο διάλογο ένα αναπτυξιακό πρόγραμμα, το οποίο μπορεί να μας πάει στην επόμενη ημέρα και να θωρακίσει τη χώρα μας, ώστε να μην βιώσουμε στο μέλλον άλλες τέτοιου είδους κρίσεις, να θωρακίσουμε τις γενιές που έρχονται οικονομικά, κοινωνικά και πολιτικά. Εσείς, όμως, θέλετε να παραμείνετε δεμένοι στο παρελθόν, γιατί αυτό σας βολεύει. Αυτό σας επωάζει. Ζείτε σφιχταγκαλιασμένοι με τους επιχειρηματίες φίλους σας που τους ζητούσατε δάνεια και σας πετούσαν κάποια κόκαλα.
Βεβαίως, πολλά ζητάτε. Σε πολλά αναφέρεστε, εκτός από τις ευθύνες σας. Και οι ευθύνες σας είναι πάρα πολλές.
Κυρίες και κύριοι της Νέας Δημοκρατίας, με την πρόταση μομφής που καταθέσατε σπέρνετε ανέμους και θα θερίσετε θύελλες. Με αυτή σας την πρόταση έχουμε και επίσημα το τέλος του Καραμανλισμού στη Νέα Δημοκρατία, ενός πολιτικού ρεύματος που μπορεί κανείς να του αποδώσει πολλά, καλά και άσχημα. Πολιτικό τυχοδιωκτισμό όμως δεν μπορεί να του αποδώσει.
Η εθνική γραμμή για ένα ζήτημα εθνικής πολιτικής, την οποία υπηρέτησε και χάραξε η Νέα Δημοκρατία άλλαξε. Δηλαδή από το σύνθετη ονομασία, erga omnes και συνταγματική αναθεώρηση πήγατε στο καμία λύση. Αυτήν την γραμμή, τα τρία αυτά σημεία υπηρέτησε ο αείμνηστος Κωνσταντίνος Μητσοτάκης, η κ. Ντόρα Μπακογιάννη, αλλά και ο κ. Κώστας Καραμανλής. Τα ηνία, όμως, του κόμματος τα έχουν πάρει οι άλλοι. Και η γραμμή αντικαταστάθηκε από τις θέσεις της Πολιτικής Άνοιξης του 1994 και του ΛΑΟΣ το 2008.
Δυστυχώς, για εσάς, αλλά ευτυχώς για τους Έλληνες στην ηγεσία της χώρας βρίσκεται ένας ισχυρός, αποφασιστικός και πολιτικά ώριμα πολιτικός και μια πολιτικά ώριμη πολιτική ηγεσία. Ο Πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας και η Κυβέρνηση ανέλαβαν την ευθύνη να δώσουν λύση μια και διά παντός σε ένα κορυφαίο ζήτημα εξωτερικής πολιτικής, ένα ζήτημα, το οποίο άλλοι το δημιούργησαν.
Αναλαμβάνουμε, λοιπόν, την ευθύνη να λύσουμε τα προβλήματα που η Νέα Δημοκρατία και το ΠΑΣΟΚ δημιούργησαν. Αναλαμβάνουμε την ευθύνη να ισχυροποιήσουμε τη γεωπολιτική θέση της χώρας στον χώρο των Βαλκανίων. Δυστυχώς, για την Αξιωματική Αντιπολίτευση έχει στην ηγεσία της έναν ελλιποβαρή Αρχηγό, ο οποίος είναι δέσμιος αυτών που τον έφεραν στην ηγεσία του κόμματος και τον κάνουν ό,τι θέλουν.
Η πατριδοκαπηλία, λοιπόν, θα είναι το τελευταίο σας χαρτί. Ο κ. Μητσοτάκης δεν δικαιούται να μη γνωρίζει. Οι Μακεδόνες δεν έχουν την ανάγκη σας. Διότι οι Μακεδόνες θα σας γυρίσουν για μία ακόμη φορά την πλάτη, γιατί με τη στάση σας προκαλείτε γέλιο.
Εμείς, λοιπόν, γράφουμε ιστορία χωρίς εσάς. Δημιουργούμε εκείνο το μέλλον για τις επόμενες γενιές χωρίς εσάς με μια ισχυρή χώρα, με μια ισχυρή κοινωνία.
