18/12/2018
.
• Ψηφίζουμε σήμερα τον 1ο προϋπολογισμό που ύστερα από 10 χρόνια καταρτίζεται έξω από την ειδική μνημονιακή συνθήκη και χωρίς τους περιορισμούς της τεχνολογίας των αξιολογήσεων που επέβαλε ένα ασφυκτικό πλαίσιο διαπραγμάτευσης.
• Σε αυτή τη συνθήκη εμείς καταφέραμε να βάλουμε οριστικό τέλος τον Αύγουστο του 2018.
• Θυμάστε κυρίες και κύριοι Βουλευτές της ΝΔ ότι μας καλούσατε να ζητήσουμε πιστοληπτική γραμμή στήριξης πράγμα που θα συνεπαγόταν την υπογραφή νέου Μνημονίου, με αυστηρές διαδικασίες αξιολογήσεων, με αντάλλαγμα ένα χρηματικό ποσό που θα λειτουργούσε ως εγγύηση για την εξυπηρέτηση του ελληνικού χρέους;
• Εμείς καταφέραμε να εξασφαλίσουμε ένα χρηματοδοτικό μαξιλάρι από τον ESM, χωρίς νέες δεσμεύσεις, χωρίς νέα μνημονιακή συμφωνία και χωρίς η χρήση του να εξαρτάται από τις εκθέσεις της μεταπρογραμματικής παρακολούθησης από την μεριά των θεσμών.
• Και είναι ακριβώς συνέπεια αυτής της πολιτικής επιλογής που έχουμε σήμερα τη δυνατότητα να ψηφίζουμε έναν προϋπολογισμό που αποτυπώνει τις προτεραιότητες της ελληνικής κυβέρνησης και όχι των θεσμών παρακολούθησης.
• Μια πιθανή επιλογή πιστοληπτικής γραμμής θα εξυπηρετούσε άψογα το αφήγημα που επέμενε μέχρι τέλους να κάνει λόγο για 4ο μνημόνιο στο οποίο υποτίθεται οδηγούσαν οι δικές μας καταστροφικές επιλογές.
• Και όταν αυτό το αφήγημα κατέρρευσε και δεν υπογράφηκε νέο μνημόνιο η ΝΔ παρόλα αυτά επέμεινε και χαρακτήρισε τη νέα συνθήκη της μεταμνημονιακής παρακολούθησης ως 4ο άτυπο μνημόνιο με το επιχείρημα την εφαρμογής των προνομοθετημένων μέτρων της 2ης αξιολόγησης δηλαδή για το 2019 της περικοπής της προσωπικής διαφοράς των συνταξιούχων που θεσμοθετήθηκε με τον 4387.
• Το μέτρο όμως αυτό, όπως όλοι γνωρίζετε, καταργήθηκε ως αχρείαστο. Είναι λοιπόν προφανές και πέραν πάσης αμφιβολίας ότι πλέον δεν υφίσταται ούτε καν η υπόνοια ενός 4ου μνημονίου. Τόσο η διαπραγματευτική τεχνολογία όσο και τα προνομοθετημένα μέτρα αποτελούν παρελθόν.
• Καταρχήν την πολιτική επιλογή για τη Συμφωνία των Πρεσπών δεν την κάναμε εν είδει ανταλλάγματος αλλά επειδή την πιστεύουμε. Επομένως δε θα μπορούσε εξ ορισμού να είναι αποτέλεσμα της οποιασδήποτε συναλλαγής.
• Όμως πέρα από αυτό, εδώ υπάρχει και μια συνέπεια ως προς την καταγγελία που έχετε εξαπολύσει: Αν στη μια μεριά του τραπεζιού της διαπραγμάτευσης με θέμα τις συντάξεις και το όνομα της Μακεδονίας κάθονταν η ελληνική κυβέρνηση και ο κος Τσίπρας τότε από την άλλη πλευρά του τραπεζιού προφανώς υπονοείτε ότι κάθονταν η κα Μέρκελ, ο κος Κουρτς, ο κος Ρούτε που όλοι τους συμμετέχουν στο Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα.
• Πώς είναι δυνατόν να συμμετέχετε σε ένα κόμμα το οποίο συναλλάχθηκε με την ελληνική κυβέρνηση για να προδοθεί η Μακεδονία;
• Νομίζω λοιπόν ότι συνέπεια της καταγγελίας σας είναι η άμεση αποχώρησή σας από το ΕΛΚ. Διαφορετικά θα είστε και εσείς συνένοχοι στην εν λόγω συναλλαγή.
