ΣΥΡΙΖΑ Συνασπισμός Ριζοσπαστικής Αριστεράς


Επικοινωνία / Contact RSS Twitter Facebook YouTube Instagram

15/06/2018

Η ομιλία του Γιώργου Πάλλη στη συζήτηση δυσπιστίας



.

Ολόκληρη η ομιλία από τα πρακτικά της βουλής

Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Βλέπω και τον κ. Βορίδη χαμογελαστό. Φαντάζομαι ότι ήταν παράλειψή σας, όντας νεολαίος, ότι παρέμεινε η λέξη Μακεδονία στα βιβλία.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Μάριος Γεωργιάδης): Κύριε Πάλλη, μην αναφέρετε ονόματα, γιατί θα αρχίσουμε διάλογο.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΠΑΛΛΗΣ: Όχι, το λέω με χαμόγελο, γιατί νομίζω ότι το έχουμε κερδίσει αυτό, να μην έχουμε αναφορές επί προσωπικού.
Εμένα δεν με ενοχλούσαν και δεν με ενοχλούν πολλά από τα πράγματα που ενοχλούν τον συνάδελφο κ. Μπγιάλα. Με ενοχλεί πάρα πολύ, όμως, να προσπαθούμε να παρουσιάσουμε το αυτονόητο ως μΙα υπέρβαση εδώ πέρα. Γιατί το αυτονόητο που έχουμε να κάνουμε είναι να λύσουμε θέματα, να πάμε παρακάτω.
Καταρχήν, έχουμε μία ύψιστη κοινοβουλευτική διαδικασία, στην οποία είναι τιμή μας να μιλάμε και για ένα πολύ σημαντικό θέμα.
Κύριε Βορίδη, τώρα θα αναφερθώ σε εσάς. Να ακούτε λίγο. Μη μιλάτε με τον συνάδελφο. Δυο-τρεις έχετε μείνει στην Αίθουσα, να ακούτε. Να μιλήσουμε και εμείς.
ΑΝΝΑ-ΜΙΣΕΛ ΑΣΗΜΑΚΟΠΟΥΛΟΥ: Μιλήστε. Ποιος σας εμποδίζει;
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΠΑΛΛΗΣ: Εάν δεν ήσασταν και εσείς, δεν θα μιλούσαμε καθόλου, νομίζω. Εσείς μας καλέσατε να μιλήσουμε.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Μάριος Γεωργιάδης): Συνεχίστε, κύριε Πάλλη, δεν σας διέκοψε κανείς.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΠΑΛΛΗΣ: Ακούσαμε τον κ. Κουμουτσάκο να μιλά για τους διπλωμάτες. Δεν είναι ενεργητική διπλωματία μόνο να παρεμβαίνουμε, για να διορθώνουμε συναδέλφους στο εξωτερικό και οι εντολές που δίνονται στους διπλωμάτες να είναι να κάνουν παρεμβάσεις γι’ αυτό το θέμα και να διορθώνουν όσους κάνουν χρήση αυτής της ονομασίας που έχουν αναγνωρίσει οι περισσότερες χώρες στον κόσμο.
Για προδοσίες και άλλα τέτοια δεν θα αναφερθώ περισσότερο. Νομίζω πως ό,τι γράφτηκε στα Πρακτικά, απ’ όποιους τα είπαν και στους τόνους που μίλησαν, θα τα δούμε στην πορεία πώς θα εξελιχθούν και δεν είναι ένα ζήτημα που πρέπει να «βαρύνουμε».
Δεν θα πέσουμε στη λούμπα σας. Δεν θα πέσουμε στη λούμπα του κ. Τζαβάρα για τον εθνομηδενισμό. Θα δεχθούμε όλες τις απόψεις που μας παρουσίασε. Είναι η έννοια του αυτοπροσδιορισμού. Σωστά το είπε. Όπως μπορώ να χαρακτηρίσω την ορθότητα του λόγου του κ. Τασούλα με τις επισημάνσεις που ανέφερε και τους προβληματισμούς του. Και άλλοι ομιλητές, όπως ο κ. Μπαργιώτας από τη Δημοκρατική Συμπαράταξη, έκανε μια τίμια ομιλία, θα έλεγα.
Το ζητούμενο στην κουβέντα είναι το εξής: Ένα είναι το ζήτημα της γείτονας χώρας. Το άλλο είναι το ζήτημα του τι ψηφίζει το Κοινοβούλιο στην πρόταση δυσπιστίας.