Ευχαριστώ πολύ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΣΥΡΙΖΑ)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Μάριος Γεωργιάδης): Ευχαριστούμε τον κ. Μπάρκα.
Καλό θα ήταν να παραδειγματιστείτε όλοι από την οικονομία στον χρόνο του.
Τον λόγο έχει ο κ. Μηταφίδης.
ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΟΣ ΜΗΤΑΦΙΔΗΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Νομίζω, αγαπητοί συνάδελφοι, δεν θα ήταν υπερβολή εάν χαρακτήριζα την πρόταση δυσπιστίας ως την επιτομή του εθνολαϊκισμού.

Και το λέω αυτό γιατί έχετε κάνει ένα επικίνδυνο μείγμα το οποίο σε άλλες περιόδους προκάλεσε εθνικές καταστροφές παρά τις πατριωτικές κορώνες που εκφωνείτε απ’ αυτό το Βήμα και όχι μόνο.
Το λέω αυτό γιατί κάνετε μια επικίνδυνη ανάμειξη κοινωνικών και οικονομικών ζητημάτων, με ένα κακοχρονισμένο πρόβλημα εξωτερικής πολιτικής, για το οποίο έχετε όλη την ευθύνη γιατί έφτασε σε ένα αδιέξοδο. Και λόγω της αλλαγής της ηγεσίας στη γειτονική χώρα, η οποία ξεφορτώνεται αυτή τη Disneyland του εθνικισμού που είχαν στήσει και χάρη στο γεγονός ότι υπάρχει μια Κυβέρνηση εδώ η οποία έχει διαφορετικές αρχές και δεν υπηρετεί τον λαϊκισμό και τον εθνικισμό, μπορούμε να προχωρήσουμε σε μια συναινετική λύση.
Εγώ θα χαρακτήριζα τη Συμφωνία αυτή ως μια ήττα του εθνικισμού ένθεν κακείθεν των συνόρων. Ξέρω βέβαια ότι αυτό αφήνει ανέργους πολλούς από τους εργολάβους του πατριωτισμού σ’ αυτόν τον τόπο. Δεν τους έχει μείνει πια δουλειά και τους καταλαβαίνω.
Το κακό, όμως, είναι ότι παθιάζετε τον κόσμο, τον ντοπάρετε, κινδυνολογείτε, δημιουργείτε ένα κλίμα εθνικής ταπείνωσης, γιατί δεν σας έχει μείνει και τίποτα άλλο. Είναι η ιδεολογική φτώχεια και ο εκφυλισμός μιας Δεξιάς, η οποία ξαναγυρίζει στις ρίζες της. Αυτό είναι.
Και μάλιστα εκφωνείτε εδώ σε εισαγγελικό τόνο, για να μην πω σε ύφος στρατοδίκη, ορισμένοι από εδώ απειλές περίπου ότι το Σάββατο θα μας περιμένει η ημέρα της μεγάλης κρίσεως.
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΚΥΡΙΑΖΙΔΗΣ: Δηλαδή;
ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΟΣ ΜΗΤΑΦΙΔΗΣ: Δεν ξέρω. Εσείς θα μας το πείτε το Σάββατο.
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΚΥΡΙΑΖΙΔΗΣ: Τι καταλαβαίνετε εσείς;
ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΟΣ ΜΗΤΑΦΙΔΗΣ: Λέω ότι απειλείτε.
Θέλω, όμως, να μιλήσω για ένα ζήτημα το οποίο εσείς το θεωρείτε βέβαια ταμπού και μας εγκαλείτε γι’ αυτό, για το θέμα της γλώσσας, γιατί πρέπει να τα θυμόμαστε αυτά. Κι επειδή εμείς δεν είμαστε με τη θεωρία, γιατί εάν συνοψίσω την άποψή σας, η μη λύση είναι η καλύτερη λύση, αυτό λέτε, να σας πω, λοιπόν, για το θέμα της μακεδονικής γλώσσας.
Ο εθνικώς ορθός γλωσσολόγος ο κ. Μπαμπινιώτης δέχεται ως ύστατη αποχώρηση ως λέει, την ύπαρξη σλαβομακεδονικής γλώσσας. Θέλω να σας θυμίσω ότι μετά τη Συνθήκη των Σεβρών και σύμφωνα με το Πρωτόκολλο της Γενεύης του 1924, το ελληνικό κράτος ανέλαβε την υποχρέωση να συντάξει αλφαβητάρι για τους κατοίκους του ελληνικού κράτους, οι οποίοι δεν μιλούσαν την ελληνική γλώσσα. Εκδόθηκε αυτό και μάλιστα από Έλληνες φιλολόγους. Τυπώθηκε μάλιστα στη λατινική γλώσσα. Ήταν ο Ιωσήφ Λαζάρου και ο Ιωάννης Παπαζαχαρίου. Και μάλιστα το παρουσίασε στην κοινωνία των εθνών ο Έλληνας επιτετραμμένος Βασίλειος Δεδάμης στις 10 Νοεμβρίου 1925, λέγοντας τα εξής: «Η μακεδονική γλώσσα είναι διαφορετική από τη βουλγαρική και γι’ αυτό φτιάχτηκε αυτό το αλφαβητάρι της».
Αυτή ήταν η επίσημη θέση της ελληνικής Κυβέρνησης. Το γεγονός, όμως, ότι ήταν γραμμένο με λατινικούς χαρακτήρες προκάλεσε την αντίδραση της Βουλγαρίας τότε και της Σερβίας. Δεν πρόλαβε να φτάσει στα σχολεία το βιβλίο αυτό. Κυβέρνηση Ανδρέα Μιχαλακόπουλου, ήταν τότε. Θα ήθελα να σας ρωτήσω, μήπως να προτείνετε στον κ. Καμίνη να ξηλώσει το όνομά του από τον δρόμο. Θα τον θεωρούσατε και αυτόν εθνικό μειοδότη;
Θέλω να σας πω ότι με τη λογική αυτή που έχετε, θα έπρεπε, λειτουργώντας ως τροχονόμοι της ιστορίας, να βάλετε απαγορευτικά σήματα για να μην μιλούνται τα διάφορα ιδιώματα και γλώσσες που υπάρχουν στον ελληνικό χώρο.

Είναι αυτό, όμως, αντίληψη ενός σύγχρονου κράτους που σέβεται τις διεθνείς συνθήκες και συμβάσεις του; Μήπως με αυτόν τον τρόπο δεν μαζεύετε πυρομαχικά για τους εθνικιστές που κυκλοφορούν σε όλο τον κόσμο και εναντίον των συμπατριωτών μας; Διότι ακούμε τα ίδια επιχειρήματα και αλλού.
Δεν θέλετε, λοιπόν, να αναγνωρίσετε και να δεχθείτε αυτό που έλεγε –και εδώ κλείνω- ο Διονύσιος Σολωμός, ότι το έθνος πρέπει να θεωρεί εθνικό ό,τι είναι πραγματικό. Εσείς δεν θέλετε να αναγνωρίσετε αυτή την πραγματικότητα, η οποία δεν διαμορφώθηκε, φυσικά, με έναν ειρηνικό τρόπο. Τα πολύπαθα Βαλκάνια, όπως ξέρετε, πέρασαν από τις μεγαλύτερες αναστατώσεις και εθνολογικές ανακατατάξεις.
Δυστυχώς, δεν κέρδισαν οι απόψεις του Ρήγα Φεραίου ούτε ιδρύθηκε η Βαλκανική Σοσιαλιστική Ομοσπονδία, όπως επιδίωκε στις ένδοξες μέρες του το εργατικό κίνημα. Ηττήθηκε. Κέρδισε ο εθνικισμός. Διαλύθηκε η ενιαία Γιουγκοσλαβία.
Αυτά δεν μπορείτε να τα αφαιρείτε από τη συζήτηση που γίνεται εδώ και να εγκαλείτε την Κυβέρνηση με τους όρους, όπως πολύ σωστά είπαν πολλοί Βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ εδώ πέρα, μιας μπαγιάτικης εθνικοφροσύνης, η οποία ευτυχώς πέθανε μαζί με τη χούντα.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΣΥΡΙΖΑ)