.

Ολόκληρη η ομιλία από τα πρακτικά της βουλής
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, την ώρα, λοιπόν, που ψηφίζαμε για να θέσουμε τους όρους και τις προϋποθέσεις για την έξοδο της χώρας από την ασφυκτική λιτότητα των μνημονίων στα οποία η Νέα Δημοκρατία και το ΠΑΣΟΚ μας οδήγησαν, ο κ. Μητσοτάκης κατέθεσε την πρόταση δυσπιστίας κατά της Κυβέρνησης, ανοίγοντας έτσι, με τη μισαλλόδοξη αυτή στάση, το κουτί της Πανδώρας και φυσικά ευνοώντας την ανάπτυξη των πιο αντιδραστικών και ακραίων κύκλων της Δεξιάς και του φασισμού, με αποκορύφωμα την πρωτοφανή σημερινή ομιλία του Μπαρμπαρούση, που κάλεσε σε στρατιωτικό πραξικόπημα μέσα από το Κοινοβούλιο.
Η ευθύνη της Νέας Δημοκρατίας είναι καταφανής και αδιαμφισβήτητη. Αντί τα στελέχη να καταδικάσουν το ποινικά κολάσιμο της πράξης του χρυσαυγίτη, επιχειρούν να οξύνουν ακόμη περισσότερο τα πνεύματα. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι ο πρώην Υπουργός Εξωτερικών, που πριν από λίγο άφησε υπόνοιες για τον Υπουργό Εξωτερικών κ. Κοτζιά ότι έχει σχέσεις με τη Στάζι. Απαράδεκτο, ανεπίτρεπτο και φυσικά αβάσιμο.
Τι επιχειρούν, λοιπόν, να κάνουν; Να πλήξουν με όλο τους το μένος το κύρος της Κυβέρνησης. Της Κυβέρνησης αυτής, που από την πρώτη στιγμή που ανέλαβε την εξουσία προσπαθεί με κάθε κόστος να επουλώσει πληγές που άνοιξαν οι κυβερνήσεις τους, που ανέλαβε να οδηγήσει την Ελλάδα στο ξέφωτο, να την καταστήσει ισότιμο, αξιόπιστο κα αξιοπρεπές μέλος των χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των διεθνών συνομιλητών της, που έθεσε επιτέλους ως επίκεντρο τον άνθρωπο και τις ανάγκες του, μετά από επτά χρόνια κρίσης, που ανέλαβε πλήρως και απόλυτα τις ευθύνες, ακόμη και αυτές που δεν της αναλογούσαν.
Έτσι, λοιπόν, κλήθηκε να λύσει κι αυτό το θέμα, τη διαμάχη με τα Σκόπια που ταλανίζει την εξωτερική μας πολιτική εδώ και είκοσι οκτώ περίπου χρόνια, ένα θέμα όμως που είναι υπαρκτό εδώ και εβδομήντα χρόνια.
Τι κατάφερε, λοιπόν, η Κυβέρνηση; Κατάφερε να πετύχει μια συμφωνία που απ’ όλους -Ευρωπαϊκή Ένωση, ΗΠΑ, βαλκανικά κράτη- χαρακτηρίζεται ιστορική, μια συμφωνία βιώσιμη, ταυτόσημη με την εθνική θέση και τις προϋποθέσεις που έχουν τεθεί εδώ και περισσότερο από είκοσι χρόνια: Σύνθετη ονομασία με γεωγραφικό προσδιορισμό, erga omnes και με συνταγματική αλλαγή. Μια συμφωνία η οποία αποκηρύσσει τον αλυτρωτισμό, μια συμφωνία που διασφαλίζει και κατοχυρώνει την πολιτισμική μας κληρονομιά και την ιστορία μας.
