ΣΥΡΙΖΑ Συνασπισμός Ριζοσπαστικής Αριστεράς


Επικοινωνία / Contact RSS Twitter Facebook YouTube Instagram

18/01/2019

Ηλ. Καματερός: Το νομοσχέδιο φυσικά είναι σε σωστή κατεύθυνση, φυσικά είναι τομή

Ηλ. Καματερός: Το νομοσχέδιο φυσικά είναι σε σωστή κατεύθυνση, φυσικά είναι τομή



Κύριε Πρόεδρε, θα προσπαθήσω να μη σας φέρω σε δύσκολη θέση, επειδή είμαστε συμπατριώτες, όπως βρεθήκατε σε δύσκολη θέση με τον συμπατριώτη μας κ. Κόνσολα. Γι’ αυτό δεν θα πω ως προς το νομοσχέδιο τα γενικότερα τα οποία έχουν ειπωθεί. Φυσικά είναι σε σωστή κατεύθυνση, φυσικά είναι τομή. Θα μπω κατ’ ευθείαν στην ουσία, αξιοποιώντας τον χρόνο μου.

Κύριε Υπουργέ, έχει ένα έλλειμα στη νησιωτικότητα. Το άρθρο 101 του Συντάγματος επιτάσσει σε κάθε νομοσχέδιο και σε κάθε διοικητική πράξη να παίρνεται υπ’ όψιν η νησιωτικότητα, ώστε να μην έχει αρνητικές επιπτώσεις στην ανάπτυξη των νησιών. Εδώ έχουμε πρόβλημα.

Σας το είχα πει στην Επιτροπή, αλλά επειδή είναι χαρακτηριστικό, ξαναλέω το παράδειγμα για να αναδείξω το πρόβλημα. Ταξίδευα για το Καστελόριζο με έναν αδιόριστο καθηγητή. Πήγαμε ένα βράδυ και παρόλο που τον βοηθήσαμε να βρει σπίτι, πού θα τρώει, πού θα πηγαίνει κ.λπ., την άλλη μέρα έφυγε. Γιατί; Θα έπαιρνε 800 ευρώ σαν διορισμένος αναπληρωτής. Μόνο για ταξιδέψει από το Καστελόριζο στην Αθήνα, να πάει και να έρθει, ήθελε 500 ευρώ. Αν πήγαινε με το πλοίο, ήθελε τριάντα ώρες. Όχι μόνο δεν του έβγαινε ο μισθός, αλλά έπρεπε να βάλει και από την τσέπη. Αφήνω την κοινωνική ζωή, που είναι ανύπαρκτη, γιατί εκεί τον χειμώνα δεν υπάρχει τίποτα.

Τι ήθελα να πω με αυτό; Ήθελα να πω -και έκανα πρόταση συγκεκριμένη- ότι θα πρέπει να πάρει κάποια μόρια η εντοπιότητα των πτυχιούχων σε αυτά τα μικρά νησιά. Ας μην είναι στη Ρόδο, ας μην είναι στην Κω, ας μην είναι σε άλλα μέρη, παρόλο που και εκεί υπάρχουν προβλήματα και κάποια στιγμή θα έπρεπε να τα συζητήσουμε. Ας είναι στα μικρά νησιά κάτω των τρεισήμισι χιλιάδων κατοίκων, όπως το έχουμε ψηφίσει στον «ΚΛΕΙΣΘΕΝΗ» και προβλέπεται ότι μικρά νησιά είναι αυτά κάτω των τρεισήμισι χιλιάδων κατοίκων. Δεν ζητάμε και πολλά. Μόρια ζητάμε.

Θα σας δείξω, όμως, παρακάτω ότι όχι μόνο μόρια έπρεπε να τους δίνουμε, αλλά αυτούς τους κατοίκους των μικρών νησιών έπρεπε να τους πληρώνουμε για να μένουν.

Ένα δεύτερο ζήτημα που μας αφορά στη μοριοδότηση, κύριε Υπουργέ, πριν πω γενικότερα για το πώς πρέπει να νοιαστούμε γι’ αυτά τα μικρά νησιά, είναι τα εξής: Τι θα πούμε στη δασκάλα που έχει έναν μαθητή στους Αρκιούς; Έχει δύο ή τρία χρόνια, αν δεν κάνω λάθος, εκεί και πήγε εκεί, υπολογίζοντας στη μοριοδότησή της, διαφορετικά δεν θα πήγαινε. Τι θα της πούμε τώρα; Ότι δεν μετρούν αυτά τα χρόνια, η μοριοδότηση, αλλά μετράει η πραγματική υπηρεσία;

Δεν ζητάμε πάλι τη μοριοδότηση αυτών εδώ των εκπαιδευτικών σε όλα τα νησιά, γιατί υπάρχουν νησιά που ανέπτυξαν τον πληθυσμό τους. Έχουμε, όμως, νησιά που φθίνουν και γι’ αυτά θέλω να μιλήσω.

Κύριε Υπουργέ, -και απευθύνομαι προς όλους- με αφορμή αυτό για την παιδεία, γιατί ξέρω ότι, συζητώντας τα μέτρα που πρέπει να πάρουμε στα νησιά για την παιδεία, δεν είναι το μόνο που πρέπει να συζητήσουμε. Δεν είναι τυχαίο, όμως, που στην πρώτη μου ομιλία μου στη Βουλή είχα μιλήσει για την εκπαίδευση, για τους Αρκιούς, για τη Μαρία, το παιδί που τελείωσε το Δημοτικό, δεν μπορούσε να πάει στο Γυμνάσιο, δεν μπορούσε να σπουδάσει, παρόλο που ήθελε και δεν το καταφέραμε ακόμα. Και λυπάμαι που σήμερα μιλάω για τη Μαρία, η οποία βέβαια δεν σπούδασε, έφυγε από το νησί, παντρεύτηκε, είχε δύο αδέρφια, έφυγε το ένα, τελείωσε το Δημοτικό και έχει μείνει ένα και φεύγοντας και αυτό, κλείνει το σχολείο.

Αγαπητοί συνάδελφοι, δεν είναι ευθύνη του κυρίου Υπουργού βέβαια, είναι όλων μας. Έχουμε εκατόν επτά νησιά κατοικημένα. Ήταν πριν από λίγα χρόνια εκατόν δεκάξι. Πριν από λίγα ακόμα χρόνια ήταν εκατόν είκοσι οκτώ. Τα ογδόντα ένα από αυτά, δηλαδή το 80% των νησιών, έχουν κατοίκους λιγότερους από τρεισήμισι χιλιάδες. Ξέρετε πόσοι είναι όλοι οι κάτοικοι; Είναι πενήντα τέσσερις χιλιάδες. Στα ογδόντα ένα νησιά μας οι κάτοικοι είναι πενήντα τέσσερις χιλιάδες. Χωρίς σχολείο είναι είκοσι νησιά. Κάτω των εκατό κατοίκων τα νησιά είναι είκοσι οκτώ και έχουν εξακόσιους δέκα κατοίκους. Κάτω των τριακοσίων κατοίκων είναι τριάντα οκτώ νησιά και έχουν δυόμισι χιλιάδες κατοίκους. Κάτω των χιλίων κατοίκων είναι πενήντα έξι νησιά και έχουν περίπου δεκατέσσερις χιλιάδες κατοίκους.

Γι’ αυτά τα μεγέθη μιλάμε και δεν μπορούμε να νοιαστούμε και προσπαθώ τρία χρόνια να πείσω το Υπουργείο Οικονομικών να μην πληρώνουν ΕΝΦΙΑ σε αυτά τα νησιά και δεν μπορώ να το καταφέρω. Εντάξει, είχαμε τα μνημόνια. Τώρα βγήκαμε από τα μνημόνια. Υπάρχει μια γιαγιά στον Κίναρο και πληρώνει ΕΝΦΙΑ και έχει ΦΠΑ 24% και κρατήσαμε τον ΦΠΑ μόνο στα νησιά του μεταναστευτικού με αγώνα. Βγήκαμε από τα μνημόνια. Να τα παλέψουμε αυτά. Είναι απαράδεκτο.

