Στην ομιλία του, στο πλαίσιο των διήμερων εργασιών της Κεντρικής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑμε θέμα τις επερχόμενες Ευρωεκλογές στις 26 Μαΐου 2019, ο Αντιπρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και επικεφαλής της Ευρωομάδας ΣΥΡΙΖΑ, Δημήτρης Παπαδημούλης, επεσήμανε,μεταξύ άλλων,τα ακόλουθα:
«Η επιδείνωση της παγκόσμιας κατάστασης, κάνει ακόμα πιο επίκαιρη την πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ για επιτάχυνση της πολιτικής ενοποίησης της Ευρώπης, με ισχυρά κοινωνικά και δημοκρατικά χαρακτηριστικά.
Αν αυτή η θέση ήταν σωστή -ως θέση του ΣΥΡΙΖΑ όταν ιδρυθήκαμε-σήμερα στην εποχή του Τραμπ, του Μάκρι, του Μπολσονάρο και της μεγάλης οπισθοδρόμησης σε θέματα δημοκρατίας, ανισοτήτων, προσφυγικού, ελευθεριών και φοροδιαφυγής των πολυεθνικών γιγάντων, είναι ακόμα πιο επίκαιρη.
Την ίδια ώρα, η Ευρωπαϊκή Ένωση έτσι όπως είναι σήμερα είναι μη υποστηρίξιμη, καθώς και η ίδια κάνει βήματα οπισθοχώρησης. Γι’ αυτό και δυναμώνει ο λαϊκίστικος ακροδεξιός κίνδυνος.
Γι’ αυτό και πρέπει να τονίσουμε ακόμη πιο δυνατά και να υποστηρίξουμε το σχέδιο μιας ριζικής αλλαγής της σημερινής Ευρωπαϊκής Ένωσης, για μια πολιτικά ενωμένη και κοινωνική Ευρώπη, με πολιτικές συνοχής, προστασίας του περιβάλλοντος και βιώσιμης ανάπτυξης, ικανής να υπερασπίζεται τη δημοκρατία και να τηρεί τις συμφωνίες της Γενεύης για το προσφυγικό. Ένα τέτοιο σχέδιομπορεί να υλοποιηθεί μόνο αν ισχυροποιηθούν οι προοδευτικές δυνάμεις. Μόνο αν έχουμε μια ισχυρή Αριστερά κι ένα ισχυρό προοδευτικό μέτωπο, ικανό να προωθήσει τις αλλαγές που απαιτούνται στην πορεία της Ευρωπαϊκής Ενοποίησης.
Το μέτωπό μας πρέπει να είναι και κατά του νεοφιλελευθερισμού, που τροφοδοτεί τις ανισότητες, και κατά της ακροδεξιάς. Γιατί αυτά τα δύο φαινόμενα αλληλοτροφοδοτούνται. Πρέπει, λοιπόν, απέναντι στις νεοφιλελεύθερες επιλογές να έχουμε την ευρύτερη προοδευτική συμμαχία. Ενώ απέναντι στην άνοδο της ακροδεξιάς να έχουμε το ευρύτερο δυνατό αντιφασιστικό μέτωπο, γιατί οι συσχετισμοί επιδεινώνονται και μέσα στην Ευρώπη, στα θέματα της δημοκρατίας και της υπεράσπισης των στοιχειωδών ανθρωπίνων δικαιωμάτων και ελευθεριών.
Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει καταφέρει στο Ευρωκοινοβούλιο, στις Βρυξέλλες, να είναι πρωταγωνιστική δύναμη για τη διαμόρφωση αυτής της ευρύτερης προοδευτικής συμμαχίας, που είναι η πολιτική μας και πρέπει να την ενισχύσουμε.
Πριν λίγες ημέρες το «ProgressiveCaucus», όπου έχουμεσυμβάλλει πρωταγωνιστικά για να συγκροτηθεί αυτή η «Προοδευτική Συμμαχία» μερικών δεκάδων ευρωβουλευτών από την Αριστερά, τους Πράσινους και τους Αριστερούς Σοσιαλιστές, έβαλε στο ίδιο τραπέζι διαλόγου για πρώτη φορά για να συζητήσουν τη γραμμή μας για μια προοδευτική συμμαχία τον ΟύντοΜπούλμαν, την ΣκαΚέλερ και την ΓκάμπιΤσίμερ. Κι αυτή ήταν μια θετική είδηση και μια θετική πολιτική, που οι πάντες και τα διεθνή ΜΜΕ, πιστώνουν στην Ευρωομάδα του ΣΥΡΙΖΑ.
Ακόμη μεγαλύτερη δημοσιότητα πήρε η παρουσία του Αλ. Τσίπρα στο Βερολίνο, που κλήθηκε από το SPD, έκανε κριτική από τα «αριστερά» στους Γερμανούς Σοσιαλδημοκράτες και καταχειροκροτήθηκε,όταν τους είπε ότι αν δεν θέλουν να πάθουν «πασοκοποίηση», να ξεκολλήσουν από τη δεξιά και τον νεοφιλελευθερισμό. Επομένως, να πάμε τολμηρά με αυτή την πολιτική, να την κάνουμε κομμάτι της καμπάνιας μας, προς τις Ευρωεκλογές της 26ης Μαΐου.
Θα ήταν μεγάλο λάθος να επαναλάβουμε το λάθος που έκαναν οι αριστερές και προοδευτικές δυνάμεις την περίοδο του μεσοπολέμου, υποτιμώντας την άνοδο της ακροδεξιάς.
Σε αυτή την πολιτική για την διαμόρφωση ευρύτερων προοδευτικών συμμαχιών γύρω από κοινούς στόχους, πρέπει να είμαστε πρωτοπόροι. Διότι μαζί με την άνοδο της ακροδεξιάς έχουμε και την «ορμπανοποίηση» του ΕΛΚ. Αυτό συνιστά η επιλογή Βέμπερ, με την ενθουσιώδη στήριξη, όχι μόνο του Μητσοτάκη, αλλά και του Όρμπαν, απέναντι σε έναν υποψήφιο- τον Φινλανδό Στουμπ, επίσης συντηρητικό- που έλεγε, όμως, ότι οι ακραίοι τύπου Ορμπάνδεν χωρούν εντός του ΕΛΚ. Και πήρε 20% ο Στουμπ κι 80% ο Βέμπερ.
Και τώρα υπάρχει μια υπόγεια κινητικότητα, ανάμεσα στη δεξιά και την ακροδεξιά. Για να μην έχουμε ένα πρόεδρο της Κομισιόν «δεξιότερο» του Γιούνκερ, πρέπει αυτή η συμμαχία των αριστερών προοδευτικών δυνάμεων να ενισχυθεί, και πριν και μετά τις Ευρωεκλογές, πάνω σε συγκεκριμένες προτάσεις.
Αν όλοι στηρίξουμε, και το κάνουμε, ως σωστή αυτή την πολιτική της δημιουργίας, πάνω σε κοινές προτάσεις και κοινούς στόχους,της ευρύτερης προοδευτικής συμμαχίαςκι αυτών των φόρουμ διαλόγου και κοινής δράσης, αυτό είναι καλό μόνο για την Ευρώπη; Δεν πρέπει να το κάνουμε πολιτική μας και μέσα στην Ελλάδα, τολμηρά, με δική μας πρωτοβουλία;
Κι επειδή η ηγεσία του ΚΙΝΑΛ δεν το θέλει, εμείς οφείλουμε να την οικοδομήσουμε βήμα-βήμα, «από τα κάτω», σε επίπεδο κοινωνίας, με τις επιλογές μας στην αυτοδιοίκηση, με πρωτοβουλίες διαλόγου, με τους στόχους μας. Πρέπει να το κάνουμε, πρέπει αυτό να μπει καθημερινώςστην πολιτική μας δράση.
