ΣΥΡΙΖΑ Συνασπισμός Ριζοσπαστικής Αριστεράς


Επικοινωνία / Contact RSS Twitter Facebook YouTube Instagram

16/01/2019

Τρ. Μηταφίδης: Θα βάλω ένα αντίγραφο αυτής της αφίσας δίπλα στην καταδίκη μου από το στρατοδικείο της Χούντας σε ισόβια κάθειρξη - βίντεο

Τρ. Μηταφίδης: Θα βάλω ένα αντίγραφο αυτής της αφίσας δίπλα στην καταδίκη μου από το στρατοδικείο της Χούντας σε ισόβια κάθειρξη - βίντεο



Ο βουλευτής Α` Θεσσαλονίκης στη συζήτηση ψήφου εμπιστοσύνης στην Κυβέρνηση

.

Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, επιτρέψτε μου να πω κάτι εκτός χρόνου, γιατί η ημέρα το έχει, καθώς πληροφορήθηκα ότι είχα και εγώ σήμερα την τιμητική μου, μαζί με τους άλλους συναδέλφους Βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ, να έχει γεμίσει η πόλη με την αφεντιά μου.
Θέλω να πω σ’ αυτόν τον εσμό των εθνοσκαντζόχοιρων, ότι θα βάλω ένα αντίγραφο αυτής της αφίσας δίπλα στην καταδίκη μου από το στρατοδικείο της Χούντας σε ισόβια κάθειρξη…
...και δίπλα, επίσης, την αγωγή των απογόνων του στρατηγού Χρυσοχόου, που με απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου τον αποκαθηλώσαμε από την πόλη, που είναι η δεύτερη μαρτυρική πόλη στην Ευρώπη μετά τη Βαρσοβία.
Αυτά τα λέω, γιατί το ζήτημα που συμπυκνώνει όλα τα ζητήματα είναι, προφανώς, η Συμφωνία των Πρεσπών. Και θα μιλήσω γι’ αυτήν αποκλειστικά.
Είναι η λυδία λίθος, κατά τη γνώμη μου και, ταυτόχρονα, είναι μία πράξη απελευθέρωσης της χώρας από αυτήν την πολύχρονη μέγγενη του εθνικισμού που την έχει απαξιώσει και την έχει μεταβάλει σε έναν σκαντζόχοιρο, τη στιγμή που πρέπει να ανοίξει τα φτερά της.
Με τη Συμφωνία αυτή τερματίζεται μια μακρόχρονη διαμάχη με τους γείτονές μας της Βόρειας -πλέον- Μακεδονίας, που ανατρέχει στις αρχές του 20ού αιώνα για την τύχη των εδαφών της η υπό οθωμανική κατοχή Μακεδονίας. Μετά από δύο αιματηρούς παγκόσμιους πολέμους και εθνικές εκκαθαρίσεις, χαράχτηκαν στα Βαλκάνια σύνορα χωρίς σεβασμό, εν πολλοίς, του δικαιώματος του αυτοπροσδιορισμού των εθνοτήτων. Στην ίδια περιοχή γράφηκε και ο τραγικός επίλογος του Εμφυλίου Πολέμου. Οι εκκρεμότητες έγιναν οξύτερες με τη διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης και της ενιαίας Γιουγκοσλαβίας.
Είκοσι έξι χρόνια -τώρα μπήκαμε στα είκοσι επτά χρόνια- η Νέα Δημοκρατία και το ΠΑΣΟΚ στρουθοκαμήλιζαν και παρέπεμπαν στις καλένδες ένα περίπλοκο διπλωματικό ζήτημα. Το χειρότερο είναι ότι το μετέτρεψαν σε ιδεολογικό, δηλητηριάζοντας την ελληνική κοινωνία με μια ακατάσχετη εθνικιστική ρητορική. Έστρωσαν έτσι το έδαφος, για να στηθούν πολιτικές και οικονομικές καριέρες, αλλά και να φυτρώσουν και να φουντώσουν τα άνθη του κακού, που απειλούν σήμερα το δημοκρατικό πολίτευμα.
Δεν είναι η πρώτη φορά που συμβαίνουν αυτά στον τόπο μας. Για να θυμίσω τον «Δηλιγιαννισμό» ή τον Εμμανουήλ Ροΐδη που έγραφε το 1876 «Έκαστος τόπος έχει την πληγήν του. Η Αγγλία την ομίχλην, η Αίγυπτος τας οφθαλμίας, η Βλαχία τας ακρίδας και η Ελλάς τον πατριωτισμόν».
Η σημερινή Κυβέρνηση κατάφερε -κατά διεθνή αναγνώριση- μια ιστορική συμφωνία, που βάζει φρένο σε ανιστόρητους αλυτρωτισμούς και αποτελεί ήττα του εθνικισμού ένθεν κακείθεν των συνόρων. Κυρίως είναι βιώσιμη, γιατί στηρίζεται στον αλληλοσεβασμό και απελευθερώνει τις δυνάμεις της ειρήνης, της προόδου και της συνανάπτυξης των δύο λαών.
Παρά το αντικυβερνητικό μένος των συντηρητικών ελίτ της χώρας, η απείρως καλύτερη της ενδιάμεσης Συμφωνίας του 1995 σημερινή διευθέτηση ξεμπλέκει το μπερδεμένο κουβάρι του Μακεδονικού. Η Νέα Δημοκρατία στην προσπάθεια της να τορπιλίσει τη Συμφωνία, κατρακυλάει στον λαϊκισμό και σε μια ξαναζεσταμένη εθνικοφροσύνη. Αντικειμενικά δεν έχει άλλο σύμμαχο, παρά μόνο τους γκροτέσκους εθνικιστές του διεφθαρμένου VΜR.
Οι εμφυλιοπολεμικές της κραυγές δεν πρέπει να διχάσουν τον ελληνικό λαό. Έχουμε μπροστά μας μια ιστορική πρόκληση-ευκαιρία και οφείλουμε να ανταποκριθούμε χωρίς αγοραίους ισολογισμούς, με κέρδη και ζημίες. Μπορούμε -και πρέπει- να αναπτύξουμε σχέσεις και κοινές δράσεις με τους γείτονές μας, όπως άλλωστε έχουν αναπτύξει και οι υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες.
Η διπλωματία των πολιτών, η κοινωνία των πολιτών, τα πανεπιστήμια, τα συνδικάτα πρέπει να υποστηρίξουν την ιστορική αυτή τομή. Η Συμφωνία των Πρεσπών, εκτός από πράξη ειρήνης και συμφιλίωσης, σπάει στερεότυπα, διαλύει φαντάσματα. Επομένως, έχει όχι μόνο πολιτικό, αλλά παιδαγωγικό και πολιτισμικό χαρακτήρα και χαράζει τα όρια ανάμεσα σε δύο κόσμους.
Γίνεται η αφετηρία αναδιάταξης των πολιτικών δυνάμεων και συγκρότησης ενός νέου προοδευτικού πόλου στην ελληνική κοινωνία, καθώς η κρίση από το 2010 και ύστερα, λειτούργησε σαν ένας Μινώταυρος που κατασπάραξε τις πολιτικές δυνάμεις της χώρας.
Η συγκρότηση αυτή πρέπει να γίνει πάνω σε αξίες και αρχές, με γνώμονα τον αριστερό ευρωπαϊσμό, που αποτελεί μια από τις θεμελιώδεις αρχές του ΣΥΡΙΖΑ.
Επομένως, με τη Συμφωνία των Πρεσπών δεν φτάσαμε σε ένα τέλος, αλλά σε μια ελπιδοφόρα αρχή, όπως έδειξε και η εκδήλωση στο Μέγαρο Μουσικής. Είναι κυρίως η αφετηρία συγκρότησης μιας σύγχρονης προοδευτικής ταυτότητας για τη χώρα, γιατί την ίδια στιγμή που θέτουμε ζητήματα ταυτότητας για τους γείτονές μας, έχουμε μια εικόνα για την εθνική μας ταυτότητα που ανάγεται στο τέλος του 19ου και στις αρχές του 20ού αιώνα.
Έχουμε μια προβληματική εθνική ταυτότητα, όσο κι αν καμαρώνουμε ότι είμαστε μια εθνικά ομοιογενής χώρα, μια αντίληψη που είναι αντίθετη με εκείνη του έθνους-κράτους των πολιτών. Αυτή η αντίληψη διαπερνά οριζόντια την κοινωνία μας. Το πρόβλημα αυτό έχει τις ρίζες του στην ιστορία, στην ανασφάλεια που προκάλεσαν οι μετακινήσεις πληθυσμών το πρώτο μισό του 20ού αιώνα, στον ξεριζωμό των Μικρασιατών, στην αλλαγή εθνολογικής σύνθεσης στα Βαλκάνια, στις εθνικές εκκαθαρίσεις, στην πολιτική της εθνικής αφομοίωσης που εφαρμόστηκε με επίκεντρο τη γεωγραφική Μακεδονία.
Όμως, η επιβίωση και η αναπαραγωγή ενός πρωτόγονου εθνικού αφηγήματος δεκαετίες μετά την άρση των αιτίων που το προκάλεσαν, έχει καταστεί μείζων παράγοντας καθυστέρησης της ελληνικής κοινωνίας και του καλώς εννοούμενου ευρωπαϊκού κεκτημένου. Αυτό σημαίνει ότι πρέπει να προχωρήσουμε σε βαθιές μεταρρυθμίσεις, ώστε αυτό το εθνικό αφήγημα να μην έχει απαγορευτικά σήματα, γιατί δεν μπορούμε να συμπεριφερόμαστε στο παλίμψηστο των Βαλκανίων και των εθνικών ξεριζωμών είτε ως νονοί, είτε ως τροχονόμοι. Το εθνικό αφήγημα πρέπει να στηρίζεται στην ιστορική αλήθεια, για την οποία δίνουμε μάχες. Γι’ αυτό μας στέλνουν ακόμη και στα δικαστήρια οι οπαδοί του ιστορικού αναθεωρητισμού που έχουν μετατρέψει τους θύτες σε θύματα, τη στιγμή, μάλιστα, που η χώρα μας διεκδικεί την απόδοση των γερμανικών οφειλών και την αποζημίωση των θυμάτων της ναζιστικής θηριωδίας.
Θα πω και κάτι -που οφείλω- προς τον κ. Βορίδη. Καθώς τον άκουγα, αυθόρμητα μου ήρθαν στο μυαλό τα λόγια του Προέδρου του Εκτάκτου Στρατοδικείου Θεσσαλονίκης, του Θρασύβουλού Καραπάνου, που παρακαλούσε, όταν τον έφεραν μπροστά στο δικαστήριο μαζί με άλλους στρατηγούς για τη δολοφονία του Γιώργη Τσαρουχά. Θυμάμαι στη δίκη μας που είπε στον Ηλία Οικονόμου, «Δεν τιμωρείται μόνο η παράνομη πράξη, αλλά και η παράνομη σκέψη».