Με αυτήν αίρεται οποιαδήποτε προσπάθεια οικειοποίησης της ιστορίας μας, κατοχυρώνεται πλήρως η πολιτισμική κληρονομιά της αρχαίας Μακεδονίας, της Μακεδονίας του αρχαίου ελληνικού κόσμου. Είναι μια συμφωνία με την οποία υποχρεούται η γείτονα χώρα να αλλάξει το Σύνταγμά της και να απαλείψει κάθε έκφραση αλυτρωτισμού ή διεκδικήσεων.
Από εκεί που μέχρι σήμερα την αναγνωρίζουν περισσότερες από εκατόν σαράντα χώρες σε όλον τον κόσμο, ως Μακεδονία, τώρα προστίθεται ο γεωγραφικός προσδιορισμός, που ήταν και δική σας απαίτηση, και γίνεται «Βόρεια Μακεδονία», η οποία διευκρινίζεται πως ουδεμία σχέση έχει με τη Μακεδονία του Μεγάλου Αλεξάνδρου, δηλαδή με την ελληνική Μακεδονία.
Δυστυχώς, η πραγματικότητα ήταν η εξής: Τα μεγάλα κράτη -ΗΠΑ, Κίνα, Ρωσία και πολλά ακόμα- την ονόμαζαν «Μακεδονία», μια πραγματικότητα που οι κυβερνήσεις των Μητσοτάκη και Σαμαρά είχαν δημιουργήσει και αποδεχθεί. Αυτοί, λοιπόν, που σήμερα υποβάλλουν την πρόταση δυσπιστίας ήταν οι ίδιοι που ευνόησαν την ανάπτυξη των αλυτρωτικών διαθέσεων της γείτονος, που έστηνε αγάλματα του Μεγάλου Αλεξάνδρου και οικειοποιείτο το όνομα της αρχαίας Μακεδονίας.
Αυτοί που καταθέτουν τη πρόταση δυσπιστίας το κάνουν ως πατριδοκάπηλοι, μόνο για φτηνό εντυπωσιασμό ενός ακροδεξιού ακροατηρίου με έντονα εθνικιστικές τάσεις, γιατί γνωρίζουν ότι η πρόταση θα καταψηφισθεί.
Διότι ο σημερινός Υπουργός Εξωτερικών, ο Πρωθυπουργός, δεν στρουθοκαμήλισαν, όπως οι προκάτοχοί τους. Αντίθετα, τι έκαναν; Αντιμετώπισαν το ζήτημα με νηφαλιότητα, εξαιρετική ικανότητα και βαθιά ιστορική γνώση, έχοντας υψηλό το αίσθημα του καθήκοντος και του πατριωτικού τους χρέους και πέτυχαν αυτήν την ιστορική συμφωνία με τους καλύτερους όρους. Πέτυχαν να αλλάξουν όνομα οι δρόμοι και τα αεροδρόμιά τους, να αφαιρεθούν τα αγάλματα των αρχαίων Μακεδόνων ή να γίνει σαφής αναφορά στην ελληνικότητά τους. Παράλληλα, εξασφάλισαν τη σταθερότητα και τη συνεργασία, σε μια εξαιρετικά κρίσιμη περίοδο για την περιοχή.
Τι κατάφεραν, λοιπόν; Ανέδειξαν με αυτόν τον τρόπο τον ηγετικό και κυρίαρχο ρόλο της χώρας μας ως ευρωπαϊκό πυλώνα ειρήνης, ασφάλειας και ανάπτυξης στα Βαλκάνια.
Και ενώ όλα αυτά χαρακτηρίζονται -και είναι όντως- μια ιστορική στιγμή και επιτυχία, οι μόνοι που δεν το βλέπουν είναι ο κ. Μητσοτάκης και οι σκιώδεις Πρόεδροι της Νέας Δημοκρατίας και φυσικά η Χρυσή Αυγή. Οι συσχετισμοί δεν είναι τυχαίοι. Τα συμπεράσματα είναι όλα δικά σας.
Σας ευχαριστώ πολύ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΣΥΡΙΖΑ)