ΣΥΡΙΖΑ Συνασπισμός Ριζοσπαστικής Αριστεράς


Επικοινωνία / Contact RSS Twitter Facebook YouTube Instagram

18/01/2019

Αθ. Μιχελής: Η Αριστερά πρέπει να αποφύγει τον κοινωνικό αυτοματισμό και τα κριτήρια διορισμού πρέπει να είναι ισορροπημένα

Αθ. Μιχελής: Η Αριστερά πρέπει να αποφύγει τον κοινωνικό αυτοματισμό και τα κριτήρια διορισμού πρέπει να είναι ισορροπημένα



Νομίζω πως ένα ενδιαφέρον μεθοδολογικό ερώτημα για κάθε συζήτηση και για κάθε νομοσχέδιο είναι το εξής: Τι πρόβλημα επιχειρούμε να λύσουμε και τι πιθανά προβλήματα μπορούν να ανακύψουν.

Ας δούμε συγκεκριμένα τι ζητήματα θίγει το παρόν νομοσχέδιο. Θεωρία ή πράξη; Επιστήμη ή τεχνολογία; Σ’ αυτό το καίριο ιδεολογικής σημασίας ζήτημα υπάρχουν δύο θεωρήσεις. Παραδοσιακά η Δεξιά ήθελε τον απόλυτο διαχωρισμό θεωρίας-επιστήμης από τη μία πλευρά και πράξης-κατάρτισης από την άλλη πλευρά. Γι’ αυτό υποστήριζε τις τελευταίες δεκαετίες του αιώνα μας αυστηρές εξετάσεις από το Δημοτικό στο Γυμνάσιο, αυστηρές εξετάσεις από το Γυμνάσιο στο Λύκειο, αυστηρές εξετάσεις από το Λύκειο στο Πανεπιστήμιο, ώστε οι καλοί, οι ικανοί να μπορούν να πάνε να σπουδάσουν και οι υπόλοιποι εργατικό δυναμικό.

Η Αριστερά που πρώτη έβαλε το ζήτημα της πρακτικής μέσα στο σχολείο και των θετικών επιστημών την εποχή της αρχαιολατρείας, αλλά αμφίβολης αρχαιογνωσίας, επέμενε στο συνδυασμό, στην κοινή συμπόρευση θεωρίας και πράξης μέσα από τα ενιαία πολυκλαδικά λύκεια της δεκαετίας του 1980 -πράγματι ακριβά σχολεία που δεν μπόρεσε η ελληνική πολιτεία να τα επεκτείνει και να τα συνεχίσει- και μέσα από την ενιαία αντίληψη αυτών των δύο κατευθύνσεων. Γιατί; Πρώτον, γιατί θα έχουν μία αλληλοτροφοδότηση μεταξύ θεωρίας και πράξης -αυτό είναι το επιστημολογικό ζήτημα- και, δεύτερον, γιατί δεν θα διαμοιράζουν τους μαθητές, τους σπουδαστές, σε δύο κοινωνικές ομάδες εκ των προτέρων.

Κύριοι συνάδελφοι, στην κοινωνιολογία της εκπαίδευσης είναι απόλυτα δεδομένο ότι σε όσο πιο χαμηλό επίπεδο της εκπαίδευσης κάνεις αυτόν τον διαχωρισμό, τόσο πιο ταξική καταλήγει να είναι η εκπαίδευση.

Δεύτερο ζήτημα: εκπαίδευση και ανάπτυξη, εκπαίδευση και αγορά. Η Δεξιά παραδοσιακά και τα τελευταία χρόνια επιμένει στην απόλυτη, μονοδιάστατη σύνδεση της εκπαίδευσης με την αγορά. Γι’ αυτό επιμένει στα ιδιωτικά κολλέγια, στα ιδιωτικά πανεπιστήμια που θα χρηματοδοτούνται από μεγάλες επιχειρήσεις-φορείς στις οποίες θα διοχετεύει τους αποφοίτους τους. Αυτό είναι κάτι που συμβαίνει και στη χώρα μας, αυτό είναι κάτι που συμβαίνει και σε όλη την Ευρώπη.

Η δική μας άποψη είναι ότι προφανώς η εκπαίδευση πρέπει να βλέπει την αγορά. Όμως, αν συνδεθεί απόλυτα με αυτή, τότε θέτω το απλό θεωρητικό ερώτημα: Στη χώρα μας τι είδους αγορά έχουμε και επομένως γιατί θα πρέπει να έχουμε κοινωνιολόγους, οικονομολόγους και λοιπά; Αφού μας τα έχουν λυμένα όλα τα ζητήματα οι άλλοι. Θα πρέπει να προσανατολιστούμε στον αγροτοτουριστικό τομέα και πουθενά αλλού. Δεν είναι έτσι όμως τα πράγματα.

Σε μία αγορά που έχει συνεχείς αλλαγές θα πρέπει η επιστήμη να δίνει σοβαρά εφόδια προς όλους, θα πρέπει να συνδέεται με την αγορά, να βλέπει τις ανάγκες της, αλλά αυτό που λέμε εμείς εκπαίδευση, αυταξία, στην ουσία τι είναι πέραν της γενικής μόρφωσης; Είναι εμπλουτισμός των νέων με προσόντα σε μία άλλη τροποποιημένη αγορά, ώστε να μπορέσουν να βρουν εργασία.

Ως προς τους διορισμούς, με κάλυψε ο κύριος Υπουργός με τα στοιχεία γιατί ήθελα και εγώ να τα αναφέρω. Υπάρχει ένα αντικειμενικό, θα τολμήσω να πω μάλλον άλυτο πρόβλημα: Αν εξακολουθεί να υπάρχει και σήμερα η αντίληψη ότι οι λεγόμενες καθηγητικές σχολές από παράδοση οδηγούν κατ’ αποκλειστικότητα σε διορισμό στο δημόσιο, οδηγεί στο αδιέξοδο του πώς θα διορίσουμε τους εκατό με εκατόν πενήντα χιλιάδες που θα ζητήσουν να ενταχθούν στους μόνιμους διορισμούς σε ένα δημόσιο σχολείο, το οποίο σταδιακά φθίνει σε αριθμό μαθητών.

Θέλω να αναφερθώ σε ένα στοιχείο. Οι δυόμισι χιλιάδες απολύσεις επί υπουργίας κ. Μητσοτάκη δεν έγιναν γιατί κάποιοι είχαν πλαστά πτυχία. Αν πράγματι κάποιοι είχαν, καλώς. Έγιναν επειδή εκείνη τη στιγμή καταργήθηκαν συγκεκριμένοι τομείς στην επαγγελματική εκπαίδευση και αφού καταργήθηκαν, εξέλειπε η ανάγκη των αντίστοιχων καθηγητών που δίδασκαν εκεί, τη στιγμή που ο τότε Υπουργός κ. Αρβανιτόπουλος εγκαινίαζε ιδιωτικό ΙΕΚ στον Πειραιά που ιδρυόταν γι’ αυτές τις σχολές. Άρα, να μιλάμε καθαρά με ποιον είναι ο καθένας.

Τα κριτήρια των ενδιαφερομένων προς διορισμό πρέπει να είναι έτσι ισορροπημένα, ώστε να αποφευχθεί κατά απόλυτη προτεραιότητα ο λεγόμενος κοινωνικός αυτοματισμός. Μια ομάδα, οι έχοντες προϋπηρεσία. Μια δεύτερη ομάδα, οι έχοντες επιστημονικά προσόντα, μια τρίτη ομάδα ΑΜΕΑ, πολύτεκνοι. Μια τέταρτη μια πέμπτη ομάδα, τα είπε ο Υπουργός.

Πάση θυσία η Αριστερά πρέπει να αποφύγει τον κοινωνικό αυτοματισμό και γι’ αυτό πρέπει να είναι ισορροπημένα. Και έχω την αίσθηση ότι είναι ισορροπημένα.

Να σημειώσω και ένα άλλο στοιχείο και κλείνω.

Τα τρία παραπάνω ζητήματα που έθιξα νομίζω ότι αντιμετωπίζονται σε θετική κατεύθυνση με το παρόν νομοσχέδιο. Εκείνο που θέλω να επισημάνω είναι ότι τα τρία πανεπιστήμια που θα δράσουν μέσα στη Στερεά Ελλάδα, μία ενιαία περιφέρεια, πρέπει να αξιοποιήσουν στο μέγιστο το άρθρο 34 της συνέργειάς τους, ώστε να αποκτηθεί ενιαία Περιφερειακή Συνείδηση στην Περιφέρεια Στερεάς.

Και κλείνω με τούτο. Η κατάσταση της Λαμίας, ως πρωτεύουσας αυτής της Περιφέρειας, είναι βελτιωμένη με αυτό το νομοσχέδιο, αλλά δεν ανταποκρίνεται στο βάρος που θα πρέπει να έχει μία έδρα περιφέρειας.

Ευελπιστώ ότι με την ίδρυση του πειραματικού που είπε ο κύριος Υπουργός και τη λειτουργία των διετών προγραμμάτων σπουδών μέσα σε αυτά τα πανεπιστήμια θα μπορέσουμε να βελτιώσουμε αυτήν την κατάσταση.

Ευχαριστώ.



Χρησιμοποιούμε cookies για να σας προσφέρουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία πλοήγησης και να αναλύουμε την επισκεψιμότητα της ιστοσελίδας μας. Με την παραμονή σας στην ιστοσελίδα, αποδέχεστε τη χρήση cookies όπως αυτή περιγράφεται στην Πολιτική Cookies ΟΚ