• Επιστρέφω: Σημαίνει το γεγονός της εξόδου από τη μνημονιακή επιτροπεία ότι μπορούμε να καταρτίζουμε τον προϋπολογισμό πέρα και έξω από κάθε περιορισμό; Φυσικά και όχι.
• Υπάρχει καταρχήν ο περιορισμός των πρωτογενών πλεονασμάτων ο οποίος όμως σχετίζεται με την βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους που οι κυβερνήσεις ΝΔ και Πασοκ κατάφεραν να εκτοξεύσουν στο 180% του ΑΕΠ δηλαδή στα 320 δισεκατομμύρια ευρώ.
• Επομένως η ανάγκη για διατήρηση πρωτογενών πλεονασμάτων τέτοιου ύψους οφείλεται στην πλήρη αποτυχία των κυβερνήσεων ΝΔ Πασοκ να επιτύχουν μια βιώσιμη ρύθμιση του χρέους μέχρι το 2015.
• Και ερχόμαστε τώρα εμείς να μαζέψουμε τα ασυμμάζευτα. Και τα καταφέρνουμε.
• Η συμφωνία ρύθμισης του ελληνικού χρέους που προβλέπει ότι οι ακαθάριστες χρηματοδοτικές δαπάνες του ελληνικού δημοσίου δεν πρέπει να υπερβαίνουν το 15% του ΑΕΠ στο μεσοπρόθεσμο διάστημα είναι ακριβώς που εξασφαλίζει τη βιωσιμότητα του χρέους αρκεί το πρωτογενές πλεόνασμα να διατηρηθεί στο 3,5% μέχρι το 2022.
• Και πράγματι αυτό δεν είναι ένας απλός στόχος. Ωστόσο σκεφτείτε πόσο βελτιωμένος είναι σε σχέση με τις προηγούμενες δεσμεύσεις του 2ου Μνημονίου που η ΝΔ θέλει διαρκώς να ξεχνά καθώς προέβλεπαν διατήρηση πρωτογενών πλεονασμάτων πάνω από 4% μέχρι το 2031 τουλάχιστον.
• Και έρχεται τώρα η ΝΔ να κάνει κριτική για το γεγονός ότι το 4% έγινε 2% μετά το 2022. Μας λέει: Ναι βεβαίως εμείς είχαμε συμφωνήσει τέτοια πρωτογενή πλεονάσματα αλλά αυτά θα προέκυπταν από την ανάπτυξη. Και που το στηρίζουν αυτό; Στις εκτιμήσεις και τις προβολές που είχαν γίνει σε ένα χαρτί με στόχο να δημιουργηθεί η εικόνα ενός βιώσιμού χρέους πριν από οποιαδήποτε ρύθμιση. Θυμάστε τότε που οι κύριοι Βενιζέλος και Σαμαράς ζητούσαν πιστοποιητικά βιωσιμότητας;
• Βεβαίως, αν στις προβολές για την εξέλιξη του χρέους υποθέσεις ένα ρυθμό ανάπτυξης άνω του 3,5% για μια 20ετία, είναι προφανές ότι το χρέος θα καταστεί βιώσιμο. Στα χαρτιά. Οι συνάδελφοι της ΝΔ μας λένε σήμερα: μα δεν βλέπετε ότι προβλεπόταν ρυθμός ανάπτυξης 3,7% για το 2018; Έτσι θα πιάναμε τον δυσθεόρατο στόχο του 4,5% πρωτογενούς πλεονάσματος.
• Αντί άλλου επιχειρήματος, θα σας αναφέρω απλώς τις προβλέψεις για την ελληνική οικονομία και θα τις συγκρίνω με τα πραγματικά αποτελέσματα για την περίοδο 2010-2014:
- 2010 η πρόβλεψη του προυπολογισμού μιλούσε για μείωση 0,3% και καταλήξαμε σε ύφεση 5,4%
- το 2011 το ΔΝΤ προέβλεπε ύφεση 2,6% και η ύφεση έφτασε στο 9,1%
- το 2012 ανάπτυξη 1,1 και καταλήξαμε με ύφεση 7,3%
- το 2013 ανάπτυξη 2,1 και καταλήξαμε σε ύφεση 3,2% και
- το 2014 ανάπτυξη επίσης 2,1% ενώ το πραγματικό αποτέλεσμα ήταν 0,4%
• Οι προβλέψεις λοιπόν στις οποίες αναφέρεται η ΝΔ για να δικαιολογήσει τον εαυτό της είναι αυταπόδεικτο ότι έχουν τόση αξία όση και μια χαρτοπετσέτα.