Έχει πέντε ανθρώπους στο Μαράθι. Είναι πέντε κάτοικοι που έχουν μία ταβέρνα. Όχι μόνο πληρώνουν ΕΝΦΙΑ, όχι μόνο έχουν ΦΠΑ 24%, αλλά τους έχει κάνει αγωγή και το Δημόσιο, διεκδικώντας την περιουσία τους, επειδή τάχα τα χαρτιά που έχουν δεν είναι ισχυρά, επειδή τα πήραν από το Μοναστήρι με ένα βυζαντινό χρυσόβουλο κ.λπ., κ.λπ.

Τελειώνω, κύριε Πρόεδρε.

Κατάληξη, αγαπητοί συνάδελφοι, και αγαπητά μέλη της Κυβέρνησης: Όπως προχωρήσαμε στη νησιωτικότητα και έχουμε κάνει σοβαρά βήματα, όπως φτάσαμε στον Πρωθυπουργό και έδωσε εντολή και χαράξαμε ένα πλαίσιο νησιωτικής πολιτικής, όπως πετύχαμε το μεταφορικό ισοδύναμο, εκεί που έλεγαν άλλοι ότι δεν μπορούμε να το εφαρμόσουμε, όπως πετύχαμε να κρατήσουμε τον ΦΠΑ, όταν άλλοι δεν μπορούσαν να το κρατήσουν, έστω και σε αυτά τα πέντε νησιά, γιατί είμασταν μέσα στο μνημόνιο, όπως μελετούμε τώρα την κατηγοριοποίηση των νησιών, η οποία θα βοηθήσει στην άσκηση όλης αυτής της νησιωτικής πολιτικής, όπως μελετούμε στο ακτοπλοϊκό πώς θα κάνουμε τομές και δεν θα κάνουμε απλή διαχείριση, έτσι πρέπει να μελετήσουμε τι κάνουμε με το να κρατήσουμε τους κατοίκους στα μικρά νησιά.

Αυτά είναι τα μικρά νησιά. Πενήντα τέσσερις χιλιάδες κάτοικοι. Σε λίγο δεν θα έχουμε τίποτα. Τα σχολεία κλείνουν. Οι άνθρωποι φεύγουν. Αναλογιστείτε τις συνέπειες όλων αυτών.

Όπως καταφέραμε όλα τα άλλα, λοιπόν, έτσι και σ’ αυτό οι νησιώτες θα πιέσουμε μέχρι τέλους, μέχρι και τον Πρωθυπουργό, για να γίνει μέχρι και Υπουργικό Συμβούλιο που θα πάρει μέτρα για το πώς δεν θα ερημώσουν όλα αυτά τα νησιά.

Σ’ αυτό, κύριε Υπουργέ, περιμένω από εσάς να συμβάλετε και γι’ αυτό η σημερινή πρότασή μας δεν είναι τίποτε άλλο παρά μια ψηφίδα σ’ όλο αυτό το ψηφιδωτό που πρέπει να γίνει και που μέχρι τώρα μας αναγκάζει να τρέχουμε από νομοσχέδιο σε νομοσχέδιο για να κυνηγάμε τις συνέπειες της νησιωτικότητας, για τις οποίες δεν υπάρχει ένα κεντρικός σχεδιασμός. Αυτή είναι η αγωνία μας σήμερα σ’ αυτό το νομοσχέδιο και προσβλέπω στην ευαισθησία σας για να πάρετε μια πρωτοβουλία και να κάνετε κάτι.

Ευχαριστώ.



Χρησιμοποιούμε cookies για να σας προσφέρουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία πλοήγησης και να αναλύουμε την επισκεψιμότητα της ιστοσελίδας μας. Με την παραμονή σας στην ιστοσελίδα, αποδέχεστε τη χρήση cookies όπως αυτή περιγράφεται στην Πολιτική Cookies ΟΚ