Δεν αρκούν οι γενικολογίες. Πρέπει να διεκδικούμε μια προοδευτική συμμαχία πάνω σε συγκεκριμένα ζητήματα που πρέπει να αλλάξουν στην Ευρώπη, προς μια προοδευτική κατεύθυνση, ώστε να είμαστε πειστικοί. Αλλά και για να έχουμε το συγκεκριμένο, δημόσιο απολογισμό μας, το «φύλλο αγώνα» για τις δράσεις μας, για το πού κερδίσαμε, πού χάσαμε και τι εκκρεμεί.
Για παράδειγμα, για να πιάσουμε τη μεγάλη φοροδιαφυγήτων δεκάδων δισ. ευρώ, που την πληρώνει το δημόσιο ταμείο κι οι έντιμοι φορολογούμενοι, χρειάζεται φορολογική εναρμόνιση, υποχρεωτική ανταλλαγή πληροφοριών κι ένα ευρωπαϊκό FBI, ώστε να μην μπορούν να γίνονται κομπίνες με σκάνδαλα τύπου CumEx και CumCum, που στοιχίζουν -κατά τους μετριοπαθείς υπολογισμούς- 55 δισ. ευρώ. Ποιος τα πλήρωσε αυτά; Οι έντιμοι φορολογούμενοι, το κοινωνικό κράτος, τα ελλείμματα.
Κι επίσης, αν γίνουν, πράγμα που δεν αποκλείεται, οι εθνικές εκλογές ταυτόχρονα με τις ευρωεκλογές -η δική μας επιδίωξη και στρατηγική είναι να γίνουν τον Οκτώβριο του 2019 και συμφωνώ 100% με την εισήγηση του Αλ. Τσίπρα, αλλά δεν μπορούμε να αποκλείσουμε και το σενάριο αυτό- τότε, υπάρχει ο κίνδυνος-αν και εμείς αφήσουμε τα πράγματα χαλαρά, με τη λογική της χαλαρής ψήφου, στη λογική ότι στις ευρωεκλογές ψηφίζουμε με εθνικά κριτήρια κι όχι για το τι Ευρώπη θέλουμε και πώς θέλουμε την Ελλάδα μέσα σε αυτή- να μετατραπεί η κάλπη των ευρωεκλογών σε δοχείο αντικυβερνητικής διαμαρτυρίας, για θέματα εθνικής ατζέντας.
Καμπάνια, όμως, για τις ευρωεκλογές σημαίνει εκλογικό πρόγραμμα, ψηφοδέλτιο, άξονες καμπάνιας, πολιτική εξόρμηση κι οργάνωση μιας πολύπλευρης επικοινωνίας, προβάλλοντας τα συγκριτικά μας πλεονεκτήματα. Η πρότασή μου είναι να ετοιμάσουμε -το αργότερο μέχρι τον Γενάρη του ’19- την ολοκλήρωση της προετοιμασίας μας για τις ευρωεκλογές, για να βγούμε πρώτοι προς τα έξω, καθώς στο θέμα αυτό έχουμε τα περισσότερα συγκριτικά πλεονεκτήματα, σε σχέση με τα άλλα κόμματα.
Έτσι θα πάμε, με αισιοδοξία. Κι αν ξεκινήσουμε έτσι, θα έχουμε ένα επιπλέον εχέγγυο ότι θα πάμε καλά, όχι μόνο στις Ευρωεκλογές της 26ης Μαΐου, αλλά και στις εθνικές εκλογές. Με ολοκλήρωση της τετραετίας και διεκδικώντας, με βάση το πρόγραμμά μας, τη νίκη για την επόμενη τετραετία, με κυβέρνηση Τσίπρα».
Χρησιμοποιούμε cookies για να σας προσφέρουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία πλοήγησης και να αναλύουμε την επισκεψιμότητα της ιστοσελίδας μας. Με την παραμονή σας στην ιστοσελίδα, αποδέχεστε τη χρήση cookies όπως αυτή περιγράφεται στην Πολιτική Cookies ΟΚ