• Με δεδομένους λοιπόν τους περιορισμούς που απορρέουν από την πειθαρχική λειτουργία των αγορών και το ύψος του ελληνικού χρέους εμείς επιχειρούμε την αντιστροφή των πολιτικών λιτότητας και την δημιουργία ενός νέου αναπτυξιακού παραδείγματος σε πλήρη αντιπαράθεση με τα αποτυχημένα νεοφιλελεύθερα κλισέ που η ΝΔ θεωρεί πολιτικό πρόγραμμα.
• Σε αυτή ακριβώς την αντιπαράθεση, ιδεολογική και πολιτική, αναδεικνύονται και οι διαχωριστικές γραμμές της επόμενης περιόδου.
• Κεντρικός στόχος του δικού μας προγράμματος είναι η άυξηση του εισοδήματος για την κοινωνική πλειοψηφία και τους εργαζόμενους.
• Τα μέτρα αύξησης του εισοδήματος είναι μια καθαρά ταξική επιλογή αύξησης του διαθέσιμου εισοδήματος των νοικοκυριών με στόχο την ενίσχυση της εσωτερικής ζήτησης. Είναι δηλαδή το ακριβώς ανάποδο πολιτικό σχέδιο από αυτό που ευαγγελίζεται η ΝΔ που έχει περιμαζέψει από τις πιο ακραίες πολιτικές εκφράσεις του νεοφιλελευθερισμού: Μια επιθετική πολιτική μείωσης φορολογίας για την ολιγαρχία αλλά και μια πολιτική συντριβής της εργασίας, απορύθμισης και απολύσεων που υποτίθεται έχει στόχο το αναπτυξιακό μπουμ καθώς θα δημιουργήσει επενδυτικά κίνητρα.
• Οποτεδήποτε εφαρμόστηκε ένα τέτοιο σχέδιο, όπως και την περίοδο 2010-2014, το αποτέλεσμα ήταν η τεράστια αύξηση των ανισοτήτων, η διάρρηξη της κοινωνικής συνοχής, η διάλυση των συνδετικών ιστών της ίδιας της κοινωνίας αλλά και μια υφεσιακή βουτιά και ένα καθοδικό σπιράλ που ήταν αδύνατο σχεδόν να αντιστραφεί.
• Πιο πρόσφατο παράδειγμα αυτής της αποτυχίας είναι η Αργεντινή του Προέδρου Μάκρι από τον οποίο αντέγραψε το πρόγραμμα του ο κος Μητσοτάκης: Ξεκίνησε με υποσχέσεις για ταχύτατη ανάπτυξη ανάλογες με αυτές του κου Μητσοτάκη και κατέληξε στην αγκαλιά του ΔΝΤ καθώς τίναξε τα δημοσιονομικά της Αργεντινής στον αέρα.
• Ίσως όμως τελικά αυτός να είναι και ο κρυφός πόθος της σημερινής ηγεσία της ΝΔ καθώς γνωρίζει καλά ότι το αντικοινωνικό πρόγραμμα ισοπέδωσης που έχει εκπονήσει δεν μπορεί να εφαρμοστεί παρά υπό συνθήκες σκληρού καταναγκασμού.
• Αυτή ακριβώς την επιστροφή στο παρελθόν, αυτή την παλινόρθωση των φανατικών της αγοράς δεν πρόκειται να την επιτρέψουμε.
• Ούτε εμείς αλλά κυρίως ο ελληνικός λαός.
Χρησιμοποιούμε cookies για να σας προσφέρουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία πλοήγησης και να αναλύουμε την επισκεψιμότητα της ιστοσελίδας μας. Με την παραμονή σας στην ιστοσελίδα, αποδέχεστε τη χρήση cookies όπως αυτή περιγράφεται στην Πολιτική Cookies ΟΚ
