Η βουλεύτρια του ΣΥΡΙΖΑ και Γ’ Αντιπρόεδρος της Βουλής των Ελλήνων Χριστοδουλοπούλου Αναστασία, απευθυνόμενη στην Ολομέλεια της Κοινοβουλευτικής Συνέλευσης του Συμβουλίου της Ευρώπης (PACE) αναφορικά με το προσφυγικό ζήτημακαι την πολιτική ασύλου στην Ευρώπη, ξεκίνησε την παρέμβασή της επισημαίνοντας:«Ζούμε σε δύσκολους καιρούς για τα δικαιώματα. Ζούμε σε δύσκολους καιρούς για τους πρόσφυγες και τους μετανάστες.Η μετακίνηση πληθυσμών λόγω πολέμων, φτώχειας και περιβαλλοντικής καταστροφής, θα καθορίσει τις εξελίξεις στον 21ο αιώνα.Κι όμως συνηθίζουμε να μιλάμε για προσφυγική κρίση, δηλαδή για ένα φαινόμενο προσωρινό, για το οποίο νομιμοποιούνται έκτακτα και επείγοντα μέτρα για τη θεραπεία του.Εάν όμως βρισκόμαστε μπροστά στην παραμονή μιας νέας μεγάλης ιστορικής μετακίνησης πληθυσμών, δεν χρειάζονται έκτακτα μέτρα, αλλά μόνιμες λύσεις.Κι ωστόσο οι ευρωπαϊκές ηγεσίες αναζητούν λύσεις προσωρινές και πειραματίζονται στην κατεύθυνση του περιορισμού και της κατάργησης του ασύλου.Μέχρι πριν λίγο καιρό», σημείωσε η κα Χριστοδουλοπούλου,«οι χώρες του Βίσεγκραντ ήταν η εξαίρεση. Σήμερα η ξενοφοβική πολιτική τους γίνεται ο κανόνας σε όλη την Ευρώπη».
Για την ίδια είναι ξεκάθαρο πλέον ότι απειλείται σοβαρά όλη η μεταπολεμική διεθνής προστασία για τους πρόσφυγες, καθώς «Οι περισσότερες ευρωπαϊκές κυβερνήσεις προτιμούν να υποκλίνονται στον ακροδεξιό λαϊκισμό, παρά να διαχωριστούν από τις ξενοφοβικές και ρατσιστικές αντιλήψεις του.Το νέο εύρημα-σχέδιο για την εξωεδαφική εξέταση των αιτήσεων ασύλου των προσφύγων σε τρίτες χώρες» υπογράμμισε η βουλεύτρια,«θα αποτελέσει ένα σοβαρό πλήγμα στην Συνθήκη της Γενεύης και στην Ευρωπαϊκή Σύμβαση για τα ανθρώπινα δικαιώματα, αλλά και στο πρωτογενές Ευρωπαϊκό δίκαιο, όπως ο χάρτης θεμελιωδών δικαιωμάτων.Στη θέση της απαγόρευσης επαναπροώθησης των προσφύγων, οργανώνεται η αποτροπή εισόδου τους στην ΕΕ. Στη θέση του ασύλου οργανώνεται η κατ’ εξουσιοδότηση έρευνα των αιτήσεων ασύλου, επί πληρωμή, σε χώρες που δεν δεσμεύονται από κανόνες διεθνούς προστασίας. «Τι άλλο», αναρωτιέται η Αναστασία Χριστοδουλοπούλου,«θα επινοήσουν για να κατεδαφίσουν την ένδοξη ευρωπαϊκή ιστορία;Τι άλλο θα κάνουν για να στρέψουν την προσοχή των ευρωπαϊκών κοινωνιών από τους υπεύθυνους του πολέμου, στα θύματα του πολέμου»;
«Βλέπετε», σημειώνει,«οι πολεμοκάπηλοι είναι αόρατοι, ενώ οι πρόσφυγες είναι ορατοί, με διαφορετικό χρώμα, γλώσσα, θρησκεία και πολιτισμό και άρα πρόσφοροι και βολικοί για να ανακηρυχθούν σε εχθρούς.Όταν το 1990, με την κατάρρευση του υπαρκτού σοσιαλισμού, κυκλοφόρησε η θεωρία περί τέλους της ιστορίας και τέλους των μεγάλων αφηγήσεων, κανένας δεν κατάλαβε ότι αυτό που ήθελαν να τελειώσουν πρώτα απ’ όλα, ήταν η Γαλλική επανάσταση, ο διαφωτισμός, η μεταπολεμική θεσμική κατοχύρωση των δικαιωμάτων και το κράτος δικαίου».
Και κατέληξε τονίζοντας: «Όσο όμως δεν τολμάει κανείς ανοιχτά να ζητήσει την κατάργηση της Συνθήκης της Γενεύης και να συνδέσει το όνομά του με αυτή την ιστορική οπισθοδρόμηση, θα πρέπει το Συμβούλιο της Ευρώπης να φωνάξει δυνατά: Κάτω τα χέρια από τη Συνθήκη της Γενεύης! Κάτω τα χέρια από το άσυλο! Καμία συναλλαγή στην κατάργησή τους!»