Για εμάς λοιπόν είναι τιμή αυτή η πρόταση μας δόθηκε μια ευκαιρία να μιλήσουμε για ένα τόσο σημαντικό ζήτημα σε μια διαδικασία που η εθνική αξιοπρέπεια έρχεται απέναντι στην πατριδοκαπηλία, σε μια διαδικασία που ο ρεαλισμός βρίσκεται απέναντι στον τυχοδιωκτισμό, σε μια εποχή που ο Πρωθυπουργός ο κ. Τσίπρας και ο Υπουργός Εξωτερικών ο κ. Κοτζιάς παραδίδουν μαθήματα πολιτικής με το «π» κεφαλαίο. Αξιοποιούν τη συγκυρία -γιατί είναι παράγοντας η συγκυρία- για να εκλείψουν προβλήματα που υπάρχουν στη Βαλκανική –και όλοι μας γνωρίζουμε τα προβλήματα της Βαλκανικής- ανωμαλίες του παρελθόντος, ζητήματα που δεν αφορούν μόνο την Ελλάδα και την βόρεια γείτονά μας αλλά όλο το μέλλον της περιοχής.
Αναρωτιέμαι λοιπόν για την πολιτική της διακυβέρνησης του Γκρουέφσκι με τη αγαλματοποιία, με τις ονοματοδοσίες, με τα αρχαιοπρεπή οικοδομήματα, τις αναφορές, όλα αυτά. Σε όλους αυτούς που αποκαλούν «Μακεδονία» τη γείτονά μας χώρα που την έχουν αναγνωρίσει με το συνταγματικό της όνομα πέρασε σε κανενός το μυαλό η ιδέα ότι όλοι αυτοί με όλα αυτά που κάνουν, έχουν να κάνουν με τον αρχαίο ελληνικό πολιτισμό και όλα αυτά και ότι αυτοί είναι οι απόγονοί τους; Κοροϊδευόμαστε μεταξύ μας εδώ; Τα συνδυάσανε ποτέ αυτά τα πράγματα, τις αστειότητες του Γκρουέφσκι;
Δυστυχώς, όμως, η πατριδοκαπηλία και οι εθνικισμοί και η αναγκαιότητα, εγώ θα έλεγα, τα τελευταία εκατό χρόνια της περιοχής μας, μετά τη διάλυση της οθωμανικής αυτοκρατορίας να δημιουργούνται έθνη-κράτη, να αποκτήσουν συνείδηση, δεν είναι μόνο στην ελληνική πλευρά. Σε όλες τις χώρες υπάρχει αυτό. Σλιπάκια με τον ήλιο της Βεργίνας τύπωναν. Τα δεχόμαστε εμείς όλα αυτά τα πράγματα;
Σκέφτομαι λοιπόν πώς μπορεί να θεωρούνται περισσότερο Έλληνες οι Μακεδόνες Έλληνες που ήταν πάντα στη Μακεδονία από τους Πόντιους Μακεδόνες, από τους Μικρασιάτες Μακεδόνες και πώς μπορεί να ανησυχούν τόσο έντονα για τους Σλάβους γείτονές μας και όχι για τους Βούλγαρους φίλους μας. Δεν καταλαβαίνω γιατί δεν ανησυχείτε για τους προβληματισμούς της Βουλγαρίας αυτή τη στιγμή για τη λύση που προωθείται με τη γείτονα χώρα και το κατά πόσο θέλουμε αυτή η χώρα να είναι ισχυρή, σταθερή και να μην έχουμε άλλα προβλήματα στην περιοχή μας.
Αξιότιμοι κύριοι συνάδελφοι, είμαστε όλοι πρώτα απ’ όλα Έλληνες και δευτερευόντως χαρακτηριζόμαστε Αιγαιοπελαγίτες, Μακεδόνες, Κρητικοί. Είμαστε περήφανοι όλοι που είμαστε σε αυτή τη χώρα. Αυτή είναι η πατρίδα μας. Δεν μας στερεί κανένας αυτό το δικαίωμα, ούτε κανένας έχει το δικαίωμα να αυτοαποκαλείται περισσότερο ή λιγότερο.
Όπως κανένας δεν μπορεί να στερήσει το δικαίωμα σε ανθρώπους να αυτοπροσδιορίζονται. Όπως δεν μπορώ να πω στους Κρητικούς απέναντι από τον τόπο μου στο Αϊβαλί να μην αυτοπροσδιορίζονται ως Κρητικοί ως αποτέλεσμα των βίαιων πεπραγμένων εκείνης της εποχής, της διάλυσης της οθωμανικής αυτοκρατορίας. Τους πήραν από την Κρήτη και τους πήγαν εκεί. Κράτησαν και τη γλώσσα τους.
Δεν ξέρω εκεί στη Βόρειο Ελλάδα, στην ελληνική Μακεδονία, τη ντοπιολαλιά –να μην τη χαρακτηρίσω ως γλώσσα- που ομιλείται σε πολλά χωριά πώς τη λένε οι ντόπιοι;