Να θυμίσω ότι το Γ’ Ψήφισμα περιλάμβανε τη λεγόμενη «σκοπούμενη ενέργεια».
Δικάζοντας, λοιπόν, όχι πράξεις, αλλά σκέψεις και ιδέες, κατέληγαν στα εκτελεστικά αποσπάσματα και στα ξερονήσια.
Εγώ δεν είμαι οπαδός της αρχής της συλλογικής ευθύνης να χρεώνω με απόψεις όπως του γνωστού Βορίδη, του τσεκουροφόρου, που σήμερα μας κάνει μαθήματα κοινοβουλευτικής ηθικής. Πιστεύω, λοιπόν, ότι δεν ταυτίζεστε με αυτές τις απόψεις.
Κλείνω, κύριε Πρόεδρε, με μια κουβέντα. Έχει σημασία αυτό που θα πω και το απευθύνω ιδιαίτερα προς τη μεριά των συναδέλφων του ΠΑΣΟΚ. Σε μια μεταγωγή από τον Κορυδαλλό βρίσκομαι μέσα στην κλούβα με τον -καταδικασμένο σε δεκαπέντε χρόνια για τη συμμετοχή του στη Δημοκρατική Άμυνα- Στρατηγό Γεώργιο Ιωαννίδη, ένα σεβάσμιο πρόσωπο. Δυστυχώς, δεν τον άκουγε κανείς όταν αρθρογραφούσε, πριν τη Χούντα, στο Βήμα, μιλώντας για τον κίνδυνο της Δικτατορίας. Τον ρώτησα, λοιπόν: «Πώς αισθάνεσαι, Στρατηγέ μου, να καταδικάζεσαι με τον ν.509 που έχουμε καταδικαστεί εμείς εξ ορισμού, οι αριστεροί, για ανατροπή του καθεστώτος»; Ξέρετε τι μου είπε; Έχει μεγάλη σημασία, γιατί ταΐζετε το θεριό για να ρίξετε την Κυβέρνηση. «Είναι η εκδίκηση της ιστορίας, παιδί μου. Ταΐζανε το θεριό και μας κατάπιε». Βγάλτε τα μαθήματα από αυτήν την ιστορία.



Χρησιμοποιούμε cookies για να σας προσφέρουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία πλοήγησης και να αναλύουμε την επισκεψιμότητα της ιστοσελίδας μας. Με την παραμονή σας στην ιστοσελίδα, αποδέχεστε τη χρήση cookies όπως αυτή περιγράφεται στην Πολιτική Cookies ΟΚ