“Δεν ταιριάζει ούτε στον πολιτικό μας πολιτισμό ούτε στην κουλτούρα της ελληνικής κοινωνίας η αυτόφωρη διαδικασία για τους δημοσιογράφους”. Αυτό τόνισε μιλώντας στην Ολομέλεια της Βουλής χτες στο πλαίσιο της συζήτησης σχεδίου νόμου του υπουργείου Εξωτερικών με αφορμή κατάθεση τροπολογιών, ο βουλευτής Β’ Αθηνών και κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του Σύριζα Νίκος Ξυδάκης.

Ποιο συγκεκριμένα αναφερόμενος στην κατάργηση της διαδικασίας του αυτόφωρου για δημοσιεύματα σημείωσε:
«Το ζήτημα παρότι έχει προβλεφθεί στην παρελθούσα αναθεώρηση του Συντάγματος δεν έχει ενσωματωθεί στον ποινικό κώδικα. Ως εκ τούτου οι δικαστές, οι διωκτικές αρχές και ο θιγόμενος πολίτης κάνουν χρήση του νόμου αυτού και έχουμε τα γνωστά φαινόμενα με τις χειροπέδες και τις προσαγωγές. Για το θεσμικό μέρος του ζητήματος εξήγγειλε πρωτοβουλία ο υπουργός Δικαιοσύνης ότι θα ενσωματωθεί στον ποινικό κώδικα και θα καταργηθεί αυτού του είδους η διαδικασία».
Παράλληλα ο κ. Ξυδάκης απεύθυνε έκκληση προς κάθε κατεύθυνση για αποχή απο ακραίες συμπεριφορές.
«Ωστόσο πολιτικά μιλώντας -διότι είμαστε βουλευτές εκλεγμένοι από τον ελληνικό λαό και εκτελούμε μία εντολή- πρέπει να δούμε ότι χρειάζεται αυτοσυγκράτηση από όλα τα μέρη. Και από τους πολιτικούς και από τους δημοσιογράφους. Μερικές φορές κάποιοι συνάδελφοι σε αυτή την αίθουσα μέσα στον οίστρο τεκμηρίου ενοχής της κυβερνήσεως και μέσα στον οίστρο τεκμηρίου αιώνιας ενοχής της Αριστεράς ξεστομίζουν αποκρουστικά πράγματα, εφιαλτικά. Και τα βαριά πράγματα που ακούγονται ο «ψεύτης», ο «ξεφτίλας», ο «κωλοτούμπας» είναι ένας τρόπος, ένα μήνυμα για διαπαιδαγώγηση του πολίτη που μας ακούει. Αυτά τα θυμόμαστε από τις γελοιογραφίες της δεκαετίας του ‘60, θυμόμαστε τι έγραφε ο Μποστ και ο Φωκίων Δημητριάδης. Τώρα όμως έχουν γίνει μέρος του πολιτικού λόγου| σημείωσε και συμπλήρωσε:
«Εδώ είναι ο επίσημος συστηματικός λόγος τον οποίων εκφέρουν αιρετοί άνθρωποι, αιρετοί βουλευτές με εντολή του ελληνικού λαού. Και κατά τούτο ως προς τον διαπαιδαγωγικό ρόλο μας και τον ρόλο ενός κατά το δυνατόν ηθικού παραδείγματος, έχουμε αποτύχει. Βεβαίως δεν μπορεί να διώκεται η κρίση, να διώκεται η άποψη. Κατά τη γνώμη μου πρέπει να ελέγχεται ή και να διώκεται η παραποίηση των γεγονότων, η παραποίηση των πραγματικών περιστατικών διότι είναι δυναμίτης, είναι υπονόμευση του κοινού εδάφους συνεννόησης.
Αλλά από την άλλη μεριά θα πρέπει να λογοδοτούμε και εμείς οι δημοσιολογούντες, οι έχοντες δημόσια ευθύνη. Και ο μεν πολιτικός, ο αιρετός λογοδοτεί και αποσύρεται εξαιτίας της δυσαρεστημένης κοινής γνώμης, εξαιτίας της δυσαρεστημένης ψήφου, ο δε δημοσιογράφος έχει τη συνείδησή του και η δεοντολογία του επαγγέλματος του που είναι ακόμη πιο βαριές και που δυστυχώς έχουν ατονήσει τον καιρό μας.

Η νέα ρύθμιση για τη διαμεσολάβηση

Αναφερόμενος, επίσης, ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος τιυ ΣΥΡΙΖΑ στο θέμα της διαμεσολάβησης με αφορμή σχετική τροπολογία τόνισε:
«Εδώ λοιπόν με αφορμή τη διαμεσολάβηση βλέπουμε παθογένειες τόσο του δικαστηριακού όσο και του πολιτικού συστήματος. Το 2010 ψηφίστηκε η εξωδικαστική διαμεσολάβηση και όπως είπε πριν ο κ. Καλογήρου, ο υπουργός Δικαιοσύνης, από το 2010 μέχρι σήμερα είχαμε μονοψήφιες προσφυγές σε αυτή την υπηρεσία. Ψηφίστηκε δηλαδή ένας νόμος ο οποίος φιλοδοξούσε να μεταρρυθμίσει το σύστημα και να αποσυμφορήσει τα δικαστήρια και επί επτά – οκτώ χρόνια δεν απέφερε τίποτα, ακριβώς διότι ήταν προαιρετικός και διότι το δικαστικό και το δικηγορικό σύστημα απαξίωσαν αυτή τη διαδικασία είτε επειδή δεν γνώριζαν είτε επειδή δεν είχαν τα προσδοκώμενα οφέλη.