Έχει ονομασία η ντοπιολαλιά ή απλώς «τα ντόπια» τα λέμε; Και αυτά τα ντόπια τελικά είναι ελληνικά, και από τη μια και από την άλλη; Προβληματισμοί πολλοί, λοιπόν, από την κουβέντα και είναι κακό να χαλάμε την κουβέντα.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Ήλπιζα -και θα κλείσω εδώ για να μην καταχραστώ τον χρόνο, ένας συνάδελφος έχει μείνει- ότι με την αρχή της συζήτησης και την παρέμβαση της συναδέλφου Σίας Αναγνωστοπούλου, μια ιστορική ομιλία στο Κοινοβούλιο, θα μπορούσε να οδηγήσει την κουβέντα σε πολύ καλύτερα αποτελέσματα.
Μη γελάτε, κύριε Βορίδη.
ΜΑΥΡΟΥΔΗΣ ΒΟΡΙΔΗΣ: Δεν γελάω με εσάς.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΠΑΛΛΗΣ: Αλλά, δυστυχώς, την ώρα εκείνη που μας καλέσατε εδώ για να υπερασπιστούμε αυτήν την Κυβέρνηση που φέρνει αυτήν τη συμφωνία, την ώρα που η συνάδελφος μιλούσε, εσείς που μας καλέσατε ήσασταν μόνο πέντε στην Αίθουσα. Ήλπιζα κι εγώ ότι θα πιάσει τόπο η ομιλία της, αλλά δεν ήταν κανένας εδώ μέσα να ακούσει.
ΜΑΥΡΟΥΔΗΣ ΒΟΡΙΔΗΣ: Τώρα είμαστε τέσσερις και εμείς και εσείς.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΠΑΛΛΗΣ: Τώρα είστε τέσσερις.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Μάριος Γεωργιάδης): Κύριε Πάλλη, ολοκληρώστε παρακαλώ.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΠΑΛΛΗΣ: Καληνύχτα σας, λοιπόν, με τον σκοταδισμό σας, με το παρελθόν στην πολιτική του κ. Σαμαρά, του συντάκτη της μήνυσης προς τον Πρωθυπουργό, με αυτήν τη λογική που πιστεύει και εσείς μαζί ότι η ταύτιση με την ακροδεξιά, όταν κλείσει αυτή η ιστορία με τα δικαστήρια, θα σας τους φέρει πίσω. Πλανάστε και κάνετε ζημιά στον τόπο, κάνετε ζημιά στην πατρίδα.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΣΥΡΙΖΑ)



Χρησιμοποιούμε cookies για να σας προσφέρουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία πλοήγησης και να αναλύουμε την επισκεψιμότητα της ιστοσελίδας μας. Με την παραμονή σας στην ιστοσελίδα, αποδέχεστε τη χρήση cookies όπως αυτή περιγράφεται στην Πολιτική Cookies ΟΚ